Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12 Οκτώβρη το απόγευμα στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Κιλκίς η εκδήλωση της ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ για την παρουσίαση της πρότασης του Κόμματος για το «Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας», την οποία έκανε η εκπαιδευτικός και στέλεχος του ΚΚΕ, Μπετίνα Παπαδοπούλου.
Η Μπ. Παπαδοπούλου αναφέρθηκε αρχικά στην αστική πολιτική για το σχολείο, εξηγώντας πως αυτή έχει συνέχεια τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε επίπεδο ΕΕ, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κυβερνάει. Αναφέρθηκε στην κατάσταση στην εκπαίδευση σήμερα και στα πολλά προβλήματα που υπάρχουν ένα μήνα μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς (κενά σε εκπαιδευτικούς, απολύσεις αναπληρωτών, προβλήματα στην ειδική αγωγή, στα νηπιαγωγεία κ.ά.), ενώ επισήμανε και μια σειρά άλλα προβλήματα που βαραίνουν τη λαϊκή οικογένεια και την εκπαίδευση των παιδιών της όπως το γεγονός ότι οι γονείς βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά και το γεγονός ότι τα παιδιά βγαίνουν από το σχολείο με ελλιπή μόρφωση και χωρίς ουσιαστική γνώση των νόμων κίνησης της φύσης, της κοινωνίας, της ιστορίας.
Στη συνέχεια τεκμηρίωσε με βάση την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στη χώρα μας, την ανάπτυξη της ίδιας της εργατικής δύναμης, της επιστήμης και της τεχνολογίας, όχι μόνο την αναγκαιότητα, αλλά και τη ρεαλιστικότητα και την επικαιρότητα της πρότασης του ΚΚΕ για την παιδεία, εξηγώντας γιατί όλα τα παιδιά μπορούν και χρειάζονται έναν ενιαίο τύπο εκπαίδευσης, γιατί όλα τα παιδιά μπορούν και χρειάζεται να φοιτήσουν μέχρι τα δεκαοκτώ τους χρόνια, εξηγώντας τον τρόπο που θα συνδέεται η θεωρία με την πράξη στο σχολείο, απαντώντας σε αναχρονιστικές αντιλήψεις όπως αυτή που λέει ότι ορισμένα παιδιά «δεν παίρνουν τα γράμματα».
Ακόμα ανέπτυξε ορισμένες πλευρές για το γνωστικό και διαπαιδαγωγητικό περιεχόμενο του σχολείου που προτείνει το ΚΚΕ, ενώ και με αφορμή τη συζήτηση που ακολούθησε τονίστηκε η ανωτερότητα του σοσιαλισμού σε σχέση με τον καπιταλισμό και στο ζήτημα της εκπαίδευσης, με αναφορές στις επιτυχίες και στην υπεροχή της εκπαίδευσης στην ΕΣΣΔ, το πώς η Σοβιετική Εξουσία κατάφερε να βγάλει από τον αναλφαβητισμό έναν ολόκληρο λαό, να συνδέσει την εκπαίδευση με την εργασία, να εξαλείψει την ανεργία, να έχει επιτεύγματα σε μια σειρά τομείς όπου και τα πιο ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη δεν είχαν κατορθώσει να πετύχουν.
Η Μπ. Παπαδοπούλου αναφέρθηκε αρχικά στην αστική πολιτική για το σχολείο, εξηγώντας πως αυτή έχει συνέχεια τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε επίπεδο ΕΕ, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κυβερνάει. Αναφέρθηκε στην κατάσταση στην εκπαίδευση σήμερα και στα πολλά προβλήματα που υπάρχουν ένα μήνα μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς (κενά σε εκπαιδευτικούς, απολύσεις αναπληρωτών, προβλήματα στην ειδική αγωγή, στα νηπιαγωγεία κ.ά.), ενώ επισήμανε και μια σειρά άλλα προβλήματα που βαραίνουν τη λαϊκή οικογένεια και την εκπαίδευση των παιδιών της όπως το γεγονός ότι οι γονείς βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά και το γεγονός ότι τα παιδιά βγαίνουν από το σχολείο με ελλιπή μόρφωση και χωρίς ουσιαστική γνώση των νόμων κίνησης της φύσης, της κοινωνίας, της ιστορίας.
Στη συνέχεια τεκμηρίωσε με βάση την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στη χώρα μας, την ανάπτυξη της ίδιας της εργατικής δύναμης, της επιστήμης και της τεχνολογίας, όχι μόνο την αναγκαιότητα, αλλά και τη ρεαλιστικότητα και την επικαιρότητα της πρότασης του ΚΚΕ για την παιδεία, εξηγώντας γιατί όλα τα παιδιά μπορούν και χρειάζονται έναν ενιαίο τύπο εκπαίδευσης, γιατί όλα τα παιδιά μπορούν και χρειάζεται να φοιτήσουν μέχρι τα δεκαοκτώ τους χρόνια, εξηγώντας τον τρόπο που θα συνδέεται η θεωρία με την πράξη στο σχολείο, απαντώντας σε αναχρονιστικές αντιλήψεις όπως αυτή που λέει ότι ορισμένα παιδιά «δεν παίρνουν τα γράμματα».
Ακόμα ανέπτυξε ορισμένες πλευρές για το γνωστικό και διαπαιδαγωγητικό περιεχόμενο του σχολείου που προτείνει το ΚΚΕ, ενώ και με αφορμή τη συζήτηση που ακολούθησε τονίστηκε η ανωτερότητα του σοσιαλισμού σε σχέση με τον καπιταλισμό και στο ζήτημα της εκπαίδευσης, με αναφορές στις επιτυχίες και στην υπεροχή της εκπαίδευσης στην ΕΣΣΔ, το πώς η Σοβιετική Εξουσία κατάφερε να βγάλει από τον αναλφαβητισμό έναν ολόκληρο λαό, να συνδέσει την εκπαίδευση με την εργασία, να εξαλείψει την ανεργία, να έχει επιτεύγματα σε μια σειρά τομείς όπου και τα πιο ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη δεν είχαν κατορθώσει να πετύχουν.
Ολοι οι κατσαπλιαδες μαζεμενοι,για να εξυμνισουν την πατριδα τους,την "σοβιετικια μανα πατριδα".
ΑπάντησηΔιαγραφή