ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Για μια ουσιολόγηση του Ήλιου

Του Φώτη Μισόπουλου

Νομίζω είναι επίκαιρη μια αναφορά στον Ζακ Ντερριντά, στην Λευκή Μυθολογία του, στους στοχασμούς για τον Ήλιο και το πλεόνασμα μεταφοράς στον ήλιο και την ηλιοτροπική συνείδηση.

Η τροπή του Ήλιου και του ήλιου είναι ο κύκλος των κύκλων, συμβαίνει η μεταφυσική άρση αυτής της μεταφοράς στη γραμμή του ορίζοντα, όπου συν-τυχαίνει ο αντικατοπτρισμός Ανατολής-Δύσης. Αυτή η πορεία είναι η επιστροφή εις εαυτόν.

Ο Ντερριντά, υπονοώντας τον Χέγκελ, λέει, ότι ο αισθητός ήλιος που ανατέλλει στην Ανατολή, εσωτερικεύεται την εσπέρα του δρόμου του στον νου και την καρδιά του ανθρώπου. 

Αυτός επωμίζεται-τότε- συνοψίζει,εκπληρώνει την ουσία του είναι, αποκτά οντικότητα. [Die Vernunft in der Geschichte]- Στο "Ο Λόγος στην Ιστορία", ο Χέγκελ, γράφει ότι η παγκόσμια ιστορία κινείται από την Ανατολή προς τη Δύση και η Ευρώπη είναι δίχως άλλο το τέλος της παγκόσμιας ιστορίας. Ο δυτικός νομίζει ότι η Ανατολή είναι κατ' εξοχήν, ενώ είναι καθ' εαυτή. 

Ο ανατολικός άνθρωπος μεταφέρει ιδέες που ο δυτικός έχει χρέος ιστορικό να ανα-στοχαστεί. Η παγκόσμια ιστορία είναι η πειθάρχηση που οδηγεί από το αχαλίνωτο της φυσικής βούλησης στο καθόλου και στην υποκειμενική ελευθερία. Το "ανήκομεν εις την Δύσιν" είναι ένας αφορισμός χωρίς κανένα φιλοσοφικό έρεισμα- γιατί, βέβαια,- η ίδια η πολιτική δεν ήταν ποτέ καν φιλοσοφίζουσα, κι έτσι η Ελλάδα μέσα στην αδιαλλαξία των [σημερινών] καιρών, των Ευρωπαίων πολιτικών,- που δεν είναι καν αναγνώστες, άρα ούτε "κατασκευαστές" ενός σημερινού ευρωπαϊκού πολιτισμού [πέρα από την εθνοτική σημασιολόγηση, όπως νοείται, του Κλωντ Λεβί Στροςς] -απλά αποδεικνύει με την "θυσία της" το τέλος της Δυτικής ιστορίας στην εγελιανή εκδοχή: την αδυναμία του δυτικού ανθρώπου να κινηθεί και να αναγνωρίσει το καθόλου και την υποκειμενική εννοιολόγηση της ελευθερίας.[ βιβλιογραφική αναφορά: Ζακ Ντερριντά, Λευκή Μυθολογία, μετ. Γ. Φαράκλας, Εστία]

[το κείμενο αυτό, χωρίς μια μικρή προσθήκη, δημοσιεύτηκε αυτόν τον χειμώνα στο χρονολόγιό μου, στο facebook]

....πρέπει να κάνω ένα επίμετρο,- με την παρόρμηση της στιγμής- ότι αυτή η έλλειψη καλής θέλησης μέσα στον δυτικό τρόπο σκέψης, όπως τον αντιλαμβάνομαι τα τελευταία χρόνια, μου θυμίζει την εντροπία των συστημάτων αναφοράς που μελετά η επιστήμη της Φυσικής,- βλέπε Νόμος των Stefan και Boltzmann- τις έννοιες του θερμικού θανάτου και την μετάβαση στις κατώτατες ενεργειακές μορφές, όπου συμβαίνει η έλλειψη κάθε ανταλλαγής ενέργειας, κι αν αυτό επικρατήσει, αν η εντροπία γίνει αριστοτελική εντελέχεια και στον κοινωνικό χώρο, τότε τα κλειστά συστήματα αναφοράς που την περιέχουν αργά ή γρήγορα πεθαίνουν......

Η Ευρώπη ζει την απαρχή της απονέκρωσής της, όπως όλος ο ευρύτερος δυτικός κόσμος.... Και νομίζω ότι ο Hegel, αποκτά μια σημασία προφητική....