Γράφει η Βούλα Ιωαννίδου
Θέλω πολλά να πω... Θέλω πολλά να γράψω.... και δεν καταφέρνω τίποτα απ΄τα δύο. Δε μπορώ να ταιριάξω τις λέξεις, δεν μπορώ να τις βάλω σε σειρά για να βγει νόημα. Πολλές σκέψεις, πολλά συναισθήματα που είχα ξεχάσει ότι έκρυβα μέσα μου και δεν μπορώ να τα χαλιναγωγήσω.
Θα έπαιρνα όρκο (ευτυχώς τον καταργεί αυτή η κυβέρνηση γιατί θα ήμουν επίορκη :)), ότι θα ήμουν συγκρατημένη με τις προσδοκίες μου από την καινούργια κυβέρνηση αν θα έβγαινε, για να μην την πατήσω πάλι, θεωρώντας ότι τα τελευταία χρόνια τα όσα βίωσα θα μου γινόταν μάθημα. ΄Ομως .... κι αυτοί οι "Χριστιανοί" με προκαλούν κάθε μέρα και περισσότερο να καταπατήσω τον όρκο μου.
Μήτε μια βδομάδα δεν είναι στο κουβέρνο και κάθε μέρα όλο και περισσότερο με προκαλούν. Χαμογελάω χωρίς λόγο, έτσι από μόνη μου, μετά διαβάζω κάτι ή βλέπω κάτι από την τηλεόραση, κι εκεί που οι άλλοι εξαγριώνονται εγώ χαμογελάω για τον δικό μου λόγο, τους ακούω και τους βλέπω και διακρίνω συμπόρευση του πριν και του μετά. Θα μου πεις νωρίς είναι ακόμη, το ξέρω αλλά και η καλή μέρα απ΄το πρωϊ φαίνεται...
Και μόνο που ξύπνησαν από μέσα μου οι λόγοι που αγαπώ-λατρεύω τη χώρα μου και τα στοιχεία του ΄Ελληνα που μ΄έκαναν να καμαρώνω που είμαι Ελληνίδα, μου φτάνει..(λέμε τώρα..). Μέχρι τώρα βίωνα αυτά που σιχαινόμουν στον ΄Ελληνα και τώρα... Ξαφνικά σήκωσα ανάστημα, σχεδόν δε μιλιέμαι, να δείτε που θα καταλήξω ψωνάρα για τη χώρα μου emoticon smile.
Βλέπω φυσιολογικούς ανθρώπους να μου μιλάνε, βλέπω ανθρώπους να λένε αυτό που σκέφτονται χωρίς φανφάρες και δια της πολιτικής και διπλωματικής οδού. Βλέπω ακόμη και το φόβο τους να τον μετατρέπουν σε δημιουργικό πάθος και αυτοπεποίθηση. Βλέπω τον άνθρωπο να πρωταγωνιστεί στις δηλώσεις τους και συγκινούμαι.
Ξέρω τη δύναμη του χρήματος και τον πόλεμο που θα κάνει για να είναι αυτός ο πρωταγωνιστής, μα νοιώθω ότι ένας άνθρωπος εκεί απάνω θα νοιάζεται και για μένα και θα προσπαθεί, μπορεί και να΄ναι λάθος εκτίμηση μα εγώ έτσι το βιώνω. Ξανάρχεται η λέξη "αξιοπρέπεια" στη συνείδησή μου και την θέλω, τώρα θυμήθηκα ότι την απαιτώ.
Τους βλέπω πως συμπεριφέρονται και θέλω να τους φωνάξω πως αν το συνεχίσουν έτσι θα γίνω χαλί να με πατήσουν. Αυτοί από το πόστο τους κι εγώ από το δικό μου θα κάνω ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό να γίνει η Ελλάδα που ονειρεύομαι.
Μπορεί να πετύχουν όλα αυτά, μπορεί και όχι, μα όσο νοιώθω ότι προσπαθούμε ... δεν φοβάμαι.
Δεν ήμουν φανατικιά του ΣΥΡΙΖΑ, τους ψήφιζα συνειδητά μεν αλλά με φόβο... και τώρα θέλει η π@@@@@α να κρυφτεί κι η χαρά δε την αφήνει...Πως να σας το πω βρε παιδιά...νοιώθω άνθρωπος!!!
Σας ευχαριστώ για τις 5 αυτές πολύτιμες μέρες που μου χαρίσατε!!!!!
Ξεμούδιασα, ελπίζω, ονειρεύομαι, παθιάζομαι, καμαρώνω, αισιοδοξώ, περηφανεύομαι... Οξυγονώθηκε ο αέρας μου....Σας παρακαλώ μην αλλάξετε!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.