"Θανάση Μάντζαρη, σ' ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας - Αιωνία σου η μνήμη"

Γράφει ο Γιώργος Ηλιάδης

Διευθυντής Επιμελητηρίου Κιλκίς

Προς όλους τους συναδέλφους των επιμελητηρίων της χώρας

«Θεώρησα υποχρέωσή μου να σας ενημερώσω για την θλιβερή είδηση της απώλειας του εκλεκτού συναδέλφου, οικογενειάρχη και φίλου Μάντζαρη Αθανασίου, ο οποίος "έφυγε" σήμερα το πρωί για το τελευταίο του ταξίδι, το ταξίδι χωρίς γυρισμό, το ταξίδι για την γειτονιά των αγγέλων. 

Ο Θανάσης πάλεψε με το φονικό ιό τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και μας αποχαιρέτησε βιαστικά και αναπάντεχα αφήνοντας πίσω του μητέρα, σύζυγο, κόρη και όλους εμάς την δεύτερη οικογένειά του.

Το Επιμελητήριο μας από σήμερα είναι φτωχότερο. Οι ώρες είναι πολύ δύσκολες για όλους μας.

Υ.Γ. Για όσους συναδέλφους δεν πρόλαβαν να τον γνωρίσουν θέλω να τους πληροφορήσω ότι ο Θανάσης ήταν μαθηματικός, τίμησε απόλυτα με τις υπηρεσίες του το Φορέα και με την αξιοσύνη και τις γνώσεις γύρω από το αγαπημένο του αντικείμενο το ΓΕΜΗ μας διαφήμιζε σχεδόν καθημερινά εντός και εκτός των ορίων του νομού.

Όλοι εμείς που τον ζήσαμε θα τον θυμόμαστε με αγάπη για πάντα.

Για το Επιμελητήριο Κιλκίς
Γ.Χ. Ηλιάδης»

Κάπως έτσι γράφτηκε ο επίλογος της Κυριακής 20 Δεκεμβρίου 2020. Μιας ημέρας στα μέσα της οποίας ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χρήστος Χατζημλάδης με είχε ενημερώσει για το τραγικό γεγονός «’Έφυγε ο Θανάσης μας μου είπε» με φωνή που μόλις ακουγόταν από το ακουστικό του τηλεφώνου. Είναι δυνατόν; του απάντησα. Ο δικός μας Θανάσης; Ο αγαπημένος συνάδελφος και φίλος; Κι όμως.

Πλησιάζουμε τις 40 ημέρες από τότε. Όσο και να είσαι προετοιμασμένος να δεχθείς το θάνατο, τελικά πάντα σε πιάνει απροετοίμαστο. Σαν κεραυνός εν αιθρία είχε πέσει η είδηση της απώλειας του Θανάση στην μικρή μας κοινωνία προκαλώντας σοκ σε φίλους, συναδέλφους, επιχειρηματίες, γνωστούς και μαθητές.

Όλα είχαν διαδραματισθεί τόσο γρήγορα από την ημέρα την οποία πληροφορηθήκαμε ότι νοσούσε από Covid-19. Καθημερινά περιμέναμε να ακούσουμε κάποιο ευχάριστο νέο, αλλά μάταια. 

Ξαφνικά μάθαμε την τραγική είδηση. Δεν το χωράει το μυαλό μας ακόμα και σήμερα. Αρνούμαστε να το πιστέψουμε και να το δεχτούμε, όπως συμβαίνει σε παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις. 

Η καθημερινή μας επικοινωνία-η αλληλογραφία-οι σημειώσεις-οι προτάσεις-οι διεκδικήσεις-οι επιβραβεύσεις που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια της συνεργασίας μας στο επιμελητήριο συνεχίζουν να στοιχειώνουν να περνούν από εμπρός μας στοιχειώνοντας την μνήμη μας. 

Όλα εκείνα τα καθημερινά που βιώνεις σε μία κοινή επαγγελματική πορεία και τα οποία είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σε μία κόλλα χαρτί, όταν επιθυμείς να περιγράψεις την θλίψη, την απογοήτευση και τον πόνο που συνεχίζουν να μας συντροφεύουν μετά τον αδόκητο χαμό του.

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση να γράφω για την απώλεια του υποδειγματικού συναδέλφου και φίλου Θανάση. Κάνοντας μία μικρή αναδρομή στο παρελθόν αναπολώ ότι τον γνώρισα ως συνεργάτη γύρω στο 2000. 

Είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του για είκοσι περίπου χρόνια και έχω μόνο καλές κουβέντες για την αφοσίωση στην οικογένειά του, το ήθος, την επιστημοσύνη, την μεθοδικότητα και γενικά τις υπηρεσίες που προσέφερε στον Φορέα και κατ’ επέκταση στα μέλη του. 

Το αντικείμενο ενασχόλησής του στο Επιμελητήριο (Γ.Ε.Μη.) το αγάπησε από την πρώτη στιγμή και το απογείωσε με αποτέλεσμα να εισπράττουμε διαρκώς τα εύσημα.

«Κύριε Διευθυντά, έχουμε μηδέν εκκρεμότητες» μου έλεγε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όταν σε άλλα Επιμελητήρια της χώρας οι καταστάσεις ήταν δύσκολες.

Αγαπητέ Θανάση,

Έφυγες ξαφνικά αφήνοντας σε όλους μας ένα μεγάλο κενό και ένα αναπάντητο γιατί. Η οικογένειά σου έχασε έναν σπάνιο άνθρωπο, έναν υπέροχο σύζυγο και πατέρα και αξιαγάπητο γιο και εμείς οι υπόλοιποι έναν φίλο, έναν συνάδελφο, έναν εκπαιδευτικό.

Καλό σου ταξίδι Θανάση. Θα ζεις για πάντα στο μυαλό μας, στην ψυχή και στην καρδιά μας.

Εκ μέρους όλων των συναδέλφων και επιχειρηματιών του Επιμελητηρίου Κιλκίς σου λέγω ότι σε αγαπήσαμε και σε εκτιμήσαμε όπως σου άξιζε. Σε ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας. Αιωνία σου η μνήμη.