Οι εργαζόμενοι μίλησαν...

Δελτίο τύπου Σωματείων και Φορέων για την Απεργιακή Συγκέντρωση στις 9 Νοέμβρη στην Πλ. Ειρήνης Κιλκίς
Η πρωτοφανής συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στην Πλατεία Ειρήνης στο Κιλκίς, που διοργάνωσαν από κοινού σωματεία και φορείς του νομού Κιλκίς, έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα ότι ο λαός μας δεν σκοπεύει ούτε να πεινάσει, ούτε να κρυώσει, ούτε να γίνει το θύμα μιας πολιτικής που του τσακίζει τη ζωή και τα δικαιώματά του. Δείχνει την τεράστια δύναμη της εργατικής τάξης να οργανώνει, να συσπειρώνει γύρω της τα φτωχά λαϊκά στρώματα, να συμβάλλει καθοριστικά στην οργάνωση της αντεπίθεσης του λαού μας.

Όλοι όσοι συμμετείχαν απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να σηκώσουν κεφάλι, να ακυρώσουν με τη δράση τους τα κηρύγματα της μιζέριας και της υποταγής, το κλίμα αναμονής σωτήρων που του καλλιεργούν. Ένιωσαν τη δύναμη της οργάνωσης, ένιωσαν την ελπίδα που γεννιέται μέσα από το συλλογικό αγώνα, συνειδητοποίησαν στην πράξη της αξία της αλληλεγγύης.

Αυτή την αλληλεγγύη στην πράξη εξέφρασαν όλες οι αποφάσεις συμμετοχής στην απεργιακή συγκέντρωση όπως από τον Εμπορικό Σύλλογο Κιλκίς, το Σωματείο Μικροπωλητών και Παραγωγών Λαϊκών Αγορών Νομού Κιλκίς, της Ένωσης Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών Κιλκίς, του Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς και του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Κιλκίς.

Και δεν περιορίστηκαν μόνο εκεί. Οργάνωσαν την πάλη τους και αφού δημοσιοποίησαν στους συναδέλφους τους και στην κοινωνία την απόφαση που πήραν, ξεχύθηκαν στη δύσκολη μάχη της οργάνωσης της απεργίας. Κόλλησαν αφίσες, ετοίμασαν πανό, μοίρασαν ανακοινώσεις, πραγματοποίησαν σύσκεψη μεταξύ τους, συμμετείχαν στο συλλαλητήριο κατά της ακρίβειας, πραγματοποίησαν εξορμήσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια έκαναν υπόθεση δική τους την επιτυχία της απεργίας.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του συλλόγου εργαζομένων στους ΟΤΑ που η απόφαση του για προσυγκέντρωση στο Δημαρχείο Κιλκίς, την πραγματοποίηση συλλαλητηρίου κατά μήκος της 21ης Ιουνίου συνοδεία οχημάτων του Δήμου Κιλκίς, την ολιγόλεπτη παρουσία τους στη συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ στο Εργατικό Κέντρο Κιλκίς και τελικά τη συμμετοχή των δημοτικών υπαλλήλων στη συγκέντρωση της πλατείας Ειρήνης, έδωσε την ώθηση και σε άλλα σωματεία που δεν είχαν πάρει σχετική απόφαση συμμετοχής και παρευρίσκονταν στη συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ, να τους ακολουθήσουν τελικά στη συγκέντρωση της Πλατείας Ειρήνης, όπου μάλιστα ζήτησαν και πήραν το λόγο.

