Του Φώτη Μισόπουλου
prose - départ épuisé pour la maison
.....ως το παραλήρημα, παράπεσε σε κήπους ασυγχώρετων οργίων στην Τραπεζούντα
Edgar Allan Poe, Al Aaraaf [1]
1.
......όσα μου έτυχαν εκείνη τη μέρα σα να τα είχα ζήσει και τα είχα ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια - απομακρύνθηκα μ' ελαφρούς ιδιότροπους ήχους στη χαμηλή βλάστηση η πόρτα ήταν πράγματι ανοιχτή νοιώθω ευχαρίστηση κυρίως που θα φανώ αποκρουστικός - πρόλαβε - προηγείται - το κερί στο χέρι καχεκτικό- έμπαινα στο δωμάτιο με το χείλος ανασηκωμένο λιγάκι πάνω απ' τα χαλασμένα μου δόντια
- η υπόθεση δεν αφορά κανένα αποτελεί δικό μου μυστικό κοιτάχτηκα στον καθρέφτη - παντού τέλματα - μέσα στα νερά τούς θάβουν και το τραγούδι ακολουθεί μερωμένο σφυρίζοντας στους τοίχους τις ρωγμές και το φως η σιωπή η βαθιά σιωπή οι συνήγοροι αρρωσταίνουν αποκτώντας την ετοιμοθάνατη νευρικότητα της νύχτας θα έμενα ώσπου να κατασταλάξει η ιστορία με τη σακούλα γεμάτη καπνό κρεμασμένη στο λαιμό σαν υποζύγιο ζητούσα λοιπόν αυτό που δεν γίνεται ; παρακαλώ πηγαίνετε η Σόνια κοιμόταν ερωτεύομαι μόλις γίνομαι διάσημος βαθμούχος ή ποιητής - κάτι με κέντρισε στη στιγμή -- μα γιατί να πεθάνω ; ρώτησε εκνευρισμένος ο Ρασκόλνικοφ - Αν όχι τώρα - αργότερα - ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ...εννοείτε δίχως συχώρεση ;-/ .... : δικάζεσαι απ' την κοινή λογική έχουν επινοήσει την κρίση των ενόρκων ήταν κι ο καθρέφτης της φτηνής τουαλέτας- βερνικωμένο ξύλο σαθρό με την βιασύνη του πυρετού τελείωναν οι λέξεις της παρεκτροπής μου καταλάβαινε τι είχε συμβεί ήταν όμως χαρούμενος -κλείστε το παλιόσκυλο στο φέρετρο ούρλιαζε - έβλεπε την κενή κλειδαρότρυπα και διάβαζε το μέσα της - ημερομηνία αναχώρησης χωρίς προειδοποιήσεις απαιτείται η ίδια νύχτα το τρένο στην αποβάθρα 17 η πρέπουσα αξιοπρέπεια - όταν απλωμένο πουκάμισο με μανίκια μαυρισμένα - : ώσπου είδαμε την πλάτη στη γωνιά του διαδρόμου γυρισμένη προς το μέρος μας. Έφευγε.
.....τα πάντα ωραιότατα τελειώνουν σε μια οκνηρή κι απολαυστική μεταπήδηση στην τέχνη - θυμίζουν τον εαυτό τους αιωνίως -
Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ : .....καθίστε καθίστε [λαχανιασμένος σπρώχνοντας μπροστά τις καρέκλες σωριάστηκε σε μια απ' αυτές σκύβοντας με κόπο
- αρκετά φορτωμένος αφοσιωμένος ίσως η αποστροφή προς την πειθαρχημένη κίνηση εξασφαλίζοντας την αθανασία εκείνες οι λακκούβες της θερινής νεροποντής] Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ [κλαψούρισε]: ...Ω ήταν τόσο γλυκός νεκρός Ψιχάλιζε όταν βγήκαμε απ' το θέατρο Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ : [η ερωμένη καθόταν ολόισια σπαρμένη φακίδες και μεγάλα μάτια σαν ηλιοτρόπια τα φτερά του καπέλου της πηγαινοέρχονται επικίνδυνα θρηνούν το θάνατο του Πιερ Φρανσουά [2] μαζί με άλλες κυρίες των τιμών ονειρεύονται όπως όταν ζούσε καθώς δε γνωρίζουν τίποτε γι' αυτόν καμιά απογοήτευση δε σκιάζει το όνειρό τους Με τρεμάμενο χέρι] : ......