"Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική ουσία αυτής της συζήτησης είναι πάρα πολύ απλή: αντιμετωπίζουμε ως χώρα τεράστια, εξαιρετικά δύσκολα διλήμματα και συγκρούονται δυο γραμμές, δυο αντιλήψεις. Συγκρούστηκαν στις εκλογές, δυο φορές, το Μάιο και τον Ιούνιο, ενώπιον του ελληνικού λαού. Συγκρούονται τώρα συμβολικά, μέσα στο χώρο της Βουλής. Διαφωνούμε. Υπάρχει μια αντίληψη που εκφράζει η κυβερνητική πλειοψηφία και μια αντίληψη που εκφράζει σύσσωμη η Αντιπολίτευση από διαφορετικές, ιδεολογικές αφετηρίες, αλλά τελικά σε μια κοινή πολιτική κοίτη.
Δεν μπορούμε να κρύψουμε αυτή τη διαφωνία για το μέλλον του τόπου και τη διαχείριση της κρίσης, πίσω από διαδικαστικά ή δήθεν νομικά επιχειρήματα. Δεν θα υφαρπάξει κανείς μια απόφαση της Βουλής, επικαλούμενος μια παρερμηνεία του Κανονισμού.
Τα ζητήματα της συνταγματικότητας όποιος θέλει να τα θέσει πραγματικά, ας τα θέσει στα Δικαστήρια. Και τα Δικαστήρια θα κρίνουν, όπως έχει κρίνει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, στη βαρυσήμαντη απόφασή της για την πρώτη δανειακή σύμβαση.
Εν προκειμένω: Υπάρχει ένας Κανονισμός, ένα Σύνταγμα και μια κοινοβουλευτική παράδοση: στις φανερές ψηφοφορίες είτε με ανάταση είτε με έγερση, τεκμαίρεται η αρχή της δεδηλωμένης. Η δεδηλωμένη πλειοψηφία της Βουλής που στηρίζει την Κυβέρνηση αποφασίζει.
Στο άρθρο 100 του Κανονισμού προβλέπεται μάλιστα ρητά ότι η απόφαση σε τυχόν ένσταση αντισυνταγματικότητας, λαμβάνεται αποκλειστικά με έγερση. Ως εκ του περισσού όμως, Eάν κάποιος αμφισβητεί τη δεδηλωμένη -ορθά, λέω ως εκ του περισσού για να ξεφύγουμε από μια προσχηματική συζήτηση επί της διαδικασίας και να πάμε στην ουσία- που διαπίστωσε ο Πρόεδρος της Βουλής, όπως είχε καθήκον σύμφωνα με την κοινοβουλευτική αρχή, πάμε σε ονομαστική ψηφοφορία για να τελειώνουμε.
Αν αποσύρονται οι προτάσεις της ονομαστικής ψηφοφορίας έχουμε έστω και καθυστερημένα, αποδοχή της αρχής της δεδηλωμένης.
Έτσι λειτουργεί το Κοινοβούλιο, έτσι λειτουργεί η δημοκρατία."
Δεν μπορούμε να κρύψουμε αυτή τη διαφωνία για το μέλλον του τόπου και τη διαχείριση της κρίσης, πίσω από διαδικαστικά ή δήθεν νομικά επιχειρήματα. Δεν θα υφαρπάξει κανείς μια απόφαση της Βουλής, επικαλούμενος μια παρερμηνεία του Κανονισμού.
Τα ζητήματα της συνταγματικότητας όποιος θέλει να τα θέσει πραγματικά, ας τα θέσει στα Δικαστήρια. Και τα Δικαστήρια θα κρίνουν, όπως έχει κρίνει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, στη βαρυσήμαντη απόφασή της για την πρώτη δανειακή σύμβαση.
Εν προκειμένω: Υπάρχει ένας Κανονισμός, ένα Σύνταγμα και μια κοινοβουλευτική παράδοση: στις φανερές ψηφοφορίες είτε με ανάταση είτε με έγερση, τεκμαίρεται η αρχή της δεδηλωμένης. Η δεδηλωμένη πλειοψηφία της Βουλής που στηρίζει την Κυβέρνηση αποφασίζει.
Στο άρθρο 100 του Κανονισμού προβλέπεται μάλιστα ρητά ότι η απόφαση σε τυχόν ένσταση αντισυνταγματικότητας, λαμβάνεται αποκλειστικά με έγερση. Ως εκ του περισσού όμως, Eάν κάποιος αμφισβητεί τη δεδηλωμένη -ορθά, λέω ως εκ του περισσού για να ξεφύγουμε από μια προσχηματική συζήτηση επί της διαδικασίας και να πάμε στην ουσία- που διαπίστωσε ο Πρόεδρος της Βουλής, όπως είχε καθήκον σύμφωνα με την κοινοβουλευτική αρχή, πάμε σε ονομαστική ψηφοφορία για να τελειώνουμε.
Αν αποσύρονται οι προτάσεις της ονομαστικής ψηφοφορίας έχουμε έστω και καθυστερημένα, αποδοχή της αρχής της δεδηλωμένης.
Έτσι λειτουργεί το Κοινοβούλιο, έτσι λειτουργεί η δημοκρατία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.