Το πρωί τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και ακολούθησε ομιλία από τη Διευθύντρια του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κιλκίς Αφροδίτη Ντίνου.
Ακολούθως στο Μνημείο Ηρώων και Πεσόντων στο νέο δημοτικό πάρκο Κιλκίς τελέστηκε τρισάγιο και έγινε κατάθεση στεφάνων από τον Ανώτερο Διοικητή Φρουράς Νέας Σάντας Κιλκίς, Διοικητή της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας «Πόντος» Βασίλειο Παπαδόπουλο, τον Δήμαρχο Κιλκίς Δημήτριο Κυριακίδη, τον Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Κιλκίς Ανδρέα Βεργίδη, τον Αστυνομικό Διευθυντή ν. Κιλκίς Δημήτριο Ντέντα, τον Διοικητή των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών ν. Κιλκίς πύραρχο Χρήστο Γκαντίδη, τον πρόεδρο της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Κιλκίς υποστράτηγο ε.α. Σπυρίδων Τσερτσίδη, την εκπρόσωπο της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ ν. Κιλκίς Παναγίτσα Μιχαηλου, ενώ στην εκδήλωση παρέστησαν, επίσης, ο Αντιδήμαρχος Προγραμματισμού – Πληροφορικής – Τοπικής οικονομικής ανάπτυξης του Δήμου Παιονίας Λάζαρος Ευθυμιάδης, η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Κιλκίς Φεβρωνία Ιωαννιδου, αντιπροσωπεία του Παραρτήματος Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στο Κιλκίς, ο πρόεδρος του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Περιπατητών ν. Κιλκίς Χρήστος Ανδρεανίδης, κ.α."
«Αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή στους πολεμιστές, τους αγωνιστές, τους νεκρούς και τα θύματα του ιερού αγώνα και της αντίστασης του Ελληνικού λαού εναντίον των εχθρικών στρατευμάτων κατοχής. Τιμούμε όσες και όσους αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία. Είναι χρέος μας απέναντι στην Ιστορία», δήλωσε ο Αντιπεριφερειάρχης.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΝΤΙΝΟΥ – ΟΜΙΛΙΑ 9/5/2025
Εορτασμός Εθνικών Αγώνων και της Εθνικής Αντίστασης κατά του Ναζισμού και του Φασισμού
Σήμερα 9 Μαΐου 2025, 80 χρόνια μετά την επίσημη λήξη του τελευταίου μεγάλου πολέμου που γνώρισε ο πλανήτης μας , με περισσότερες από 50 εκατομμύρια ανθρώπινες απώλειες, θα περίμενε κανείς από την ανθρωπότητα να έχει εμπεδώσει την σημασία της Ειρήνης, της Συνεννόησης και της Συνεργασίας μεταξύ των λαών και όλα γύρω μας, λίγο πριν την συμπλήρωση του πρώτου τέταρτου στον 21ο αιώνα, να εξελίσσονται αρμονικά.
Δυστυχώς πάει καιρός που η πραγματικότητα γύρω μας πλέον μοιάζει κάθε άλλο παρά ειρηνική. Ο πόλεμος δίπλα μας επέστρεψε και στα 1300 χιλιόμετρα από την Ελλάδα, στα πεδία των σημερινών μαχών της Ουκρανίας, νέοι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν καθημερινά, στερούμενοι πρόωρα τα όνειρα και την ζωή τους. Αν πόλεμος είναι η έσχατη και πιο ολοκληρωτική μορφή ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ αντιμαχομένων, μεταξύ δύο ή περισσότερων αντιπάλων, η σημερινή ημέρα μας καλεί να αναλογιστούμε τις θετικές δράσεις που είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε για την ειρήνη. Όμως επιπλέον έχουμε και μια ακόμη δυνατότητα. Να ανατρέξουμε στην ιστορία μας, για να διδαχθούμε από αυτήν, να αντλήσουμε δυνάμεις για να συνεχίσουμε την πορεία μας στον χρόνο, ως Έλληνες, καλλιεργώντας περισσότερο τις αρετές μας και βέβαια σήμερα οφείλουμε να κάνουμε μια στάση, τιμώντας τους νεκρούς μας.
