Διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γουμένισσας-Θάνος Ζελέγκος
Παγωμένος Γενάρης του 2017 και η καταλληλότερη στιγμή για να σταματήσουν τα δρομολόγια μεταφοράς μαθητών από Ομαλό και Πεντάλοφο προς και από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Γουμένισσας-Θάνος Ζελέγκος. Ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς και η χρονιά αυτή για τους κατατρεγμένους αυτού του τόπου. Και ποιοι είναι αυτοί; Τα παιδιά.
Φυσικά, πού αλλού θα μπορούσε να ξεσπάσει η ανικανότητα, η ηλιθιότητα, η γραφειοκρατική πολυπλοκότητα και η εμφανής διάθεση της Πολιτείας να υστερεί συστηματικά έναντι των ευάλωτων και των αδυνάτων. Στον πρώτο αποδέκτη των άδικων νομικών τερτιπιών των κουτοπόνηρων μανδαρίνων διαχειριστών του πιο ελπιδοφόρου – ίσως και μοναδικού- «προϊόντος» που ενδημεί αυτήν την περίοδο στο ελληνικό κράτος: τα παιδιά.
Αφήνω το γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια, όταν η Πολιτεία ερχόταν να κλείσει τα σχολεία στα μικρά χωριά υποσχόταν με θέρμη τη σίγουρη και ασφαλή μεταφορά των μαθητών για να μειώσει τις αντιδράσεις των πολιτών.
Αφήνω επίσης στην άκρη το γεγονός ότι υποσχόταν συνοδούς γι αυτές τις μετακινήσεις (βάση του νόμου τρομάρα τους, του νόμου τον οποίο έναν αντίστοιχό του επικαλούνται τώρα) για να εξασφαλιστεί η ασφαλής και απρόσκοπτη μετακίνηση. Συνοδούς που δεν έβαλε ποτέ φυσικά.
Ακόμη ακόμη θα αφήσω στην παλιοάκρη τις βάναυσες ώρες που μετακινούνται οι μικροί μαθητές και μαθήτριες με το βουνίσιο Βαρδάρη να χαστουκίζει τα ροδαλά τους μάγουλα.
Κι αυτοί θα τα αφήσουν όλα στην άκρη.
Εκείνο που δε χωνεύεται με τίποτα όμως είναι η αδιαφορία στο εθνικό καταπίστευμα. Οι μελλοντικοί κάτοικοι μιας ευρωπαϊκής «Ανταρκτικής» σε ελάχιστη απόσταση από τα σύνορα, με αποδεδειγμένη την ελληνική πολιτιστική τους συμπεριφορά, την ευρωπαϊκή φιλανθρωπική τους ευμένεια και προσφορά στους άλλους αδύναμους της γειτονιάς μας αυτή την περίοδο (τους πρόσφυγες- μετανάστες) δεν αξίζουν εγκατάλειψης και παρωδίας, λόγων και έργων εκ μέρους της επίσημης ελληνικής πολιτείας.
Ποια θα είναι άραγε η διδασκαλία μας στο μάθημα της Πολιτικής και Κοινωνικής Αγωγής ; στο μάθημα των Θρησκευτικών ; σ’ εκείνο της Ιστορίας ;
Τι είδους εμπιστοσύνη θα εμπνεύσουμε για το ελληνικό κράτος στους μαθητές μας ; Τι είδους αλληλεγγύη, συμπαράσταση, φιλανθρωπικό ενδιαφέρον, θρησκευτική και εθνική συνείδηση, πανανθρώπινες και ηθικές αξίες, διαπολιτισμικές πρακτικές, φρόνημα, θα τους διαπνέουν (και έναντι των άλλων συν-ευάλωτων τους) όταν εξαναγκάζονται σε εφαρμογή σχισμένων συναισθηματικών και υλικών προοπτικών ;
Tι το’ θελες Ζαχαρία Παπαντωνίου το βιβλίο «Τα Ψηλά Βουνά» ; Όλοι νομίζουν ότι είναι κάτι καλό να ζεις εκεί. Κι όμως όπως φαίνεται, όσο πιο ψηλά στο βουνό, τόσο πιο χαμηλά στην εκτίμηση και στο ενδιαφέρον της ελληνικής πολιτείας.
Όμως, προκύπτει και ένα νομικό ζήτημα για το οποίο ίσως η Εισαγγελία Κιλκίς θα πρέπει να ενσκήψει στο πρόβλημα : είναι γνωστό πως η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους και όταν μαθητής απουσιάζει αδικαιολόγητα από σχολείο ο Διευθυντής είναι υποχρεωμένος να το αναζητήσει και αν δεν έχει νέα του να ενημερώσει την Εισαγγελία για να προβεί σε αναζήτηση από την Αστυνομία και να επιβληθούν οι δέουσες κυρώσεις για παραμέληση ανηλίκου.
Με δεδομένη την αδυναμία κάποιων γονέων να μεταφέρουν τα παιδιά τους στο σχολείο (είτε λόγω φόβου εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, είτε λόγω μη εμπιστοσύνης στις οδηγικές τους ικανότητες που πρέπει να ασκούνται καθημερινά, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο) και συνεπώς την απουσία μαθητών και μαθητριών από το σχολείο, ποιος θα δεχτεί τελικά τις συνέπειες του νόμου;
Θα ασκήσει ο Εισαγγελέας αυτεπάγγελτη δίωξη κατά παντός υπευθύνου; Θα διώξει τους γονείς; Θα δικαιολογήσει τις απουσίες λόγω ιδιαίτερων συνθηκών, αλλά τελικά θα χάνουν τα παιδιά σχολείο;
Ποια κρατική δομή θα αναλάβει να διεκπεραιώσει άμεσα το πρόβλημα και πώς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.