Τις εκλογές στην Ελλάδα στις 25.1.2015 τις επέβαλε το διευθυντήριο της ευρωπαϊκής ένωσης για τον λόγο ότι δεν επιθυμούσε να υπογράψει τη νέα συμφωνία με τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, επειδή αφενός δεν είχαν πλέον την ισχύ να εφαρμόσουν επώδυνα μέτρα και αφετέρου θα οποιαδήποτε συμφωνία θα ετίθετο συνεχώς σε αμφισβήτηση από την τότε αντιπολίτευση και νυν κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ίδιοι Σαμαράς και Βενιζέλος ήταν διατεθειμένοι να υπογράψουν οτιδήποτε, αρκεί να παρέμεναν στην εξουσία. Όμως όπως φάνηκε και κατά τη διαπραγμάτευση με την τρόικα στο Παρίσι στις 25-27/11/2015 η στάση των δανειστών ήταν άκαμπτη.
Έτσι, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της δημοκρατίας, οδηγηθήκαμε σε εκλογές με τη σαρωτική επικράτηση για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας ενός αριστερού κόμματος και την εκλογή στη θέση του πρωθυπουργού προσώπου έξω από τα γνωστά πολιτικά τζάκια που κηδεμονεύουν τη χώρα από την επανάσταση του 1821 έως σήμερα.
Για μια ακόμη φορά, οι πολίτες αυτής της χώρα επενδύουν πολλά στα νέα πρόσωπα. Ήδη στην μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων είναι ορατή η ικανοποίηση από την αίσθηση ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που είναι σε θέση να διαπραγματευτεί, που δεν είναι δεδομένη και τα μέλη της δεν είναι υποχείρια των άλλων.
Όμως πίσω από την κουίντα τα πράγματα ίσως είναι πιο σύνθετα.
Οι δανειστές μας έχοντας μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση αναλόγων καταστάσεων με την γνωστή τους σχολαστικότητα και τις οργανωμένες δομές που διαθέτουν μπορούν να τις σχεδιάζουν με κάθε λεπτομέρεια. Δεν είναι τυχαίο το «timing» που συμβαίνουν όλα αυτά. Συρόμαστε ως χώρα σε μια νέα διαπραγμάτευση έχοντας εις βάρος μας τη σημαντικότερη παράμετρο σε μια διαπραγμάτευση: το χρόνο.
Σε λίγο χρόνο υπό το βάρος των πιεστικών οικονομικών αναγκών θα υπογράψουμε νέα συμφωνία που θα μας δεσμεύει για πολλά έτη. Το σκηνικό είναι έτοιμο. Ας το εξετάσουμε πιο αναλυτικά:
Μη μένοντας ικανοποιημένη η τρόικα από όσα είχε δεσμευθεί η ελληνική κυβέρνηση στο Παρίσι στο τέλος του Νοεμβρίου 2014, ζήτησε στις αρχές Δεκέμβρη 2014 με email(!) ρητές δεσμεύσεις για εφαρμογή ιδιαίτερα επαχθών οικονομικών μέτρων όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από το 6,5% στο 13%, η επαναξιολόγηση της ρύθμισης των 100 δόσεων, η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, η κατάργηση της μείωσης κατά 30% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης για το 2015 και το 2016, η επιβολή φόρου πολυτελείας, η αύξηση φόρων σε ποτά και τσιγάρα, η επιβολή κατάσχεσης ποσοστού άνω του 25% για μισθούς-συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ, το πάγωμα συντάξεων έως το 2017, την μη αύξηση του ορίου των 1.500 ευρώ ως ακατάσχετου λογαριασμού, την αύξηση από 15 στα 20 χρόνια των ελάχιστων ετών ασφάλισης για όσους γεννήθηκαν μετά το έτος 1975 για κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και την κατάργηση των συντάξεων πριν τα 62 έτη από το 2019.
Η τότε κυβέρνηση δέχτηκε τα περισσότερα από αυτά, ευελπιστώντας σε συμφωνία στο eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου 2014.
Επομένως, δεν είναι δυνατόν να μην αποδεχθεί σήμερα οτιδήποτε ευνοϊκότερο προταθεί από τους δανειστές μας, όπως ήδη διαφαίνεται από την μέχρι τώρα στάση τους.
Με αυτή την διαδικασία θα έχει στεφθεί με τη μεγαλύτερη επιτυχία ο στόχος του διευθυντηρίου, δηλαδή:
Θα υπογράψουν νέα συμφωνία με ισχυρή κυβέρνηση αριστεράς, η οποία θα πανηγυρίζει ότι πέτυχε καλύτερους όρους από τους Σαμαρά – Βενιζέλο, (οι οποίοι επίσης θα συνυπογράψουν) και θα δεσμεύσουν ξανά για πολλά χρόνια το καλύτερο οικόπεδο του κόσμου, το σταυροδρόμι των πολιτισμών, της ενέργειας και του εμπορίου, το πιο γεωστρατηγικό σημείο της γης: την Ελλάδα, με τον λαό της να προσπαθεί να επιβιώσει, ζώντας στην πιο ευλογημένη χώρα του κόσμου.
