Πηγή: Deutsche Welle
Μετά από πολλά χρόνια απουσίας τα γερμανικά πολιτικά ιδρύματα επιστρέφουν στην Ελλάδα. Αιτία είναι η οικονομική κρίση στην χώρα, αλλά και η επιδείνωση των ελληνογερμανικών σχέσεων. Πρώτο πολιτικό ίδρυμα γερμανικού κόμματος ήταν το σοσιαλδημοκρατικό Φρίντριχ Έμπερτ που ιδρύθηκε ήδη τη δεκαετία του ΄20. Βασικός του στόχος τότε ήταν η πολιτική εκπαίδευση στελεχών του κόμματος, η προώθηση των σοσιαλδημοκρατικών ιδεών αλλά και επαφές με το εξωτερικό. Το βασικό αυτό τρίπτυχο παρέμεινε και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν και τα άλλα κόμματα που εκπροσωπούνται στη γερμανική βουλή άρχισαν να ιδρύουν τα δικά τους ιδρύματα με τελευταίο το Ρόζα Λούξεμπουργκ του Κόμματος της Αριστεράς αρχές του ΄90.Όλα τα πολιτικά ιδρύματα χρηματοδοτούνται σήμερα από το γερμανικό κράτος ανάλογα με τα εκλογικά αποτελέσματα των κομμάτων στα οποία πρόσκεινται. Στόχος όλων για τη δουλειά τους στο εξωτερικό είναι σε συνεννόηση με το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, η προώθηση της συνεργασίας ανάμεσα στην κοινωνία των πολιτών και το κράτος, η ενίσχυση μη κυβερνητικών οργανώσεων, η εκπαίδευση και εξειδίκευση των στελεχών τους, αλλά και η συνεργασία των ιδρυμάτων με τις συγγενικές πολιτικές δυνάμεις στην εκάστοτε χώρα.
Εκτός από αυτούς τους κοινούς στόχους, υπάρχει και ένας άτυπος καταμερισμός εργασίας. Τα ειδικά θέματα του σοσιαλδημοκρατικού ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ στην Αθήνα, τα περιγράφει η συνδιευθύντρια του παραρτήματος Νικόλ Κατσιούλη που μοιράζεται την θέση της με τον σύζυγό της, τον Ελληνογερμανό Χρήστο Κατσιούλη, ως εξής:
“Θα πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις με Γερμανούς και Έλληνες συνδικαλιστές. Θα δώσουμε εντολές για έρευνες όπως για την ανεργία στους νέους και μέτρα για την καταπολέμησή της. Θα διοργανώσουμε περιφερειακά συνέδρια με ειδικά θέματα, όπως τον οικολογικό τουρισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ή και τις δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης. Και θα προωθήσουμε τον διάλογο ανάμεσα στα δύο αδελφά κόμματα ΠΑΣΟΚ και γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD).”
Tο χριστιανοδημοκρατικό Κόνραντ Άντενάουερ και το πράσινο Χάινριχ ΜπελΑπό την οδό Νεοφύτου Βάμβα στο Κολωνάκι, όπου βρίσκεται η έδρα του Φρίντριχ Έμπερτ, ως την οδό Μουρούζη, είναι μόνον μερικά λεπτά. Εδώ στεγάζεται το δεύτερο μεγάλο γερμανικό πολιτικό ίδρυμα: το χριστιανοδημοκρατικό Κόνραντ Άντενάουερ. Έλληνες εταίροι της διευθύντριας Σουζάνα Φογκτ στην Ελλάδα, είναι πρωταρχικά το Ίδρυμα Καραμανλή και η Νέα Δημοκρατία, αλλά βέβαια και άλλοι φορείς από το χώρο της κοινωνίας, της επιστήμης και τις οικονομίας. Ως βασικά θέματα ενασχόλησης της στην Ελλάδα η Σουζάνα Φογκτ αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Θέλουμε σε συνεργασία με Έλληνες εταίρους να συζητήσουμε τόσο για θέματα της οικονομίας και του θεσμικού πλαισίου οικονομικής δραστηριότητας, όσο και για ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης στις δύο χώρες, και όχι μόνο. Θέλουμε επίσης να προβάλουμε το θέμα της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, την ευθύνη που έχει ο καθένας για την κοινωνία και το κράτος, πως δηλαδή θα μπορούσε να γεφυρωθεί το μεγάλο κενό εμπιστοσύνης που επικρατεί ανάμεσα στην κοινωνία και το κράτος.”
