Δρόμοι της φωτιάς (Ευθυμογράφημα με παροιμίες)

Του Κώστα Μπούζα
Τους ένωνε ένα φλογερό πάθος, απ’ την άλλη όμως ήταν ευέξαπτοι. Έτοιμοι να πάρουν φωτιά με το παραμικρό. Η σπίθα που άναψε την τελευταία πυρκαγιά ήταν μια φλογερή ύπαρξη ντυμένη στα κόκκινα, που κυριολεκτικά άναβε φωτιές.

Φωτιά στα κόκκινα, μουρμούρισε μέσα απ’ τα δόντια του, δυστυχώς όμως αρκετά δυνατά για να τ’ ακούσει το έτερόν του ήμισυ που άναψε και κόρωσε. Πυρ και μανία γύρισε κατά το μέρος του, μ’ ένα βλέμμα που πετούσε φλόγες. Μην παίζεις με την φωτιά, τον κατακεραύνωσε έτοιμη να εκραγεί. Η φωτιά με το μπαρούτι δεν ταιριάζουν, αστειεύτηκε αυτός κοιτάζοντας εναλλάξ αυτήν και την φλογερή ύπαρξη, σε μια προσπάθεια να ελαφρύνει την βαριά ατμόσφαιρα. Ρίχνεις λάδι στη φωτιά, τον προειδοποίησε κι ο τόνος της φωνής της έδειχνε ότι το ευφυολόγημά του δεν είχε φέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Η φλόγα συνεχίζει να καίει, σκέφτηκε αυτός, ικανοποιημένος απ’ το ενδιαφέρον της και βάλθηκε μ’ όλες του τις δυνάμεις να την ηρεμήσει. Μη φουντώνεις, την παρακάλεσε. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, του γύρισε αυτή, ενώ ο τρόπος που, την ίδια στιγμή, κάρφωνε με το βλέμμα της την φλογερή ύπαρξη, σήμαινε «στην πυρά» ή κάτι παρόμοιο.

Βρήκε διέξοδο στη συζήτηση των άλλων πάνω στα επίκαιρα ζητήματα της οικονομίας. Φλέγον θέμα κι ο καθένας απ’ τους συνδαιτυμόνες κάτι είχε να πει. Φωτιά και λάβρα οι τιμές, πετάχτηκε ο πρώτος. Μας έκαψε, συμπλήρωσε ο δεύτερος. Ναι, αλλά παρέλαβε καμένη γη, αντέδρασε ένας τρίτος.

Την κατάλληλη στιγμή ο οικοδεσπότης ευγενικά τους διέκοψε. Κατάλαβε τότε ότι είχε φτάσει η ώρα για την ομιλία του. Ξεδιπλώνοντας τα χειρόγραφά του προχώρησε μπροστά. Το δίχως άλλο θα ήταν ένας πύρινος λόγος.

Ιστολόγιο του Κώστα Μπούζα: http://bouzaskostas.blogspot.com/