Και μην νομίζει κανείς ότι υπάρχει πιθανότητα να χαλάσει το σενάριο από απρόβλεπτες συμπεριφορές. Υπάρχει ένας προστατευόμενος μάρτυρας στο Μόναχο, ο Χριστοφοράκος, ο οποίος αν μιλήσει πολλοί πρέπει να κρυφτούν.
(συνεχίζεται).,
Οι ίδιοι Σαμαράς και Βενιζέλος ήταν διατεθειμένοι να υπογράψουν οτιδήποτε, αρκεί να παρέμεναν στην εξουσία. Όμως όπως φάνηκε και κατά τη διαπραγμάτευση με την τρόικα στο Παρίσι στις 25-27/11/2015 η στάση των δανειστών ήταν άκαμπτη.
Έτσι, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της δημοκρατίας, οδηγηθήκαμε σε εκλογές με τη σαρωτική επικράτηση για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας ενός αριστερού κόμματος και την εκλογή στη θέση του πρωθυπουργού προσώπου έξω από τα γνωστά πολιτικά τζάκια που κηδεμονεύουν τη χώρα από την επανάσταση του 1821 έως σήμερα.
Για μια ακόμη φορά, οι πολίτες αυτής της χώρα επενδύουν πολλά στα νέα πρόσωπα. Ήδη στην μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων είναι ορατή η ικανοποίηση από την αίσθηση ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που είναι σε θέση να διαπραγματευτεί, που δεν είναι δεδομένη και τα μέλη της δεν είναι υποχείρια των άλλων.
Όμως πίσω από την κουίντα τα πράγματα ίσως είναι πιο σύνθετα.
Οι δανειστές μας έχοντας μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση αναλόγων καταστάσεων με την γνωστή τους σχολαστικότητα και τις οργανωμένες δομές που διαθέτουν μπορούν να τις σχεδιάζουν με κάθε λεπτομέρεια. Δεν είναι τυχαίο το «timing» που συμβαίνουν όλα αυτά. Συρόμαστε ως χώρα σε μια νέα διαπραγμάτευση έχοντας εις βάρος μας τη σημαντικότερη παράμετρο σε μια διαπραγμάτευση: το χρόνο.
Σε λίγο χρόνο υπό το βάρος των πιεστικών οικονομικών αναγκών θα υπογράψουμε νέα συμφωνία που θα μας δεσμεύει για πολλά έτη. Το σκηνικό είναι έτοιμο. Ας το εξετάσουμε πιο αναλυτικά:
Μη μένοντας ικανοποιημένη η τρόικα από όσα είχε δεσμευθεί η ελληνική κυβέρνηση στο Παρίσι στο τέλος του Νοεμβρίου 2014, ζήτησε στις αρχές Δεκέμβρη 2014 με email(!) ρητές δεσμεύσεις για εφαρμογή ιδιαίτερα επαχθών οικονομικών μέτρων όπως είναι η αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από το 6,5% στο 13%, η επαναξιολόγηση της ρύθμισης των 100 δόσεων, η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, η κατάργηση της μείωσης κατά 30% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης για το 2015 και το 2016, η επιβολή φόρου πολυτελείας, η αύξηση φόρων σε ποτά και τσιγάρα, η επιβολή κατάσχεσης ποσοστού άνω του 25% για μισθούς-συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ, το πάγωμα συντάξεων έως το 2017, την μη αύξηση του ορίου των 1.500 ευρώ ως ακατάσχετου λογαριασμού, την αύξηση από 15 στα 20 χρόνια των ελάχιστων ετών ασφάλισης για όσους γεννήθηκαν μετά το έτος 1975 για κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και την κατάργηση των συντάξεων πριν τα 62 έτη από το 2019.
Η τότε κυβέρνηση δέχτηκε τα περισσότερα από αυτά, ευελπιστώντας σε συμφωνία στο eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου 2014.
Επομένως, δεν είναι δυνατόν να μην αποδεχθεί σήμερα οτιδήποτε ευνοϊκότερο προταθεί από τους δανειστές μας, όπως ήδη διαφαίνεται από την μέχρι τώρα στάση τους.
Με αυτή την διαδικασία θα έχει στεφθεί με τη μεγαλύτερη επιτυχία ο στόχος του διευθυντηρίου, δηλαδή:
Θα υπογράψουν νέα συμφωνία με ισχυρή κυβέρνηση αριστεράς, η οποία θα πανηγυρίζει ότι πέτυχε καλύτερους όρους από τους Σαμαρά – Βενιζέλο, (οι οποίοι επίσης θα συνυπογράψουν) και θα δεσμεύσουν ξανά για πολλά χρόνια το καλύτερο οικόπεδο του κόσμου, το σταυροδρόμι των πολιτισμών, της ενέργειας και του εμπορίου, το πιο γεωστρατηγικό σημείο της γης: την Ελλάδα, με τον λαό της να προσπαθεί να επιβιώσει, ζώντας στην πιο ευλογημένη χώρα του κόσμου.
Και μην νομίζει κανείς ότι υπάρχει πιθανότητα να χαλάσει το σενάριο από απρόβλεπτες συμπεριφορές. Υπάρχει ένας προστατευόμενος μάρτυρας στο Μόναχο, ο Χριστοφοράκος, ο οποίος αν μιλήσει πολλοί πρέπει να κρυφτούν.
(συνεχίζεται).,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.