Γράφει η Θεοδώρα Θεοδωρίδου
Το κουκλοθέατρο με τον παιγνιώδη, χαρούμενο χαρακτήρα του έχει πάντα τη δύναμη όχι μόνο να ψυχαγωγεί τα παιδιά, στα οποία κυρίως απευθύνεται, αλλά και να τα εκπαιδεύει παράλληλα τόσο γνωστικά όσο και εμπειρικά.
Η λέξη «ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ» έχει ιδιαίτερο βάρος και σημασία για τους κατοίκους της πόλης του Κιλκίς, για δύο κυρίως λόγους: ο πρώτος λόγος είναι φυσικά το «Διεθνές φεστιβάλ κουκλοθέατρου και παντομίμας» που επί δύο περίπου δεκαετίες, από το 1999, αποτελούσε κορυφαίο πολιτιστικό θεσμό του Δήμου Κιλκίς, που όχι μόνο πρόβαλε την πόλη αλλά και κατοχύρωνε τη δυναμική και την ικανότητά της στη διοργάνωση εκδηλώσεων μεγάλης κλίμακας (mega events) και που αφού είδαμε με μεγάλη θλίψη και απογοήτευση να φυλλορροεί, ευελπιστούμε σε μία επαναδιευθέτησή του και ο δεύτερος λόγος είναι ότι στην πόλη μας ζει και δρα η μεγάλη Κυρία του κουκλοθέατρου Θεοδοσία Σβολάκη – Μπάντζου, διεθνούς εμβέλειας και κύρους, η οποία με την επίλεκτη, εθελοντική ομάδα της, στα πλαίσια της Πολιτιστικής Εταιρίας Εκπαιδευτικών έχει χαρίσει και συνεχίζει να χαρίζει παραδεισένιες στιγμές στα κιλκισιωτόπουλα κάθε ηλικίας.
Ακούγοντάς την- στις συναντήσεις μας της αναγνωστικής λέσχης, όπου για πολλά χρόνια συνυπάρχουμε- ν΄ αναφέρεται συχνά και με ζέση στην καινούργια της παράσταση «το τελευταίο φύλλο», επειδή ο ασυνήθιστος για κουκλοθέατρο αυτός τίτλος εξήψε την περιέργειά μου, της ζήτησα να μου επιτρέψει να παρακολουθήσω μία από τις πρόβες της ομάδας της και έτσι μπορώ τώρα να σας μιλήσω γι’ αυτό και να σας προτρέψω να πάτε όλοι να το δείτε, γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο, περισσότερο ακόμα και από κάθε της προηγούμενο έργο.
Λεπτομέρειες για την υπόθεσή του θα ήταν άστοχο και ατυχές από πλευράς μου να σας αποκαλύψω, καθώς η πρωτοτυπία του θέματός του είναι το μεγάλο atout της παράστασης. Εκείνο όμως που ο ενθουσιασμός μου με προτρέπει να μοιραστώ μαζί σας και να σας πω είναι ότι ιστορία του διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, τα τέλη του 19ου αιώνα, στη γειτονιά των καλλιτεχνών, στο Γκρίνουιτς Βίλατς και ότι είναι μια ιστορία βαθιάς τρυφερότητας και ανεπιτήδευτης δοτικότητας, που συνεπικουρούμενη από την άκρως επιμελημένη σκηνοθεσία,την οποία,πέρα από τη διασκευή του κειμένου, υπογράφει η ίδια η κυρία Σβολάκη, τα εντυπωσιακά σκηνικά και κουστούμια εποχής, την αρμόζουσα μουσική επένδυση, έχει τη δύναμη να κρατήσει όχι μόνο αμείωτο, αλλά και κλιμακούμενο το ενδιαφέρον του κάθε ηλικίας θεατή, από οχτώ (8) μέχρι ενενήντα οχτώ (98!) ετών.
Απευθύνεται σε κάθε ηλικίας θεατή γιατί το έργο κυρίως προσπαθεί να καταπολεμήσει δύο θλιβερά φαινόμενα της σημερινής κοινωνίας, που με διαφορετικό τρόπο μπορούν να ταλανίσουν κάθε ηλικία: τον απομονωτισμό και την αποξένωση καθώς το κεντρικό θέμα του «τελευταίου φύλλου» είναι η καθαρή σαν χρυσάφι νεανική φιλία, η θαυματουργική δύναμη της αγάπης, της συμπαράστασης, της αυτοθυσίας, που κατορθώνουν και νικούν όχι μόνο τον ψυχικό αλλά και το σωματικό πόνο και γκρεμίζουν συθέμελα ιδεοψυχαναγκασμούς θλιβερούς, που πολλές φορές περισφίγγουν βασανιστικά την κάθε ηλικίας ανθρώπινη ψυχή.
Η λέξη «ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ» έχει ιδιαίτερο βάρος και σημασία για τους κατοίκους της πόλης του Κιλκίς, για δύο κυρίως λόγους: ο πρώτος λόγος είναι φυσικά το «Διεθνές φεστιβάλ κουκλοθέατρου και παντομίμας» που επί δύο περίπου δεκαετίες, από το 1999, αποτελούσε κορυφαίο πολιτιστικό θεσμό του Δήμου Κιλκίς, που όχι μόνο πρόβαλε την πόλη αλλά και κατοχύρωνε τη δυναμική και την ικανότητά της στη διοργάνωση εκδηλώσεων μεγάλης κλίμακας (mega events) και που αφού είδαμε με μεγάλη θλίψη και απογοήτευση να φυλλορροεί, ευελπιστούμε σε μία επαναδιευθέτησή του και ο δεύτερος λόγος είναι ότι στην πόλη μας ζει και δρα η μεγάλη Κυρία του κουκλοθέατρου Θεοδοσία Σβολάκη – Μπάντζου, διεθνούς εμβέλειας και κύρους, η οποία με την επίλεκτη, εθελοντική ομάδα της, στα πλαίσια της Πολιτιστικής Εταιρίας Εκπαιδευτικών έχει χαρίσει και συνεχίζει να χαρίζει παραδεισένιες στιγμές στα κιλκισιωτόπουλα κάθε ηλικίας.
Ακούγοντάς την- στις συναντήσεις μας της αναγνωστικής λέσχης, όπου για πολλά χρόνια συνυπάρχουμε- ν΄ αναφέρεται συχνά και με ζέση στην καινούργια της παράσταση «το τελευταίο φύλλο», επειδή ο ασυνήθιστος για κουκλοθέατρο αυτός τίτλος εξήψε την περιέργειά μου, της ζήτησα να μου επιτρέψει να παρακολουθήσω μία από τις πρόβες της ομάδας της και έτσι μπορώ τώρα να σας μιλήσω γι’ αυτό και να σας προτρέψω να πάτε όλοι να το δείτε, γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο, περισσότερο ακόμα και από κάθε της προηγούμενο έργο.
Λεπτομέρειες για την υπόθεσή του θα ήταν άστοχο και ατυχές από πλευράς μου να σας αποκαλύψω, καθώς η πρωτοτυπία του θέματός του είναι το μεγάλο atout της παράστασης. Εκείνο όμως που ο ενθουσιασμός μου με προτρέπει να μοιραστώ μαζί σας και να σας πω είναι ότι ιστορία του διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, τα τέλη του 19ου αιώνα, στη γειτονιά των καλλιτεχνών, στο Γκρίνουιτς Βίλατς και ότι είναι μια ιστορία βαθιάς τρυφερότητας και ανεπιτήδευτης δοτικότητας, που συνεπικουρούμενη από την άκρως επιμελημένη σκηνοθεσία,την οποία,πέρα από τη διασκευή του κειμένου, υπογράφει η ίδια η κυρία Σβολάκη, τα εντυπωσιακά σκηνικά και κουστούμια εποχής, την αρμόζουσα μουσική επένδυση, έχει τη δύναμη να κρατήσει όχι μόνο αμείωτο, αλλά και κλιμακούμενο το ενδιαφέρον του κάθε ηλικίας θεατή, από οχτώ (8) μέχρι ενενήντα οχτώ (98!) ετών.
Απευθύνεται σε κάθε ηλικίας θεατή γιατί το έργο κυρίως προσπαθεί να καταπολεμήσει δύο θλιβερά φαινόμενα της σημερινής κοινωνίας, που με διαφορετικό τρόπο μπορούν να ταλανίσουν κάθε ηλικία: τον απομονωτισμό και την αποξένωση καθώς το κεντρικό θέμα του «τελευταίου φύλλου» είναι η καθαρή σαν χρυσάφι νεανική φιλία, η θαυματουργική δύναμη της αγάπης, της συμπαράστασης, της αυτοθυσίας, που κατορθώνουν και νικούν όχι μόνο τον ψυχικό αλλά και το σωματικό πόνο και γκρεμίζουν συθέμελα ιδεοψυχαναγκασμούς θλιβερούς, που πολλές φορές περισφίγγουν βασανιστικά την κάθε ηλικίας ανθρώπινη ψυχή.
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον θέμα που παρουσιάζει και στο οποίο αξίζει να μυηθεί ένα παιδί, ένας έφηβος και γιατί όχι ένας ηλικιωμένος (ποτέ δεν είναι αργά) είναι τα μαγικά αποτελέσματα της συνύπαρξης των νέων με ανθρώπους της μέσης ή της τρίτης ηλικίας.
Οι μεν γεροντότεροι μπορούν να προσφέρουν στους νέους ποιοτική δημιουργικότητα λόγω της πείρας της ζωής που έχουν και ισχυρή κρίση στην ανεύρεση ορθής λύσης σε δυσχερή ζητήματα που προκύπτουν, οι δε νέοι να προσφέρουν τη φρεσκάδα, τη ζωντάνια, τη θετική τους ενέργεια, που έχουν τη δύναμη να ζωοποιούν τους γεροντότερους.
Είναι πολλά τα μηνύματα του έργου, γιατί πρόκειται για ένα πολύ ποιοτικό έργο, που το απογειώνουν όμως -όπως διαπίστωσα- το μεράκι, η πλήρης αφοσίωση, η φροντίδα στη λεπτομέρεια της ομάδας των εθελοντών-ηθοποιών, που είναι κρυμμένοι πίσω από τις κούκλες ,των κουκλοπαικτών και των οποίων ,θαύμασα το κουράγιο και τη δύναμη να εξουδετερώνουν τις πολυποίκιλες δυσκολίες ,που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν.
Είναι πολλά τα μηνύματα του έργου, γιατί πρόκειται για ένα πολύ ποιοτικό έργο, που το απογειώνουν όμως -όπως διαπίστωσα- το μεράκι, η πλήρης αφοσίωση, η φροντίδα στη λεπτομέρεια της ομάδας των εθελοντών-ηθοποιών, που είναι κρυμμένοι πίσω από τις κούκλες ,των κουκλοπαικτών και των οποίων ,θαύμασα το κουράγιο και τη δύναμη να εξουδετερώνουν τις πολυποίκιλες δυσκολίες ,που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν.
Με καλυμμένα τα κεφάλια με μαύρη κουκούλα(δεν είναι βέβαιο μαύρο θέατρο,είναι θέατρο με μαριονέτες αλλά αυτό γίνεται έτσι ώστε να μην είναι ορατοί στη σκηνή) , πρέπει να χειρίζονται με μαεστρία τα σχοινιά της κούκλας και από τη στιγμή που παίρνουν την κούκλα στα χέρια να εστιάζουν τα μάτια τους στο πρόσωπο της κούκλας, για να μπορέσουν να ζωντανέψουν τη φυσιογνωμία της με την ανάλογη κίνηση και φωνή, ενθυμούμενοι φυσικά τα λόγια του ρόλου τους,-ρόλος που πρέπει μόνο φωνητικά να εξυπηρετηθεί, καθώς τα άλλα μέλη του σώματος είναι στρατευμένα σε άλλη υπηρεσία - και συγχρόνως να φροντίζουν να διεκπεραιώνουν και όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες της παράστασης.
Χωρίς αμφιβολία μόνο παίχτες που αγαπούν πραγματικά το κουκλοθέατρο, μόνο εκείνοι μπορούν να το υπηρετήσουν και ν’ ανεβάσουν παρόμοιες παραστάσεις. Οι συγκεκριμένοι « του τελευταίου φύλλου » είναι συγκλονιστικοί. Στρατιώτες κανονικοί στην εκτέλεση του καθήκοντος, οιστρηλατούμενοι και οι ίδιοι από την αγάπη τους σ’ αυτό που κάνουν ,έχουν την ικανότητα να κάνουν τις κούκλες τους να οιστρηλατήσουν το κοινό! Να πάτε να τους δείτε. Αξίζουν-όσο κανείς- το θερμό σας χειροκρότημα και το « μπράβο »σας.
Το άλλο επίσης πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της παράστασης αυτής που έμαθα στο ολιγόλεπτο διάλειμμα των εντατικών προβών, είναι ότι η Εταιρία κάνει με το «τελευταίο φύλλο» μια νέα αρχή, μόνο με τις δικές της δυνάμεις, όπως παλιά όταν ξεκίνησε.
Το άλλο επίσης πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της παράστασης αυτής που έμαθα στο ολιγόλεπτο διάλειμμα των εντατικών προβών, είναι ότι η Εταιρία κάνει με το «τελευταίο φύλλο» μια νέα αρχή, μόνο με τις δικές της δυνάμεις, όπως παλιά όταν ξεκίνησε.
Έφτιαξαν για πρώτη φορά μαριονέτες μόνοι τους, τόσο εκφραστικές, όπως μπορείτε και μόνοι σας να διαπιστώσετε, τόσο μέσα στο πνεύμα του έργου και της εποχής, που βοηθούν το θεατή να νοιώσει πραγματικά ότι διακτινίζεται στο χωροχρόνο. Για πρώτη φορά έφτιαξαν μόνοι τους και τα περίτεχνα σκηνικά με σχολαστική λεπτομέρεια, με πολύ φαντασία και με τρόπο ώστε να είναι πολύ λειτουργικά.
Οι δυνατότητες για αλλαγές και για δράσεις πάνω στη σκηνή είναι ευρηματικές. Το δυνατό atout που είναι φυσικά -όπως προείπα -η υπόθεση του έργου, πλαισιώνεται από μια υπέροχη μουσική επένδυση, που ενισχύει τα επιδιωκόμενα συναισθήματα.
Και το μεγαλύτερο και από την υπόθεση ακόμη του έργου της παράστασης αυτής, είναι οι απίθανες δυνατότητες που έχει να μπορεί να ταξιδέψει μέσα στο porte-bagages ενός αυτοκινήτου ακόμα και να πετάξει και μ΄ ένα αεροπλάνο.
Και το μεγαλύτερο και από την υπόθεση ακόμη του έργου της παράστασης αυτής, είναι οι απίθανες δυνατότητες που έχει να μπορεί να ταξιδέψει μέσα στο porte-bagages ενός αυτοκινήτου ακόμα και να πετάξει και μ΄ ένα αεροπλάνο.
Ο λόγος που έγιναν διασπώμενα τα σκηνικά είναι ότι αποφάσισε η δημιουργική αυτή ομάδα να μη δέχονται τα σχολεία σε συγκεκριμένο χώρο υποδοχής, αλλά να πηγαίνει η παράσταση στα σχολεία όπου κι αν βρίσκονται και να προσαρμόζεται στο χώρο που διαθέτουν αυτά.
Την καινούργια αυτή προσφορά της Πολιτιστικής Εταιρίας Εκπαιδευτικών Κιλκίς, που στηρίζεται καθαρά στην εθελοντική προσφορά των μελών της, ας μην την αφήσει κανείς ανεκμετάλλευτη. Πιστεύω πραγματικά ότι ένα τέτοιο έργο, με τόσο υπέροχα, διαχρονικά μηνύματα αξίζει είτε μαθητής οποιασδήποτε βαθμίδας, είτε ενήλικας να δει και να απολαύσει.
Την καινούργια αυτή προσφορά της Πολιτιστικής Εταιρίας Εκπαιδευτικών Κιλκίς, που στηρίζεται καθαρά στην εθελοντική προσφορά των μελών της, ας μην την αφήσει κανείς ανεκμετάλλευτη. Πιστεύω πραγματικά ότι ένα τέτοιο έργο, με τόσο υπέροχα, διαχρονικά μηνύματα αξίζει είτε μαθητής οποιασδήποτε βαθμίδας, είτε ενήλικας να δει και να απολαύσει.
Είμαι σίγουρη ότι «τελευταίο φύλλο» όχι μόνο θα βυθίσει τον κάθε θεατή στη μαγεία του αλλά και θα το δεχθεί σαν αντίδωρο, σαν βάλσαμο, σαν ελπίδα στην ταλανισμένη από την καθημερινότητα και τα προβλήματα ψυχή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.