Δηλώσεις Βενιζέλου μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών

Η Ελλάδα θέλει να βγει από την κρίση ως ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης. Αυτό πρέπει να γίνει με έναν τρόπο που διασφαλίζει ταυτόχρονα τη δημοσιονομική προσαρμογή, δηλαδή τη μετάβαση από τη σημερινή εποχή των ελλειμμάτων στην εποχή των πρωτογενών πλεονασμάτων, αλλά και τη μετάβαση το ταχύτερο δυνατό από τη βαθιά σωρευτική ύφεση σε σταθερά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.  Αυτός ο διπλός στόχος επιτυγχάνεται με την παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής. Δηλαδή, μέσα από ένα νέο επικαιροποιημένο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, που θα φτάνει τουλάχιστον μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2016.
Ο τελικός δημοσιονομικός μας στόχος, αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε τα «δημοσιονομικά μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ», μπορεί να επιτευχθεί έτσι με ασφάλεια, χωρίς να τροφοδοτείται διαρκώς η ύφεση και η ανεργία. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι διεθνείς εταίροι μας, οι συνομιλητές μας. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν αλλάξει αμέσως το οικονομικό κλίμα.
Δεν αρκεί όμως να αλλάξει το οικονομικό κλίμα και η ατμόσφαιρα στη χώρα. Πρέπει να αλλάξει και το επικοινωνιακό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί για την Ελλάδα διεθνώς. Δεν είναι δυνατόν συνεχώς να έχουμε μία αμφισβήτηση για το αν η Ελλάδα θα παραμείνει πράγματι στην Ευρωζώνη.
Αυτή η διαρκής εκκρεμότητα, η οποία ενθαρρύνεται από πολύ συγκεκριμένους κύκλους, εξανεμίζει τις προσπάθειες του ελληνικού λαού, τις προσπάθειες των θεσμικών μας εταίρων και λειτουργεί αρνητικά για άλλες χώρες, που την περίοδο αυτή βρίσκονται στην εστία της πανευρωπαϊκής κρίσης.
Η Ελλάδα ξέρει πάρα πολύ καλά πόσο κρίσιμο είναι το ζήτημα των μεταρρυθμίσεων, των διαρθρωτικών αλλαγών που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά της και την κάνουν ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος. Θα κάνουμε γρήγορα και αποτελεσματικά όλα όσα πρέπει.
Η Ελλάδα ξέρει πόσο κρίσιμο είναι να προχωρήσουν τα προγράμματα των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου, ως αναπτυξιακά προγράμματα. Και θα κάνουμε κι εδώ με διαφάνεια όλα όσα πρέπει, πολύ γρήγορα.
Δεν αρκούν όμως αυτά. Πρέπει να μας βοηθήσουν τώρα οι εταίροι μας κατανοώντας την πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Εάν υπάρχουν κάποιοι -και φοβούμαι πως δυστυχώς υπάρχουν- που πιστεύουν ότι πρέπει να θυσιαστεί η Ελλάδα ως Ιφιγένεια για να πνεύσει μετά ούριος άνεμος στα πανιά της Ευρωζώνης, κάνουν πάρα πολύ μεγάλο λάθος. Γιατί η θυσία της Ιφιγένειας θα αποδειχθεί αυτοκτονία της Ευρωζώνης.
Αυτά που σας λέω τώρα, που απορρέουν από την κοινή εμπειρία και την κοινή λογική, που απορρέουν από την πολιτική ανάλυση της κατάστασης που διαμορφώνεται διεθνώς, είναι η γραμμή της Κυβέρνησης. Είναι η συμφωνία και η προγραμματική σύγκλιση των τριών κομμάτων που μετέχουν στην Κυβέρνηση και τη στηρίζουν. Αυτά είχαμε πει προεκλογικά, σε αυτά επιμένουμε με σταθερό τρόπο μετεκλογικά.
Δεν είμαστε όμως μόνοι εμείς στη χώρα. Υπάρχει και η Αντιπολίτευση, που δυστυχώς ποντάρει στην καταστροφή και το αδιέξοδο. Η Αντιπολίτευση έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης. Έχει τη δική της εντολή από τον ελληνικό λαό. Κι ένα συντριπτικά μεγάλο μέρος των πολιτών που προτίμησαν εκλογικά κόμματα της σημερινής Αντιπολίτευσης, θέλουν την Ελλάδα με ασφάλεια μέσα στο ευρώ.
Κανείς δεν μπορεί να αλλοιώσει και να παρερμηνεύσει τη βούληση και την εντολή των πολιτών. Άρα, και η Αντιπολίτευση έχει την υποχρέωση, πρώτον, να βοηθήσει στη διαπραγμάτευση και, δεύτερον, να συμβάλλει στην κινητοποίηση όλων των εθνικών παραγωγικών δυνάμεων, προκειμένου να υπερβούμε οριστικά την κρίση.
Συζητήσαμε στο πλαίσιο αυτό για επιμέρους θέματα. Η συζήτηση θα συνεχιστεί τη Δευτέρα. Θα ολοκληρώσουμε ώς τη Δευτέρα τις τεχνικές αξιολογήσεις και προετοιμασίες. Αλλά αυτό είναι το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε και τα τρία κόμματα, μέσα στο οποίο κινείται η Κυβέρνηση, μέσω των αρμοδίων Υπουργών, μέσα στο οποίο θα κινηθώ κι εγώ στην αυριανή συνάντηση που θα έχω με τους επικεφαλής της τρόικας.
Δημοσιογράφος: Κύριε Πρόεδρε οριζόντια μέτρα θα υπάρξουν;
Ευ. Βενιζέλος: Ούτε οριζόντια μέτρα θα υπάρξουν, ούτε πρόσθετα μέτρα για το 2012, πέραν των προβλέψεων του προϋπολογισμού. Και γι’ αυτό επιμένουμε στην ανάγκη να συμφωνήσουμε στο επικαιροποιημένο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Γιατί πρέπει και ο προϋπολογισμός του 2012 να κλείσει με έναν τρόπο, ο οποίος να είναι κοινά αποδεκτός. Και ο προϋπολογισμός του 2013 πρέπει να καταρτιστεί με έναν τρόπο που θα είναι κοινά αποδεκτός.
Αλλά και τα μέτρα που οδηγούν στον τελικό στόχο, στον στόχο δηλαδή του 2017 πλέον, εφόσον θα έχουμε πρόγραμμα μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2016, πρέπει να μπορούν να τοποθετηθούν με όσο γίνεται πιο φυσιολογικό και ομαλό τρόπο μέσα σε αυτό το νέο πλαίσιο. -