Ο γλάρος ferlinghetti

Του Φώτη Μισόπουλου

.....σου δίνω προθεσμία μέχρι απόψε
το στόμα μου το είπε όχι εγώ
σου δίνω προθεσμία ως το ηλιοβασίλεμα
ΓΟΥΊΛΙΑΜ ΦΏΚΝΕΡ [1]

α.
.......το τέλος της στεριάς κι αρχή του ωκεανού η στεριά η άκρη της θάλασσας ακόμη το ποτάμι μέσα μας και γύρω τα νερά ξανά και ξανά το μέρος όπου τελειώνει η ιστορία ή όπου η ιστορία αρχίζει το πρώτο και τελευταίο σύνορο οι ανοιχτοί δρόμοι του Ebarcadero[2]- δεν έχω χρήματα!- είμαι ηθοποιός δεν είμαι τραπεζίτης- άλλαξέ μου τον επίδεσμο τον κάνεις τόσο καλά ο γιατρός άργησε αλήθεια- γιατί φοράτε πάντοτε μαύρα;- τον βρήκαν πεσμένο καταγής κανείς δεν τον είχε χάσει κανείς δεν τον αναζητούσε τον βρήκε μια γριά- κάπως έτσι- έχει περάσει τόσος καιρός εκείνη περιπλανιόταν ψάχνοντας αγριολούλουδα αποκλειστικά κίτρινα με μάτια μόνο γι' αυτά σκόνταψε πάνω του όπου ήταν πεσμένος με το πρόσωπο στο χώμα τα χέρια ανοιχτά το ξέρω είσαι φλέβα γυμνή κάτω απ' το βλέμμα του άνεμου σπίθα βουβή στο πλήθος των άστρων ή το βαρύ σου περπάτημα στην αγέρωχη φύση θα κυλήσει κάτι κάποτε στην καρδιά απ' το εφηβικό φεγγάρι και θα πάψει ξαφνικά η βροχή στην πέτρα που μένει αθάνατη- άντεξε κι έβαλε φωνή κόντρα στον περαστικό αέρα- αδύνατο να καταλάβω τι συμβαίνει κάθομαι ξύπνιος τουλάχιστο δυο μερόνυχτα και δεν άκουσα ψυχή ζώσα στο απόλυτο σκοτάδι που ματαιώνεται δίπλα στο γκρίζο των παραθύρων Stop Αυτό ήταν- τα λουλούδια του έφερναν συγκινήσεις από την εποχή των γηρατειών που επέρχονται πίσω απ' τα μάτια [τα είχε σκεπάσει με το χέρι] άφηνε τις εικόνες να έρχονται και να φεύγουν αμήχανα τι λέει ακριβώς το νερό στη θάλασσα καθώς ξόδευα τον καιρό του χωρισμού απ' όλα μέσα κι έξω τα στέκια του Λιμανιού China Basy, Public Fishing Pear, Harbor Lunch, Tony 's bayview.....- η άκρη στην πιλοτίνα του Golden Gate δίπλα στις χιλιάδες ψαρόβαρκες πηχτά πράσινα λύματα[3] κι η κορυφή του νησιού φαίνεται μέσα απ' την ομίχλη στρυμωγμένη ή όταν οι γλάροι κοιμούνται στις αποβάθρες σ' αυτή τη ζωή σ' αυτό το λιμάνι της ύπαρξης κοιτάζω το είδωλό μου στο τζάμι η παλίρροια φουσκώνει Stop Ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλεβ[4] στο Minessota ship Η ακτή Stop

