ΕΛΜΕ Κιλκίς: Όχι κύριε Διευθυντά, Ιφιγένειες δε θα γίνουμε

Ανακοίνωση ΕΛΜΕ Κιλκίς 

Σχετικά με την αίτηση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Κιλκίς για τον χαρακτηρισμό του 2ου Γυμνασίου και του 2ου Γενικού Λυκείου Κιλκίς ως Πειραματικών σχολείων και μετά τη δημόσια τοποθέτησή του για το θέμα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του Ν. Κιλκίς, καταθέτουμε τα παρακάτω:

Α. Η θέση της ΟΛΜΕ και της ΕΛΜΕ Κιλκίς για τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία (13/3/2021- Αριθ. Πρτ.54 )είναι γνωστή. https://www.olme.gr/2021/03/09/09-03-2021.

Β. Σχετικά με το κείμενο του Διευθυντή ΔΔΕ Κιλκίς, «Περί Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων» που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, σημειώνουμε και αναρωτιόμαστε:

1. α) Επικαλείται στο κείμενό του ο κ. Διευθυντής μεγάλα ονόματα του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος (Δελμούζος, Όμηρος, Σωκράτης) με τρόπο αποσπασματικό και επιλεκτικό προκειμένου να στηρίξει απόψεις που κινούνται σε συγκεκριμένη «παιδαγωγική»/ πολιτική κατεύθυνση, συγκεκριμένα υπέρ της «αριστείας» λίγων προνομιούχων ή τυχερών. (Απέναντι πχ. στην αρχαϊκή αριστοκρατική αντίληψη για το «άριστον» που σύμφωνα με την εποχή του εκφράζει ο Όμηρος, υπάρχει το δημοκρατικό ιδεώδες της ανοιχτής σε όλους παιδείας και αγωγής που εκφράστηκε από τους Σοφιστές και όχι μόνο στην αρχαιότητα αλλά και σύγχρονα από μεγάλους παιδαγωγούς).

Αναφέρεται στην αριστεία ως «θέσφατο» (ποιος θεός άραγε το «είπε»;) ,ως «πάγιο αίτημα» (ποιων άραγε;), ως «βασικό πυλώνα της κοινωνικής λειτουργίας της δημοκρατίας» (με ποιον τρόπο; εγγυάται την επικράτηση των αξίων; Η ιστορία και η πραγματικότητα μάλλον διαφωνούν!) Η υποκειμενική αντίληψη της «αριστείας» όπως εννοείται από το κυρίαρχο ιδεολογικό στερεότυπο , δε μπορεί να έχει αξιώσεις απόλυτης και αντικειμενικής ισχύος, να προβάλλεται ως η μία αλήθεια, να γίνεται δόγμα· και μάλιστα όταν αφορά σε ένα ζήτημα με προφανείς όχι μόνο ιδεολογικές αλλά κυρίως κοινωνικές προεκτάσεις: τι είδους σχολεία και παιδεία θέλουμε για όλα τα παιδιά που ζουν στη χώρα μας!

β)Με ποιον αλήθεια τρόπο η διάκριση κάποιων σχολείων σε Πειραματικά και ο αντίστοιχος διαχωρισμός των μαθητών υπηρετεί-όπως διατείνεται ο κ. Διευθυντής- το «άριστο δημοκρατικό πολίτευμα» που « οφείλει να παρέχει στους πολίτες του ίδιες ευκαιρίες στην αρχή του βίου τους, κοινό «βάθρο εκκίνησης» στον στίβο της ζωής ούτως ώστε με απόλυτο κριτήριο ισότητας στην αφετηρία να ξεχωρίσουν στην πορεία οι άριστοι»;; Ποιες «ίδιες ευκαιρίες» και «ισότητα» εξασφαλίζει η διεύρυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων και η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε «κοινά», πρότυπα, πειραματικά….;

γ) Όλες οι πρωτοβουλίες, οι δράσεις, τα προγράμματα, οι διακρίσεις που υλοποιήθηκαν μέχρι σήμερα από τα δύο προτεινόμενα σχολεία-τα οποία αναφέρονται ως πλεονεκτήματα στο εν λόγω κείμενο- έγιναν με το μεράκι, την προθυμία, τον κόπο των υπαρχόντων σ’ αυτά μαθητών και εκπαιδευτικών, και χωρίς αυτά τα σχολεία να έχουν κάποιον ιδιαίτερο τίτλο, με δυνατότητα συμμετοχής σ’ αυτά όλων των μαθητών και με τους ίδιους αυτούς εκπαιδευτικούς, εκ των οποίων κάποιοι θα κριθούν ως μη «προσοντούχοι», ακατάλληλοι για πειραματικό σχολείο.

