Κάποτε κάναμε διπλωματία για να μην κάνουμε πόλεμο. Τώρα κάνουμε "πόλεμο" για να κάνουμε "διπλωματία"...

Γράφουν οι:
- Χρυσή-Ουρανία Παπαδοπούλου, Οικονομολόγος ''London Metropolitan University'' / Επιχειρηματίας
- Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Μεταπτυχιακός Π.Μ.Σ. Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος
Η παλαιά κραταιά Τσαρική Αυτοκρατορία των Πανρώσων, η Σοβιετική Σοσιαλιστική Ένωση και η νέα ''μαμά Ρωσία'' των κ.κ. Γέλτσιν και Πούτιν, παρά τις τεράστιες ιδεολογικές διαφορές τους, μοιράζονταν ένα θεμελιώδες κυρίαρχο χαρακτηριστικό: Στο πολιτικό και στρατιωτικό πεδίο ήταν γίγαντες, δυνάμεις παγκόσμιας εμβέλειας, αλλά στο οικονομικό ωχριούσαν απελπιστικά έναντι των αναπτυγμένων δυνάμεων της Δύσης. 

Παρά τη μάλλον θεαματική σταθεροποίησή της έναντι της ολέθριας εποχής Γέλτσιν, η Ρωσία του Πούτιν δεν έλυσε αυτή τη θεμελιώδη αντίφαση. Εξακολουθεί να έχει μια οικονομία μικρότερη από εκείνη της Ιταλίας ή της Πολιτείας Καλιφόρνιας και να εξάγει μόνο... υδρογονάνθρακες και όπλα. Χωρίς μεγάλες επενδύσεις και μεταφορά τεχνογνωσίας από πιο προηγμένες οικονομίες, το μέλλον της διαγράφεται δυσοίωνο. 

Με δεδομένη την ακραία σύγκρουση με τη Δύση, η μόνη εναλλακτική του Πούτιν είναι η ακμαία Κίνα, έναντι της οποίας, όμως, θα είναι ο ελάσσων εταίρος, το παραπαίδι. Ίσως αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που εγγράφει το σημερινό μετέωρο άλμα του Πούτιν στο κενό, μεγαλύτερος και από εκείνον να αποτελματωθεί σε ένα ουκρανικό Αφγανιστάν, στα σπλάχνα της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, του σπιτιού μας.

Ξημέρωσε ίσως μια νέα τάξη πραγμάτων, ένας νέος Κόσμος Πολυμέρειας και όχι 1-2 Πόλων Δύναμης είναι μπροστά μας. Τίποτα δεν είναι τοπικό, τίποτα δεν είναι διμερές, όλα αυτομάτως γίνονται διεθνή, ευρωπαϊκά και Παγκόσμια. Είμαστε ένα τεράστιο χωριό! Η ΕΕ, η Ευρώπη με την Γαλλία και την Γερμανία στην καρδιά της, στον στενό της πυρήνα, όλοι μαζί, οφείλουμε άμεσα να πάρουμε το μάθημα μας, ένα σκληρό μάθημα... και να μπει μπροστά μια κοινή, πρακτική, ρεαλιστική πανευρωπαϊκή στρατιωτική και διπλωματική γραμμή. 

Με ουσία, με ρόλο, με έδρα, με γυναίκες, ανδρες, ανθρώπινο δυναμικο, ένστολους, διπλωμάτες, επιστήμονες. Τώρα αγαπητέ κύριε Εμμ. Μακρόν! Όχι αύριο... σε ελάχιστα χρόνια ''κάποια άλλη Ρωσία'' θα θελήσει να (μας) κάνει κακό. Η Ανατολική Ευρώπη και γενικά κάθε γωνιά του πλανήτη μας δεν είναι κομμάτι του ταμπλό μια παρτίδας Risk, είτε Stratego. 

Υπέροχα επιτραπέζια και τα 2, αλλά για να περνάμε καλά με τους φίλους μας, τους συντρόφους μας και τα παιδιά μας. Η Ουκρανία -και η κάθε Ουκρανία του Κόσμου και του Χάρτη- είναι ζωτικός χώρος των λαών, των εθνών, των επιτηρήσεων, των οικογενειών και φυσικά μικρών αθώων παιδιών! Να μην γίνει η Ταιβάν (!!!) η ''επόμενη Ουκρανία''. Οι Λαοί θέλουν Πλούτο, Δουλειές και Ανάπτυξη όχι Πόλεμο.

Όχι άλλο 2008 με απώλειες και την Γεωργία! Όχι άλλο 2014 και 2022 με απώλειες και την Ουκρανία. Ο Ρώσος Πρόεδρος αγνοεί τους πάντες και δεν πτοείται από τις οικονομικές και διπλωματικές κυρώσεις, διότι βασίζεται στην έλλειψη στρατηγικής της Δύσης, της ΕΕ, των ΗΠΑ. Πρέπει να μπει ένα ισχυρό ΤΕΛΟΣ με δυναμισμό και διπλωματία από τις ΗΠΑ-ΕΕ. Κλείνοντας... Κάποτε κάναμε διπλωματία για να μην κάνουμε πόλεμο. Τώρα κάνουμε "πόλεμο" για να κάνουμε "διπλωματία"... 

Το μυαλό μας στις Ελληνίδες και τους Έλληνες, σχεδόν 100.000, της φίλης, συμμάχου και ομόδοξης Ουκρανίας. Άραγε θα πράξουμε κάτι ως Κράτος και Έθνος για εκείνες και εκείνους; Τους έχουμε ξεχάσει; Ένα μεγάλο ποσοστό κατοικεί στις αμφισβητούμενες περιοχές. Η σκέψη μας στα δεκάδες χιλιάδες, τρομαγμένα, μικρά Ουκρανόπουλα! Που δεν φταινε σε τίποτα απολύτως. 

Οι Λαοί και τα Έθνη του σήμερα και του αύριο, δεν γίνεται και δεν πρέπει να καταβασανίζονται και να ζούνε στο σκότος εξαιτίας ορισμένων ηγετών που σκέφτονται με μυαλά του χθες. Η Ελλάδα είναι πόλος και πηγή σταθερότητας, συνεργασίας και σύμπνοιας. Με την Ουκρανία λοιπόν, με τη Δύση, την Ευρώπη... με τη Δημοκρατία, με την Ελλάδα του παγκόσμιου Ελληνισμού. Ξεκάθαρα!

ΥΓ: Η ''Ρωσικη Αρκούδα'' αναγνωρίζει ή όχι το τούρκικο ψευδοκράτος στο Βόρειο Τμήμα της Κύπρου; Ας μας απαντήσουν οι ρωσόφιλοι Πουτινόφιλοι εν Ελλάδι;