«Mea culpa» - και μετά;

Του Θάνου Οικονομόπουλου
Να σε κάψω Γιάννη μου, να σ' αλείψω μέλι! Και μετά, να συνεχίσω να σε καίω... Μια τέτοια παράνοια αποπνέει η ειλικρινής (;) ομολογία τόσο της ίδια της Κριστίν Λανγκάρντ σε κυριακάτικη εφημερίδα, όσο και του πολύ Πολ Τόμσεν, εκπροσώπου του ΔΝΤ και επικεφαλής της τρόικας στην Ελλάδα, ότι όπως τελικά αποδεικνύεται, η «συνταγή» τους στην Ελλάδα, ήταν...λάθος!

Υπολόγιζαν, είπαν, πως για κάθε 100 ευρώ κάθετες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις,, κοινωνικό κράτος, παιδεία, υγεία και συνακόλουθες αυξήσεις φόρων, η (αρνητική) επίπτωση στην πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη θα ήταν 57 ευρώ, αλλά με το πέρασμα του χρόνου αποδείχθηκε ότι η αρνητική επίπτωση ξεπέρασε τα...150 ευρώ. Εξ ου και το πάγωμα της αγοράς, ο τρομακτικός ρυθμός πτώσης της αγοραστικής δύναμης της κοινωνίας που, φυσικά μεταφράσθηκε,σε κλείσιμο επιχειρήσεων κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας αλλά και μείωση στα δημόσια έξοδα εξ' αιτίας της πτώσης του τζίρου και της είσπραξης φόρων από την κατανάλωση...

«Mea culpa», λοιπόν. Κι' ας μην μείνουμε σε «λεπτομέρειες» του τύπου ποιοι...καλφάδες μας φόρεσαν ένα ετοιματζίδικο κουστούμι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα άλλων κοινωνιών και οικονομιών (και σ' αυτές, με άκρως αμφίβολο τελικό αποτέλεσμα), με βάση ποιες μελέτες και ποια συνεργασία με τις εγχώριες πολιτικές και παραγωγικές-οικονομικές δυνάμεις εκπόνησαν το σχέδιο «διάσωσης». 

Ούτε με τις τεράστιες ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης που δέχθηκε ασυζητητί τις έξωθεν νόρμες και επιταγές, χωρίς να διαπραγματευθεί το παραμικρό, όχι για να κάνει «αντίσταση», αλλά για να εξασφαλίσει πώς το πρόγραμμα διάσωσης και ανάταξης της οικονομίας θα ήταν στοιχειωδώς αποτελεσματικό. Ούτε καν να θυμίσουμε πώς κορυφαίοι οικονομολόγοι (ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν και ο επίσης νομπελίστας αλλά και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου Τζόζεφ Στίγκλιτς, δυο μόνο τρανταχτά παραδείγματα...) εξ αρχής φώναζαν πως η «ελληνική συνταγή» είναι λάθος και μεσοπρόθεσμα θα φέρει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα-όπως και φευ συνέβη...

Να μείνουμε και να προβληματισθούμε για το τι κάνουν τώρα και... απ' εδώ και μετά, οι ίδιοι οι «γιατροί» που με ... σεμνότητα και ταπεινότητα ομολογούν και παραδέχονται πώς «κάναμε λάθος». Δυστυχώς, δεν δείχνουν διατεθειμένοι... να κάνουν το παραμικρό για να διορθώσουν το λάθος τους-και το χειρότερο; Επιμένουν αταλάντευτοι σ' αυτό! 

Εμ, τότε, ποιο το νόημα και η χρησιμότητα της αναγνώρισης ενός λάθους, αν πρόκειται να μην διδαχθείς από αυτό και να συνεχίσεις να το επαναλαμβάνεις και μάλιστα πεισματικά; Τόσα χρόνια στη ν Ελλάδα δεν έτυχε να διαβάσουν λίγο Σεφέρη, να τον ακούσουν ,έστω, τραγουδισμένο από τον Μπιθικώτση, να μάθουν πώς αν καταλάβεις πώς «πήρες τη ζωή σου λάθος...», τότε «αλλάζεις ζωή»;

Εμφανίζονται (και είναι...) παντοδύναμοι στην διαχρονική και διακομματική επιβολή των «προτάσεων» (αποφάσεων...) τους στο ντόπιο πολιτικό σύστημα οι ξένοι «διασώστες» μας. Και μετά από τριών ετών πειράματα στου...κασίδη το κεφάλι αντελήφθησαν και ομολογούν δημόσια πώς το «φάρμακό» τους, η «θεραπεία» που επέβαλλαν είναι αναποτελεσματική και απειλεί να... στείλει αδιάβαστο τον ασθενή -γιατί δεν ανακρούουν πρύμναν αφού βλέπουν πως και η «εγχείρηση» δεν πετυχαίνει και τον άρρωστο τον χάνουν; Είπαμε: είναι παντοδύναμοι. 

Ας επιβάλλουν, λοιπόν, άλλο πρωτόκολλο θεραπείας (αφού, άλλωστε, πέτυχαν πέραν του δέοντος τον ανομολόγητο στόχο τους της αναγκαστικής και βίαιης εσωτερικής υποτίμησης- basta!), που επιτέλους να είναι πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό: Τέρμα η συνεχής φτωχοποίηση μισθωτών και συνταξιούχων που στεγνώνει την αγορά και νεκρώνει την οικονομία. Βελτίωση των δημοσιονομικών μέσω περικοπής (άχρηστων, «πελατειακών», διαπλεκόμενων...) δαπανών, περιστολή του αναποτελεσματικού (όχι...όλου αδιακρίτως-θα γίνουμε ζούγκλα!) κράτους, άμεσες διαρθρωτικές αλλαγές για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας που δεν εξαρτάται(κυρίως στην ξεχαρβαλωμένη επί σειρά δεκαετιών Ελλάδα) αποκλειστικά και μόνο από την μείωση του κόστους εργασίας, εκ βάθρων ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης-φέουδου πολιτικάντηδων και εργατοπατέρων. 

Αναστήλωση στο βάθρο που της πρέπει της Δικαιοσύνης, ώστε να είναι γρήγορη και αποτελεσματική, να μην «παίζει» με τις καθυστερήσεις παιγνίδια συμφερόντων, να μην... αφήνει ελεύθερους λόγω παρέλευσης του 18μηνου τρομοκράτες και εγκληματίες... Θέλετε κι' άλλα παραδείγματα... πεδίου δόξης λαμπρού για τους «σωτήρες» μας;

Αν η τρόικα και το ευρωιερατείο όντως θέλουν, είναι απολύτως βέβαιο ότι μπορούν να πιέσουν, να εξαναγκάσουν, να... στραγγαλίσουν το άβουλο, δειλό, παραπαίον, αναποτελεσματικό κομματικοπολιτικό σύστημά μας, να δουλέψει με φαντασία και αποφασιστικότητα μαζί του, για να... πετύχει η εγχείρηση χωρίς να πεθάνει ο ασθενής. Αν θέλει, σίγουρα μπορεί. Το να αρκείται στο να... ομολογεί πως «έκανε λάθος...» και να συνεχίζει το λάθος, μάλλον για κοροϊδία δείχνει. Και ύποπτη σκοπιμότητα...

iefimerida.gr