Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος θα συνοδευτεί ξανά από τις υποκριτικές δηλώσεις ανησυχίας των αστικών πολιτικών δυνάμεων και τοπικών παραγόντων για τη σημερινή κατάσταση στο περιβάλλον.
Αυτές οι υποκριτικές δηλώσεις που ενοχοποιούν γενικά και αόριστα την επίδραση του ανθρώπου στη φύση και τη βιομηχανική ανάπτυξη, προσπαθούν να συσκοτίσουν τον πραγματικό ένοχο, το καπιταλιστικό σύστημα, που θυσιάζει τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έτσι εμφανίζουν τον ένοχο ως σύγχρονο σωτήρα, με τις προτάσεις της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», η οποία στοχεύει μόνο στο να βρουν διέξοδο για κερδοφόρες επενδύσεις στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο.
Γι’ αυτό σήμερα τόσο οι φιλελεύθερες όσο και οι σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις προωθούν αποφασιστικά τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη.
Την ίδια ώρα που διοχετεύουν πακτωλούς χρηματοδοτήσεων στις επενδύσεις της «πράσινης» οικονομίας, συνεχίζουν την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των αναγκαίων υποδομών και των μηχανισμών πολιτικής προστασίας, την έλλειψη ουσιαστικού σχεδιασμού και συντονισμού. Η ουσιαστική έλλειψη πολιτικής προστασίας, λοιπόν, δεν είναι τυχαία. Αυτή είναι που οδήγησε στις τραγωδίες στο Μάτι, στη Μάνδρα, στον Σαρωνικό, στη Χαλκιδική, στην Ηλεία.
Αυτή είναι που οδηγεί συχνά σε μια σειρά προβλήματα και στο Κιλκίς, όπως τα πλημμυρικά φαινόμενα που προκαλούνται σε αγροτικές και αστικές περιοχές και ιδιαίτερα στο οδικό δίκτυο ακόμη και μέσα στην πόλη του Κιλκίς αλλά και του Πολυκάστρου λόγω έλλειψης επαρκών έργων υποδομής και συντήρησης των υπαρχόντων (δίκτυα απορροής όμβριων, μικρά φράγματα, γέφυρες, τακτικός καθαρισμός ρεμάτων κ.ά.).
Προωθούν την καρκινογόνο καύση των απορριμμάτων στη βιομηχανία.
Μεταφέρουν, με νέα «περιβαλλοντικά» χαράτσια, στις πλάτες των εργαζομένων ολοένα και μεγαλύτερα βάρη.
Είναι «συν-δημιουργοί» του νομοθετικού πλαισίου που εκχωρεί στο μεγάλο κεφάλαιο θάλασσες και παραλίεςμετατρέποντάς τες σε πανάκριβα εμπορεύματα.
Διέξοδος για τους λαούς είναι ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου κριτήριο της κοινωνικής παραγωγής θα είναι η διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Είναι ο δρόμος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της παραγωγής, ο δρόμος της εργατικής εξουσίας.
Μόνο ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στο σοσιαλισμό μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη σχέση ανθρώπου και φύσης, να συνυπολογίσει τις ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου.
Το ΚΚΕ μπαίνει σήμερα μπροστά, οργανώνει την πάλη του λαού για να διασφαλίσει τις ανάγκες του.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να συμπορευθούν με το ταξικό εργατικό κίνημα και να απαιτήσουν:
Κατάργηση όλου του δασοκτόνου νομικού πλαισίου.
Φτηνό, ποιοτικό νερό για το λαό. Όχι στην ιδιωτικοποίηση και στην εμπορευματοποίηση του νερού.
ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή.
Αυτές οι υποκριτικές δηλώσεις που ενοχοποιούν γενικά και αόριστα την επίδραση του ανθρώπου στη φύση και τη βιομηχανική ανάπτυξη, προσπαθούν να συσκοτίσουν τον πραγματικό ένοχο, το καπιταλιστικό σύστημα, που θυσιάζει τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έτσι εμφανίζουν τον ένοχο ως σύγχρονο σωτήρα, με τις προτάσεις της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», η οποία στοχεύει μόνο στο να βρουν διέξοδο για κερδοφόρες επενδύσεις στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο.
