Γράφει ο Μπάμπης Καραγεωργίου
Οι εκλογές σε κάθε δημοκρατικό κόμμα είναι μια ευκαιρία για αναστοχασμό, για αυτοκριτική και για έναν ώριμο διάλογο για το μέλλον. Ο διάλογος αυτός όμως οφείλει να είναι βασισμένος απέναντι σε ένα βαθιά αξιακό υπόβαθρο. Να μιλούν οι ιδέες και όχι τα κενά συνθήματα, να μιλά η κοινωνία και όχι μηχανισμοί.
Η Κεντροαριστερά πλήρωσε και πληρώνει ακριβά την αλλοίωση του μηνύματος της και την απομάκρυνση της από τις αρχές της. Απομακρύνθηκε από την κοινωνία, έβαλε σε δεύτερη μοίρα τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και άφησε τις εσωτερικές έριδες να την βυθίσουν.
Τι πρέπει να γίνει όμως από εδώ και πέρα;
Η ανάλωση σε έναν άγονο κομματικό τεχνοκρατισμό, η συζητήσεις επί συζητήσεων για τα διαδικαστικά όχι με τρόπο θεσμικό, αλλά με παρελάσεις στελεχών στα κανάλια αφήνει την κοινωνία παγερά αδιάφορη. Οι πολίτες ζητούν απαντήσεις για τα ουσιώδη.
Για τις αλλαγές που χρειάζεται το παραγωγικό μοντέλο της χώρας:
Η απομάκρυνση από μοντέλα που οδηγούν σε μια συσσώρευση εξουσίας είναι ένας εκ των βασικότερων αξόνων. Ο διαμοιρασμός της εξουσίας και της ευθύνης της ανάπτυξης σε θεσμούς όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα Επιμελητήρια, οι επαγγελματικοί φορείς είναι απαραίτητος.
Αυτοί οι θεσμοί μέσω μιας διαρκούς μεταξύ τους συνεργασίας να παλέψουν για το καλύτερο δυνατό σχέδιο ανά περιοχή χωρίς να υπάρχει ο συνεχόμενος «βραχνάς» της κεντρικής εξουσίας. Η ανάπτυξη αφορά την κοινωνία και από αυτήν θα ξεκινήσει.
Για τον εκδημοκρατισμό των Θεσμών:
Η αδιαφάνεια σε μια σειρά κρίσιμων θεμάτων είναι αποτέλεσμα της υπερσυγκέντρωσης της εξουσίας. Είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει όταν οι θεσμοί λειτουργούν ως εργαλεία διεκπεραίωσης κυβερνητικών επιλογών. Αυτό δεν αντιστοιχεί σε καμία προοδευτική ατζέντα.
Η αποσυγκέντρωση της εξουσίας οδηγεί στην εξάλειψη φαινομένων διαφθοράς και αδιαφάνειας με την ίδια την κοινωνία να μπορεί ως ένα βαθμό να «φιλτράρει» τις αποφάσεις που την αφορούν.
Περισσότερη Δημοκρατία σημαίνει περισσότερη διαφάνεια.
Στο εμβληματικό έργο του, “Τι σημαίνει για μένα η ζωή”, ο Jack London περιγράφοντας την ανάγκη της εργατικής τάξης να ανέλθει κοινωνικά μέσα από τα δικά του βιώματα έγραφε χαρακτηριστικά:
“Πάνω από το κεφάλι μου πυργωνόταν το κολοσσιαίο οικοδόμημα της κοινωνίας, και θεωρούσα ότι η μόνη διέξοδος ήταν το σκαρφάλωμα προς τα πάνω.”
Σε αυτό το έργο βαθύτατου ανθρωπισμού ο κορυφαίος Αμερικανός συγγραφέας έδειξε με τρόπο ξεκάθαρο την διαχρονική ανάγκη για μία καλύτερη ποιότητα ζωής, για την αξία της εκπαίδευσης, για την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, για την ανάγκη της συνεργασίας. Εκατό και πλέον χρόνια μετά τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι δεδομένο για μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων.
Αυτό το κενό, αυτό το μη δεδομένο οφείλει να καλύψει η Κεντροαριστερά, οφείλει να καλύψει η προοδευτική παράταξη. Με προμετωπίδα τις αξίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.