δ) Με ποιον πραγματικά τρόπο η μετατροπή του 2ου Γυμνασίου και 2ου Γενικού Λυκείου της πόλης μας σε Πειραματικά Σχολεία θα «καταπολεμήσει τη φτώχεια σ’ έναν ενδεή νομό..», θα «αυξήσει τις θέσεις εργασίας» και «θα ανελκύσει(!) το επίπεδο σε κάθε στάδιο(!) της ζωής», όπως διατείνεται στο κείμενό του ο κ. Διευθυντής; Τέτοιες μεγαλοστομίες, σκόπιμα ασαφείς, ασύμβατες με την πραγματική ζωή ελάχιστη πειστική αξία έχουν για τον στοιχειωδώς σκεπτόμενο πολίτη.

ε)Προσθαφαιρώντας το εκπαιδευτικό προσωπικό των δύο σχολείων ο κ. Διευθυντής καταλήγει ότι «οι οργανικές θέσεις για τις οποίες εκφράζονται παράπονα ότι διακυβεύονται είναι 31». Το νούμερο αυτό καθιστά αυτομάτως 31 προσωπικές και οικογενειακές ζωές άνευ αξίας, άχρηστα μετά από ένα σημείο εργαλεία που όλο και κάποια θέση θα βρουν στον εκπαιδευτικό «πάτο»;

- Ονομάζει «παράπονα»(όπως ενός ανώριμου παιδιού;) τις εύλογες και δίκαιες ενστάσεις συναδέλφων που θα δουν τις ζωές τους να ανατρέπονται με τέτοιο τρόπο; Γιατί και η επίκληση στις συνταξιοδοτήσεις και στις μεταθέσεις ως είδους απάντηση στα «παράπονα» είναι καθαρά προσχηματική.

- Και τι σημαίνει η επισήμανση στο ίδιο σημείο του κειμένου: « να αφαιρεθούν οι οργανικές θέσεις των συναδέλφων που ψήφισαν υπέρ του χαρακτηρισμού των σχολείων σε πειραματικά»;; Από τι να αφαιρεθούν; Από τους εκφράζοντες «παράπονα» ή από αυτούς που ίσως κινδυνεύουν με αρνητική αξιολόγηση;

-Μπορεί να εξομοιωθεί-όπως επιχειρεί ο κ. Διευθυντής στο κείμενο του- η αλλαγή «θητείας» ενός Διευθυντή/-ντριας, που κατά 90% αλλάζει απλώς σχολείο παραμένοντας στη θέση του ή στη χειρότερη περίπτωση επιστρέφει στην οργανική του με την αβεβαιότητα και το φόβο των συναδέλφων που θα βρεθούν να αναζητούν οργανική θέση στα περιορισμένα σχολεία του νομού; Ας μη θίξουμε εδώ την ανθρώπινη διάσταση, ευνόητη για κάθε καλοπροαίρετο κριτή.

στ) «Ας ματώσουμε» λοιπόν-προτρέπει στο τέλος του κειμένου του- γιατί «η εκπαίδευση δε γίνεται με μικροωφελιμιστικά κριτήρια»! Ναι, «ματώνουμε» και θα συνεχίζουμε να «ματώνουμε» κάθε μέρα είτε μέσα στις τάξεις μας είτε μακριά από αυτές, μπροστά στους μαθητές μας, σε όλους τους μαθητές μας! Όσο για τα «μικροωφελιμιστικά κριτήρια» ας μην αναζητώνται ανάμεσα στους ενεργούς εκπαιδευτικούς…

Εκτός αν «ματώσουμε» σημαίνει να θυσιαστούμε μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς σε μια ιδεοληπτική ελιτίστικη αριστεία , γιατί τότε δηλώνουμε: «ΙΦΙΓΕΝΕΙΕΣ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ!»