Act Business Center

Act Business Center

Παρασκευή 8 Μαΐου 2020

Χ. Καστανίδης: Η λέξη κλειδί με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει, ας αφήσουμε το χρόνο να δείξει

«Ενταγμένη σε μικροκομματικές σκοπιμότητες και απογυμνωμένη από σοβαρούς ιδεολογικούς και πολιτικούς όρους», χαρακτηρίζει τη συζήτηση περί προγραμματικών συγκλίσεων μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ ο Χάρης Καστανίδης, με συνέντευξή του στο iEidiseis, ενώ προσθέτει με νόημα: «Η κρίσιμη λέξη είναι: εμπιστοσύνη. Αντιλαμβάνεστε ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ας αφήσουμε το χρόνο να δείξει αν κάτι μπορεί να διορθωθεί».

«Να καταδείξουμε ότι είναι αδικαιολόγητη η χαλαρή διάθεση ορισμένων ψηφοφόρων μας έναντι της Δεξιάς, οφειλόμενη πιθανόν στην όσμωση που προκλήθηκε, στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης 2012-2015», τονίζει επίσης μεταξύ άλλων ο πρώην υπουργός και βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΚΙΝΑΛ, προσθέτοντας με νόημα: «Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι απλώς ο ιδεολογικός μας αντίπαλος. Άλλωστε, σεβόμαστε κάθε ιδεολογικό μας αντίπαλο. 

Η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που χρεοκόπησε τη χώρα και είναι καλό να θυμούνται όλοι οι πολίτες ότι η εκλογική επιβράβευσή της, όπως συνέβη τον Ιούλιο του 2019, αποτελεί εγγύηση ότι θα επαναλάβει το κατόρθωμά της».

Ο Χάρης Καστανίδης χαρακτηρίζει ως έχουσα γενικότερο ιδεολογικό και πολιτικό ενδιαφέρον η δήλωση της Φώφης Γεννηματά ότι η σοσιαλδημοκρατία κόβει το νήμα με το νεοφιλελευθερισμό. «Η κυρία Γεννηματά επιχειρεί ορθά να ξανασυνδέσει τους πολιτικούς φορείς της σοσιαλδημοκρατίας με τις διαχρονικές αξίες και αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, δηλαδή με τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, με το πρωτείο της κοινωνίας και της Δημοκρατίας έναντι των αγορών και όχι το αντίστροφο», αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ δεν διστάζει να αναφερθεί και στα λάθη που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη διαχείριση της κρίσης του 2010. 

«Αρνηθήκαμε να ζητήσουμε μία νέα δημοκρατική εντολή από τον ελληνικό λαό το 2010, όταν πια ήδη είχε αποφασισθεί η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Δεν εμμείναμε στη διεξαγωγή του ματαιωμένου δημοψηφίσματος το 2011. Συνεργαστήκαμε το 2012 με τη Νέα Δημοκρατία, δηλαδή με τον υπεύθυνο του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, κάτι που αποτέλεσε βαθύ τραύμα στη συλλογική συνείδηση των δημοκρατικών ψηφοφόρων. 

Λοιπόν, μιλώ για πρώτη φορά σε προσωπικό τόνο, στη μεγάλη εικόνα του δημόσιου βίου αδικήθηκε το ΠΑΣΟΚ και στη φωτογραφία του ΠΑΣΟΚ δικαιώθηκαν, πληγωμένοι, εκείνοι οι λίγοι που διαγράφηκαν το 2012, που από τότε επεσήμαναν τα λάθη, αλλά δεν μετανάστευσαν σε άλλους πολιτικούς χώρους για να ευτελιστούν υπηρετώντας νέα μνημόνια από άλλες κομματικές επάλξεις», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Παράλληλα, προειδοποιεί πως «κάθε συζήτηση για πρόωρες εκλογές συνιστά ένδειξη εθνικής ανευθυνότητας».

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
-Πώς κρίνετε τη νέα περίοδο που διαμορφώνεται μετά την καραντίνα κ. Καστανίδη; Πού οδηγείται η οικονομία και η κοινωνία; Ποιοι είναι οι βασικοί κίνδυνοι και οι μεγάλες προκλήσεις για τη χώρα;

-Η περίοδος που ανοίγεται μπροστά μας θα είναι γεμάτη από σοβαρούς κινδύνους και προκλήσεις. Η επιδημιολογική κρίση δεν αλλάζει μόνον πρότυπα ατομικής συμπεριφοράς και χρόνιες κοινωνικές συμβάσεις. 

