Στον αντιφασιστικό αγώνα του ελληνικού λαού το 1940- 1941, η παράδοσή μας, η ιστορία μας, η αντιστασιακή πορεία έγινε πράξη για ακόμη μία φορά. Από τη μία πλευρά η λογική που θεωρεί ότι είναι καλύτερο να παραδοθεί ο λαός ή να "πολεμήσει" για την τιμή των όπλων και από την άλλη το μέγα έπος, το μέγα θαύμα. Ο πάνοπλος φασισμός και ο ελληνικός λαός της πίστης στη Νίκη, στο Δίκαιο, την Αλήθεια.
Ο ποιητής μας ο Οδυσσέας Ελύτης ως στρατιώτης γράφει στο Άξιον Εστί, στο κορυφαίο έργο του, που εκφράζει το 1940 αλλά και το σήμερα: "Ξημερώνοντας τ’ Ἀγιαννιού, μὲ τὴν αὔριο τῶν Φώτων, λάβαμε τὴ διαταγὴ νὰ κινήσουμε πάλι μπροστά, γιὰ τὰ μέρη ὅπου δὲν ἔχει καθημερινὲς καὶ σκόλες. Ἔπρεπε, λέει, νὰ πιάσουμε τὶς γραμμὲς ποὺ κρατούσανε ὡς τότε οἱ Ἀρτινοί, ἀπὸ Χειμάρρα ὡς Τεπελένι. Λόγω ποὺ ἐκείνοι πολεμούσανε ἀπ’ τὴν πρώτη μέρα, συνέχεια, κι εἶχαν μείνει σχεδόν οἱ μισοὶ καὶ δὲν ἀντέχανε ἄλλο...".
Και λίγο αργότερα σημειώνει στο εκπληκτικό "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας":
"Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα. Tου κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει: Ελευθερία Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο: EΛEYΘEPIA Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος"
Το έπος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είχε θύματα, 7948 δικοί μας άνθρωποι- ανάμεσά τους ο συμπατριώτης μας ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης- (http://malkidis.blogspot.gr/2016/10/blog-post_22.html) που μένουν μέχρι σήμερα άταφοι. Είναι οι συγγενείς μας, που καταγράφηκαν ως πεσόντες από τα αρχεία έχοντας δικαίωμα στο γράμμα προς τους γονείς, στη σύζυγο, στα ορφανά που δε γνώρισαν πατέρα.
Πέρασαν τόσες δεκαετίες χωρίς η αυτοαποκαλούμενη πολιτική και πνευματική τάξη να αποκαταστήσει το έγκλημα της Ύβρεως. Χωρίς να έχει βρει, ταυτοποιήσει και κηδεύσει τους ήρωες του 1940 που έδωσαν το πολυτιμότερο δώρο του Θεού, τη ζωή τους, για την Ελευθερία και την Ελληνικότητα.
Για τους άταφους Έλληνες του 1940 δε βρέθηκε ακόμη η Αντιγόνη.....
Ο ποιητής μας ο Οδυσσέας Ελύτης ως στρατιώτης γράφει στο Άξιον Εστί, στο κορυφαίο έργο του, που εκφράζει το 1940 αλλά και το σήμερα: "Ξημερώνοντας τ’ Ἀγιαννιού, μὲ τὴν αὔριο τῶν Φώτων, λάβαμε τὴ διαταγὴ νὰ κινήσουμε πάλι μπροστά, γιὰ τὰ μέρη ὅπου δὲν ἔχει καθημερινὲς καὶ σκόλες. Ἔπρεπε, λέει, νὰ πιάσουμε τὶς γραμμὲς ποὺ κρατούσανε ὡς τότε οἱ Ἀρτινοί, ἀπὸ Χειμάρρα ὡς Τεπελένι. Λόγω ποὺ ἐκείνοι πολεμούσανε ἀπ’ τὴν πρώτη μέρα, συνέχεια, κι εἶχαν μείνει σχεδόν οἱ μισοὶ καὶ δὲν ἀντέχανε ἄλλο...".
Και λίγο αργότερα σημειώνει στο εκπληκτικό "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας":
"Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα. Tου κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει: Ελευθερία Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο: EΛEYΘEPIA Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος"
Το έπος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είχε θύματα, 7948 δικοί μας άνθρωποι- ανάμεσά τους ο συμπατριώτης μας ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης- (http://malkidis.blogspot.gr/2016/10/blog-post_22.html) που μένουν μέχρι σήμερα άταφοι. Είναι οι συγγενείς μας, που καταγράφηκαν ως πεσόντες από τα αρχεία έχοντας δικαίωμα στο γράμμα προς τους γονείς, στη σύζυγο, στα ορφανά που δε γνώρισαν πατέρα.
Πέρασαν τόσες δεκαετίες χωρίς η αυτοαποκαλούμενη πολιτική και πνευματική τάξη να αποκαταστήσει το έγκλημα της Ύβρεως. Χωρίς να έχει βρει, ταυτοποιήσει και κηδεύσει τους ήρωες του 1940 που έδωσαν το πολυτιμότερο δώρο του Θεού, τη ζωή τους, για την Ελευθερία και την Ελληνικότητα.
Για τους άταφους Έλληνες του 1940 δε βρέθηκε ακόμη η Αντιγόνη.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.