Στην απεργιακή συγκέντρωση μίλησαν: η Μαρία (Ρια) Αλτιπαρμακίδου εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών, ο Σίμος Παντελίδης εκ μέρους της Ενωσης Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών Κιλκίς, ο Κώστας Τσαουσίδης εκ μέρους του Εμπορικού Συλλόγου Κιλκίς, ο Κώστας Σιδηρόπουλος, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Παιονίας, η Ελλη Φρεγγίδου, ψυχολόγος και εργαζόμενη στο πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι” του Δήμου Κιλκίς, ο Τάσος Βασιλακάκης, εκ μέρους του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Κιλκίς-Παιονίας, η Βούλα Κουραλίδου, εκ μέρους των εργαζομένων του προγράμματος “Βοήθεια στο Σπίτι” που έχουν τεθεί σε αναστολή, ο Καραίτης Ιωάννης εκ μέρους του Νομαρχιακού Τμήματος Κιλκίς της ΑΔΕΔΥ, η Στέλλα Γιαννακοπούλου εκ μέρους των ΔΣ εργαζομένων στο Νοσοκομείο Γουμένισσας και ο Πασχάλης Μασούρας εκ μέρους των ΔΣ εργαζομένων στο Νοσοκομείο Κιλκίς.

Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Χρήστος Σαχινίδης, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας και εργαζόμενος στην “Αlumil”.

Μεταξύ άλλων περιέγραψε τη μεγάλη αντίφαση που βιώνει ο λαός του Κιλκίς. Από τη μία βλέπουν τους εργαζόμενους του Κιλκίς να εξανεμίζεται ο μισθός τους, τους επαγγελματίες να κλείνουν τα μαγαζιά τους κάτω από το βάρος της φορολογίας, των εξόδων και των άδειων ταμείων, τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τα έξοδα της εκπαίδευσης των παιδιών τους και τα Νοσοκομεία Κιλκίς και Γουμένισσας να παραμένουν υποστελεχωμένα και με σημαντικό μέρος των εργαζομένων σε αναστολή εργασίας, με σοβαρές ελλείψεις σε υποδομή, με κτίρια ερείπια και να παρακαλάνε για δωρεές εξαιτίας της κρατικής υποχρηματοδότησης.

Από την άλλη βλέπουν τους βιομηχάνους που δρουν στην περιοχή να ζουν την άνοιξη, απολαμβάνοντας τα κέρδη από την ανάπτυξη τους...μια ανάπτυξη όμως που έχει προαπαιτούμενο τη δυστυχία του λαού μας, όπως την περίπτωση της βιομηχανίας ALUMIL. Τη στιγμή που το κράτος προκλητικά την επιδοτεί με άλλα 56 εκατ € από το Ταμείο Ανάκαμψης και το προηγούμενο εξάμηνο η εταιρεία έσπασε ρεκόρ κερδών, που ισοδυναμούν με τους μισθούς και τις ασφαλιστικές εισφορές 1000 εργαζομένων για τα επόμενα περίπου 3 χρόνια, απολύει δεκάδες εργαζομένους για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της.

Συνέχισε λέγοντας ότι η ελπίδα βρίσκεται στον αγώνα. Αγώνα ενωτικό, που να φέρνει πλάι - πλάι τους εργαζόμενους που παλεύουν, που οργανώνονται, ανεξάρτητα από τον κλάδο, ανεξάρτητα αν δουλεύουν στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα. Με κοινή πάλη με αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες, νέους και γυναίκες που βιώνουν από πρώτο χέρι τα αποτελέσματα της πολιτικής τους. Αγώνα σφυρηλατημένο στην αλληλεγγύη του λαού. Που θα κάνει πράξη το σύνθημα “Ένας για όλους και όλοι για έναν”. Που να μετατρέπει κάθε πρόβλημα σε ζήτημα όλων των σωματείων και φορέων του νομού μας. Και έκλεισε λέγοντας πως αυτός είναι ο δρόμος ώστε να ζήσουμε το 2022 με βάση τις ανάγκες μας και τις δυνατότητες της εποχής.

Ακολούθησε πορεία επί της 21ης Ιουνίου που κατέληξε στο Δημαρχείο Κιλκίς. Με συνθήματα όπως “Όχι στην ακρίβεια και την ανεργία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία”, “Τέρμα πια στη σύγχρονη σκλαβιά, σταθερή δουλειά ζητά η εργατιά”, “Πάρτε πίσω τις αναστολές (εργασίας)” και “Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” ... οι εργαζόμενοι ένωσαν τις φωνές τους στέλνοντας ηχηρό μήνυμα σε κράτος και εργοδοσία πως δεν συμβιβάζονται και έδωσαν υπόσχεση ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί για την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών τους.