Η ιστορία λοιπόν ξεκίνησε στις 28η Οκτωβρίου 1940 και έγραψε για την Ελλάδα 219 ημέρες πολέμου, όταν ο ιταλικός φασισμός κτυπούσε την πόρτα της χώρας μας, ζητώντας γη και ύδωρ. Στην φασιστική απαίτηση του Μουσολίνι, αψηφώντας τις αριθμητικές αναλογίες, η τότε γενιά των Ελλήνων και ο Ιωάννης Μεταξάς, όρθωσαν το ΟΧΙ τους δυναμικό και νικηφόρο, ανακόπτοντας τα κύματα της βίας και της βαρβαρότητας, περιφρουρώντας τα υψηλά ιδανικά της ελληνικής φυλής και επιβεβαιώνοντας το ένδοξο παρελθόν και μεγαλείο της ιστορίας μας.
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις κατέθεσαν τις ζωές 13362 πολεμιστών, στην διάρκεια αυτών των 219 ημερών και άλλους 9 που είχαν περάσει νωρίτερα στην αιωνιότητα, κατά τον τορπιλισμό της Έλλης. Αν η αρχική απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτελούσε την πρώτη νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων αναπτερώνοντας το ηθικό των κατατρομαγμένων από την λαίλαπα του φασισμού και ναζισμού υπόλοιπων Ευρωπαίων, οι καθυστερήσεις στην κατάληψη της Ελλάδας συνέβαλλαν καθοριστικά στην νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των Συμμαχικών Δυνάμεων ενάντια στον φασισμό.
Όμως δεν ήταν μόνο οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εκείνες που έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους. Μέσα στις φρικαλεότητες, τα εγκλήματα πολέμου και τις πράξεις βαρβαρότητας της περιόδου της σχεδόν τετράχρονης κατοχής, ο Ελληνικός λαός δεν κατέθεσε μόνον τις απώλειες πάνω από 600.000 ανθρώπινων ψυχών, σχεδόν το 10% του ελληνικού πληθυσμού που ζούσαν στην χώρα πριν την είσοδο στον πόλεμο, αλλά και την αδιάκοπη θέλησή του για ελευθερία, συνεχίζοντας να πολεμά μέχρι την τελική νίκη, είτε αρχικά στα μέτωπα της Αφρικής, είτε, κυριότερα, εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας, μέσα από την Εθνική Αντίσταση. Όπως είπε και ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ σε λόγο του στο ραδιόφωνο της Αμερικής στις 10 Ιουνίου 1943: “Εις την Ελλάδα παρεσχέθει την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν’ αποφασίσει πόλεμο ή ειρήνη, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, ή απάντηση θα ήταν ή ίδια.”
“Οι Έλληνες δίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπεια. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητο τού γερμανικού τέρατος, αντιτάσσοντας το υπερήφανο πνεύμα της ελευθερίας.”
Είναι λοιπόν αυτή η εθνική αξιοπρέπεια που διακρίνει τον Έλληνα από τους υπόλοιπους λαούς, που τον οδηγεί στην θυσία για την ελευθερία, με το χαμόγελο και το τραγούδι. Είναι η Ελλάδα γεμάτη τέτοιους υπερήφανους Έλληνες, όπως ο Γεώργιος Βλάχος, που το 1941 απευθύνει επιστολή στον Χίτλερ λέγοντάς του ανάμεσα σε άλλα: «Ο ολίγος ή ο πολύς Στρατός των Ελλήνων, που είναι ελεύθερος, όπως εστάθει εις την Ήπειρον, θα σταθεί, αν κληθεί, εις την Θράκη ή την Μακεδονία. Και τι να κάμει; Θα πολεμήσει, και εκεί και θα αγωνισθεί και εκεί και θα πεθάνει και εκεί. Και θα αναμείνει την εκ του Βερολίνου επιστροφή του δρομέως, ο οποίος ήλθε προ πέντε ετών και έλαβε το Ολύμπιον το φως, για να μεταβάλλει σε δαυλό την λαμπάδα και φέρει την πυρκαγιά εις τον μικρόν την έκταση, αλλά μέγιστον αυτόν τόπον, ο οποίος, αφού έμαθε τον κόσμο όλον να ζει, οφείλει τώρα να τον μάθει και να αποθνήσκει».
