Η ταινία “ESTÔMAGO, A GASTRONOMIC STORY” είναι μία κινηματογραφική ωδή στην τελετουργία του φαγητού. Ένας ύμνος στη δύναμη που ασκούν οι γεύσεις στον ουρανίσκο και κατ’ επέκταση, στο μυαλό και την καρδιά μας. Μία σπονδή στις μυρωδιές, στο σερβίρισμα, στο μάσημα, στην κατάποση, στη χώνεψη, στην απόλαυση προτού φάμε, τη στιγμή που τρώμε και αφότου έχουμε φάει.
Σε αυτή τη γαστρονομική ιστορία, το φαγητό επηρεάζει τα πάντα και τους πάντες. Κινεί τα νήματα, διαμορφώνει τις εξελίξεις. Είναι ο απόλυτος συνδετικός κρίκος. Καθορίζει τους συσχετισμούς δυνάμεων, μετατρέπεται κατά κυριολεξία σε ένα ζήτημα ζωής και θανάτου.
Τα πάντα δείχνουν να περνάνε από το στομάχι (και όχι μόνο ο έρωτας), μοιάζει να μας λέει ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Μάρκος Ζόρζε, διατυπώνοντάς την πεποίθησή αυτή ήδη από τον περιεκτικό τίτλο της ταινίας του.
Η υποδειγματική αφηγηματική οικονομία της ταινίας είναι εξαρχής ολοφάνερη. Ένας παρίας του περιθωρίου καταφθάνει βρώμικος και εξαθλιωμένος από την πείνα στη μεγάλη πόλη. Ολόκληρη η ύπαρξή του χωράει άνετα σε μία βαλίτσα. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτόν, πέρα από τα πάρα πολύ βασικά.
Το ταλέντο στη μαγειρική είναι ένα θείο δώρο. Το διαβατήριο για την επιβίωσή ενός ανθρώπου που θα γινόταν βορά για τα θηρία. Ένας προικισμένος μάγειρας, που κινείται μεταξύ αφέλειας και χαζομάρας, βρίσκει τη θέση του σε αυτό τον σκληρό κόσμο. Η κουζίνα είναι το βασίλειό του και ξάφνου, τα πιάτα που ετοιμάζει θα του ανοίγουν διάφορες πόρτες της ζωής. Είναι το όπλο του προκειμένου να ανταπεξέλθει στα όσα του συμβαίνουν, για να τα βγάλει πέρα όπου κι αν βρεθεί.
Το φαγητό λειτουργεί ως μία πολλαπλή αλληγορία στην ταινία του Μάρκος Ζόρζε. Είναι φορέας ερωτισμού, πάθους και σεξουαλικότητας. Είναι αφροδισιακό όργανο, είναι αντίτιμο για την αγάπη και τον έρωτα. Είναι συμβολισμός για την ανθρώπινη αδυναμία, για την ανθρώπινη άφεση στις ευκολίες και τα θέλγητρα πάσης φύσεως. Εν τέλει, θα μετατραπεί σε μέσο εκδίκησης και ανέλιξης. Μαγειρεύοντας έρχεται η όρεξη και ο αμνός θα αρχίσει σταδιακά να σκέφτεται και να φέρεται σαν λύκος. Δύο παράλληλες ιστορίες που κινούνται με απλότητα και άνεση στον χρόνο. Δύο ιστορίες που δένουν, ερχόμενες σε αντίθεση. Μία συντριβή σε μια εποχή ανόδου. Μία άνοδος σε καιρούς συντριβής. Ε ναι, η ζωή κάνει όντως κύκλους. Κι όταν ακόμη οι συνθήκες μοιάζουν ολότελα αλλαγμένες, κάποιες βασικές ουσίες και αρχές παραμένουν απαράλλαχτες.
Μία γαστρονομική ιστορία
Τα πάντα δείχνουν να περνάνε από το στομάχι (και όχι μόνο ο έρωτας), μοιάζει να μας λέει ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Μάρκος Ζόρζε, διατυπώνοντάς την πεποίθησή αυτή ήδη από τον περιεκτικό τίτλο της ταινίας του.
Η υποδειγματική αφηγηματική οικονομία της ταινίας είναι εξαρχής ολοφάνερη. Ένας παρίας του περιθωρίου καταφθάνει βρώμικος και εξαθλιωμένος από την πείνα στη μεγάλη πόλη. Ολόκληρη η ύπαρξή του χωράει άνετα σε μία βαλίτσα. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτόν, πέρα από τα πάρα πολύ βασικά.
Το ταλέντο στη μαγειρική είναι ένα θείο δώρο. Το διαβατήριο για την επιβίωσή ενός ανθρώπου που θα γινόταν βορά για τα θηρία. Ένας προικισμένος μάγειρας, που κινείται μεταξύ αφέλειας και χαζομάρας, βρίσκει τη θέση του σε αυτό τον σκληρό κόσμο. Η κουζίνα είναι το βασίλειό του και ξάφνου, τα πιάτα που ετοιμάζει θα του ανοίγουν διάφορες πόρτες της ζωής. Είναι το όπλο του προκειμένου να ανταπεξέλθει στα όσα του συμβαίνουν, για να τα βγάλει πέρα όπου κι αν βρεθεί.
Το φαγητό λειτουργεί ως μία πολλαπλή αλληγορία στην ταινία του Μάρκος Ζόρζε. Είναι φορέας ερωτισμού, πάθους και σεξουαλικότητας. Είναι αφροδισιακό όργανο, είναι αντίτιμο για την αγάπη και τον έρωτα. Είναι συμβολισμός για την ανθρώπινη αδυναμία, για την ανθρώπινη άφεση στις ευκολίες και τα θέλγητρα πάσης φύσεως. Εν τέλει, θα μετατραπεί σε μέσο εκδίκησης και ανέλιξης. Μαγειρεύοντας έρχεται η όρεξη και ο αμνός θα αρχίσει σταδιακά να σκέφτεται και να φέρεται σαν λύκος. Δύο παράλληλες ιστορίες που κινούνται με απλότητα και άνεση στον χρόνο. Δύο ιστορίες που δένουν, ερχόμενες σε αντίθεση. Μία συντριβή σε μια εποχή ανόδου. Μία άνοδος σε καιρούς συντριβής. Ε ναι, η ζωή κάνει όντως κύκλους. Κι όταν ακόμη οι συνθήκες μοιάζουν ολότελα αλλαγμένες, κάποιες βασικές ουσίες και αρχές παραμένουν απαράλλαχτες.
Μία γαστρονομική ιστορία
ESTÔMAGO, A GASTRONOMIC STORY
Σκηνοθεσία:Marcos Jorge
Σενάριο: Fabrizio Donvito
Πρωταγωνιστούν: Joao Miguel,Fabiula Nascimento,Babu Santana,Alexander Sil, Carlo Briani,Zeca Cenovicz,Paulo Miklos,JeanPierre Noher,Andrea Fumagali
Χώρα:Βραζιλία , Ιταλία
Διάρκεια: 2 ώρες
Είδος ταινίας :Κωμωδία , δράμα
Βραβεία: Φεστιβάλ Rio Καλύτερης ταινίας Κοινού, καλύτερου σκηνοθέτη , καλύτερου ηθοποιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.