Αλλάζει κανόνες στη λειτουργία του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, θέτει ερωτήματα για τη δυνατότητα πιο στενής διεθνούς συνεργασίας στην αντιμετώπιση των πάσης φύσεως κρίσεων και μας ωθεί σε επαναξιολόγηση των αρχών και των αξιών, που πρέπει να διέπουν την οργάνωση της διεθνούς ζωής και της δικής μας εθνικής.

Μαζί με τις υγειονομικές προτεραιότητες, η πρώτη προτεραιότητα για τη χώρα μας είναι η αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας. Το καθήκον μας γίνεται δυσκολότερο, συγκριτικά με άλλες χώρες, αν λάβουμε υπόψη ότι η Ελλάδα ζει ακόμη την ταλαιπωρία της υπερδεκαετούς οικονομικής κρίσης. 

Οι εθνικοί πόροι δεν αρκούν για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Θα χρειαστούν επαρκείς πρόσθετοι ευρωπαϊκοί πόροι και μέχρι στιγμής τα μηνύματα από τις συνεδριάσεις των συλλογικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ενθαρρυντικά. 

Η Ευρώπη, υπό την ασφυκτική ηγεμονία της Γερμανίας και των στενών της συμμάχων, δείχνει την τάση να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη που έκανε στη διαχείριση της δημοσιονομικής κρίσης των χωρών που προσέφυγαν μετά το 2010 στο διεθνή μηχανισμό στήριξης. 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δύσκολο να ολοκληρωθεί σε ένα ενιαίο θεσμικό οικοδόμημα, με συντονισμένες και δίκαιες δράσεις, όσο κυριαρχείται από την ηθική των γερμανικών συμφερόντων.

Από τη μερικότερη εθνική σκοπιά, ο μεγάλος κίνδυνος που διατρέχουμε είναι να μην αξιολογήσουμε σωστά τα συμπεράσματα της τρέχουσας κρίσης και, για αυτό, να μην επαναπροσδιορίσουμε σωστά τις οικονομικές, πολιτικές και θεσμικές υποχρεώσεις μας. 

Δε θα πρέπει π.χ. να μας διαφύγει ότι αποτελεί θεμελιώδη ανάγκη η δημιουργία ενός ισχυρού και αποτελεσματικού κράτους, όσο και η ανάγκη της διαμόρφωσης εναλλακτικών παραγωγικών προτύπων, ώστε να μην υφιστάμεθα τους κινδύνους από τις διακυμάνσεις μιας μονήρους παραγωγικής δραστηριότητας.

«Να διαμορφώσουμε συνθήκες εθνικής συνεννόησης»
-Τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης για τη νέα εποχή που διαμορφώνετε, πώς τα χαρακτηρίζετε;

-Δείγματα κυβερνητικής πολιτικής για τη νέα εποχή δεν έχω, ώστε να τα σχολιάσω. Αναγνωρίζω στην κυβέρνηση ότι, υπό την καθοδήγηση της επιτροπής των ειδικών, έλαβε έγκαιρα μέτρα για την πανδημία, αλλά δεν έχει αποκαλύψει, μέχρι στιγμής, τις προθέσεις και τα σχέδιά της για τα προβλήματα που προανέφερα.

-Η εκτίμησή σας για το ενδεχόμενο πολιτικών εξελίξεων; Για στήσιμο κάλπης μέσα στο καλοκαίρι, ακόμα και τον Ιούλιο;

-Κάθε συζήτηση για πρόωρες εκλογές συνιστά ένδειξη εθνικής ανευθυνότητας. Η επιδημιολογική κρίση είναι παρούσα, οι ειδικοί προειδοποιούν για πιθανό δεύτερο κύμα της πανδημίας τους επόμενους μήνες και έχουμε μπροστά μας δεινά οικονομικά προβλήματα, διακινδύνευση των θέσεων εργασίας και χρέος να διασώσουμε τις μελλοντικές προοπτικές της πατρίδας και των πολιτών της. 

Είναι δυνατόν να γίνεται οποιαδήποτε συζήτηση για πρόωρες εκλογές, κάτω από αυτές τις συνθήκες; Οφείλουμε να μείνουμε αφοσιωμένοι στο εθνικό μας καθήκον, να διαμορφώσουμε συνθήκες εθνικής συνεννόησης και από κοινού να σχεδιάσουμε μια νέα ελπιδοφόρα πορεία για τον τόπο.

Οι μικροκομματικές σκοπιμότητες, όποτε κυριάρχησαν, μας έβλαψαν. Σπεύδω να προειδοποιήσω την κυβέρνηση ότι θα ήταν ανεπίτρεπτο να καγχάσει ότι «η αντιπολίτευση φοβάται τις εκλογές», γιατί, δεν έχω αμφιβολία, ότι αν το αίτημα των εκλογών το διατύπωνε η αντιπολίτευση, θα την κατηγορούσε για παλαιοπολιτική πλειοδοσία.

«Σοβαροί ιδεολογικοί συμβιβασμοί»
-Τη δήλωση της Φώφης Γεννηματά πως η σοσιαλδημοκρατία κόβει το νήμα με το νεοφιλελευθερισμό πώς την κρίνετε; Και μεταφερόμενη στο πεδίο της Χαριλάου Τρικούπη, τι πρέπει «να κόψει» το ΚΙΝΑΛ;

-Η δήλωση της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής έχει γενικότερο ιδεολογικό και πολιτικό ενδιαφέρον. Θυμίζω ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία για να επιστρέψει στην εξουσία περί τα μέσα της δεκαετίας του ’90, έκανε σοβαρούς ιδεολογικούς συμβιβασμούς, καθιστώντας τις προγραμματικές θέσεις της πιο φιλικές στις νεοφιλελεύθερες θέσεις περί αγοράς. 

Έτσι, οι Βρετανοί Εργατικοί του Μπλερ ή οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες του Σρέντερ ανέλαβαν τη διακυβέρνηση των χωρών τους, αλλά όταν έληξε η θητεία τους οι ιδεολογικές γραμμές μεταξύ της σοσιαλδημοκρατίας και των συντηρητικών κομμάτων κατέστησαν δυσδιάκριτες. 

Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε λίγο αργότερα και με τους Γάλλους σοσιαλιστές. Η Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έκτοτε βυθίστηκε στην κρίση και οι εκλογικές επιδόσεις της συρρικνώθηκαν. 

Στην Ελλάδα συνέτρεξαν ειδικές συνθήκες. Το ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να διασώσει τη χώρα από τυπική χρεοκοπία, χρεοκοπία στην οποία οδήγησαν οι πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου 2004-2009, εφαρμόζοντας αναγκαστικά πολιτικές ξένες προς την ιδεολογία του, πολιτικές επινοημένες από τους δανειστές και χαρακτηρισμένες στο τέλος από τους εμπνευστές τους ως λανθασμένες πολιτικές. 

Η κυρία Γεννηματά επιχειρεί ορθά να ξανασυνδέσει τους πολιτικούς φορείς της σοσιαλδημοκρατίας με τις διαχρονικές αξίες και αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, δηλαδή με τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, με το πρωτείο της κοινωνίας και της Δημοκρατίας έναντι των αγορών και όχι το αντίστροφο. 

Τα κόμματα του δημοκρατικού σοσιαλισμού στην Ευρώπη – και στη χώρα μας το Κίνημα Αλλαγής – θα αποκτήσουν και πάλι την πολιτική ηγεμονία, όταν θα αποκαταστήσουν το δόγμα ότι η αγορά παράγει, αλλά η πολιτική διανέμει δίκαια, σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες. 

Αν γίνουν και πάλι η συνείδηση μιας βαθιάς δημοκρατικής αλλαγής, που θα αποκαθιστά στα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων τη φωνή των πολιτών έναντι της ισχύος των συμφερόντων.

Σε ότι αφορά το Κίνημα Αλλαγής, τονίζω μερικές πρόσθετες υποχρεώσεις που μας αναλογούν. Οφείλουμε, πρώτον, να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια για τα αίτια και τους αίτιους της δημοσιονομικής κρίσης, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κληθήκαμε να τη διαχειριστούμε, για τα θεσμικά ατοπήματα της τότε αντιπολίτευσης, για τα δικά μας λάθη, αλλά και για τις άδικες κρίσεις της παράταξης. Να καταδείξουμε, δεύτερον, ότι είναι αδικαιολόγητη η χαλαρή διάθεση ορισμένων ψηφοφόρων μας έναντι της Δεξιάς, οφειλόμενη πιθανόν στην όσμωση που προκλήθηκε, στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης 2012-2015.

Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι απλώς ο ιδεολογικός μας αντίπαλος. Άλλωστε, σεβόμαστε κάθε ιδεολογικό μας αντίπαλο. Η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που χρεοκόπησε τη χώρα και είναι καλό να θυμούνται όλοι οι πολίτες ότι η εκλογική επιβράβευσή της, όπως συνέβη τον Ιούλιο του 2019, αποτελεί εγγύηση ότι θα επαναλάβει το κατόρθωμά της.