Την Θεσσαλονίκη επέλεξε το πράσινο ίδρυμα Χάινριχ Μπελ για έδρα του στην Ελλάδα. Εκπρόσωπος του εδώ είναι η Όλγα Δρόσου που μετά από δεκαετίες στη Γερμανία επέστρεψε στην γενέτειρά της. Βέβαια δεν αυτός ο λόγος που το ίδρυμα Μπελ επέλεξε την Θεσσαλονίκη για έδρα, θα μας πει η κ. Δρόσου, αλλά οι οικολογικές πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η νέα δημοτική αρχή και το γεγονός ότι έχει θέσει ως στόχο μια μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα του δήμου. Σε αυτά τα πλαίσια θα κινηθεί άλλωστε και η δραστηριότητα του ιδρύματος Μπελ στην Ελλάδα, λέει η Όλγα Δρόσου:
“Έχουμε φέρει πολλές προτάσεις στις αποσκευές μας για τον οικολογικό εκμοντερνισμό της ελληνικής οικονομίας που θα μπορούσε να δώσει νέες ευκαιρίες για ολόκληρη τη χώρα και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Ειδικά σε αυτόν τον τομέα θέλουμε να χρηματοδοτήσουμε έρευνες και σχέδια, πχ. πως μπορούν τα ελληνικά νησιά να γίνουν αυτάρκη στον ενεργειακό τομέα, αξιοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ένα άλλο σχέδιο μας, είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ελληνικών δήμων που θα αναδεικνύει και θα προωθεί καλά παραδείγματα περιβαλλοντολογικής και κοινωνικής πολιτικής.”
Το φιλελεύθερο Φρίντριχ Νάουμαν, το αριστερό Ρόζα Λούξεμπουργκ και το χριστιανοκοινωνικό Χανς Ζάιντελ
Ανθρώπινα δικαιώματα και κράτος δικαίου έχουν άμεση προτεραιότητα στη δουλειά του ιδρύματος των Φιλελευθέρων Φρίντριχ Νάουμαν, όπως επίσης και η προώθηση συνεταιριστικών και άλλων οργανώσεων αυτοβοήθειας. Στο επίκεντρο πάντως του ενδιαφέροντος του συγκεκριμένου ιδρύματος πριν κλείσει το γραφείο του αρχές του ΄90 στην Αθήνα ήταν τα μίντια και συγκεκριμένα μορφωτικά σεμινάρια για δημοσιογράφους. Η δραστηριότητα του Νάουμαν στην Ελλάδα θα προγραμματίζεται και θα οργανώνεται από το παράρτημα του στις Βρυξέλλες.
Γραφεία με τοπικό, δηλαδή ελληνικό προσωπικό, ανοίγουν το φθινόπωρο το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ που πρόσκειται στο Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke) όπως και το Χανς Σάιντελ που εκφράζεται πολιτικά από τη βαυαρική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU). Το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ σκοπεύει να ασχοληθεί με θέματα όπως η άνοδος του νεοναζισμού στην Ελλάδα, το μεταναστευτικό, φτώχεια και πλούτος, οι επιπτώσεις της κρίσης κυρίως για τις γυναίκες.
Το ίδρυμα Χανς Zάιντελ πάλι, θα επιδιώξει τη συνεργασία με κοινωνικά κινήματα, οργανώσεις γυναικών, συνδικάτα όπως και με ερευνητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στο επίκεντρο όμως της δουλειάς του Σάιντελ στο εξωτερικό, βρίσκονται θέματα επαγγελματικής εκπαίδευσης για εργαζόμενους, κατάρτιση σε θέματα μάνατζμεντ για επιχειρηματίες μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και η προώθηση της καλής λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.
Παναγιώτης Κουπαράνης
Υπεύθ.σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.