Έφυγαν οι πρόσφυγες από την κόλαση του πολέμου και τις βομβαρδισμένες πόλεις τους. Και ήρθαν στο Κιλκίς και τρόμαξαν.
"Θεούλη μας τι σου κάναμε; Γιατί δεν τελειώνει αυτό το μαρτύριο που ζούμε; Σε τι τόπο μας πέταξαν; Καλύτερα εκεί στην πατρίδα μας.
Έτσι κι αλλιώς βομβαρδισμένα εκεί, "βομβαρδισμένα" κι εδώ...
Τι άνθρωποι είναι αυτοί εδώ στο Κιλκίς να ανέχονται να ζουν σε τόσο άσχημο μέρος;
Είδαμε και μια πινακίδα που έλεγε "Πινακοθήκη" και χαρήκαμε για λίγο. Νομίζαμε πως τα παιδιά μας αλλά και τα παιδιά του Κιλκίς θα είχαν έναν ακόμη τόπο πολιτισμού.
Να φύγουμε, να φύγουμε γρήγορα πίσω. Καλύτερα σε έναν κακό πόλεμο παρά σε μια χάλια ειρήνη.
Αυτοί οι άχρηστοι θα γκρεμίσουν τον τόπο τους χωρίς βόμβες".
Ευτυχώς εμείς δεν τρομάζουμε εύκολα... Διαφορετικά, θα αναγκάζαμε τους τοπικούς άρχοντες, να βγουν από την κατάσταση ζεν που βρίσκονται.... Και να κάνουν κάτι, και...για αυτή την ξεφτίλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή