Συνεχίζουμε τις προβολές στο θερινό σινεμαδάκι στο Στέκι της Τέχνης στο Μεταλλικό την Πέμπτη 8 Ιουλίου στις 9.30 το βράδυ με την αριστοτεχνική ταινία μυστηρίου «Ποιος Σκότωσε τη Λαίδη Γουίνσλεϊ; / Who Killed Lady Winsley?» του Χινέρ Σαλίμ.
Το αστυνομικό μυστήριο και η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου με φόντο το πανέμορφο τοπίο των Πριγκηπονήσων είναι μόνο η αφορμή για τον κουρδικής καταγωγής Χινέρ Σαλίμ για ένα ακόμη γοητευτικό ταξίδι στη μοναδική πατρίδα που αισθάνθηκε ποτέ πως ανήκει, εκείνη του σινεμά.
Γεννημένος στο Ιρακινό Κουρδιστάν, από το οποίο αναγκάστηκε να φύγει σε ηλικία 17 ετών για να ζήσει εξόριστος πρώτα στην Ιταλία και μετά στη Γαλλία, ο Χινέρ Σαλίμ βρήκε στην κινηματογραφική τέχνη όχι μόνο την πραγματική του πατρίδα, αλλά κι έναν τρόπο να ξορκίσει δημιουργικά τα προσωπικά του βιώματα ως ανέστιος νομάς μέσα από ταινίες οι οποίες, ενώ πειραματίζονται με τα είδη, έχουν όλες ως κοινό παρονομαστή ένα βαθύ παράπονο για τα βάσανα του κουρδικού λαού πίσω από το λυρισμό και το υποδόριο χιούμορ τους.
Η Λάιδη Γουίνσλεϊ του τίτλου, Αμερικανίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος και πρώην ανταποκρίτρια των New York Times στην Τουρκία, μια χώρα την οποία “αγάπησε για όλες τις ενδογενείς αντιθέσεις της”, βρίσκεται δολοφονημένη στη βίλα που είχε νοικιάσει στο νησί της Πριγκήπου, το οποίο έδωσε το όνομα του στη συστάδα των νησιών της Προποντίδας νότια της Κωνσταντινούπολης.
Την εξιχνίαση της δολοφονίας αναλαμβάνει ο διάσημος επιθεωρητής Φεργκάν, ο οποίος καταφτάνει από την Πόλη στο νησί κι έρχεται αντιμέτωπος με την έχθρα, τη στενομυαλιά και την καχυποψία των κατοίκων, οι οποίοι μοιάζουν να ζουν σε μια άλλη εποχή.
Η συμπεριφορά τους καθορίζεται ακόμα από πατροπαράδοτους άγραφους κανόνες, βαθιά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά και πάθη που δε θα αργήσουν να βγουν στην επιφάνεια.
Ο Σαλίμ στήνει από την αρχή το σκηνικό του αστυνομικού μυστηρίου, προσθέτοντας όλα τα (αρχε)τυπικά συστατικά του: ένας μυστηριώδης φόνος, ο λιγομίλητος και στωικός επιθεωρητής που καλείται να τον εξιχνιάσει κι ένας αποκομμένος μικρόκοσμος, στον οποίο όλοι μοιάζουν λίγο ως πολύ ύποπτοι, καθώς όλοι είχαν σχέσεις με το θύμα κι ο καθένας κρύβει τα δικά του μυστικά.
Η συμπεριφορά τους καθορίζεται ακόμα από πατροπαράδοτους άγραφους κανόνες, βαθιά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά και πάθη που δε θα αργήσουν να βγουν στην επιφάνεια.
Ο Σαλίμ στήνει από την αρχή το σκηνικό του αστυνομικού μυστηρίου, προσθέτοντας όλα τα (αρχε)τυπικά συστατικά του: ένας μυστηριώδης φόνος, ο λιγομίλητος και στωικός επιθεωρητής που καλείται να τον εξιχνιάσει κι ένας αποκομμένος μικρόκοσμος, στον οποίο όλοι μοιάζουν λίγο ως πολύ ύποπτοι, καθώς όλοι είχαν σχέσεις με το θύμα κι ο καθένας κρύβει τα δικά του μυστικά.
Στο απροσδιόριστα αχρονικό τοπίο, όμως, των Πριγκηπονήσων, με τις άδειες και ερειπωμένες κατά τους χειμερινούς μήνες νεοκλασικές επαύλεις και τους λίγους εναπομείναντες κατοίκους, όλους μακρινούς ή κοντινούς συγγενείς μεταξύ τους, η ταινία παίρνει σταδιακά μια απόκοσμη διάσταση, η οποία ενισχύεται από το offbeat χιούμορ, τον υφέρποντα σουρεαλισμό των καταστάσεων και μια καυστική ειρωνική ματιά πάνω στα ήθη και τα έθιμα μιας χώρας που ζει ακόμα σε ένα αβέβαιο και μανιχαϊστικό παρόν ανάμεσα στην πρόοδο και στην οπισθοδρόμηση.