Όμως δεν είναι μόνη της η αξιοπρέπεια, που μας χαρακτηρίζει σαν λαό, είναι και η εθνική ομόνοια, μια αρετή μας, που όταν καταφέρνουμε να διατηρούμε, επί μακρόν, πάντοτε μεγαλουργούμε. Ίσως σήμερα 80 χρόνια μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οφείλουμε περισσότερο να θυμηθούμε τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον λόγο του, του 1974 που είπε: «Και σας ζητώ να εξαρθήτε εις το ύψος των περιστάσεων. Η ομόνοια, σύμπνοια, η συναδέλφωσις λαού και στρατού, αποτελούν εθνικήν επιταγήν. Είναι επίσης αυτήν την ώρα εθνική επιταγή η σωφροσύνη, η ψυχραιμία, η συνειδητοποίηση των ευθυνών».
Όπως λέει και ο Αριστοτέλης «Η ομόνοια προϋποθέτει τη συλλογική συνεννόηση, και όταν δεν υπάρχει επέρχεται η πόλωση. Και η πόλωση είναι ο προθάλαμος της σύγκρουσης: Με άλλα λόγια, πόλη χωρίς ομόνοια δεν υφίσταται, αφού εν τέλει θα αφανιστεί από τις εμφύλιες συγκρούσεις».
Συνεπώς ας μένουμε ενωμένοι πάντοτε, για να θυμόμαστε και να τιμούμε τις θυσίες και το παράδειγμα των προγόνων μας και ας διατηρούμε το παράδειγμα τους ως πυξίδα στην δική μας πορεία. Ας αφιερώσουμε μια σκέψη, μια προσευχή, όχι μόνο για τις ψυχές των 13.371 Ελλήνων πολεμιστών της περιόδου, αλλά και για εκείνες των ανώνυμων 600.000 Ελλήνων, που πέθαναν από τις κακουχίες στην κατοχή.
Σήμερα με τους εορτασμούς της Λήξης του Β΄ΠΠ τιμούμε όλα τα θύματα του Ναζισμού στην Ευρώπη και τον κόσμο, τιμούμε τους Βρετανούς, Νεοζηλανδούς, Αυστραλούς και τις άλλες εθνικότητες της τότε Βρετανικής Κοινοπολιτείας-Ινδούς, Πακιστανούς, Νοτιοαφρικανούς, Κυπρίους κ.λπ., που εθελοντικά ήρθαν στον τόπο μας και έχασαν τη ζωή πολεμώντας κατά του ολοκληρωτισμού. Τιμούμε με τη Λήξη του Β΄ΠΠ το μεγαλείο του ανθρώπου που δεν καταστρέφει, αλλά δημιουργεί! Ο Β΄ΠΠ θα πρέπει να είναι πάντοτε ως ο ιστορικός οδηγός του ανθρώπινου είδους για τις επιλογές που έχουμε και τι πρέπει να επιλέγουμε για την διαρκή αναγέννηση του είδους μας.
Οι Πανανθρώπινες Αξίες των Ατομικών, Κοινωνικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θα πρέπει να διώχνουν και να νικούν το σκότος του φανατισμού, του φθόνου, του μίσους από όπου και αν αυτό προέρχεται και δημιουργείται. Πρέπει να πούμε το μεγάλο Ο Χ Ι σε ό, τι στρέφεται εναντίον του ανθρώπου και του πολιτισμού του και το μεγάλο Ν Α Ι στον ΑΝΘΡΩΠΟ και τη ΖΩΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.