ποιος ξέρει τι συνέβη όπως η προσβολή που αγνοήθηκε - ήταν τόσο ανοιχτόκαρδος - αδύνατο ν' απαντήσει με βεβαιότητα στις ερωτήσεις όσο για τη σύλληψή του είχε κάτι ληφθεί στα σοβαρά υπόψη [παύση]-/ Αναρωτήθηκα : η απόλαυση της μελλοντικής φήμης είναι απόλαυση του Παρόντος στο κάθε διαίσθημα - πρόκειται για βράβευση της ψευδαίσθησης του πρώιμου πεπρωμένου : Σύντροφοι - οι επισκέπτες είναι αναγκασμένοι να διασχίζουν ως κανονικοί εισβολείς τα δωμάτια των ερώτων τους κι εγώ είμαι άρρωστος - γέρος για πρώτη φορά - ηρεμία και πολλή θέρμη για το αποχαιρετιστήριο γεύμα το μόνο μέρος που δεν ερεύνησα : Η σκάλα. Δεχτείτε μας βέβαια από ευγένεια όπως στην κλίμακα του Ιακώβ - με βάση τις καταδίκες που είχε επιτύχει - είδε τη Ναρκίσσα τη Σόνια να τον αντικρίζουν πίσω απ' το γραφείο του όπως και τότε σαράντα χρόνια πριν στο άβολο συρτάρι καταχωνιασμένος για πάντα :- Οφείλω να κατανοώ αλλά μπορώ να αισθανθώ ο,τι θέλω είπε- Τα παράθυρα του τελευταίου ορόφου αντικαθρέφτιζαν αμυδρά τη λάμψη του φεγγαριού
2
......χρωστάς τώρα - εδώ - και θα χρωστάς - σύντροφε - μέχρι τέλους - ίσαμε την εποχή που οι περαστικοί θ' αρχίζουν να σε σιχαίνονται - πριν φτάσω στην πόλη ακουγόταν θόρυβοι φωνές ο νυχτοφύλακας φορούσε ανοιχτόχρωμο πλατύ καπέλο και το φανάρι ηλεκτρικό ο Μίλτον ξέρετε έγραφε ένα σονέτο σαν η ζωή να εξαρτιόταν αποκλειστικά απ' αυτό [3] υπήρξε η στιγμή που το διαπίστωσαν - τότε εξανεμίστηκε το μεταφυσικό μου στερέωμα-το ανατρίχιασμα αυτής της παράξενης μορφής - σάρκας - όπως ο περίπατος στη Νεκρά Θάλασσα
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ......παρελκυστική τακτική - ταιριάζει καλύτερα - ανήκει στην Ποίηση ή την Επανάσταση
ΣΟΝΙΑ : ....και ποια η αξία του έρωτα ολόκληρη αγορασμένη ο Θεός παραμένει το πιο αμφιλεγόμενο ζήτημα - το φάντασμα από την επαρχία - καιροφυλακτεί - μόνος λόγος να τελειώσει κάποιος τις υποθέσεις του υπόγεια και γρήγορα σε κάθε απόκριση που γεννιόταν κι όλες οι υποθήκες ήταν έγκλειστες εφιαλτικές η επαγρύπνηση του φόβου διατήρησε τα απολεσθέντα στοιχεία της ζωής αφυπνισμένα κάπου αλλού
- Επανειλημμένες απόπειρες δεκεμβριστών- σκεφτόμουν αδιάκοπα τη λεωφόρο Νιέβσκι έχει χαθεί σχεδόν η μνήμη εκείνου που την έστησε - αρκετή δόση αφέλειας και υπεροψίας - έφυγε - αυτός ή αυτό - μες στ' όνειρό μου η ομολογία αφορούσε την ομίχλη φτιαγμένη απ' τον αιώνιο τόπο που δεν θα γνωρίσουμε -βοηθήστε -βοηθήστε τους να επανορθώσουν το άδικο που έγινε έστω χαμηλόφωνα και κρυφά καθώς επιζήσαμε έως σήμερα με ψιθύρους από κομμένες αναπνοές ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ: ....αναζήτησα την ενότητα υπερβατική πέρα απ' το έγκλημα και τον έρωτα-ξανάκλεινα τα μάτια -/ κι αν δεν ήταν τα καταχθόνια σχέδια της εξορίας η αιωνιότητα θα περνούσε απαρατήρητη - απάντησε η Σόνια -η μυρωδιά του φωτός και του δέρματος - Έκλεισε το παράθυρο για να μην έλξει την προσοχή και τράβηξε προς τη σκάλα για τις αποβάθρες
..../ μέσα στη νύχτα ήρθε στο μυαλό του η παράγραφος κάτι που διάβασε αλίμονο αν μαθαίναμε ότι βρισκόμαστε ακόμη στα παιδικά μας χρόνια - ένοιωσε την αιφνίδια ώθηση να γράψει αλλά δεν ξέρω τι - ούτε ο ίδιος ή όσες γυναίκες ηττήθηκαν κατά κράτος - η σκέψη αιωρείται σαν φτερό πάνω από τη ζωή ή τα στεγνά κενοτάφια - Δεν πρόκειται να πεθάνουμε - ακούστηκε να λέει - αγάπησα με πάθος τ' αναγνώσματα και τους αφηρημένους διαλογισμούς του Ρικάρντο Ρέις [4] ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ....Καρολίνα Ιβάνοβνα τι ζητάτε ; μια μέρα ω του θαύματος πεθαίνουμε
- θα πουν ότι κατέληξα με μια ασήμαντη γυναίκα έτσι όποια πόρτα κι αν άνοιξα ήταν απλά να επιβραδύνω την καταστροφή -/ [παύση]
Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ....μου δάνεισε τον δεξί της μηρό πόσες πραγματικότητες επιβιώνουν σαν Τετελεσμένο ; - κρυμμένη προσεκτικά η φωνή του εκφωνητή σιτίζεται απ' την ανωνυμία - η βραδιά - προμηνύοντας βροχή - αδύνατο να επιστρέψουμε ιδιότητα που ανήκει στους θεούς ή στους ημίθεους ΣΟΝΙΑ : ....μπορώ επίσης να σου δανείσω έναν απ' τους μηρούς μου για μια νύχτα- η ερωτική ιδιοφυΐα θα είναι η τελική εκδοχή μη αντιστρέψιμη κι εκείνο το σεντόνι θα το διπλώσω μετά την εκτέλεση - οι εικόνες υπήρξαν αξιοσημείωτες στις προθέσεις των δημίων θρηνούμε τον επιτάφιο της πιο κρυφής προσωρινότητας και ανησυχίας
-/ Ποιος είναι αυτός λοιπόν που διαρκώς ξυπνάει και τι του φταίξαμε ; - τα ελάχιστα δαχτυλίδια με τα ψεύτικα διαμάντια γύρω γύρω
- αδειάζουν - στις πλατείες συνάζονται οι παλιοί ονειροκρίτες ο Απολεσθείς Παράδεισος εξασφαλίζει την μεγαλειότητα του τυπωμένου χαρτιού κι εγώ διατηρώ ένα σχέδιο για το ύστατο ποίημα - Πρόκειται να ζήσω αληθινά φωτίζοντας τη λήθη.
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ......παρελκυστική τακτική - ταιριάζει καλύτερα - ανήκει στην Ποίηση ή την Επανάσταση
ΣΟΝΙΑ : ....και ποια η αξία του έρωτα ολόκληρη αγορασμένη ο Θεός παραμένει το πιο αμφιλεγόμενο ζήτημα - το φάντασμα από την επαρχία - καιροφυλακτεί - μόνος λόγος να τελειώσει κάποιος τις υποθέσεις του υπόγεια και γρήγορα σε κάθε απόκριση που γεννιόταν κι όλες οι υποθήκες ήταν έγκλειστες εφιαλτικές η επαγρύπνηση του φόβου διατήρησε τα απολεσθέντα στοιχεία της ζωής αφυπνισμένα κάπου αλλού
- Επανειλημμένες απόπειρες δεκεμβριστών- σκεφτόμουν αδιάκοπα τη λεωφόρο Νιέβσκι έχει χαθεί σχεδόν η μνήμη εκείνου που την έστησε - αρκετή δόση αφέλειας και υπεροψίας - έφυγε - αυτός ή αυτό - μες στ' όνειρό μου η ομολογία αφορούσε την ομίχλη φτιαγμένη απ' τον αιώνιο τόπο που δεν θα γνωρίσουμε -βοηθήστε -βοηθήστε τους να επανορθώσουν το άδικο που έγινε έστω χαμηλόφωνα και κρυφά καθώς επιζήσαμε έως σήμερα με ψιθύρους από κομμένες αναπνοές ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ: ....αναζήτησα την ενότητα υπερβατική πέρα απ' το έγκλημα και τον έρωτα-ξανάκλεινα τα μάτια -/ κι αν δεν ήταν τα καταχθόνια σχέδια της εξορίας η αιωνιότητα θα περνούσε απαρατήρητη - απάντησε η Σόνια -η μυρωδιά του φωτός και του δέρματος - Έκλεισε το παράθυρο για να μην έλξει την προσοχή και τράβηξε προς τη σκάλα για τις αποβάθρες
..../ μέσα στη νύχτα ήρθε στο μυαλό του η παράγραφος κάτι που διάβασε αλίμονο αν μαθαίναμε ότι βρισκόμαστε ακόμη στα παιδικά μας χρόνια - ένοιωσε την αιφνίδια ώθηση να γράψει αλλά δεν ξέρω τι - ούτε ο ίδιος ή όσες γυναίκες ηττήθηκαν κατά κράτος - η σκέψη αιωρείται σαν φτερό πάνω από τη ζωή ή τα στεγνά κενοτάφια - Δεν πρόκειται να πεθάνουμε - ακούστηκε να λέει - αγάπησα με πάθος τ' αναγνώσματα και τους αφηρημένους διαλογισμούς του Ρικάρντο Ρέις [4] ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ....Καρολίνα Ιβάνοβνα τι ζητάτε ; μια μέρα ω του θαύματος πεθαίνουμε
- θα πουν ότι κατέληξα με μια ασήμαντη γυναίκα έτσι όποια πόρτα κι αν άνοιξα ήταν απλά να επιβραδύνω την καταστροφή -/ [παύση]
Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ....μου δάνεισε τον δεξί της μηρό πόσες πραγματικότητες επιβιώνουν σαν Τετελεσμένο ; - κρυμμένη προσεκτικά η φωνή του εκφωνητή σιτίζεται απ' την ανωνυμία - η βραδιά - προμηνύοντας βροχή - αδύνατο να επιστρέψουμε ιδιότητα που ανήκει στους θεούς ή στους ημίθεους ΣΟΝΙΑ : ....μπορώ επίσης να σου δανείσω έναν απ' τους μηρούς μου για μια νύχτα- η ερωτική ιδιοφυΐα θα είναι η τελική εκδοχή μη αντιστρέψιμη κι εκείνο το σεντόνι θα το διπλώσω μετά την εκτέλεση - οι εικόνες υπήρξαν αξιοσημείωτες στις προθέσεις των δημίων θρηνούμε τον επιτάφιο της πιο κρυφής προσωρινότητας και ανησυχίας
-/ Ποιος είναι αυτός λοιπόν που διαρκώς ξυπνάει και τι του φταίξαμε ; - τα ελάχιστα δαχτυλίδια με τα ψεύτικα διαμάντια γύρω γύρω
- αδειάζουν - στις πλατείες συνάζονται οι παλιοί ονειροκρίτες ο Απολεσθείς Παράδεισος εξασφαλίζει την μεγαλειότητα του τυπωμένου χαρτιού κι εγώ διατηρώ ένα σχέδιο για το ύστατο ποίημα - Πρόκειται να ζήσω αληθινά φωτίζοντας τη λήθη.
ΤΕΛΟΣ
τα πρόσωπα
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ
Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ
Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ
Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ
ΣΟΝΙΑ
Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] Tρία Ποιήματα, μτφρ. Τάκης Παπατσώνης, Συνέχεια 1990
[2] Πιερ Φρανσουά Λασεναίρ [1800-1836], Γάλλος εγκληματίας με λογοτεχνικές ανησυχίες - στη φυλακή συνθέτει μια συλλογή ποιημάτων η οποία εκδίδεται έξη μήνες μετά την εκτέλεσή του [βλ. μτφρ-εισαγωγή-σημ. Χάρης Βλαβιανός / επίμετρο Richard Zenith : Fernando Pessoa, Ηρόστρατος, Εξάντας 2001]
[3] Fernando Pessoa ο.π.
[4] όνομα ετερώνυμου του Fernando Pessoa
foto 1
https://www.facciunsalto.it/wp-content/uploads/2018/03/197840_cover.jpg.1050x700_q95_crop_upscale-1050x605.jpg.webp
foto 2
https://cdn.lavoz.com.ar/sites/default/files/styles/width_1072/public/nota_periodistica/crimen_11.jpg
foto 3
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBcGDP2c1Mdr6tVPjhOyvpfhMonO6H2ppNIu7OSFcUhj0Dh3lAM8j2pn2gYxTwr54X8ulMkEWhS9aEAgIayB2hSsPiWn762qScoGFPyLYpu9hKhyZKHKIF6xgXtS0_R-crg4qEuz_T2RUj/s1600/A2.jpg
[δημοσιεύτηκε επίσης την άνοιξη του 2020 και στο neinnewsgr.blogspot.com]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.