Γι’ αυτό σήμερα τόσο οι φιλελεύθερες όσο και οι σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις προωθούν αποφασιστικά τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη.
Την ίδια ώρα που διοχετεύουν πακτωλούς χρηματοδοτήσεων στις επενδύσεις της «πράσινης» οικονομίας, συνεχίζουν την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των αναγκαίων υποδομών και των μηχανισμών πολιτικής προστασίας, την έλλειψη ουσιαστικού σχεδιασμού και συντονισμού. Η ουσιαστική έλλειψη πολιτικής προστασίας, λοιπόν, δεν είναι τυχαία. Αυτή είναι που οδήγησε στις τραγωδίες στο Μάτι, στη Μάνδρα, στον Σαρωνικό, στη Χαλκιδική, στην Ηλεία.
Αυτή είναι που οδηγεί συχνά σε μια σειρά προβλήματα και στο Κιλκίς, όπως τα πλημμυρικά φαινόμενα που προκαλούνται σε αγροτικές και αστικές περιοχές και ιδιαίτερα στο οδικό δίκτυο ακόμη και μέσα στην πόλη του Κιλκίς αλλά και του Πολυκάστρου λόγω έλλειψης επαρκών έργων υποδομής και συντήρησης των υπαρχόντων (δίκτυα απορροής όμβριων, μικρά φράγματα, γέφυρες, τακτικός καθαρισμός ρεμάτων κ.ά.).
Τα προβλήματα στην επάρκεια και την ποιότητα του νερού σε μια σειρά δημοτικών ενοτήτων και χωριών προς τέρψιν των επιχειρηματιών που εκμεταλλεύονται το αγαθό του νερού. Η έλλειψη αποχέτευσης στους περισσότερους οικισμούς, τα ελλειπή μέτρα πυροπροστασίας και αντισεισμικής θωράκισης, η έλλειψη οργανωμένων χώρων απόθεσης των ογκωδών στέρεων αποβλήτων, η έλλειψη πρασίνου στις πόλεις και άλλα.
Όλα αυτά τη στιγμή που οι δασικές εκτάσεις του Πάικου και των Κρουσσίων συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο πολυεθνικών για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου που διαθέτουν, ενώ τα υπόγεια και επιφανειακά ύδατα συνεχίζουν να μολύνονται από την ασύδωτη δράση των μεγαλοεπιχειρηματιών της περιοχής αλλά και τις τραγικές ελλείψεις στο προσωπικό που εποπτεύει το περιβάλλον (Δασαρχεία, Διευθύνσεις Περιβάλλοντος, Τεχνικές Υπηρεσίες).
Ακόμα και την περίοδο της πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε τα σχέδιά της, ψηφίζοντας το νόμο για τον «εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι κέρδη και ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος δεν συμβαδίζουν.
Αυτός ο νόμος, δεμένος με τις αντιδραστικές αλλαγές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, προωθεί διαδικασίες ουσιαστικά αυτόματης αδειοδότησης χωρίς ούτε καν τους στοιχειώδεις ελέγχους για συμμόρφωση με το περιβάλλον.
Σ’ αυτά τα πλαίσια στο νομό μας εξελίσσεται μια διαδικασία άναρχης εγκατάστασης ΑΠΕ, όπως ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών εργοστασίων, μονάδων βιοαερίου, οι οποίες δεν βγάζουν κερδισμένο το λαό μας, ούτε ως προς το εισόδημά του, ούτε ως προς την προστασία του περιβάλλοντος. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι για την ανάπτυξη τους δεν διστάζουν, με την ανοχή του κράτους, να εκμεταλλεύονται ακόμη και περιοχές υψηλής αγροτικής παραγωγικότητας, όπως και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με ό,τι συνεπάγεται για την υγεία, τη διατροφή και την αναψυχή του λαού της περιοχής.
