Τυχερότατες οι γυναίκες που δεν συναντούν κανένα είδος βίας στο δρόμο τους είτε στην παιδική τους ηλικία, είτε στην εφηβική, είτε στη φοιτητική τους ζωή, είτε στην επαγγελματική τους καριέρα, είτε στην συζυγική τους συμβίωση, είτε στην οικογένειά τους, είτε διανύοντας ακόμη και την τρίτη ηλικία τους.
Νόμοι, συνθήκες, καταστάσεις και ένα σωρό άλλα πράγματα χρειάζονται ακόμη πολλές διαβουλεύσεις, πολλές διαπραγματεύσεις και πολλές αποφάσεις ώστε να προκύψει η πολυπόθητα ισότητα μεταξύ των δύο φύλων που έχει ρίζες βαθιές και ακλόνητες στον χριστιανισμό, ο οποίος μέσα από το πρόσωπο της Παναγίας εξυψώνει την κάθε γυναίκα τοποθετώντας την ισότιμα, ισόνομα και συμπληρώστε εσείς όσα «ίσο» θέλετε, δίπλα στον άνδρα ο οποίος θα πρέπει να την σέβεται αφού είναι πλασμένη από την πλευρά του.
Έχοντας έντονα τα σημάδια της γυναικείας βίας – κακοποίησης στην Ελλάδα, ιδιαίτερα με την έλευση χιλιάδων προσφύγων – μεταναστών, θα πρέπει όσες Ελληνίδες «εισπράττουν» βία, να ξεσπαθώσουν, να μιλήσουν, να αντιδράσουν και φυσικά να καταγγείλουν το φαινόμενο αυτό. Διαφορετικά η «αόρατη μπούργκα» θα γίνει μόνιμο αξεσουάρ γι’ αυτές και θα τις συνοδεύει σε κάθε τους βήμα.
Η επαγγελματική μου πορεία των είκοσι πέντε ετών, ως υπάλληλος γραφείου αρχικά και μετέπειτα ως ελεύθερη επαγγελματίας, δηλαδή και ως μισθωτός αλλά και ως εργοδότης, μού απέδειξε ότι την επαγγελματική βία την συναντάει πανεύκολα μια γυναίκα, όταν εκτός από το πρώτο της επάγγελμα που εξασκεί αμισθί, «τα οικιακά», αποφασίζει να ακολουθήσει και το επάγγελμα που ονειρεύτηκε, με το οποίο μπορεί μεν να αυτοσυντηρείται ή να συνεισφέρει, κυρίως όμως μ’ αυτό γεμίζει τον ψυχικό της κόσμο.
Για να εκλείψουν τέτοια φαινόμενα βίας θα πρέπει και οι αγώνες να συνεχιστούν, αλλά ιδιαίτερα να σταματήσει ο φόβος των γυναικών, ο φόβος της αμφιβολίας, ο φόβος της σιωπής. Η αγάπη, ο σεβασμός, η εκτίμηση, η αλληλοκατανόηση είναι στοιχεία που απομακρύνουν την βία και επαναφέρουν την τάξη, τις αξίες και την ηθική στην οικογένεια, στην επιχείρηση, στην κοινωνία, στην πολιτική, ώστε «το γυναικείο άρωμα» να μπορεί να ευωδιάσει με έναν τρόπο μοναδικό, δυναμικό και γιατί όχι αξιοθαύμαστο.
Νόμοι, συνθήκες, καταστάσεις και ένα σωρό άλλα πράγματα χρειάζονται ακόμη πολλές διαβουλεύσεις, πολλές διαπραγματεύσεις και πολλές αποφάσεις ώστε να προκύψει η πολυπόθητα ισότητα μεταξύ των δύο φύλων που έχει ρίζες βαθιές και ακλόνητες στον χριστιανισμό, ο οποίος μέσα από το πρόσωπο της Παναγίας εξυψώνει την κάθε γυναίκα τοποθετώντας την ισότιμα, ισόνομα και συμπληρώστε εσείς όσα «ίσο» θέλετε, δίπλα στον άνδρα ο οποίος θα πρέπει να την σέβεται αφού είναι πλασμένη από την πλευρά του.
Έχοντας έντονα τα σημάδια της γυναικείας βίας – κακοποίησης στην Ελλάδα, ιδιαίτερα με την έλευση χιλιάδων προσφύγων – μεταναστών, θα πρέπει όσες Ελληνίδες «εισπράττουν» βία, να ξεσπαθώσουν, να μιλήσουν, να αντιδράσουν και φυσικά να καταγγείλουν το φαινόμενο αυτό. Διαφορετικά η «αόρατη μπούργκα» θα γίνει μόνιμο αξεσουάρ γι’ αυτές και θα τις συνοδεύει σε κάθε τους βήμα.
Η επαγγελματική μου πορεία των είκοσι πέντε ετών, ως υπάλληλος γραφείου αρχικά και μετέπειτα ως ελεύθερη επαγγελματίας, δηλαδή και ως μισθωτός αλλά και ως εργοδότης, μού απέδειξε ότι την επαγγελματική βία την συναντάει πανεύκολα μια γυναίκα, όταν εκτός από το πρώτο της επάγγελμα που εξασκεί αμισθί, «τα οικιακά», αποφασίζει να ακολουθήσει και το επάγγελμα που ονειρεύτηκε, με το οποίο μπορεί μεν να αυτοσυντηρείται ή να συνεισφέρει, κυρίως όμως μ’ αυτό γεμίζει τον ψυχικό της κόσμο.
Για να εκλείψουν τέτοια φαινόμενα βίας θα πρέπει και οι αγώνες να συνεχιστούν, αλλά ιδιαίτερα να σταματήσει ο φόβος των γυναικών, ο φόβος της αμφιβολίας, ο φόβος της σιωπής. Η αγάπη, ο σεβασμός, η εκτίμηση, η αλληλοκατανόηση είναι στοιχεία που απομακρύνουν την βία και επαναφέρουν την τάξη, τις αξίες και την ηθική στην οικογένεια, στην επιχείρηση, στην κοινωνία, στην πολιτική, ώστε «το γυναικείο άρωμα» να μπορεί να ευωδιάσει με έναν τρόπο μοναδικό, δυναμικό και γιατί όχι αξιοθαύμαστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.