Συνέντευξη του Βουλευτή Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ στη Σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter.

1. Λέγεται πολύ τελευταία, ότι τα ταμεία του Ελληνικού κράτους κοντεύουν να αδειάσουν. Πόσο καιρό ακόμα θα φτάσουν τα λεφτά;

Παραστατίδης: Πρέπει να λάβουμε υπόψη πως από τον Αύγουστο του 2014 η χώρα δεν πήρε καμία δόση ως είχαν υποχρέωση να κάνουν οι εταίροι. Δυστυχώς, η ΕΚΤ με τη μέθοδο του δημοσιονομικού στραγγαλισμού προχώρησε σ’ έναν ωμό εκβιασμό προκειμένου η Κυβέρνηση να συρθεί σε συμβιβασμό με τους όρους που θέτουν οι δανειστές.
Όροι οι οποίοι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί καθώς ο μισός και πλέον πληθυσμός βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχιας. Παρά ταύτα, όπως είδατε, η Ελλάδα ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις της, αποπληρώνοντας τις οφειλόμενες δόσεις προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Κ.Τ.

2-3. Θα είναι δυνατόν να συνεχιστεί το πρόγραμμα με την ΕΕ/ΔΝΤ χωρίς να χρειαστεί η κυβέρνηση να αθετήσει την προεκλογική υπόσχεση ότι θα υπάρξουν άλλες περικοπές; Αν ναι, πώς;

Παραστατίδης: Προτού απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, θα ήθελα να επισημάνω πως το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής που επέβαλλαν οι εταίροι και δανειστές για την Ελλάδα, ήταν καταστροφικό, κάτι που διαφαίνεται και εκ του αποτελέσματος της σημερινής οικονομικής κατάστασης.

Εδώ και πέντε περίπου χρόνια, εφαρμόστηκε ένα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας το οποίο οδήγησε σε οδυνηρές καταστάσεις όπως:

- την αύξηση της ανεργίας 27% στο γενικό πληθυσμό και 60% στους νέους
- στο κλείσιμο 300.000 επιχειρήσεων
- στη μείωση μισθών και συντάξεων έως και 40%
- στην κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος της χώρας
- καθώς και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Όλα αυτά τα μέτρα, τα οποία εφαρμόστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα και οδήγησαν στην εξαθλίωση ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Αντιλαμβάνεται ο καθένας, πως η συνέχιση ενός τέτοιου προγράμματος με αυτά τα χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ένα πρόγραμμα, του οποίου η εφαρμογή δεν μπορεί να δημιουργήσει τις αναπτυξιακές εκείνες προϋποθέσεις ώστε η χώρα να βγει από την κρίση. Η Κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν πρόκειται να κάνει πίσω, στον πυρήνα και τη φιλοσοφία της οικονομικής πολιτικής πρότασης, διότι αυτή την εντολή πήρε από τον ελληνικό λαό στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση.

Αυτή τη στιγμή, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και το Οικονομικό Επιτελείο, κάνουν σκληρή διαπραγμάτευση με τους εταίρους, προκειμένου να βρεθεί μια αμοιβαία και επωφελής λύση και για τις δύο πλευρές. Η λύση αυτή πρέπει να αναζητηθεί εντός ευρωζώνης και εκτός λιτότητας και αυτή είναι η προσπάθεια που γίνεται.

4. Ποιες προεκλογικές υποσχέσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και ποια είναι τα αμέσως επόμενα βήματα;

Παραστατίδης: Ένας αριθμός προεκλογικών υποσχέσεων είναι ήδη σε εφαρμογή με την ψήφιση των νομοσχεδίων στη Βουλή και αφορούν στην αντιμετώπιση της ακραίας φτώχιας για την ανακούφιση ευπαθών κοινωνικών ομάδων, τη ρύθμιση των οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία και το δημόσιο. Ρυθμίσεις που είχαν θετικά αποτελέσματα με την εισροή ρευστού στα ταμεία. Βεβαίως, είναι σε εξέλιξη και η διαμόρφωση μίας σειράς νομοσχεδίων όπως τα κόκκινα δάνεια, η προστασία από πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, νομοσχέδια που έχουν σχέση με τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και μία σειρά άλλων πρωτοβουλιών με κοινωνικό και οικονομικό περιεχόμενο.

5. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει κάποια στιγμή κούρεμα του χρέους της Ελλάδας;
Παραστατίδης: Υπάρχουν πολλοί τρόποι όπου μπορεί να γίνει απομείωση του ελληνικού χρέους το οποίο θα είναι και προϊόν διαπραγμάτευσης της ελληνικής Κυβέρνησης με τους εταίρους και δανειστές την επόμενη περίοδο. Είναι γνωστό και σύμφωνα με δηλώσεις διάσημων οικονομολόγων και διάφορων προσωπικοτήτων καθώς και εκπροσώπων του ΔΝΤ, πως το χρέος της Ελλάδας δεν θεωρείται βιώσιμο. Αρκεί να θυμηθούμε πως η Ελλάδα μπήκε στο μνημόνιο με χρέος 120% του ΑΕΠ επειδή θεωρήθηκε μη διαχειρίσιμο και σήμερα το χρέος ανήλθε στο 180% του ΑΕΠ, παρά τα δισεκατομμύρια που δόθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια, παρά τις περικοπές μισθών και συντάξεων , παρά την υπερφορολόγηση κυρίως των μικρομεσαίων και παρά το κούρεμα του χρέους(PSI).

Από τα δεδομένα αυτά, συμπεραίνει κανείς πως το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε έπειτα από υπόδειξη των εταίρων και μάλιστα εφαρμόστηκε με μεγάλη προθυμία από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις δεν πέτυχε τους στόχους, ενώ τα χρήματα που δόθηκαν υπό μορφή δανείων πήγαν σε μία μαύρη τρύπα.

Εδώ θα πρέπει να κάνω μία διευκρίνιση αναφορικά με την άποψη που επικρατεί στους λαούς της Ευρώπης, άποψη για την οποία φρόντισαν τα ευρωπαϊκά κυρίως ΜΜΕ, πως τα χρήματα που δίνονταν, είναι βοήθεια προς την Ελλάδα. Αυτή η παρανόηση πρέπει να διαλευκανθεί και πρέπει να γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι πολίτες πως τα χρήματα αυτά δίνονται υπό μορφή δανείων και μάλιστα με το αζημίωτο . Έτσι, καταρρίπτεται και ο μύθος αυτός που κάποιοι τεχνηέντως φρόντισαν να δημιουργήσουν στους ευρωπαίους πολίτες παραπλανώντας τους.

6. Τι χρειάζεται να γίνει για να αλλάξει η πορεία της χώρας και να υπάρξει ξανά σταθερή ανάπτυξη;
Παραστατίδης: Κατ’αρχήν, πρέπει να υπάρξει ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης σε συνδυασμό με την αλλαγή μοντέλου ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού των διοικητικών δομών της χώρας. Μέτρα όπως η πάταξη της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς , της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής και σε συνδυασμό με τη χρηστή διαχείριση των κονδυλίων κατευθυνόμενα σε στοχευμένες παρεμβάσεις τομέων της οικονομίας θα συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη των στόχων.

7. Τι περιμένετε να συμβεί στην συνάντηση στη Ρίγα αυτή την παρασκευή; Θα υπάρξει συμφωνία;
Παραστατίδης: Εκτιμώ, πως δεν θα υπάρξουν θεαματικά αποτελέσματα στη Ρίγα, σύμφωνα και με δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων. Θα υπάρξουν όμως κάποια βήματα προσέγγισης για την επίτευξη της συμφωνίας.

8. Τι θεωρείτε ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος στην διαχείριση της Ελληνικής οικονομίας, και που ευθύνεται για την κρίση που βλέπουμε σήμερα;

Παραστατίδης: Δεν υπήρξε μόνο ένα λάθος στη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε ιδιαίτερα την τελευταία δεκαπενταετία. Το αντίθετο θα έλεγα, υπήρξε σωρία λαθεμένων επιλογών που δυστυχώς πολλές φορές εξυπηρετούσαν σκοπιμότητες και συμφέροντα μικρών ομάδων του πληθυσμού.

Θεωρώ πως μια από τις βασικές αιτίες που ευθύνονται για τη σημερινή οικονομική κατάσταση είναι η χρησιμοποίηση ενός λάθος μοντέλου ανάπτυξης τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια οδηγώντας, έτσι, σε άστοχες και αναποτελεσματικές οικονομικές επιλογές.