Δελτίο τύπου Γ. Γεωργαντά
Το βράδυ της Παρασκευής η Ελλάδα υπέστη ένα μεγάλο σοκ από την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για τη προκήρυξη δημοψηφίσματος. Για τους εμπνευστές αυτής της απόφασης επρόκειτο για μια «γιορτή δημοκρατίας».
Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος θα είχε λογική και το δημοψήφισμα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το σκοπό του αν συνέτρεχαν οι ακόλουθες προϋποθέσεις.
Αν το ερώτημα που υποβλήθηκε σε δημοψήφισμα είχε διατυπωθεί με σαφήνεια ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία σε τι πρέπει να τοποθετηθεί ο λαός.
Αν είχε δοθεί αρκετός χρόνος για διαβούλευση και δημόσιο διάλογο ώστε να ακουστούν και να εκτιμηθούν όλες οι απόψεις.
Αν ήταν ξεκάθαρη η θέση της Κυβέρνησης ως προς τις συνέπειες της κάθε απάντησης – δηλαδή του ΝΑΙ και του ΟΧΙ.
Αν το ερώτημα που ετίθετο σε διαβούλευση είχε να κάνει μόνο με το εσωτερικό της χώρας και δεν χρειαζόταν να διασαφηνιστούν και οι επιπτώσεις των όποιων επιλογών μέσα σε μια ανοιχτή διαπραγμάτευση σε σχέση με το πως θα εκλάβει η άλλη πλευρά τη διατύπωση του ερωτήματος. Στην προκειμένη περίπτωση άλλη ερμηνεία επιχείρησε να δώσει η Κυβέρνηση και άλλη έδωσαν οι εταίροι μας και μάλιστα με ξεκάθαρο τρόπο.
Ειδικότερα αυτό που πολλές φωνές και μέσα στη χώρα έλεγαν και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός το είχε αναφέρει το 2011 επικράτησε ως άποψη επί του ερωτήματος δηλαδή Ευρώ ή Δραχμή. Το ερώτημα αυτό νομοτελειακά οδηγεί σε μια άλλη πολύ κρίσιμη επιλογή - εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή έξω από αυτή;
Όλα αυτά τα θέματα μαζί με τα συνταγματικά ζητήματα που ανέκυψαν έχουν αυτοαναιρέσει την σκοπιμότητα του δημοψηφίσματος και δεν προσφέρουν καμία υπηρεσία στη χώρα. Άλλωστε από χθες το βράδυ η χώρα είναι εκτός προγράμματος και το να πηγαίνουμε σε ένα δημοψήφισμα με ερώτημα επί μιας πρότασης σε μια διαπραγμάτευση που πλέον δεν υπάρχει είναι το λιγότερο άστοχη για να μην πω παράλογη.
Έτσι και αλλιώς η Κυβέρνηση είχε την πρόσφατη εντολή να διαπραγματευτεί και κανείς δεν την εμπόδισε να το κάνει αυτό και απλά τώρα την αποτυχία της θέλει να τη μεταφέρει στις πλάτες του Ελληνικού λαού.
Δεν είναι μόνο ένδειξη έλλειψης πολιτικής ανδρείας αλλά υποκρύπτει και μεθοδευμένες ενέργειες για τον εγκλωβισμό ενός λαού σε αδιέξοδα που δεν υπήρχαν αλλά δημιουργήθηκαν σταδιακά με τη συμπεριφορά της Κυβέρνησης.
Από τις τελευταίες εξελίξεις πλέον το ερώτημα του δημοψηφίσματος έχει μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε ένα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην Ευρώπη. Ακόμη όμως και σε αυτό το ζωτικό ερώτημα για τη ζωή, όχι μόνο αυτής της γενιάς αλλά και των επόμενων, η Κυβέρνηση αρνείται να τοποθετηθεί ξεκάθαρα επί των προθέσεων της και επί των συνεπειών της όποιας επιλογής των Ελλήνων .
Ήρθε η ώρα ο λαός να πάρει την κατάσταση από μόνος του στα χέρια του και να δώσει μία ισχυρή απάντηση σε όσους με ψεύτικα αδιέξοδα θέλουν να μας απομονώσουν από την Ευρώπη. Οι λόγοι της αναγκαιότητας να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια δεν είναι μόνο οικονομικοί, είναι κατά βάση εθνικοί.
Λέμε ΝΑΙ γιατί ως Ευρωπαίοι πολίτες έχουμε το δικαίωμα να ταξιδεύουμε ελεύθερα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες χωρίς βίζα. Για να μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά μας να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Για να μπορούμε να έχουμε όλοι τη δυνατότητα να παλέψουμε για ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο.
Λέμε ΝΑΙ για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τα προγράμματα της Ευρώπης, όπως το ΕΣΠΑ και τις αγροτικές επιδοτήσεις που συνολικά φέρνουν στη χώρα πάνω από 43 δις ευρώ έως το 2020.
Λέμε ΝΑΙ για να κρατήσουμε ζωντανή τη δυνατότητα μιας νέας διαπραγμάτευσης με όρους καθαρούς και με κοινό προσανατολισμό και δικό μας και των εταίρων μας στην Ευρώπη που οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστεν.
Και κάτι άλλο - Η αποχή από το δημοψήφισμα δεν είναι επιλογή. Μόνο το ΝΑΙ διασφαλίζει την παραμονή μας στην Ευρώπη.
Εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε τη χώρα. Ψηφίζουμε όλοι ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για να μην πάνε χαμένοι οι κόποι όλων τα περασμένα χρόνια και για να συνεχίσουμε να έχουμε προοπτική για επιστροφή της χώρας και της οικονομίας στην ομαλότητα και την κανονικότητα.
Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος θα είχε λογική και το δημοψήφισμα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το σκοπό του αν συνέτρεχαν οι ακόλουθες προϋποθέσεις.
Αν το ερώτημα που υποβλήθηκε σε δημοψήφισμα είχε διατυπωθεί με σαφήνεια ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία σε τι πρέπει να τοποθετηθεί ο λαός.
Αν είχε δοθεί αρκετός χρόνος για διαβούλευση και δημόσιο διάλογο ώστε να ακουστούν και να εκτιμηθούν όλες οι απόψεις.
Αν ήταν ξεκάθαρη η θέση της Κυβέρνησης ως προς τις συνέπειες της κάθε απάντησης – δηλαδή του ΝΑΙ και του ΟΧΙ.
Αν το ερώτημα που ετίθετο σε διαβούλευση είχε να κάνει μόνο με το εσωτερικό της χώρας και δεν χρειαζόταν να διασαφηνιστούν και οι επιπτώσεις των όποιων επιλογών μέσα σε μια ανοιχτή διαπραγμάτευση σε σχέση με το πως θα εκλάβει η άλλη πλευρά τη διατύπωση του ερωτήματος. Στην προκειμένη περίπτωση άλλη ερμηνεία επιχείρησε να δώσει η Κυβέρνηση και άλλη έδωσαν οι εταίροι μας και μάλιστα με ξεκάθαρο τρόπο.
Ειδικότερα αυτό που πολλές φωνές και μέσα στη χώρα έλεγαν και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός το είχε αναφέρει το 2011 επικράτησε ως άποψη επί του ερωτήματος δηλαδή Ευρώ ή Δραχμή. Το ερώτημα αυτό νομοτελειακά οδηγεί σε μια άλλη πολύ κρίσιμη επιλογή - εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή έξω από αυτή;
Όλα αυτά τα θέματα μαζί με τα συνταγματικά ζητήματα που ανέκυψαν έχουν αυτοαναιρέσει την σκοπιμότητα του δημοψηφίσματος και δεν προσφέρουν καμία υπηρεσία στη χώρα. Άλλωστε από χθες το βράδυ η χώρα είναι εκτός προγράμματος και το να πηγαίνουμε σε ένα δημοψήφισμα με ερώτημα επί μιας πρότασης σε μια διαπραγμάτευση που πλέον δεν υπάρχει είναι το λιγότερο άστοχη για να μην πω παράλογη.
Έτσι και αλλιώς η Κυβέρνηση είχε την πρόσφατη εντολή να διαπραγματευτεί και κανείς δεν την εμπόδισε να το κάνει αυτό και απλά τώρα την αποτυχία της θέλει να τη μεταφέρει στις πλάτες του Ελληνικού λαού.
Δεν είναι μόνο ένδειξη έλλειψης πολιτικής ανδρείας αλλά υποκρύπτει και μεθοδευμένες ενέργειες για τον εγκλωβισμό ενός λαού σε αδιέξοδα που δεν υπήρχαν αλλά δημιουργήθηκαν σταδιακά με τη συμπεριφορά της Κυβέρνησης.
Από τις τελευταίες εξελίξεις πλέον το ερώτημα του δημοψηφίσματος έχει μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε ένα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην Ευρώπη. Ακόμη όμως και σε αυτό το ζωτικό ερώτημα για τη ζωή, όχι μόνο αυτής της γενιάς αλλά και των επόμενων, η Κυβέρνηση αρνείται να τοποθετηθεί ξεκάθαρα επί των προθέσεων της και επί των συνεπειών της όποιας επιλογής των Ελλήνων .
Ήρθε η ώρα ο λαός να πάρει την κατάσταση από μόνος του στα χέρια του και να δώσει μία ισχυρή απάντηση σε όσους με ψεύτικα αδιέξοδα θέλουν να μας απομονώσουν από την Ευρώπη. Οι λόγοι της αναγκαιότητας να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια δεν είναι μόνο οικονομικοί, είναι κατά βάση εθνικοί.
Λέμε ΝΑΙ γιατί ως Ευρωπαίοι πολίτες έχουμε το δικαίωμα να ταξιδεύουμε ελεύθερα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες χωρίς βίζα. Για να μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά μας να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Για να μπορούμε να έχουμε όλοι τη δυνατότητα να παλέψουμε για ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο.
Λέμε ΝΑΙ για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τα προγράμματα της Ευρώπης, όπως το ΕΣΠΑ και τις αγροτικές επιδοτήσεις που συνολικά φέρνουν στη χώρα πάνω από 43 δις ευρώ έως το 2020.
Λέμε ΝΑΙ για να κρατήσουμε ζωντανή τη δυνατότητα μιας νέας διαπραγμάτευσης με όρους καθαρούς και με κοινό προσανατολισμό και δικό μας και των εταίρων μας στην Ευρώπη που οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστεν.
Και κάτι άλλο - Η αποχή από το δημοψήφισμα δεν είναι επιλογή. Μόνο το ΝΑΙ διασφαλίζει την παραμονή μας στην Ευρώπη.
Εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε τη χώρα. Ψηφίζουμε όλοι ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για να μην πάνε χαμένοι οι κόποι όλων τα περασμένα χρόνια και για να συνεχίσουμε να έχουμε προοπτική για επιστροφή της χώρας και της οικονομίας στην ομαλότητα και την κανονικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.