Δε Νομίζω Τάκη – Δ.Ν.Τ.

Γράφει ο Κώστας Στεφανίδης


Ρεπουμπλικανός Αμερικάνος γερουσιαστής έλεγε την προηγούμενη εβδομάδα σε πολυπληθές ακροατήριο της χώρας του ότι η οικονομική πολιτική του Ομπάμα θα οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε αδιέξοδα τύπου Ελλάδας. Στο τέλος ρωτούσε τους Αμερικανούς εάν θα ήθελαν να καταντήσει η πατρίδα τους σαν την Ελλάδα. Αναρωτιέμαι τελικά γιατί ο Αμερικανικός λαός δείχνει να δέχεται την συμπεριφορά των επί πολλών δεκαετιών κυβερνήσεων της χώρας του ενώ ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που έχει αντιδράσει ουσιαστικά σε επιλογές που του έχουν επιβάλει και αφού το πλήρωσε ακριβά σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Βλέπε για παράδειγμα Βιετνάμ. Αλήθεια έκαναν άραγε  ποτέ απολογισμό οι Αμερικανοί στην περίπτωση του Βιετνάμ. Είμαι σίγουρος ότι έκαναν αλλά δεν ξέρω το ισοζύγιο. Σε τι ωφελήθηκε εν τέλει η Βόρεια Αμερική και συγκεκριμένα ο λαός της. Στο σημείο αυτό βέβαια οφείλω να πω ότι, κατά την Αυστηρά Προσωπική μου Γνώμη, οι όποιοι λαοί δεν απαλλάσσονται των ευθυνών τους.
Δεν μπορώ να μην αποδώσω ευθύνες σε Γερμανούς, Ιταλούς, Ιάπωνες, Αμερικανούς, Ρώσους, Τούρκους, Βούλγαρους κλπ…για την ανοχή που επέδειξαν και την συμμετοχή τους τελικά, έστω στις σίγουρα επιβαλλόμενες επιλογές, των εκάστοτε κυβερνήσεών τους, από τον 1^ο παγκόσμιο πόλεμο μέχρι και σήμερα. Επανέρχομαι στην οικονομία. Γνωρίζει ο μέσος Αμερικανός πολίτης ότι το χρέος της χώρας του υπερβαίνει τα 14,3 δις. δολάρια. Τώρα θέτω εγώ το ερώτημα προς τον Ελληνικό λαό. Θα θέλαμε να ήμασταν Αμερική. Επιτέλους να μας εξηγήσει κάποιος. Πώς μπορεί μία χώρα να θεωρείται πρώτη οικονομική δύναμη παγκοσμίως, όταν έχει τέτοιο χρέος, όπως τις U.S.A.
 Εδώ ταιριάζει το « Δε Νομίζω Τάκη». Αντίθετα νομίζω ότι η οικονομική επιστήμη αφενός και η παγκοσμίως εφαρμοζόμενη οικονομία αφετέρου, η μεν πρώτη αποτελεί την μεγαλύτερη απάτη που εφεύρε ο αρρωστημένος ανθρώπινος νους, ενώ η  δεύτερη ακολουθεί με απόλυτα μαθηματική ακρίβεια προσχεδιασμένη πορεία. Βεβαίως κρίνοντας εκ του αποτελέσματος διαπιστώνει κάθε μέσος υγιής νους και ο κάθε ορθολογιστικά σκεπτόμενος άνθρωπος ότι ακολουθείται μια, συμφωνημένη εκ των προτέρων τακτική, μεταξύ των «πλουσιοτέρων» κρατών του πλανήτη, που τείνει να κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Παρατηρείται δηλαδή μια σαφής τάση οικονομικής εξουθένωσης των μεσαίων και των κατώτερων κοινωνικών τάξεων παγκοσμίως. Προς τι οι συχνά επαναλαμβανόμενες συναντήσεις μεταξύ των πλουσιοτέρων χωρών του πλανήτη, βλέπε G8, G9, G10, G20 κλπ…Τι συζητούν κατά την διάρκεια αυτών των συσκέψεων; Ποιο οικονομικό πρόβλημα ποιανού λαού έλυσαν τις τελευταίες δεκαετίες; Αντιθέτως, μετά από κάθε σύσκεψη G, ακολουθεί επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης κάποιας περιοχής. Ευλόγως και αβίαστα βγαίνει το λογικότατο συμπέρασμα ότι αυτή είναι συμπέρασμα της σύσκεψης. Τόσα χρόνια εάν ήθελαν θα είχαν σταματήσει τουλάχιστον την οικονομική ύφεση. Είναι καρατσεκαρισμένο  ότι τελικά την οικονομική ύφεση όχι μόνον δεν την καταπολεμούν αλλά αντιθέτως την επιδιώκουν, την προσχεδιάζουν και την εφαρμόζουν κατά το δοκούν. Προσέξατε ότι χρησιμοποιούν σύντομους απλούς όρους όπως σπρεντ κλπ… τους οποίους δεν γνωρίζουν ακόμη και απλοί λογιστές ώστε να δίνουν την εντύπωση ότι πρόκειται για κάτι πολύ σπουδαίο που δεν μπορεί να το καταλάβει ο απλός ο άνθρωπος ενώ η πραγματικότητα είναι πολύ απλή. Το χρήμα δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τις ανθρώπινές συναλλαγές. Όλα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός φίλε Τάκη και στόχο έχουν να σε κάνουν να τρελαίνεσαι και να προσπαθείς να μαζέψεις λεφτά ενώ οι ίδιοι τα έχουν αποσύρει από την κυκλοφορία οπότε τέικ ιτ ιζι – χαλάρωσε. Γιατί τελικά «δε νομίζω φίλε Τάκη».