Πίσω από το κανάλι ή ρέμα Ανθοφύτου Κιλκίς υπάρχει μεγάλο λιβάδι που απλώνεται χιλιόμετρα. Πρόκειται για ηλιόλουστο μέρος που λόγω υγρασίας εκεί η ανθοφορία είναι πλούσια.
Στην πρώτη εαρινή και μεγαλόπρεπη ανθοφορία χαμομηλιού εκεί την Άνοιξη, πάντα οι Ανθοφυτιώτες μαζεύονταν για τη συγκομιδή του χαμομηλιού -αυτού του φάρμακου που τόσο απλόχερα η φύση του Ανθοφύτου προσέφερε.
Η συγκομιδή του χαμομηλιού γινόταν αργά το πρωί, ώστε τα φυτά να είναι απαλλαγμένα από τη δροσιά και ποτέ μετά από βροχή.
Οι γυναίκες με τα τσεμπέρια στο κεφάλι να μην τις χτυπήσει ο ήλιος και με κουβάδες να κρέμονται στα χέρια ξεκινούσαν για τη συγκομιδή στο λιβάδι του Ανθοφύτου παρέα με τη γειτόνισσα, κόρη ή και το εγγονάκι τους.
Το χαμομήλι το μάζευαν με τα χέρια, με ψαλίδι ή με ειδικό "χτένι" -τσουγκράνα. Μάζευαν όσο χρειάζονταν και ποτέ όλο, πάντα άφηναν μερικά άνθη εδώ και εκεί για να κάνει σπόρο και να ξαναφυτρώσει για την επόμενη χρονιά. Αν και η συγκομιδή ήταν χρονοβόρα και κοπιαστική πάντα θα γινόταν με κέφι και μεράκι.
Χειροκίνητο εργαλείο για μάζεμα και συγκομιδή βοτάνων
Από μαρτυρίες κατοίκων μαθαίνουμε ότι παλιότερα μέσα στο Μάιο και για το πανηγύρι του Ανθοφύτου στις 21 Μαΐου, αφού μαζεύαν το χαμομήλι τα παιδάκια το παρέδιδαν στον θείο Κώτσο -όπως αποκαλούσαν τον μπακάλη του χωριού-, αγαπημένη φυσιογνωμία των παιδικών μας χρόνων, έτσι θα τσέπωναν χαρτζηλικάκι για τα παιχνίδια τους.
Το χαμομήλι μετά το αποξήραιναν, το κάναν μπουκέτο και το κρεμούσαν σε μέρος σκιερό και ξηρό. Όσα απο τα άνθη δεν ήταν καλά ανοιγμένα θα τα αφαιρούσαν απο τη συλλογή για να μην καταστραφεί η ποιότητα κατά στην αποξήρανση μιας και παίρναν σκούρο χρώμα.
Χειροκίνητο εργαλείο για μάζεμα και συγκομιδή βοτάνων
Από μαρτυρίες κατοίκων μαθαίνουμε ότι παλιότερα μέσα στο Μάιο και για το πανηγύρι του Ανθοφύτου στις 21 Μαΐου, αφού μαζεύαν το χαμομήλι τα παιδάκια το παρέδιδαν στον θείο Κώτσο -όπως αποκαλούσαν τον μπακάλη του χωριού-, αγαπημένη φυσιογνωμία των παιδικών μας χρόνων, έτσι θα τσέπωναν χαρτζηλικάκι για τα παιχνίδια τους.
Το χαμομήλι μετά το αποξήραιναν, το κάναν μπουκέτο και το κρεμούσαν σε μέρος σκιερό και ξηρό. Όσα απο τα άνθη δεν ήταν καλά ανοιγμένα θα τα αφαιρούσαν απο τη συλλογή για να μην καταστραφεί η ποιότητα κατά στην αποξήρανση μιας και παίρναν σκούρο χρώμα.
Για πιο γρήγορη απoξήρανση χρησιμοποιούνταν και οι φούρνοι σε σταθερή και χαμηλή θερμοκρασία γύρω στους 50 βαθμούς για πολλές ώρες κόβοντας τα άνθη και τοποθετώντας τα σε ένα ταψί ή σίτα.
Το χαμομήλι είναι αυτοφυές γηγενές φυτό και έχει ήμερο και άγριο. Ανθίζει συνήθως από τα τέλη της άνοιξης ως και τα μέσα του καλοκαιριού. Πρόκειται για αρωματικό βότανο και χρησιμοποιείται κατά βάση για αφέψημα ή και ως βάμμα και έχει ευεργετικές θεραπευτικές ιδιότητες και απωθεί και τα έντομα.
Η ονομασία του "χαμομήλι" ή αρχαΐζουσα "χαμαίμηλον" σημαίνει μήλο του εδάφους.
Στο Ανθόφυτο, καθαρά παραδοσιακό Θρακιώτικο χωριό, τέτοιες όμορφες παραδόσεις καλά κρατούν ακόμα και σήμερα και οι κάτοικοι ακόμα μαζεύουν το χαμομήλι με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο κέφι.
Το χαμομήλι είναι αυτοφυές γηγενές φυτό και έχει ήμερο και άγριο. Ανθίζει συνήθως από τα τέλη της άνοιξης ως και τα μέσα του καλοκαιριού. Πρόκειται για αρωματικό βότανο και χρησιμοποιείται κατά βάση για αφέψημα ή και ως βάμμα και έχει ευεργετικές θεραπευτικές ιδιότητες και απωθεί και τα έντομα.
Η ονομασία του "χαμομήλι" ή αρχαΐζουσα "χαμαίμηλον" σημαίνει μήλο του εδάφους.
Στο Ανθόφυτο, καθαρά παραδοσιακό Θρακιώτικο χωριό, τέτοιες όμορφες παραδόσεις καλά κρατούν ακόμα και σήμερα και οι κάτοικοι ακόμα μαζεύουν το χαμομήλι με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο κέφι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.