Εικόνες και ομοιώσεις του Ζαρατούστρα στον Αλμπέρ Καμύ

Του Φώτη Μισόπουλου

1].....είναι τόσοι πολλοί αυτοί που έχω στη θύμησή μου, - είναι αδύνατο να έχω ένα μικρό προειδοποιητικό λόγο για τον καθένα, ένα μέρος της αλήθειας, ίσως το μεγαλύτερο - κι αυτός ο πόθος για ''προφητεία'' περιέχει μια ατέλειωτη διαδρομή ερωτήσεων, μια ''σωτηριολογία'' που δεν λήγει ποτέ. 

Αν η σκέψη είναι αινιγματική οφείλεται στο γεγονός μιας ύστερης σιωπής,- απ' αυτήν γεννιέται το απροσδιόριστο, μια διαλεκτική σημασιοτροπία απέναντι στο Ιερό.

Στο Ιερό υπάρχει η εμβληματική χροιά a priori, το Ιερό δε είναι απόρροια ενός cogito. Απέναντι στη ''μηχανή'' Καμύ και στη μυθο-λογική του, η ιερότητα προαναγγέλεται σαν ορισμός, σαν έννοια πρώτα-αρχική και αναπάντεχη. 

Η απόλυτη ή όχι δικαιοδοσία απέναντι στο θάνατο δεν μπορεί να ερμηνευτεί στα όρια μιας φιλοσοφικής απόπειρας του διαλεκτικού υπαρξισμού, με άλλα λόγια ο Καμύ δεν μπορεί να ερμηνευτεί από τον Καμύ, και κυρίως σε τέτοιου είδους σύντομα σημειώματα κινδυνεύει κανείς να επιβραβεύσει μια επιπολαιότητα περισσότερο, παρά μια αφορμή να στοχαστεί.

.....έχω προφορικά υποστηρίξει σε κουβέντες ότι όχι η συστηματική φιλοσοφία, αλλά ο ελεύθερος στοχασμός διανοητών, όπως για παράδειγμα του Νίτσε, μπορεί να φωτίσει και τον στοχασμό του Καμύ, όσο κι αν φαίνονται και προκύπτουν σε αρκετά μακρινά διαμετρήματα. 

Δεν απαντάμε: κυρίως γιατί μια απάντηση πολώνει τα διαλεκτικά σχήματα, αλλά επίσης όσο δεν απαντώ ξαναθέτω το ερώτημα, άρα διευρύνω συνειδησιακά έναν άγνωστο χώρο, ένα μη ορατό, αλλά άκρως ενδιαφέρον διαλεκτικό κτήμα μου.

2]....ο Ζαρατούστρα είναι μια διαπεραστική ακραία κραυγή που ηχεί στον Καμύ σαν τη θέση που αντιμάχεται το Θάνατο. Τον αντιμάχεται στο επίπεδο του ορθού λόγου. 

Ο Θάνατος αποτελεί μια έκφραση του Ιερού, - στο τέταρτο και τελευταίο μέρος του ''Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα'', για τον Νίτσε ο Θεός συνοψίζει την Ύπαρξη, αλλα και την Ύπαρξή του, σαν θεολογία της εξέγερσης στον ορθό λόγο. 

Η Εξέγερση του Νίτσε είναι μια Εξέγερση στον Ορθό λόγο, όπως και αυτή του Καμύ. Είναι μια αινιγματική εξέγερση απέναντι στο θάνατο. Πίσω από αυτό που ονομάσαμε Ορθό λόγο ελοχεύει ή/και λιμνάζει το Παράλογο, βασική εννοιακότητα στον Καμύ και γενικά στον μοντερνισμό.

3]....έχω μπει στον πειρασμό να μεταφέρω μερικά λόγια του Ζαρατούστρα [μεταφρ. Άρη Δικταίου], που συχνά νομίζω πως είναι προσευχή ή μια ιδιότυπη κουβέντα με τον Λόγο:

''Αλλοίμονο σε όσους αγαπούν, όταν δεν έχουν ακόμα ένα ύψος, που να βρίσκεται ψηλότερα από τη συμπόνια τους!
.......................................
''ακόμη κι ο Θεός έχει την Κόλασή του : κι αυτή είναι η αγάπη του για τους ανθρώπους''
...........................
''ο Θεός πέθανε εξ αιτίας της συμπόνιας του για τους ανθρώπους'' ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ [για τους συμπονετικούς]

BOHΘHMATA
[1] Ε. Ποταμιάνου -Παλλάντιου
Η μυθο-λογική του Albert Camus
[2] Φ. Νίτσε, Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα
μετ. Άρη Δικταίου