«Γιατί θα ψηφίσω Δημοκρατική Συμμαχία»

Γράφει ο  Γεώργιος Μπαλάσκας
Γενικός Γραμματέας ΔΗ.ΣΥ. 
Ο λόγος που γράφω σήμερα αυτήν την επιστολή είναι οι συζητήσεις με γνωστούς και φίλους καθώς και το ερώτημα που πλανάται τόσο επιτακτικά σε όλες τις κουβέντες: «Τι θα ψηφίσουμε;». Η πρώτη εντύπωση είναι ότι οι περισσότεροι δεν ψηφίζουν πρόγραμμα. Ίσως ούτε καν κυβέρνηση. Πρώτη φορά θα ψηφίσουν για άλλους λόγους – οργή, απόρριψη, μεταφυσική ελπίδα, και άλλα. Κι όμως, οι μεταρρυθμίσεις θα έχουν καίρια σημασία, ήδη από τις 7 Μαΐου. 

Σε κάποιες στιγμές όσο σκέφτομαι την κατάσταση, τη μείωση του μισθού μου τα άδικα χαράτσια, τις οριζόντιες περικοπές θέλω να τιμωρήσω κι εγώ. Να αντιδράσω. Να δείξω την οργή μου. Σκέφτομαι όμως και την επόμενη μέρα. Ίσως κάποιοι να έχουν την πολυτέλεια να μην τους νοιάζει τι θα γίνει αύριο και να μπορούν να ψηφίσουν μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τα συναισθήματά τους. Εγώ έχω συγκεκριμένα προβλήματα -από το αν θα μπορώ να πληρώνω το στεγαστικό μου δάνειο μεθαύριο, μέχρι το αν θα είναι καλό το σχολείο ή το νηπιαγωγείο του παιδιού μου και από το αν θα πάρω σύνταξη μέχρι αν θα μπορώ να πάω σε ένα καλό νοσοκομείο αν μου τύχει κάτι. Και έχω πολλές ελπίδες και όνειρα και σχέδια.
Στο Κιλκίς σε όλους τους συνδυασμούς κατεβαίνουν πολλοί υποψήφιοι με πλούσιο βιογραφικά και καλές προθέσεις. Αισθάνομαι άσχημα, που κάποιους από αυτούς δε θα τους επιβραβεύσω με την ψήφο μου. Κι αυτό γιατί η εντύπωσή μου είναι ότι αυτή τη στιγμή, στο μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος υπερισχύουν οι δυνάμεις που δεν τολμούν ή δε θέλουν να γίνουν οι απαραίτητες δραστικές αλλαγές.
Δε θα ψηφίσω λοιπόν αυτούς που για να χαϊδέψουν τους λίγους προνομιούχους δε διστάζουν να στείλουν το λογαριασμό στους ασθενέστερους πολλούς.
Δε θα ψηφίσω αυτούς που συντηρούν την κοινωνική κλοπή. διατηρώντας συντεχνίες και απαράδεκτα προνόμια.
Δε θα ψηφίσω αυτούς που οργανώνουν, προκαλούν, ασπάζονται, αποδέχονται, ανέχονται και αιτιολογούν τη βία.
Δε θα ψηφίσω αυτούς που δε θέλουν να αλλάξουν τίποτα από τα κακώς κείμενα που αποδεδειγμένα μας έφεραν σ’ αυτό το σημείο.
Δε θα ψηφίσω αυτούς που υπόσχονται τις αλλαγές, αλλά αρνούνται ή φοβούνται να τις εφαρμόσουν.
Δε θα ψηφίσω αυτούς που δεν αποδέχονται το σύνταγμα.
Δε θα ψηφίσω αυτούς που πιστεύουν ότι τα προβλήματα της χώρας θα τα λύσουν παρέα με ηθοποιούς, τηλεαστέρες ποδοσφαιριστές και αστρολόγους.
Δε θα ψηφίσω αυτού που δεν προτείνουν πρακτικές και εφαρμόσιμες λύσεις.
Δε θα ψηφίσω βλέποντας την επόμενη κυβέρνηση, αλλά την επόμενη γενιά.
Θα ψηφίσω λοιπόν με γνώμονα πώς νομίζω ότι θα λυθούν καλύτερα τα προβλήματά μου και θα πετύχω τις ελπίδες μου. Θα ψηφίσω με την λογική μου και όχι το συναίσθημα. Οι πιο συνεπείς μεταρρυθμιστικές φωνές αυτή την εποχή βρίσκονται στη Δημοκρατική Συμμαχία. Θα τους ψηφίσω για το πρόγραμμα, αλλά και για τη νοοτροπία που φέρνουν στην πολιτική: το πρακτικό πνεύμα και την προσήλωση στο αποτέλεσμα. Μαζί με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, τις φιλελεύθερες αξίες, και τις προτάσεις για το κοινωνικό κράτος, που ευτυχώς τις βρίσκουμε και σε άλλους σχηματισμούς (δυστυχώς όχι σε πολλούς).
Μπορούμε να θρηνήσουμε την κρίση σαν καταστροφή. Μπορούμε όμως και να την ζήσουμε σαν την επώδυνη μεταμόρφωση της ελληνικής οικονομίας. Σε αυτήν την διαδικασία ενηλικίωσης, θα πρωταγωνιστήσουν οι χιλιάδες άνθρωποι που θα μπορούν να την κάνουν καθημερινή πράξη. Σίγουρα δε θα υπάρξουν εύκολες δουλειές με εύκολο χρήμα. Παρ’ όλα αυτά η κατάσταση είναι ανατρέψιμη. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι όποια πολιτική για την ανάπτυξη δεν θα μπορέσει να αποδώσει ακριβώς την επόμενη μέρα. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Αλλά μπορούμε και πρέπει να προχωρήσουμε συγκροτημένα και υπεύθυνα για να βγάλουμε σύντομα την Ελλάδα από την κρίση. Με πολιτική σταθερότητα, με έμφαση στη ρευστότητα και με στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Στόχος μας είναι η Ελλάδα που προσπαθεί, η Ελλάδα που επιμένει, η Ελλάδα που επινοεί, την Ελλάδα που δεν το βάζει κάτω. Η Ελλάδα που δεν φοβάται να λερώσει τα χέρια της.
Η Ελλάδα που σχεδιάζει με το δάχτυλο στο χώμα την επόμενη μέρα."