Πέμπτη, 11.12.2014, ώρα 20.00
Goethe-Institut Thessaloniki, Βασ. Όλγας 66, Αίθουσα εκδηλώσεων
Είσοδος ελεύθερη
Στα γερμανικά με ελληνικούς υπότιτλους
Ο Willy Brandt επηρέασε αποφασιστικά την μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας και της Ευρώπης: Ως Δήμαρχος του Δ. Βερολίνου κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ως Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ενός μεγάλου συνασπισμού, ως Ομοσπονδιακός Καγκελάριος της Δημοκρατίας της Βόννης και ως επί μακρόν Πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) της Γερμανίας με διεθνή φήμη.
Ενώ στο εξωτερικό έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, στη Γερμανία, Δυτική και Ανατολική, ήταν πρόσωπο αμφιλεγόμενο. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον αντιμετώπιζαν ως αρνησίπατριν, ο Adenauer μάλιστα τον αποκαλούσε «Willy Brandt alias Herbert Frahm», επιζητώντας να τον δυσφημίσει, επειδή το 1933 είχε καταφύγει στη Νορβηγία, όπου και είχε πάρει την υπηκοότητα της χώρας. Για τους οπαδούς του όμως, και κυρίως για τη νέα γενιά στη Γερμανία, ήταν το σύμβολο ενός νέου ξεκινήματος. Το όραμά του ήταν μια Γερμανία ειρηνική και σύγχρονη που αντιπαρατίθεται με το παρελθόν της: Η φωτογραφία της σιωπηλής γονυκλισίας του μπροστά στο Μνημείο του Γκέτο της Βαρσοβίας το 1970 έκανε το γύρο του κόσμου, το 1971 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για την πολιτική εξομάλυνσης των σχέσεων με τις χώρες του ανατολικού μπλοκ, την Ostpolitik.
Η ταινία παρουσιάζει τους σημαντικότερους σταθμούς στην πολιτική ζωή του Willy Brandt, αφήνοντας τον ίδιο να μιλήσει: Με σπάνια αρχειακά ντοκουμέντα από τις αρχές της πολιτικής του καριέρας και της Δημοκρατίας της Βόννης μέχρι και το θάνατό του το 1992. Φίλοι και συνοδοιπόροι του χαρισματικού δημόσιου άντρα καταθέτουν προσωπικές τους αναμνήσεις, σκιαγραφώντας έτσι ένα πορτραίτο του Willy Brandt, το οποίο αντανακλά συνάμα και την μεταπολεμική ιστορία της γερμανικής κοινωνίας.
Το 1975 ο Willy Brandt ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών για την προσφορά του στις Τέχνες και τις Επιστήμες, για την προαγωγή της ειρήνης και της συνεργασίας στην Ευρώπη.
Ενώ στο εξωτερικό έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, στη Γερμανία, Δυτική και Ανατολική, ήταν πρόσωπο αμφιλεγόμενο. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον αντιμετώπιζαν ως αρνησίπατριν, ο Adenauer μάλιστα τον αποκαλούσε «Willy Brandt alias Herbert Frahm», επιζητώντας να τον δυσφημίσει, επειδή το 1933 είχε καταφύγει στη Νορβηγία, όπου και είχε πάρει την υπηκοότητα της χώρας. Για τους οπαδούς του όμως, και κυρίως για τη νέα γενιά στη Γερμανία, ήταν το σύμβολο ενός νέου ξεκινήματος. Το όραμά του ήταν μια Γερμανία ειρηνική και σύγχρονη που αντιπαρατίθεται με το παρελθόν της: Η φωτογραφία της σιωπηλής γονυκλισίας του μπροστά στο Μνημείο του Γκέτο της Βαρσοβίας το 1970 έκανε το γύρο του κόσμου, το 1971 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για την πολιτική εξομάλυνσης των σχέσεων με τις χώρες του ανατολικού μπλοκ, την Ostpolitik.
Η ταινία παρουσιάζει τους σημαντικότερους σταθμούς στην πολιτική ζωή του Willy Brandt, αφήνοντας τον ίδιο να μιλήσει: Με σπάνια αρχειακά ντοκουμέντα από τις αρχές της πολιτικής του καριέρας και της Δημοκρατίας της Βόννης μέχρι και το θάνατό του το 1992. Φίλοι και συνοδοιπόροι του χαρισματικού δημόσιου άντρα καταθέτουν προσωπικές τους αναμνήσεις, σκιαγραφώντας έτσι ένα πορτραίτο του Willy Brandt, το οποίο αντανακλά συνάμα και την μεταπολεμική ιστορία της γερμανικής κοινωνίας.
Το 1975 ο Willy Brandt ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών για την προσφορά του στις Τέχνες και τις Επιστήμες, για την προαγωγή της ειρήνης και της συνεργασίας στην Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.