Ο φόνος είναι απλώς η αφορμή προκειμένου ο Σαλίμ να ξεδιπλώσει τον προβληματισμό του για την τοξική πατριαρχία και την καταπίεση των γυναικών και των μειονοτήτων, κυρίως όμως να μιλήσει για το δικό του, προσωπικό δράμα, εκείνο της αναζήτησης ενός σπιτικού και μιας πατρίδας. «Η εξορία ξεριζώνει τα πάντα εκτός από τις ρίζες» θα πει η μητέρα του Φεργκάν στα μισά της ταινίας και αυτή η γλυκόπικρη αίσθηση του να θες να ανήκεις κάπου, αλλά να μην ανήκεις πουθενά θα διαποτίσει όλη τη διαδρομή των ηρώων προς την αλήθεια, αλλά και θα σώσει τελικά το εγχείρημα του Σαλίμ, που καταφέρνει στο τέλος με ποιητικό και σχεδόν μεταφυσικό τρόπο όχι μόνο να υπερκεράσει όλα τα εμπόδια και να καταλήξει σε ένα αναμφίβολα γοητευτικό αποτέλεσμα.
Γαλλία, Τουρκία, Βέλγιο
· Παραγωγή: Μαρκ Μπορντούρ, Ρομπέρ Γκεντιγκιάν
· Σκηνοθεσία: Χινέρ Σαλίμ
· Σενάριο: Βερονίκ Βούτρικ, Χινέρ Σαλίμ
· Φωτογραφία: Ανδρέας Σινάνος
· Πρωταγωνιστούν: Μεχμέτ Κουρτουλούς, Εργκούν Κουγιουτσού, Εζγκί Μολά, Τουργκάι Αϊντίν, Αρίν Κουσακσιζόγλου, Μεσούτ Ακούστα
· Διάρκεια: 100 λεπτά
Πέμπτη 8 Ιουλίου και ώρα 9.30 οι δρόμοι οδηγούν στο Στέκι της ΤΕΧΝΗΣ στο Μεταλλικό για μεγάλες απολαύσεις με όμορφες παρέες.
Αντικουνουπικά και μασκούλες μην ξεχάσετε.
Στις προβολές θα τηρηθούν όλα τα μέτρα προστασίας για την προστασία της υγείας των συμμετεχόντων και την αποφυγή της διασποράς του covid 19.
Ο φόνος είναι απλώς η αφορμή προκειμένου ο Σαλίμ να ξεδιπλώσει τον προβληματισμό του για την τοξική πατριαρχία και την καταπίεση των γυναικών και των μειονοτήτων, κυρίως όμως να μιλήσει για το δικό του, προσωπικό δράμα, εκείνο της αναζήτησης ενός σπιτικού και μιας πατρίδας. «Η εξορία ξεριζώνει τα πάντα εκτός από τις ρίζες» θα πει η μητέρα του Φεργκάν στα μισά της ταινίας και αυτή η γλυκόπικρη αίσθηση του να θες να ανήκεις κάπου, αλλά να μην ανήκεις πουθενά θα διαποτίσει όλη τη διαδρομή των ηρώων προς την αλήθεια, αλλά και θα σώσει τελικά το εγχείρημα του Σαλίμ, που καταφέρνει στο τέλος με ποιητικό και σχεδόν μεταφυσικό τρόπο όχι μόνο να υπερκεράσει όλα τα εμπόδια και να καταλήξει σε ένα αναμφίβολα γοητευτικό αποτέλεσμα.
Γαλλία, Τουρκία, Βέλγιο
· Παραγωγή: Μαρκ Μπορντούρ, Ρομπέρ Γκεντιγκιάν
· Σκηνοθεσία: Χινέρ Σαλίμ
· Σενάριο: Βερονίκ Βούτρικ, Χινέρ Σαλίμ
· Φωτογραφία: Ανδρέας Σινάνος
· Πρωταγωνιστούν: Μεχμέτ Κουρτουλούς, Εργκούν Κουγιουτσού, Εζγκί Μολά, Τουργκάι Αϊντίν, Αρίν Κουσακσιζόγλου, Μεσούτ Ακούστα
· Διάρκεια: 100 λεπτά
Πέμπτη 8 Ιουλίου και ώρα 9.30 οι δρόμοι οδηγούν στο Στέκι της ΤΕΧΝΗΣ στο Μεταλλικό για μεγάλες απολαύσεις με όμορφες παρέες.
Αντικουνουπικά και μασκούλες μην ξεχάσετε.
Στις προβολές θα τηρηθούν όλα τα μέτρα προστασίας για την προστασία της υγείας των συμμετεχόντων και την αποφυγή της διασποράς του covid 19.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.