Ομιλία Έλλης Φρεγγίδου στη Συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ

Ομιλία του Μέλους Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής Έλλης Φρεγγίδου, στη Συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ που πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιουνίου 2024
Συντρόφισσες και σύντροφοι,

«Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;
Κανένα στόμα
δεν το ‘βρε και δεν το ‘πε ακόμα»
Λέει ο σπουδαίος ποιητής Κώστας Βάρναλης στους Μοιραίους.
Διανύουμε, δυστυχώς, μια περίοδο εσωστρέφειας, αυτοαναφορικότητας και μοιρολατρείας. Αναζητούμε την ευθύνη γύρω μας, στο πρόσωπο του άλλου, χωρίς να προβαίνουμε πάντοτε στην απαιτούμενη αυτοκριτική.

Λες και το πιο σπουδαίο ζήτημα του πολιτικού μας χώρου, τη δεδομένη στιγμή, είναι τα πρόσωπα και όχι οι ιδέες τους, είναι οι φιλοδοξίες μας και όχι οι αξίες που εμείς πρεσβεύουμε.

Όχι, ο πολίτης δεν γύρισε την πλάτη του στο ΠΑΣΟΚ. Γύρισε την πλάτη του στην πολιτική και στους πολιτικούς. Και αυτό, πιστέψτε με, υπερβαίνει τα όρια μιας εσωκομματικής διαδικασίας. Κι εκείνο που πραγματικά πρέπει να μας προβληματίσει είναι το πώς θα γίνουμε πιο πειστικοί και ενδιαφέροντες για τους νέους μας. Όχι με όρους εντυπωσιασμού και μιας επικοινωνιακής τακτικής στη βάση του καιροσκοπισμού. Αλλά με σχέδιο, πρόγραμμα και βιώσιμες επιλογές.

Για το ΠΑΣΟΚ, ο πολίτης δεν υπήρξε ποτέ χειροκροτητής του Ενός.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει αυτό τώρα. Να γίνουμε ένα κόμμα προσωπολατρίας κι όχι ένα κίνημα ελεύθερης διακίνησης ιδεών.

Βομβαρδίζουμε τους νέους με έννοιες βαρυσήμαντες και πομπώδεις: Αλλαγή, Δημοκρατία, Ελπίδα, Ιδεολογία. Λέξεις, που ξυπνούν το θυμικό για να κάνουμε τι άραγε; Για να υφαρπάξουμε την ψήφο τους; Αυτό που λείπει, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν είναι οι λέξεις, τα λόγια, αλλά το περιεχόμενο και η καθημερινή τους πρακτική εφαρμογή. Αυτό που ζητούν οι νέοι είναι λύσεις και διέξοδοι στα καθημερινά τους προβλήματα: την ανεργία, την ακρίβεια, την αναξιοκρατία. Να έχει αντίκρυσμα ο λόγος, στις πράξεις μας και στη ζωή μας.

Κι όταν μιλάμε για ένα κόμμα ανοιχτό, να είναι πράγματι ανοιχτό σε διαδικασίες και διάλογο.

Οι πολίτες κουράστηκαν από τα «έπεα πτερόεντα». Αναμένουν τη λογοδοσία για την κάθε μας μέρα και για την κάθε μας επιλογή.

Θέλουν όταν καλούνται σε διάλογο να συνομιλούμε πραγματικά μαζί τους και όχι να γίνονται μέρος μιας προσχηματικής συζήτησης ενός μονάρχη με τους χειροκροτητές του.

Οι νέοι αποστρέφονται πια τους ανεπάγγελτους πολιτικούς και καλώς πράττουν. Γιατί αυτό που χρειαζόμαστε, είναι ανθρώπους που έχουν κολλήσει τα ένσημά τους και όχι παιδιά του κομματικού σωλήνα. Έτσι θα μας εμπιστευτούν ξανά.

Όχι, δεν χρειάζεται να έρθουν αυτοί κοντά μας αλλά να κατέβουμε από τα βάθρο μας και να πάμε εμείς στο πλάι τους.

Όλα τα κόμματα, όλες οι παρατάξεις, ζητούν από τους πολίτες να τους εμπιστευτούν. Η ουσιαστική αλλαγή, όμως -όχι τα σχέδια επί χάρτου-, είναι να εμπιστευτούν οι πολίτες τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους. Δεν είμαστε σωτήρες κανενός. Την κοινωνία οφείλουμε να υπηρετήσουμε, τους πολίτες να καλέσουμε σε διάλογο και να τους κάνουμε συμμέτοχους, πρωτοπόρους, με σημαία τις δικές τους ανάγκες.

Είμαστε εις το «εμείς» και όχι εις το «εγώ».

Σε αυτήν την πλευρά της ιστορίας.

Με αυτά τα πρόσωπα της παράταξης.

Που κάνουν πίσω το εγώ, για το σπουδαίο εμείς.

Με τα πρόσωπα που εμπιστεύονται ξανά την Ελλάδα στα χέρια της Ελληνίδας και του Έλληνα.

Να στηρίξουμε εκείνους που, στο όνομα αυτού του ενωτικού «εμείς», ήταν εδώ, θα είναι εδώ, στο «μαζί», σήμερα αλλά και στην κάθε επόμενη μέρα.

Σας ευχαριστώ θερμά.