β.
......λάμπα με αμπαζούρ αναμμένη μισόφωτο ακούγεται ο ήχος απ' το θρόισμα των δέντρων και το σφύριγμα του ανέμου στη καπνοδόχο- ΜΕΝΤΒΕΝΤΈΝΚΟ: .......φοβάται τη μοναξιά [αφουγκράζεται] φοβερός καιρός δεύτερη μέρα και δεν ησυχάζει [φωνάζει]: Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς! Κώστια! πού είναι ο Κώστια; τι σκοτεινιά βασιλεύει στον κήπο....[5] .....φορούσε παλτό αταίριαστο με την εποχή το σώμα έκρυβε τη μακριά σειρά από κουμπιά που το έκλειναν μέχρι κάτω κουμπιά κάθε σχήματος και μεγέθους φορεμένο στα όρθια οι άκρες σέρνονταν φαίνεται πως αυτά πάνε μαζί δίπλα στο κεφάλι το καπέλο φορεμένο στραβά μόνο το λευκά μαλλιά μπορούσαν να τραβήξουν από μακριά την προσοχή να τον είχε άλλοτε ξαναδεί; κάπου άλλοτε στα πόδια του; όχι τόσο βιαστικά;- εκείνη ντυμένη στα μαύρα ο ποδόγυρος της μακριάς φούστας έγλυφε τα χορτάρια σαβανώνει το θάνατο στη γη που γνέφει αδυσώπητη γιατί όλα χάνονται κι η ομορφιά θα γεράσει στο σύδεντρο μες στο μετάξι των φαντασμάτων ένας δρόμος απατηλός που πρέπει να περάσεις φτάνει ν' ανθίσουν το σιτάρι οι γιορτές το κρασί για τη θύμηση λίγο νερό για τους συντρόφους που έρχονται σταμάτησα στα σκαλοπάτια δεν άκουγα βήματα θαλασσοπούλια ακίνητα το φόρεμά της κάπως νωπό κι οι ανάσες αργές απόμακρες
έβλεπε λιγότερο θάλασσα και περισσότερο μέσα του δε φυσούσε αλλά κάτι κουνιόταν γεμίζοντας ζωντάνια καθώς ρουφούσε το φως του δειλινού
μάλλον η βοή της καταιγίδας έλεγε και υπήρχε ένα κενό απειλητικό στη σιωπή που ακολούθησε το γέλιο- νομίζω έβρεξε και χτες- αλήθεια δεν το πρόσεξα- είμαι σίγουρος ότι άκουσα βροχή και σε ποιον ανήκει αυτός ο παράξενος που είμαι και που νομίζει ότι θα ταξιδέψει πέρα από κει που δεν πάει άλλο Stop [μεταξύ ΤΡΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΈΤΑΡΤΗΣ ΠΡΆΞΗΣ έχουν περάσει δυο χρόνια]- Ο ΓΛΑΡΟΣ FERLINGHETTI: ......είμαι ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλεβ [κλειδώνει την πόρτα δεξιά, έπειτα πάει στην αριστερή] Αυτή δεν έχει κλειδαριά θα βάλω την καρέκλα [βάζει μια πολυθρόνα πίσω της]- η φοβάσαι δε θάρθει κανείς.....[6][μπαίνει η ΝΙΝΑ ΖΑΡΕΤΣΝΥ ντυμένη ΟΦΗΛΊΑ] Ναι.....είσαι πιο αδύνατη και τα μάτια σου μεγάλωσαν μου φαίνεται τόσο παράξενο.... - ο ήλιος έπεφτε αν έπρεπε να προχωρήσει ανατολικά η σκιά της θα προπορευόταν μια επιμήκης μαύρη σκιά αν συμπτωματικά κάποιος τρίτος έπαιρνε το δρόμο τα δικά τους μόνο σώματα θα έβλεπε πρώτα της γριάς να στέκεται έπειτα πλησιάζοντας εκείνον πεσμένο στη γη ίσως αυτά πάνε μαζί οι εγκαταλελειμμένοι αγροί η γριά στα μαύρα εντελώς ακίνητη το κορμί κάτω εντελώς ακίνητο κίτρινο στην απόληξη του μαύρου λαιμοδέτη και η ανατολή όταν πέφτει νύχτα η παλιά καλή της φίλη η σκιά ενοχλούσε εμμονικά οι ρίζες των πεύκων διαθέτουν μάτια που ζωντανεύουν με σφυρίγματα σαύρας εν μέσω στεναγμών και τέφρας ή έχουν στεγνώσει τα δάκρυα οι οιμωγές των πουλιών στο China Basy μοιάζει καμωμένος από μπρούντζο λοιπόν ο γλάρος ferlinghetti με το χακί πουκάμισο γυρνάω να φύγω ήμουν υπόχρεος δεν ξέρω γιατί τυλίγει τσιγάρο με δυο κινήσεις ανάβει σπίρτο με τον αντίχειρα τα πουλιά ξαναγύρισαν στη ζωή βούτηξαν το ράμφος σε πικρό τσάι τρώνε απ' το χέρι του δολώματα και σκουλήκια στην αρχή τα δάχτυλα των ποδιών τους δεν άνοιγαν έδειχναν άκαμπτα και σκληρά έπαιρναν λίγο απ' τη ζεστασιά του ιδρώτα μας Stop Η παλίρροια στο απόγειό της το φορτίο που χάθηκε κάποτε για το νησί των θησαυρών- [μπαίνουν η ΜΑΝΤΑΜ ΑΡΚΑΝΤΙΝ και η ΠΩΛΙΝΑ ΑΝΤΡΕΓΕΒΝΑ, ακολουθεί ο ΓΙΑΚΩΒΟΣ κρατώντας δίσκο με μπουκάλια, έπειτα Η ΜΑΣΣΑ, ο ΣΑΜΠΡΑΕΒ και ο ΤΡΙΓΚΟΡΙΝ[6]-
βγάζουν με τρόπο απ' το ντουλάπι τον βαλσαμωμένο γλάρο- πίσω απ' το φουαγιέ ακούγεται ο πυροβολισμός τινάζονται ξαφνιασμένοι] Stop Το τεράστιο πετρελαιοφόρο ανεβαίνουν στη γέφυρα άδεια ποτήρια σαμπάνιας σαν από φιλμ του Φελλίνι η σειρήνα ουρλιάζει ο βαλσαμωμένος γλάρος η παλίρροια φουσκώνει άδεια ποτήρια στο Eagle cofee ή το Harbor Lunch- το μέσα μας το μέρος όπου η ιστορία τελειώνει για πάντα το εφήμερο Stop

ΑΥΛΑΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] Γουίλιαμ Φώκνερ, Η βουή και η μανία, μτφρ. Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης 2010
[2] Lawrence Ferlinghetti, Μεγάλο Αμερικάνικο Ποίημα Του Λιμανιού, απόδοση: Κώστας Μωρογιάννης, περ. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ. 33/ 1983
[3] ο.π.
[4] Άντον Τσέχωβ, Ο ΓΛΑΡΟΣ- στο ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ, μτφρ. Λυκ. Καλλέργης, ΓΚΟΝΗΣ 1960
[5] ο.π.
[6] ο.π.


1./ https://aefestival.gr/wp-content/uploads/2018/05/Novosibirsk_State_Academic_Drama_Theatre_Timofey_Kulyabin_Tris_Aderfes_SITE_5_photo_Viktor_Dmitriev-1.jpg

2./ https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU