Παρεμβαίνει ο Γρηγόρης Κυριακού, καθηγητής πληροφορικής του 1ου ΕΠΑΛ Κιλκίς
(Εκτενή αποσπάσματα του παρόντος κειμένου εκφωνήθηκαν στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Ν. Κιλκίς την 20-12-2016)
Έχουμε γίνει μάρτυρες σωρείας καταγγελιών εναντίον του διευθυντή του 2ου Γενικού Λυκείου Κιλκίς Αναστάσιου Χονδροματίδη: όποιος «δημοκράτης», φυσικό πρόσωπο ή σύλλογος, σέβεται τον εαυτό του θεώρησε υποχρέωσή του να του «τραβήξει» και μια καταγγελία.
Κάποιοι μάλιστα, όπως ένας Παναγιώτης Κάτσικας στον ιστότοπο www.alfavita.gr, δύο φορές [πρώτη την 14-11-2016 με τίτλο «Διευθυντής σχολείου κάλεσε την αστυνομία που συνέλαβε νεαρό μέλος της ΚΝΕ» (http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/dieythyntis-sholeioy-kalese-tin-astynomia-poy-synelave-nearo-melos-tis-kne) και δεύτερη την 1-12-2016 με τίτλο «Ο Διευθυντής του 2ου Λυκείου Κιλκίς ξανά χτυπά αυτή την φορά με σύλληψη γυναίκας!» (https://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/o-dieythyntis-toy-2oy-lykeioy-kilkis-xana-htypa-ayti-tin-fora-me-syllipsi)], λες και επρόκειτο για δύο διαφορετικές επιθέσεις του «δράκου». Προφανώς επειδή το πρώτο «χέρι» λάσπης δεν απέδωσε όσο ήθελε, θεώρησε καλό αυτός ο κύριος να ρίξει και ένα δεύτερο «χέρι». Πραγματικά, ο κατήφορος κάποιων ανθρώπων δεν έχει τέλος.
Όλοι λοιπόν προέβησαν σε καταγγελίες εκτός από αυτούς που είναι εκ των πραγμάτων πιο κοντά του: τον Σύλλογο Διδασκόντων του 2ου Γενικού Λυκείου Κιλκίς και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του 2ου Γενικού Λυκείου.
Εγώ λοιπόν θα υποδυθώ τον συνήγορο του διαβόλου ή μάλλον του δράκου – για να δούμε πόσο δράκος είναι ο Χονδροματίδης – και θα εκφράσω τον αντίλογο.
Ας ξεκινήσουμε από τον πρώτο καταγγέλλοντα και άμεσα ενδιαφερόμενο: ΚΚΕ-ΚΝΕ-ΠΑΜΕ κ.λπ.:
Το 1974 ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος προέβη στη νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Ήταν βεβαίως μια πράξη απολύτως επιβεβλημένη για λόγους πολιτικούς, ηθικούς, κοινωνικούς, ιστορικούς κ.λπ. και βεβαίως για λόγους συμμόρφωσης προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο (παρά τις πρόσφατες περί του αντιθέτου ασυναρτησίες ενός αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας). Ήταν ταυτοχρόνως και μια πράξη ρηξικέλευθη: θα γινόταν αποδεκτή, θα εμπεδωνόταν αυτή η νομιμοποίηση;
Το πολιτικό σύστημα (εκτός προφανώς «Χρυσής Αυγής» και των ομοίων της στο παρελθόν) άντεξε και αντέχει άνετα τη νομιμότητα του ΚΚΕ. Το ερώτημα είναι: το ΚΚΕ αντέχει τη νομιμότητα; Πολύ φοβούμαι ότι, όπως αποδεικνύουν και τα πρόσφατα γεγονότα, αλλά και ολόκληρη η μεταπολιτευτική λογική και δράση του ΚΚΕ, η απάντηση είναι όχι. Ακόμη και όταν υπάρχουν συνθήκες απολύτως νόμιμης πολιτικής δράσης, ακόμη και όταν κυβερνά η πιο φιλική προς το ΚΚΕ μεταπολιτευτική κυβέρνηση (πλην της κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε και το ίδιο), το ΚΚΕ θα δημιουργήσει «τεχνητές» συνθήκες παρανομίας. Είναι η λατρεία προς το παρελθόν του (το πριν το 1974) της παράνομης δράσης και η απέχθεια προς την ανοιχτή νόμιμη δημοκρατική δράση.
Επί του θέματος: ποιος θα εμπόδιζε τη συγκεκριμένη κοπέλα-μέλος της ΚΝΕ να σταθεί ένα τετράγωνο μακρύτερα από την είσοδο του σχολείου και να μοιράσει τις προκηρύξεις της; Ο νόμος καλώς ή κακώς ορίζει ότι αυτή η δραστηριότητα απαγορεύεται να λαμβάνει χώρα στην είσοδο του σχολείου. Ε λοιπόν, το ΚΚΕ θα μοιράσει προκηρύξεις ακριβώς στην είσοδο του σχολείου.
Ας σκεφτούμε το εξής υποθετικό σενάριο: επιτρέπεται το μοίρασμα προκηρύξεων στον αύλειο χώρο του σχολείου, αλλά όχι μέσα στο κτήριο του σχολείου: τότε το ΚΚΕ θα μοιράσει προκηρύξεις μέσα στο κτήριο του σχολείου. Αν επιτραπεί το μοίρασμα προκηρύξεων μέσα στο κτήριο του σχολείου, αλλά όχι στις αίθουσες διδασκαλίας, το ΚΚΕ θα μοιράσει προκηρύξεις μέσα στις αίθουσες κ.ο.κ. Είναι η απόλυτη λατρεία της παρανομίας.
Θα μου πείτε: γιατί το κάνει αυτό; Δεν έχω βέβαιη απάντηση: Θέλει εκ του μη όντος να δημιουργεί ήρωες; Θέλει να εκβιάσει τη συμπαράσταση του κόσμου προς τον εαυτό του, δηλαδή να φανεί σαν ένα κόμμα που διώκεται από την αστυνομία, τους αυταρχικούς λυκειάρχες, την αστική τάξη, το μεγάλο κεφάλαιο; Θέλει με όλα αυτά να αναπτύξει το λαϊκό κίνημα; Ό,τι κι αν συμβαίνει, η δική μου απάντηση είναι μία: κούνια που το κούναγε. Αυτού του είδους η δράση δεν είναι πολιτική, αυτός ο κλεφτοπόλεμος είναι μικροπολιτική. Δεν αρμόζει σε ένα κόμμα με την ιστορία του ΚΚΕ. Εμένα δε προσωπικά, με εξοργίζει και με αηδιάζει ταυτόχρονα.
Ας θέσουμε λοιπόν μερικά ερωτήματα και ας προσπαθήσουμε να τα απαντήσουμε με ειλικρίνεια:
· Η πράξη του μέλους της ΚΝΕ, δηλαδή το μοίρασμα προκηρύξεων στην είσοδο του σχολείου, είναι ή δεν είναι παράνομη πράξη; – Βεβαίως και είναι.
· Το γνωρίζει αυτό το ΚΚΕ; – Βεβαίως και το γνωρίζει, μόνο για χαζομάρα δεν μπορούν να κατηγορηθούν τα στελέχη του.
· Για το ΚΚΕ, για την ιδεολογική αντίληψη του ΚΚΕ, υπάρχει παρανομία; – Σαφώς και όχι: ένα επαναστατικό κόμμα δε «μασάει» από τις απαγορεύσεις που θέτει το αστικό καθεστώς.
· Πού οδηγεί αυτή η λογική, τι άλλο «νομιμοποιεί»; – Η «Χρυσή Αυγή» δε θεωρεί παράνομες ενέργειες τις δολοφονίες αντιφασιστών τραγουδιστών, ούτε πολύ περισσότερο Αιγυπτίων ψαράδων.
· Τι σημαίνουν όλα αυτά για την κοινωνία μας; – Ένα πράγμα: ζούγκλα.
Ο Χονδροματίδης λοιπόν τι κάνει; Διαπιστώνει μια κατάσταση παρανομίας, προσπαθεί να την αντιμετωπίσει εξ ιδίων, προειδοποιεί την παρανομούσα για την πρόθεσή του να καλέσει την Αστυνομία, αντιμετωπίζει την αδιαφορία ή και ειρωνεία της και κατόπιν αυτού κάνει τη μόνη κίνηση που του έχει απομείνει και ταυτοχρόνως τη μόνη νόμιμη και επιβεβλημένη: καλεί την Αστυνομία. Πού ακριβώς είναι το πρόβλημα;
Ξέρετε τι κάνει τότε η κοπέλα και στη συνέχεια το κόμμα της; Πανηγυρίζουν σαν τρελοί. Γιατί αυτό ακριβώς επιδίωκαν: την κλήση της Αστυνομίας εναντίον μιας κοπέλας. Για να στηθεί στη συνέχεια μια θλιβερή βιομηχανία καταγγελιών, να γίνει ο ντόρος που γίνεται σχεδόν ενάμιση μήνα τώρα και μέσω αυτών να βρουν απασχόληση το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ΠΑΜΕ κ.λπ. και λόγο ύπαρξης ο κάθε Σύλλογος Γυναικών Άνω Ραχούλας που θεώρησε κατεξοχήν δικό του φεμινιστικό καθήκον να εκδώσει καταγγελία, μιας και πρόκειται για γυναίκα. Αν το μέλος της ΚΝΕ ήταν άντρας, ο Χονδροματίδης θα «γλύτωνε» τις μισές καταγγελίες.
Λοιπόν για να είμαι σαφής: ο Χονδροματίδης στη συγκεκριμένη στιγμή, αφού έχει προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με διάλογο και με πειθώ και δεν τα καταφέρνει, οφείλει να καλέσει την Αστυνομία. Δεν υποβάλλει μήνυση εναντίον της κοπέλας διότι δε θέλει να οξύνει τα πράγματα και αφήνει την Αστυνομία να επιτελέσει το έργο της. Επιπλέον δηλώνει στον αστυνομικό που καταφθάνει στο σχολείο ότι δεν επιθυμεί την ποινική δίωξή της παρά μόνο την απομάκρυνσή της από το σχολείο. Η Αστυνομία κρίνει ότι πρέπει αυτεπάγγελτα να υποβάλει μήνυση. Τι αποδεικνύει αυτό; Την ύπαρξη παρανομίας. Την τελική κρίση βέβαια θα δώσει το δικαστήριο, όταν γίνει η δίκη.
Έστω λοιπόν ότι εγώ κάνω κάτι που θεωρώ σωστό και νόμιμο, αλλά που ταυτοχρόνως ενοχλεί τον διπλανό μου και αυτός καλεί την Αστυνομία. Αν μεν η Αστυνομία εγκρίνει αυτό που κάνω και με δικαιώσει, τότε, κατά το κοινώς λεγόμενο, θα «του βουλώσω τι στόμα» και θα αποδειχθεί περίτρανα το δίκιο μου. Αν όμως η Αστυνομία με συλλάβει, τότε θα «το βουλώσω» εγώ, προφανώς δε θα καταγγείλω τον διπλανό μου και πιθανόν να του ζητήσω και συγγνώμη. Εκτός… εκτός αν είμαι ΚΚΕ…
Αν είμαι ΚΚΕ, παρανομώ προδήλως και αν κάποιος τολμήσει με οποιονδήποτε τρόπο να μου αντισταθεί, τον καταγγέλλω. Ο απόλυτος παραλογισμός, η απόλυτη πολιτική (για να μην παρεξηγηθώ) ανηθικότητα.
Ας ξαναγυρίσουμε στους καταγγέλλοντες: ας σκεφτούμε το εξής σενάριο: η κοπέλα που μοιράζει τις προκηρύξεις είναι χρυσαυγίτισσα και ο Χονδροματίδης δεν καλεί την Αστυνομία. Τι κάνει τότε το ΚΚΕ; Πανεύκολο: προφανώς τον καταγγέλλει πάλι.
Και επειδή γράφτηκαν πολλά περί αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς: Η δημοκρατία είναι à la carte; Εφαρμόζω μόνο όποιον νόμο μου αρέσει και όποιον εφαρμόζει νόμο που δε μου αρέσει τον καταγγέλλω; Ή μήπως νόμος είναι το δίκιο του εργάτη; (όπως βεβαίως το αντιλαμβάνεται το μόνο κόμμα που έχει ελέω Θεού το αποκλειστικό δικαίωμα να εκφράζει και να εκπροσωπεί τον εργάτη;) Και ποιος εντέλει κρίνει τι είναι νόμιμο; Μήπως το ΚΚΕ;
Εγώ, από τα λίγα που διάβασα και έμαθα, λέω ότι δημοκρατική συμπεριφορά σημαίνει σέβομαι και εφαρμόζω όλους ανεξαιρέτως τους νόμους του κράτους που ζω (αρκεί βεβαίως να έχει δημοκρατικό καθεστώς), είτε μου αρέσουν, είτε όχι. Αυτά δεν είναι τωρινά: μας τα δίδαξε ένας φουκαράς που ξεψύχησε στη φυλακή πριν 2.400 χρόνια· το όνομά του: Σωκράτης.
Ταυτόχρονα βέβαια, αν ένας νόμος δε μου αρέσει, οφείλω να αγωνιστώ για να τον αλλάξω αλλά πάντα με νόμιμα μέσα.
Αν κάποτε καταλάβουμε τι σχέση έχει η δημοκρατία με την τήρηση των νόμων, τότε ίσως μπορέσουμε να συνεννοηθούμε σ’ αυτήν τη χώρα.
Δυο λόγια για τον τοπικό (και όχι μόνο) τύπο: το να παίρνεις μια καταγγελία του οποιουδήποτε για οτιδήποτε, παράνομο ή νόμιμο, και, χωρίς να εξετάσεις τα γεγονότα, τους εμπλεκόμενους κ.λπ., να την προβάλεις σαν είδηση δείχνει δυο πράγματα: είτε έλλειψη προσωπικού (δημοσιογράφων), είτε έλλειψη, παντελή έλλειψη, δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ηθικής.
Ένας από τους άπειρους Συλλόγους Γυναικών που εξέδωσαν καταγγελίες κλείνει την καταγγελία του με τη φράση «Η στάση τους θυμίζει άλλες εποχές, μαύρες, τότε που οι ιδέες διώκονταν». Εγώ λέω ότι σήμερα ζούμε σε μια εποχή που οι παρανομίες εκθειάζονται. Ελπίζω να έρθουν καλύτερες εποχές.
Κλείνοντας: Εύγε στον δημοκράτη, εύγε στον ενεργό πολίτη, εύγε στον άξιο λυκειάρχη, εύγε στον δημόσιο λειτουργό που δεν κλείνει τα μάτια μπροστά στο καθήκον του, εύγε στον υπερασπιστή του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας εκπαίδευσης Αναστάσιο Χονδροματίδη.
Όλοι λοιπόν προέβησαν σε καταγγελίες εκτός από αυτούς που είναι εκ των πραγμάτων πιο κοντά του: τον Σύλλογο Διδασκόντων του 2ου Γενικού Λυκείου Κιλκίς και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του 2ου Γενικού Λυκείου.
Εγώ λοιπόν θα υποδυθώ τον συνήγορο του διαβόλου ή μάλλον του δράκου – για να δούμε πόσο δράκος είναι ο Χονδροματίδης – και θα εκφράσω τον αντίλογο.
Ας ξεκινήσουμε από τον πρώτο καταγγέλλοντα και άμεσα ενδιαφερόμενο: ΚΚΕ-ΚΝΕ-ΠΑΜΕ κ.λπ.:
Το 1974 ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος προέβη στη νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Ήταν βεβαίως μια πράξη απολύτως επιβεβλημένη για λόγους πολιτικούς, ηθικούς, κοινωνικούς, ιστορικούς κ.λπ. και βεβαίως για λόγους συμμόρφωσης προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο (παρά τις πρόσφατες περί του αντιθέτου ασυναρτησίες ενός αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας). Ήταν ταυτοχρόνως και μια πράξη ρηξικέλευθη: θα γινόταν αποδεκτή, θα εμπεδωνόταν αυτή η νομιμοποίηση;
Το πολιτικό σύστημα (εκτός προφανώς «Χρυσής Αυγής» και των ομοίων της στο παρελθόν) άντεξε και αντέχει άνετα τη νομιμότητα του ΚΚΕ. Το ερώτημα είναι: το ΚΚΕ αντέχει τη νομιμότητα; Πολύ φοβούμαι ότι, όπως αποδεικνύουν και τα πρόσφατα γεγονότα, αλλά και ολόκληρη η μεταπολιτευτική λογική και δράση του ΚΚΕ, η απάντηση είναι όχι. Ακόμη και όταν υπάρχουν συνθήκες απολύτως νόμιμης πολιτικής δράσης, ακόμη και όταν κυβερνά η πιο φιλική προς το ΚΚΕ μεταπολιτευτική κυβέρνηση (πλην της κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε και το ίδιο), το ΚΚΕ θα δημιουργήσει «τεχνητές» συνθήκες παρανομίας. Είναι η λατρεία προς το παρελθόν του (το πριν το 1974) της παράνομης δράσης και η απέχθεια προς την ανοιχτή νόμιμη δημοκρατική δράση.
Επί του θέματος: ποιος θα εμπόδιζε τη συγκεκριμένη κοπέλα-μέλος της ΚΝΕ να σταθεί ένα τετράγωνο μακρύτερα από την είσοδο του σχολείου και να μοιράσει τις προκηρύξεις της; Ο νόμος καλώς ή κακώς ορίζει ότι αυτή η δραστηριότητα απαγορεύεται να λαμβάνει χώρα στην είσοδο του σχολείου. Ε λοιπόν, το ΚΚΕ θα μοιράσει προκηρύξεις ακριβώς στην είσοδο του σχολείου.
Ας σκεφτούμε το εξής υποθετικό σενάριο: επιτρέπεται το μοίρασμα προκηρύξεων στον αύλειο χώρο του σχολείου, αλλά όχι μέσα στο κτήριο του σχολείου: τότε το ΚΚΕ θα μοιράσει προκηρύξεις μέσα στο κτήριο του σχολείου. Αν επιτραπεί το μοίρασμα προκηρύξεων μέσα στο κτήριο του σχολείου, αλλά όχι στις αίθουσες διδασκαλίας, το ΚΚΕ θα μοιράσει προκηρύξεις μέσα στις αίθουσες κ.ο.κ. Είναι η απόλυτη λατρεία της παρανομίας.
Θα μου πείτε: γιατί το κάνει αυτό; Δεν έχω βέβαιη απάντηση: Θέλει εκ του μη όντος να δημιουργεί ήρωες; Θέλει να εκβιάσει τη συμπαράσταση του κόσμου προς τον εαυτό του, δηλαδή να φανεί σαν ένα κόμμα που διώκεται από την αστυνομία, τους αυταρχικούς λυκειάρχες, την αστική τάξη, το μεγάλο κεφάλαιο; Θέλει με όλα αυτά να αναπτύξει το λαϊκό κίνημα; Ό,τι κι αν συμβαίνει, η δική μου απάντηση είναι μία: κούνια που το κούναγε. Αυτού του είδους η δράση δεν είναι πολιτική, αυτός ο κλεφτοπόλεμος είναι μικροπολιτική. Δεν αρμόζει σε ένα κόμμα με την ιστορία του ΚΚΕ. Εμένα δε προσωπικά, με εξοργίζει και με αηδιάζει ταυτόχρονα.
Ας θέσουμε λοιπόν μερικά ερωτήματα και ας προσπαθήσουμε να τα απαντήσουμε με ειλικρίνεια:
· Η πράξη του μέλους της ΚΝΕ, δηλαδή το μοίρασμα προκηρύξεων στην είσοδο του σχολείου, είναι ή δεν είναι παράνομη πράξη; – Βεβαίως και είναι.
· Το γνωρίζει αυτό το ΚΚΕ; – Βεβαίως και το γνωρίζει, μόνο για χαζομάρα δεν μπορούν να κατηγορηθούν τα στελέχη του.
· Για το ΚΚΕ, για την ιδεολογική αντίληψη του ΚΚΕ, υπάρχει παρανομία; – Σαφώς και όχι: ένα επαναστατικό κόμμα δε «μασάει» από τις απαγορεύσεις που θέτει το αστικό καθεστώς.
· Πού οδηγεί αυτή η λογική, τι άλλο «νομιμοποιεί»; – Η «Χρυσή Αυγή» δε θεωρεί παράνομες ενέργειες τις δολοφονίες αντιφασιστών τραγουδιστών, ούτε πολύ περισσότερο Αιγυπτίων ψαράδων.
· Τι σημαίνουν όλα αυτά για την κοινωνία μας; – Ένα πράγμα: ζούγκλα.
Ο Χονδροματίδης λοιπόν τι κάνει; Διαπιστώνει μια κατάσταση παρανομίας, προσπαθεί να την αντιμετωπίσει εξ ιδίων, προειδοποιεί την παρανομούσα για την πρόθεσή του να καλέσει την Αστυνομία, αντιμετωπίζει την αδιαφορία ή και ειρωνεία της και κατόπιν αυτού κάνει τη μόνη κίνηση που του έχει απομείνει και ταυτοχρόνως τη μόνη νόμιμη και επιβεβλημένη: καλεί την Αστυνομία. Πού ακριβώς είναι το πρόβλημα;
Ξέρετε τι κάνει τότε η κοπέλα και στη συνέχεια το κόμμα της; Πανηγυρίζουν σαν τρελοί. Γιατί αυτό ακριβώς επιδίωκαν: την κλήση της Αστυνομίας εναντίον μιας κοπέλας. Για να στηθεί στη συνέχεια μια θλιβερή βιομηχανία καταγγελιών, να γίνει ο ντόρος που γίνεται σχεδόν ενάμιση μήνα τώρα και μέσω αυτών να βρουν απασχόληση το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ΠΑΜΕ κ.λπ. και λόγο ύπαρξης ο κάθε Σύλλογος Γυναικών Άνω Ραχούλας που θεώρησε κατεξοχήν δικό του φεμινιστικό καθήκον να εκδώσει καταγγελία, μιας και πρόκειται για γυναίκα. Αν το μέλος της ΚΝΕ ήταν άντρας, ο Χονδροματίδης θα «γλύτωνε» τις μισές καταγγελίες.
Λοιπόν για να είμαι σαφής: ο Χονδροματίδης στη συγκεκριμένη στιγμή, αφού έχει προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με διάλογο και με πειθώ και δεν τα καταφέρνει, οφείλει να καλέσει την Αστυνομία. Δεν υποβάλλει μήνυση εναντίον της κοπέλας διότι δε θέλει να οξύνει τα πράγματα και αφήνει την Αστυνομία να επιτελέσει το έργο της. Επιπλέον δηλώνει στον αστυνομικό που καταφθάνει στο σχολείο ότι δεν επιθυμεί την ποινική δίωξή της παρά μόνο την απομάκρυνσή της από το σχολείο. Η Αστυνομία κρίνει ότι πρέπει αυτεπάγγελτα να υποβάλει μήνυση. Τι αποδεικνύει αυτό; Την ύπαρξη παρανομίας. Την τελική κρίση βέβαια θα δώσει το δικαστήριο, όταν γίνει η δίκη.
Έστω λοιπόν ότι εγώ κάνω κάτι που θεωρώ σωστό και νόμιμο, αλλά που ταυτοχρόνως ενοχλεί τον διπλανό μου και αυτός καλεί την Αστυνομία. Αν μεν η Αστυνομία εγκρίνει αυτό που κάνω και με δικαιώσει, τότε, κατά το κοινώς λεγόμενο, θα «του βουλώσω τι στόμα» και θα αποδειχθεί περίτρανα το δίκιο μου. Αν όμως η Αστυνομία με συλλάβει, τότε θα «το βουλώσω» εγώ, προφανώς δε θα καταγγείλω τον διπλανό μου και πιθανόν να του ζητήσω και συγγνώμη. Εκτός… εκτός αν είμαι ΚΚΕ…
Αν είμαι ΚΚΕ, παρανομώ προδήλως και αν κάποιος τολμήσει με οποιονδήποτε τρόπο να μου αντισταθεί, τον καταγγέλλω. Ο απόλυτος παραλογισμός, η απόλυτη πολιτική (για να μην παρεξηγηθώ) ανηθικότητα.
Ας ξαναγυρίσουμε στους καταγγέλλοντες: ας σκεφτούμε το εξής σενάριο: η κοπέλα που μοιράζει τις προκηρύξεις είναι χρυσαυγίτισσα και ο Χονδροματίδης δεν καλεί την Αστυνομία. Τι κάνει τότε το ΚΚΕ; Πανεύκολο: προφανώς τον καταγγέλλει πάλι.
Και επειδή γράφτηκαν πολλά περί αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς: Η δημοκρατία είναι à la carte; Εφαρμόζω μόνο όποιον νόμο μου αρέσει και όποιον εφαρμόζει νόμο που δε μου αρέσει τον καταγγέλλω; Ή μήπως νόμος είναι το δίκιο του εργάτη; (όπως βεβαίως το αντιλαμβάνεται το μόνο κόμμα που έχει ελέω Θεού το αποκλειστικό δικαίωμα να εκφράζει και να εκπροσωπεί τον εργάτη;) Και ποιος εντέλει κρίνει τι είναι νόμιμο; Μήπως το ΚΚΕ;
Εγώ, από τα λίγα που διάβασα και έμαθα, λέω ότι δημοκρατική συμπεριφορά σημαίνει σέβομαι και εφαρμόζω όλους ανεξαιρέτως τους νόμους του κράτους που ζω (αρκεί βεβαίως να έχει δημοκρατικό καθεστώς), είτε μου αρέσουν, είτε όχι. Αυτά δεν είναι τωρινά: μας τα δίδαξε ένας φουκαράς που ξεψύχησε στη φυλακή πριν 2.400 χρόνια· το όνομά του: Σωκράτης.
Ταυτόχρονα βέβαια, αν ένας νόμος δε μου αρέσει, οφείλω να αγωνιστώ για να τον αλλάξω αλλά πάντα με νόμιμα μέσα.
Αν κάποτε καταλάβουμε τι σχέση έχει η δημοκρατία με την τήρηση των νόμων, τότε ίσως μπορέσουμε να συνεννοηθούμε σ’ αυτήν τη χώρα.
Δυο λόγια για τον τοπικό (και όχι μόνο) τύπο: το να παίρνεις μια καταγγελία του οποιουδήποτε για οτιδήποτε, παράνομο ή νόμιμο, και, χωρίς να εξετάσεις τα γεγονότα, τους εμπλεκόμενους κ.λπ., να την προβάλεις σαν είδηση δείχνει δυο πράγματα: είτε έλλειψη προσωπικού (δημοσιογράφων), είτε έλλειψη, παντελή έλλειψη, δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ηθικής.
Ένας από τους άπειρους Συλλόγους Γυναικών που εξέδωσαν καταγγελίες κλείνει την καταγγελία του με τη φράση «Η στάση τους θυμίζει άλλες εποχές, μαύρες, τότε που οι ιδέες διώκονταν». Εγώ λέω ότι σήμερα ζούμε σε μια εποχή που οι παρανομίες εκθειάζονται. Ελπίζω να έρθουν καλύτερες εποχές.
Κλείνοντας: Εύγε στον δημοκράτη, εύγε στον ενεργό πολίτη, εύγε στον άξιο λυκειάρχη, εύγε στον δημόσιο λειτουργό που δεν κλείνει τα μάτια μπροστά στο καθήκον του, εύγε στον υπερασπιστή του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας εκπαίδευσης Αναστάσιο Χονδροματίδη.
Νέα επίπεδα ξεφτίλας για την Δημαρ, όχι ότι δεν το περιμέναμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή