Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, το θέλουμε και ενωμένο» - Το νέο όνομα να σημάνει μια νέα νοοτροπία

Γράφει η Έλλη Φρεγγίδου
Ψυχολόγος - Μέλος της γραμματείας του τομέα Κοινωνικής Ένταξης και Συνοχής ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής
Ολοκληρώθηκαν, λοιπόν, οι εκλογές του ΠΑΣΟΚ (πλέον) για την εκλογή των νομαρχιακών και τοπικών οργανώσεων και την ανάδειξη συνέδρων. Πανηγυρίσαμε στην Ελλάδα για το εντυπωσιακό ποσοστό συμμετοχής των πολιτών στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία. Πανηγυρίσαμε και στο Ν. Κιλκίς, που το ποσοστό συμμετοχής ξεπέρασε σχεδόν κατά πολύ τη συμμετοχή των προεδρικών εκλογών.

Τώρα πια που κατακάθισε η πρώτη σκόνη, έχω πραγματικά την ανάγκη να εκφράσω το βίωμα και τις σκέψεις μου γύρω από τη διαδικασία των εσωκομματικών εκλογών. Και σε αυτήν την αποτύπωση των γεγονότων, όπως εγώ τα βίωσα, θα μιλήσω πρώτα με βάση τις αρχές και τις αξίες της επιστήμης μου, της ψυχολογίας. Καθώς, ουδέποτε υπήρξα επαγγελματίας πολιτικός αλλά ενεργός πολίτης, που έχω ως γνώμονα την προώθηση των αρχών του διαλόγου και της δημοκρατίας.

Θα ξεκινήσω από τα ποσοστά συμμετοχής, που σαφώς είναι ενθαρρυντικά, μα χρειάζεται ως ΠΑΣΟΚ, ιδίως στο Κιλκίς, να αναρωτηθούμε κατά πόσο είναι τελικά αντιπροσωπευτικά. Η αίσθηση που έχω είναι πως χρειάζεται περίσσιος κόπος και προσπάθεια για να πείσουμε όλους αυτούς τους ψηφοφόρους, τα μέλη εκείνης της ημέρας, να γίνουν μέλη ενεργά και συνειδητοποιημένα ως προς την σημασία που φέρει αυτή η ταυτότητα.

Για μένα ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε εκλογική διαδικασία, καθώς δεν διαθέτω την αυτοδιοικητική εμπειρία πολλών από τους συνυποψηφίους μου. Θεωρώ, ωστόσο, πως διαθέτω την όρεξη για σκληρή δουλειά αλλά και τη διάθεση για προσφορά στην τοπική μας κοινωνία.

Στην πρωινή μου «Καλημέρα» με τους συντρόφους μου, εκείνη την ημέρα των εκλογών, αντίκρισα, δυστυχώς, κάποια βλέμματα που δεν με κοίταζαν συντροφικά. Μπορεί να είδα, όπως λέει ο φίλος μου ο Στέφανος ο Παραστατίδης, ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ», μα δεν διέκρινα να είναι ενωμένο. Οπότε για όσους βαυκαλίζονται με τα περί ενότητας και ευαγγελίζονται τη συσπείρωση, να πω πως χρειάζονται πολλοί αγώνες ακόμα για να τα επιτύχουμε όλα αυτά.

Δεν μας ταιριάζει και δεν μας τιμά η υποτίμηση του χώρου μας. Χρειάζεται δουλειά, ανάδειξη των νέων ανθρώπων, αλλαγή νοοτροπίας, πολιτικό πολιτισμό. Άλλωστε, αυτές τις ιδέες προωθεί, από την πρώτη στιγμή, και ο νέος μας πρόεδρος, ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Δεν ταιριάζει, ακόμη, σε αυτήν τη διαδικασία ισχυροποίησης και διεύρυνσης της παράταξης η αντιπαλότητα. Δεν ταιριάζει στις ιδεολογικές μας καταβολές, το σταύρωμα ψηφοδελτίων σε πορτ-μπαγκάζ σταθμευμένων αυτοκινήτων έξω από το εκλογικό. Δεν μας ταιριάζουν τα αυτοσχέδια τραπεζάκια «προς αμοιβαία εξυπηρέτηση» των ψηφοφόρων λίγο πριν καταθέσουν την ψήφο τους. Δεν μας ταιριάζουν πρόσωπα, που διαθέτουν θεσμικούς ρόλους, να «σαμποτάρουν» ή να ευνοούν συγκεκριμένους υποψήφιους. Δεν μας ταιριάζει να καρπωθεί κανένας την άνοδο του ποσοστού συμμετοχής στις εκλογές για να προμοτάρει την πολιτική του καριέρα.

