Υπήρξαμε το δίχως άλλο ονοματοθέτες.
Περιηγηθήκαμε, παρατηρήσαμε, κατανοήσαμε και θέσαμε ονόματα ορόσημα. Για να μείνουν στο διηνεκές και να διαιωνίζουν...
Ως Κελτοί, απεσταλμένοι δηλαδή, φτάσαμε στη χώρα του σκότους και την ονομάσαμε Σκωτία. Πόσο θα χαίρεται η Σκοτία Αφροδίτη. Λίγο πιο κάτω συναντήσαμε την χώρα με τις αγκυλώδεις, απότομες ακτές και την είπαμε Αγκυλία. Είναι αυτή που όλοι λέτε σήμερα Αγγλία. Και περάσαμε απέναντι, στην μεγάλη χερσόνησο της Βόρειας Θάλασσας. Αν την γνωρίζετε όλοι σήμερα σαν Σκανδιναβία, οφείλεται στην πατρίδα. Την πόλη Σκάνδια, στα Κύθηρα.
Πιο νότια την χερσόνησο την είπαμε Δανία, από τους Δαναούς. Κι ονοματίσαμε το Βερολίνο για να θυμίζει την Βερόη και την Μόσχα τους Μοσχήνες. Στην χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, αυτή που σήμερα είναι γνωστή σαν Αυστρία, δώσαμε το όνομα της Ίστριας, συζύγου αγαπητής του Ίστρου, που δεν είναι άλλος από τον Δούναβη. Η Ρώμη παραπέμπει σε ισχύ. Η Γαλλία στον Γαλάτη, τον γιο του Ηρακλή. Η Ιταλία στον Ιταλό, τον γιο του Τηλεγόνου. Κι εκεί, στην άκρη της Ευρώπης, φτάσαμε ες Πάνα, στην χώρα του Πάνα δηλαδή, στην Ισπανία.
Δεν σταματήσαμε όμως εκεί. Περάσαμε απέναντι, στην Αφρική και την περιοχή ονομάσαμε Λιβύη, από του Βήλου την μητέρα. Και σαν σταθήκαμε υπτίως του Αιγαίου, ορίσαμε τον τόπο αυτό σαν Αίγυπτο. Κι ο Αίγυπτος, ο γιος του Βήλου κι αδερφός του Δαναού, ήταν το δίχως άλλο τρισευτυχισμένος.
Προχωρώντας προς τα νότια, συναντήσαμε ανθρώπους Αιθίοπες, δηλαδή μαύρους κι από τότε θυμόμαστε τον τόπο αυτό ως Αιθιοπία. Και φτάσαμε μέχρι εκεί που οι Πυγμαίοι κατοικούν. Εμείς τους πρωτοείπαμε έτσι από τον Πυγμαλίωνα ή όπως αλλιώς τον λεν Πυγμαίωνα.
Και τότε αποφασίσαμε στην Ήπειρο την άλλη να περάσουμε, που μέχρι σήμερα Ασία αποκαλείται, από το όνομα της συζύγου του Ιαπετού. Και στον δρόμο συναντήσαμε χίλιους ιππείς να καλπάζουν με άραβο, δηλαδή κρότο δυνατό. Και τους φωνάξαμε Άραβες. Και φτάσαμε στον τόπο, που του Παλαιστίνου, του γιου του Ποσειδώνα, το όνομα χαρίσαμε. Και στα Ιερά των Σολύμων, ή Ιεροσόλυμα, ή Ιερουσαλήμ. Και στην Αρμενία, που μέχρι σήμερα τον Αργοναύτη Άρμενο θυμίζει. Και στην Περσία, που παραπέμπει στον Πέρση, τον γιο του Περσέα. Σταθήκαμε για λίγο στην Παγχαία, στο Μπαχρέιν δηλαδή, κι έπειτα στην μεγάλη νότια χερσόνησο περάσαμε. Την ονομάσαμε Ινδία, διότι εκεί κατοικεί ο γιος, ή αλλιώς ο Ίνις του Διός.
Μέχρι τα ανατολικά τα άκρα της Ηπείρου φτάσαμε. Και στο Θιβέτ που δίνει θάμβος σαν την Θήβα. Και στην Κινέζικη επαρχία την Γιουνάν, δηλαδή την Ιωνία. Και στο νησί την Χαϊνάν, δηλαδή την Χαονία. Και στο μεγάλο νησί της Άπω Ανατολής το όνομα Κιότο στήσαμε, σαν ανατολικό ορόσημο, σε ανάμνηση της πατρώας πόλης Κιάτο.
Ούτε και η μεγάλη θάλασσα να μας κρατήσει δεν μπορούσε. Κι αφού της δώσαμε το όνομα Ατλαντικός, κατά απαίτηση του Άτλαντα, περάσαμε στην Εσπερία. Ονόματα όπως Εφύρα, Θέτις, Αρμονία, Φιλαδέλφεια, Ολυμπία, Ιππόλυτος, Αμαζόνιος, μιλούν από μόνα τους. Και ο κάθε Ινδιάνος, ως Ίνις του Διός κι αυτός, φέρει περήφανα το όνομά του.
Υπήρξαμε, το δίχως άλλο, ονοματοθέτες. Και δεν ζητήσαμε ανταμοιβή γι’ αυτό. Και ούτε πήραμε. Χαρίσαμε και έχουμε απόθεμα και παρακαταθήκη και για το μέλλον. Τους κώδικές μας που ονομάζουμε Μυθολογία, την Ιστορία και πάνω απ’ όλα την γλώσσα μας. Περιουσία ανεκτίμητη, ειδικά στην εποχή μας των άχρωμων εικόνων και των άδειων λέξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.