Της Μαριγώς Δημουλά
Εκεί που ο ιστορικός χρόνος χάνεται στην ομίχλη, εκεί που το θηλυκό φρόντιζε τα παιδιά του, τα προστάτευε, τα αγκάλιαζε, γιατί η αγκαλιά είναι γένους θηλυκού.
Το θηλυκό των σπηλαίων, ελεύθερο να διαθέσει τον εαυτό του ερωτικά όπως νομίζει, επισκέπτεται ο άνδρας ο οποίος δεν γνωρίζει ότι συμμετέχει στην διαδικασία αναπαραγωγής, συνευρίσκεται μαζί της, επιστρέφει στην σπηλιά της μητέρας του.
Τότε συντελείται το θαύμα, σαν την μητέρα γη που προσφέρει αέναα τους καρπούς που βγαίνουν από μέσα της, που άλλα είναι τροφή άλλα φάρμακα, η θηλυκή ενέργεια προσφέρει γεννήματα που απλώς ευωδιάζουν.
Προσεύχεται στην γη γιατί είναι όμοιες, γίνεται ιέρεια λατρεύει την σελήνη γιατί έχει να κάνει με τον κύκλο αναπαραγωγής της. Δημιουργεί! άρα είναι Θεός και λατρεύεται, όπως η μητέρα Θεά στην μινωική εποχή που στέκεται, μόνη χωρίς ανδρική Θεότητα, κρατεί δε δυο φίδια, που δείχνουν ότι αυτή κατέχει τις γνώσεις φαρμακολογίας και ιατρικής. Αυτή που είναι φύλακας της φωτιάς διαχειρίστρια των αγαθών παραγωγικά ταυτίζεται με την Γεωργία.
Η αύξηση και η ραγδαία επέκταση της κτηνοτροφίας στην αρχή της εποχής του χαλκού αρχίζει πια να δυναμώνει τον ρόλο του άνδρα στην αλυσίδα παραγωγής τροφής καθώς αυτή ξεπερνά σε διατροφική ικανότητα την γεωργία, δημιουργούνται μορφές πλεονάσματος στην παραγωγή οι οποίες γίνονται αντικείμενο ιδιοκτησίας.
Οι εξελίξεις αυτές οδηγούν τώρα στην ενδυνάμωση και την κυριαρχία του άνδρα πατέρα γιατί η διατροφή της οικογένειας εξαρτάται από την δική του πρωτοβουλία. Η γυναίκα εξοστρακίζεται από το κοινωνικό προσκήνιο και αρχίζει να περιορίζεται σε ρόλο δεύτερο και εξαρτημένο.
Οι άνδρες επιβάλλουν την μονογαμία στις γυναίκες ώστε να εξασφαλίσουν τον πλούτο που είναι γένους αρσενικού. Αποτυπώνεται δε στο ελληνικό δωδεκάθεο με την ισχυρή ανδρική θεότητα η οποία δεν αφήνει ήσυχες θνητές και θεές, ανατρέποντας την θηλυκή ενέργεια που είναι δίκαιη κρίνει με την καρδία της τιμωρεί χωρίς όμως να να χρειάζεται ζυγαριά όπως η τυφλή θεά Θέτις γιατί η
δικαιοσύνη είναι γένους θηλυκού.
Τότε συντελείται το θαύμα, σαν την μητέρα γη που προσφέρει αέναα τους καρπούς που βγαίνουν από μέσα της, που άλλα είναι τροφή άλλα φάρμακα, η θηλυκή ενέργεια προσφέρει γεννήματα που απλώς ευωδιάζουν.
Προσεύχεται στην γη γιατί είναι όμοιες, γίνεται ιέρεια λατρεύει την σελήνη γιατί έχει να κάνει με τον κύκλο αναπαραγωγής της. Δημιουργεί! άρα είναι Θεός και λατρεύεται, όπως η μητέρα Θεά στην μινωική εποχή που στέκεται, μόνη χωρίς ανδρική Θεότητα, κρατεί δε δυο φίδια, που δείχνουν ότι αυτή κατέχει τις γνώσεις φαρμακολογίας και ιατρικής. Αυτή που είναι φύλακας της φωτιάς διαχειρίστρια των αγαθών παραγωγικά ταυτίζεται με την Γεωργία.
Η αύξηση και η ραγδαία επέκταση της κτηνοτροφίας στην αρχή της εποχής του χαλκού αρχίζει πια να δυναμώνει τον ρόλο του άνδρα στην αλυσίδα παραγωγής τροφής καθώς αυτή ξεπερνά σε διατροφική ικανότητα την γεωργία, δημιουργούνται μορφές πλεονάσματος στην παραγωγή οι οποίες γίνονται αντικείμενο ιδιοκτησίας.
Οι εξελίξεις αυτές οδηγούν τώρα στην ενδυνάμωση και την κυριαρχία του άνδρα πατέρα γιατί η διατροφή της οικογένειας εξαρτάται από την δική του πρωτοβουλία. Η γυναίκα εξοστρακίζεται από το κοινωνικό προσκήνιο και αρχίζει να περιορίζεται σε ρόλο δεύτερο και εξαρτημένο.
Οι άνδρες επιβάλλουν την μονογαμία στις γυναίκες ώστε να εξασφαλίσουν τον πλούτο που είναι γένους αρσενικού. Αποτυπώνεται δε στο ελληνικό δωδεκάθεο με την ισχυρή ανδρική θεότητα η οποία δεν αφήνει ήσυχες θνητές και θεές, ανατρέποντας την θηλυκή ενέργεια που είναι δίκαιη κρίνει με την καρδία της τιμωρεί χωρίς όμως να να χρειάζεται ζυγαριά όπως η τυφλή θεά Θέτις γιατί η
δικαιοσύνη είναι γένους θηλυκού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.