Εμείς καλούμε τον πολίτη να έχει πολιτική άποψη, να συνταχθεί στο πλευρό μας συνειδητά, χωρίς να μας «χαρίζεται» αλλά να μας ξεχωρίζει ως μια ισχυρή και καθαρή πολιτική δύναμη.

Εμείς επιθυμούμε έναν πολίτη που θα επιλέγει το ΠΑΣΟΚ ως την ιδεολογική του στέγη και τους εκπροσώπους του ως εκφραστές των ιδεών του.

Τα γεγονότα της κάλπης του Πολυκάστρου, όσο κι αν επιχειρήθηκε να περάσουν στα «ψιλά γράμματα», ήταν υψίστης σημασίας και, σαφώς, θύμιζαν εποχές, που όλοι επιθυμούμε να λησμονήσουμε και δεν θυμίζουν σε τίποτα μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία. Για το λόγο αυτό, περίμενα από όλους (βουλευτές, υποψήφιους, νομαρχιακή επιτροπή) να καταδικάσουν το γεγονός και να προβούν στις αυτονόητες, κατ’ εμέ, διαδικασίες για όλους τους εμπλεκόμενους. Με λύπη μου, διαπίστωσα πως δεν ακολούθησαν όλοι αυτήν την πρακτική.

Προσωπικά, κινήθηκα ενωτικά εξ αρχής και το γνωρίζουν καλά, τόσο ο βουλευτής Φραγγίδης, όσο και οι υποψήφιοι βουλευτές Παραστατίδης και Αναστασιάδης. Έκανα τις προτάσεις μου, περί προσώπων κοινής αποδοχής αλλά, δυστυχώς, δεν καρποφόρησαν.

Επομένως, όταν μιλάμε για εκείνην τη μέρα των εκλογών, εκτός από τους πανηγυρισμούς, χρειάζεται να έχουμε το σθένος να στηλιτεύουμε τα κακώς κείμενα, τις παθογένειες που κουβαλάμε από το παρελθόν και τις παλαιοκομματικές τακτικές.

Και για εκείνον που θα σκεφτεί πως κινούμαι από κίνητρα ιδιοτελή, θα πω πως το αποτέλεσμα των εκλογών με κάνει να αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένη, καθώς έλαβα σταυρούς προσωπικούς, μα όχι δανεικούς.

Θα μπορούσα όλα αυτά και πολλά ακόμα, να τα καταθέσω πίσω από τις κλειστές πόρτες μιας συνεδρίασης της νομαρχιακής οργάνωσης. Όμως, την ειλικρινή και αυθεντική σχέση με τον πολίτη δεν την χτίζουμε πίσω από κλειστές πόρτες.

Τιμώ και σέβομαι όλους τους συνυποψήφιους μου και τους συγχαίρω για τον αγώνα που έκαναν.

Θέλω, πραγματικά, να εργαστούμε για μια νομαρχιακή που δεν θα μείνει στην απραγία αλλά θα συμβάλλει καθοριστικά στην προώθηση των ιδεών της παράταξής μας. Άλλωστε, ευελπιστώ πως οι αυριανές μας συνεδριάσεις θα αποτελέσουν την εκκίνηση για ποικίλες δράσεις και παρεμβάσεις προς όφελος των συμπολιτών μας.

Είναι σημαντικό ότι στην ομάδα μας αυτή συμμετέχουν, όλο και περισσότερες γυναίκες και νέοι. Εύχομαι να φέρουν ιδέες αλλά και όρεξη για δουλειά που να συνάδουν με το νεαρό της ηλικίας τους.

Σήμερα, μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ας αφήσουμε στο πλάι τους ρεβανσισμούς, τα μπλοκ που μας χωρίζουν σε δίπολα, τον εγωισμό μας γενικά.

Ο δημοκρατικός αυτός χώρος δεν ανήκει σε κανέναν γιατί οι πολίτες δεν (πρέπει να) ανήκουν σε κανέναν. Κι εμείς αυτούς τους πολίτες χρειαζόμαστε δίπλα μας, που να κρίνουν, να αξιολογούν και να αποφασίζουν με ποιους θέλουν να συμπορευτούν και ποιους επιθυμούν να τοποθετήσουν «στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».