Από το Μόντρεαλ στο Κιλκίς! Ο Πολ και η Λάρα έρχονται με τη συγγραφέα Ιουστίνη Φραγκούλη στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς για μία διαδραστική παρουσίαση, την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου από τις 9,00 π.μ. έως 12,00 π.μ. στο χώρο του σχολείου.
Το βιογραφικό της Ιουστίνης
Το βιογραφικό της Ιουστίνης
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη είναι Eλληνίδα δημοσιογράφος, η οποία ζει και εργάζεται στον Καναδά. Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1959. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε από το Πολιτικό Τμήμα της το 1983. Εργάσθηκε σε περιοδικά και ημερήσιες εφημερίδες της Ελλάδας μέχρι το 1989. Έκτοτε είναι εγκαταστημένη στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου εργάζεται ως ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και διαφόρων αθηναϊκών εφημερίδων και περιοδικών. Είναι τακτική συνεργάτρια των ελληνικών προγραμμάτων του πολυεθνικού ραδιοσταθμού CFMB Montreal, καθώς και άλλων ομογενειακών μέσων ενημέρωσης. (τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά κ.ά.).
Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την ιστορία της Ομογένειας στις ΗΠΑ και άρχισε το συγγραφικό της έργο το 2000 εκδίδοντας τη βιογραφία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα. Έχουν εκδοθεί στη συνέχεια άλλα έργα της, μυθιστορήματα και διηγήματα.
Βιβλία της Ιουστίνης
Ο ΠΟΛ ΚΑΙ Η ΛΑΡΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ
Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την ιστορία της Ομογένειας στις ΗΠΑ και άρχισε το συγγραφικό της έργο το 2000 εκδίδοντας τη βιογραφία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα. Έχουν εκδοθεί στη συνέχεια άλλα έργα της, μυθιστορήματα και διηγήματα.
Βιβλία της Ιουστίνης
Ο ΠΟΛ ΚΑΙ Η ΛΑΡΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ
Ο Πολ και η Λάρα είναι δύο νιόπαντρες πολικές αρκούδες, που νιώθουν τον κόσμο να χάνεται κάτω απ’ τα πόδια τους, καθώς τα παγόβουνα λιώνουν εκεί μακριά, στη Μανιτόμπα του βορρά, εξαιτίας της υπερθέρμανσης της Γης. Έτσι, αποφασίζουν να κάνουν το γαμήλιο ταξίδι τους στην Ελλάδα του καλού καιρού, για να δουν αν μπορούν να ζήσουν με την αιώνια ζέστη. Καταφτάνουν στη Μύκονο με βατραχοπέδιλα και γυαλιά, κι εκεί...
ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ
ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ
Μια μεγαλοαστική οικογένεια από την Ίμερα του Πόντου, έπειτα από τη γενοκτονία του 1916, βρίσκει καταφύγιο σε ένα ορεινό χωριό της Πέλλας. Ο ένας γιος, ο Αριστοτέλης Αγριππίδης, ξενιτεύεται για σπουδές στην Αμερική και πλουτίζει με τα ματωμένα λεφτά της ποτοαπαγόρευσης. Επιστρέφει στο Μικροδέντρι της μετανάστευσης και γίνεται ο ευπατρίδης που κτίζει την εκκλησιά και το σχολείο. Εκεί θα φτάσει ως πρωτοδιόριστη δασκάλα στα τέλη του ’70 η Αμαλία Αναγνώστου, με τη φλόγα στα μάτια και το πάθος να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση στα παιδιά μιας κλειστής αγροτικής κοινωνίας. Ο έρωτας σημαδεύει την Αμαλία με το τόξο του επίγονου Αριστοτέλη Αγριππίδη. Μα είναι γεμάτος σκιές και μυστικά. Η ομίχλη απλώνεται στο Μικροδέντρι όπως οι κρυφές ιστορίες των ανθρώπων του χωριού. Τα γάργαρα νερά του ποταμού γίνονται η ευλογία και η κατάρα του τόπου... Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που διατρέχει τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής ιστορίας του εικοστού αιώνα αποτολμώντας να ρίξει φως στην ομίχλη.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