Η στρατηγική σύμπλευση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται αν σκεφτεί κανείς πως:
Όλα αυτά τη στιγμή που οι δασικές εκτάσεις του Πάικου και των Κρουσσίων συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο πολυεθνικών για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου που διαθέτουν, ενώ τα υπόγεια και επιφανειακά ύδατα συνεχίζουν να μολύνονται από την ασύδωτη δράση των μεγαλοεπιχειρηματιών της περιοχής αλλά και τις τραγικές ελλείψεις στο προσωπικό που εποπτεύει το περιβάλλον (Δασαρχεία, Διευθύνσεις Περιβάλλοντος, Τεχνικές Υπηρεσίες).
Ακόμα και την περίοδο της πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε τα σχέδιά της, ψηφίζοντας το νόμο για τον «εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι κέρδη και ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος δεν συμβαδίζουν.
Αυτός ο νόμος, δεμένος με τις αντιδραστικές αλλαγές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, προωθεί διαδικασίες ουσιαστικά αυτόματης αδειοδότησης χωρίς ούτε καν τους στοιχειώδεις ελέγχους για συμμόρφωση με το περιβάλλον.
Σ’ αυτά τα πλαίσια στο νομό μας εξελίσσεται μια διαδικασία άναρχης εγκατάστασης ΑΠΕ, όπως ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών εργοστασίων, μονάδων βιοαερίου, οι οποίες δεν βγάζουν κερδισμένο το λαό μας, ούτε ως προς το εισόδημά του, ούτε ως προς την προστασία του περιβάλλοντος. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι για την ανάπτυξη τους δεν διστάζουν, με την ανοχή του κράτους, να εκμεταλλεύονται ακόμη και περιοχές υψηλής αγροτικής παραγωγικότητας, όπως και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με ό,τι συνεπάγεται για την υγεία, τη διατροφή και την αναψυχή του λαού της περιοχής.
Η στρατηγική σύμπλευση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται αν σκεφτεί κανείς πως:
«Χέρι-χέρι» στηρίζουν την ευρωενωσιακή αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», δηλαδή την ασυδοσία του κεφαλαίου να ρυπαίνει.
Προωθούν την καρκινογόνο καύση των απορριμμάτων στη βιομηχανία.
Μεταφέρουν, με νέα «περιβαλλοντικά» χαράτσια, στις πλάτες των εργαζομένων ολοένα και μεγαλύτερα βάρη.
Είναι «συν-δημιουργοί» του νομοθετικού πλαισίου που εκχωρεί στο μεγάλο κεφάλαιο θάλασσες και παραλίεςμετατρέποντάς τες σε πανάκριβα εμπορεύματα.
Διέξοδος για τους λαούς είναι ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου κριτήριο της κοινωνικής παραγωγής θα είναι η διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Είναι ο δρόμος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της παραγωγής, ο δρόμος της εργατικής εξουσίας.
Μόνο ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στο σοσιαλισμό μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη σχέση ανθρώπου και φύσης, να συνυπολογίσει τις ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου.
Το ΚΚΕ μπαίνει σήμερα μπροστά, οργανώνει την πάλη του λαού για να διασφαλίσει τις ανάγκες του.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να συμπορευθούν με το ταξικό εργατικό κίνημα και να απαιτήσουν:
Κατάργηση όλου του δασοκτόνου νομικού πλαισίου.
Φτηνό, ποιοτικό νερό για το λαό. Όχι στην ιδιωτικοποίηση και στην εμπορευματοποίηση του νερού.
ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή.
Κατάργηση του σημερινού νομοθετικού πλαισίου για τις ΑΠΕ.
Για την πολιτική προστασία να εκπονηθεί ολοκληρωμένος, ουσιαστικός, επιστημονικός σχεδιασμός συνδυαστικής αποτίμησης για το σύνολο των κινδύνων, φυσικών και τεχνολογικών, με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους. Να ληφθούν τα αναγκαία άμεσα μέτρα πρόληψης εκδήλωσης καταστροφών και ελαχιστοποίησης των επιπτώσεών τους. Να εκπονηθεί ολοκληρωμένος σχεδιασμός αντιμετώπισης τεχνολογικών και φυσικών καταστροφών, εκπαίδευση και ενημέρωση του πληθυσμού, κρατική χρηματοδότηση για ανάπτυξη της έρευνας σε αυτήν την κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.