-Το νήμα αυτό πόσο κόστισε πολιτικά στο χώρο σας κ. Καστανίδη;
-Η διαχείριση της κρίσης κόστισε ακριβά στο ΠΑΣΟΚ. Βρεθήκαμε μόνοι στη θύελλα, με το σύνολο της αντιπολίτευσης να δημαγωγεί απύθμενα, αντί να αναζητά δρόμους εθνικής συνεννόησης. 

Πρόκειται για μία τραγική ιστορικά περίοδο, στη διάρκεια της οποίας περίσσεψαν η αγανάκτηση, οι «αγανακτισμένοι», η ρητορική του μίσους, η καλλιέργεια μύθων, ψεμάτων και ψιθύρων, ο ανεύθυνος αντιπολιτευτικός λαϊκισμός και ,στη συνέχεια, ο εναγκαλισμός των αντιμνημονιακών γιγάντων με το δεύτερο και τρίτο μνημόνιο. Η μυθολογική αφήγηση ήταν για όλους βολική. 

Για όλα έφταιγε το ΠΑΣΟΚ. Οι επαναθεωρήσεις, οι κωλοτούμπες και οι αυταπάτες της δεξιάς και της αριστερής αντιπολίτευσης, που έγιναν διαδοχικά κυβερνήσεις, επιβραβεύτηκαν. Άρκεσε η θυσία του αποδιοπομπαίου τράγου για να κρυφτεί η ανευθυνότητα όλων των άλλων. Στην τραγωδία αυτή συνυπήρξαν και οι δικές μας μεγάλες ευθύνες. 

Αρνηθήκαμε να ζητήσουμε μία νέα δημοκρατική εντολή από τον ελληνικό λαό το 2010, όταν πια ήδη είχε αποφασισθεί η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Δεν εμμείναμε στη διεξαγωγή του ματαιωμένου δημοψηφίσματος το 2011. 

Συνεργαστήκαμε το 2012 με τη Νέα Δημοκρατία, δηλαδή με τον υπεύθυνο του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, κάτι που αποτέλεσε βαθύ τραύμα στη συλλογική συνείδηση των δημοκρατικών ψηφοφόρων. 

Λοιπόν, μιλώ για πρώτη φορά σε προσωπικό τόνο, στη μεγάλη εικόνα του δημόσιου βίου αδικήθηκε το ΠΑΣΟΚ και στη φωτογραφία του ΠΑΣΟΚ δικαιώθηκαν, πληγωμένοι, εκείνοι οι λίγοι που διαγράφηκαν το 2012, που από τότε επεσήμαναν τα λάθη, αλλά δεν μετανάστευσαν σε άλλους πολιτικούς χώρους για να ευτελιστούν υπηρετώντας νέα μνημόνια από άλλες κομματικές επάλξεις.

Τα λέω αυτά, γιατί μόνο ατενίζοντας θαρρετά το παρελθόν, μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι με τις προτάσεις και τις ιδέες μας για το παρόν και το μέλλον.

Οι προτεραιότητες του ΚΙΝΑΛ
-Οι προτεραιότητες, συνεπώς, του ΚΙΝΑΛ για τη νέα περίοδο, ποιες θα πρέπει να είναι, κατά τη γνώμη σας;

-Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να είναι έτοιμο να προτείνει συγκεκριμένες ιδέες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και, κυρίως, για τη θεσμική ανασυγκρότηση και την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας. 

Οι γενικές αρχές ενός τέτοιου σχεδίου πρέπει να είναι, πρώτον, η δημιουργία ενός ευέλικτου, ισχυρού και αποτελεσματικού κράτους. Σε δύο πλανητικές κρίσεις, μία η χρηματοπιστωτική κρίση της περιόδου 2007-2008 και δεύτερη η τωρινή κρίση της πανδημίας, οι νεοφιλελεύθεροι ιδεολόγοι αποσκίρτησαν από την πίστη τους, ξέχασαν τα περί αρετών της παγκοσμιοποίησης, τα περί καθολικής ισχύος και αυτορρύθμισης της αγοράς και ανακάλυψαν τις αρετές του έθνους κράτους. 

Και στις δύο περιπτώσεις τα κράτη και οι κεντρικές τράπεζες κλήθηκαν να δαπανήσουν τεράστιες κρατικές ενισχύσεις για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και να διασωθούν οι οικονομίες. Ακόμα και ο τελευταίος ιδεολογικός πατέρας του νεοφιλελευθερισμού, ο Μίλτον Φρίντμαν, είχε αναγνωρίσει σε συνέντευξή του, ότι πολύ μεγαλύτερη σημασία από τις αγορές έχει η ύπαρξη κράτους δικαίου. 

Και κράτος δικαίου δεν υπάρχει, χωρίς τη δικαιοσύνη που εξασφαλίζει ένα αποτελεσματικό κράτος πρόνοιας. Να, γιατί είναι αναγκαίο να ξανασκεφτούμε και να δράσουμε σοσιαλδημοκρατικά, ώστε το έθνος κράτος να αποκτήσει την συρρικνωμένη από την παγκοσμιοποίηση ικανότητά του να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις μελλοντικές κρίσεις.

Δεύτερον, πρέπει να επανακαθορίσουμε το βάθος και την ποιότητα της Δημοκρατίας, με την έννοια ότι πρέπει να την μετατρέψουμε και πάλι σε μία σφύζουσα αγορά από τις αντιτιθέμενες απόψεις των πολιτών και όχι από τον ανταγωνισμό των οικονομικών συμφερόντων.

Τρίτον, πρέπει να περιγράψουμε με σαφήνεια ποιες πρέπει να είναι οι παραγωγικές προτεραιότητές μας, ώστε στο πλαίσιο του παγκόσμιου και περιφερειακού ανταγωνισμού να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να εξασφαλίσουμε οικονομική ευημερία, χωρίς μονίμως να υποφέρουμε από στρεβλώσεις και αδράνειες.

Για να είμαστε έτοιμοι, με τις ιδέες μας και τις πρωτοβουλίες μας, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να υπερασπιστεί την πολιτική αυτονομία του και να μετατραπεί σε μία σφύζουσα, επίσης, από πλούτο ιδεών κοινωνία των στελεχών, που επικοινωνεί με τους πολίτες, που αντιλαμβάνεται τα μεγάλα και δεν πνίγεται στα μικρά.

Για τα περί συγκλίσεων
-Το κόψιμο του νήματος με το νεοφιλελευθερισμό μπορεί να οδηγήσει και σε διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Σε προγραμματικές συγκλίσεις με στόχο ακόμα και μια κυβέρνηση προοδευτικών δυνάμεων, κατά το προηγούμενο της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, όπως ουσιαστικά προτείνει ο Αλ. Τσίπρας;

-Παρακολουθώ τη συζήτηση περί πιθανών προγραμματικών συγκλίσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για συζήτηση ενταγμένη σε μικροκομματικές σκοπιμότητες και απογυμνωμένη από σοβαρούς ιδεολογικούς και πολιτικούς όρους.

Οι προγραμματικές συγκλίσεις μεταξύ κομμάτων προϋποθέτουν την ύπαρξη του στοιχείου της εμπιστοσύνης ανάμεσα στους φορείς που διαλέγονται. Η εμπιστοσύνη λείπει. Θυμόμαστε την ακραία δημαγωγική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. 

Θυμόμαστε τον εκπεσόντα σε ρητορική μίσους δημόσιο λόγο του. Θυμόμαστε την κυβερνητική συνεργασία του με την ακροδεξιά, ενώ μέχρι τότε κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ για τη σύμπραξή του με τη Νέα Δημοκρατία. 

Θυμόμαστε τη σθεναρή άρνησή του στην εθνική συνεννόηση, ενώ η χώρα περνούσε δραματικές στιγμές. Θυμόμαστε τη μεταστροφή του νοήματος της λαϊκής ψήφου, μέσα σε ένα βράδυ, στο άκυρο – διότι δεν ίσχυε το ερώτημα – δημοψήφισμα του 2015. 

Θυμόμαστε την άνεση των ανθρώπων που κρατούσαν αντιμνημονιόμετρο στη μεταστροφή τους σε καλούς συνεργάτες των δανειστών και σε πιστούς εφαρμοστές του τρίτου μνημονίου.

Η κρίσιμη, λοιπόν, λέξη είναι: εμπιστοσύνη. Αντιλαμβάνεστε ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ας αφήσουμε το χρόνο να δείξει αν κάτι μπορεί να διορθωθεί.

-Για το χάσμα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, τι ευθύνες έχει η Κουμουνδούρου κ. Καστανίδη; Και τι πρέπει να πράξει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προκειμένου να διευκολύνει τις εξελίξεις που λέει ότι προωθεί μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων;

-Δεν επιθυμώ ούτε δικαιούμαι να υποδείξω κάτι στην αξιωματική αντιπολίτευση. Μίλησα και τίποτα άλλο δεν έχω να προσθέσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.