Μια νεαρή κοπέλα, σμιλεμένη από τη γαλλοτραφή Πολίτισσα μάνα της, μεγαλώνει ανυποψίαστη στη Νίσυρο της λάβας και της γύμνιας. Όμορφη, έξυπνη, με σπουδές στην ιταλοκρατούμενη Ρόδο, αφήνεται στον έρωτα ενός νεαρού συμπατριώτη της. Στο βάθος, μακριά, φαντάζει η απουσία του πατέρα στην Αμέρικα. Και η παρουσία της ανδρόγυνης μάνας. Ο έρωτας της Μαργαρίτας θα ανατραπεί την έσχατη στιγμή. Και η προδοσία θα σημαδέψει όχι μόνο την τύχη της, αλλά ένα ολάκερο νησί, προκαλώντας μια συγκλονιστική ανθρώπινη καραμπόλα. Και η Μαργαρίτα; Υποκύπτει τελικά στη νομοτέλεια πως "Η Ζωή είναι μεγαλύτερη απ'' την Αγάπη"; Τα ήθη της εποχής και η ιστορία της Ιταλοκρατούμενης Δωδεκανήσου συνιστούν το υπόβαθρο του μυθιστορήματος, το οποίο κυριεύει τις αισθήσεις με τη γνησιότητα των ανθρώπινων χαρακτήρων και την αφοσίωσή τους στις άκαμπτες παραδόσεις του νησιού της λάβας.
ΠΕΤΑΕΙ, ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
ΠΕΤΑΕΙ, ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
Ένα μυθιστόρημα που σκιαγραφεί τη ζωή ενός απλού ανθρώπου με φόντο την Ελλάδα και την Ευρώπη του 20ου αιώνα. Ένα βιβλίο που παίζει με τη μεταλλασσόμενη πραγματικότητα της νεότερης Ελλάδας προσωποποιώντας την ιστορία της. Ο Κωστάγγελος Αργυρίου γεννιέται στη Λευκάδα. Όμως, τα όνειρά του στην πρώιμη νιότη τον πάνε στην Αμέρικα. Λίγους μήνες μετά την άφιξή του στη γη της επαγγελίας, η πατρίδα τον καλεί στον αγώνα για την απελευθέρωσή της. Ντύνεται στρατιώτης για τη Μεγάλη Ιδέα, μικρότερη από το όραμά του, όπως θα αποδειχτεί. Επί οχτώ χρόνια στο μέτωπο των Βαλκανικών, του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Μικρασιατικής εκστρατείας, γνωρίζει ανθρώπους και τόπους διαφορετικούς. Σε μια μικρή ανάπαυλα από το Χρέος, όταν γυρίζει στο χωριό παντρεύεται την Αρίστη, κοπέλα όμορφη κι άξια σ' όλα της. Με το πέρας της θητείας του επανακάμπτει στο νησί του, αμφισβητώντας τώρα τις μεγάλες ιδέες. Ξαναπαίρνει την τσάπα και την αξίνα και γεμίζουν με την Αρίστη του τον τόπο παιδιά ζώντας την ανεμελιά της οικογενειακής ευτυχίας. Ο ξαφνικός θάνατος του πρώτου γιου του τον αποπροσανατολίζει, τον κάνει πολέμιο Θεού και ανθρώπων. Η επιστροφή του στα θεία μετά από εναγώνια πάλη και μέσα μάλιστα από την ιεροσύνη τον οδηγεί σε καινούργιους δρόμους. Μαζί με την πολύτεκνη οικογένειά του βιώνουν την Κατοχή, τη φτώχεια, την πείνα και τη στέρηση στη Λευκάδα. Κι όμως εκείνος μέχρι τότε πίστευε πως ήταν προστατευμένοι από τις συμφορές. Ο εμφύλιος του χτυπάει την πόρτα παίρνοντας την παπαδιά του και μαζί το χαμόγελο της ζωής του... Χρόνια μετά, κατασταλαγμένος κι ώριμος, βρίσκεται αντιμέτωπος με τους επιγόνους του και προσπαθεί να τους διδάξει όσα του έμαθε η Ιστορία. Εκείνοι παίζουν ακόμη μαζί του κι ας τραβήξαν άλλους δρόμους. Και πότε πότε τον ρωτάνε όπως παλιά: Πετάει, πετάει το σύννεφο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.