Γράφει ο Σπύρος Καρτσώνης
* Ένα άλλο κείμενο που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο τα τελευταία οχτώ χρόνια, βασίζεται -λέει- σε εργασία μιας ομογενούς καθηγήτριας και εμφανίζεται άλλοτε με τον τίτλο ‘‘Η Ελληνική Γλώσσα τροφός όλων των γλωσσών’’
και άλλοτε με τον τίτλο ‘‘Ομηρικά αγγλικά’’.
Πρόκειται, όπως θα δούμε, για ένα κείμενο χωρίς επιστημονική βάση.
Στον πρόλογο του κειμένου τονίζεται το εξής: «Περιττόν να πούμε ότι όλες οι Ευρωπαϊκές
γλώσσες είναι ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης. Όποια λέξη κι αν εξετάσετε θα
δείτε ότι η ρίζα της προέρχεται από κάποια Ομηρική λέξη ή είναι παράφραση
ταύτης».
Στη συνέχεια
αναφέρονται 60 περίπου αγγλικές λέξεις, οι οποίες σύμφωνα με το κείμενο έχουν
ελληνική, και μάλιστα ομηρική αρχή.
Ας δούμε λίγες περιπτώσεις:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ = μετά. Ο Όμηρος
λέει: «θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ».
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται
από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του
ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
COLONIE = από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη
στάθμιση βάρους).
LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) γίνεται ‘αυ’ και ‘λαFω’ σημαίνει «θέλω
πολύ».
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
PAUSE = από το παύση.
WATER =
από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.
Γενικώς μπορούμε να πούμε ότι το όλο κείμενο δεν φέρει τα
εχέγγυα της αξιοπιστίας. Με λίγα λόγια και χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες:
Όλες σχεδόν οι περιπτώσεις απέχουν από την πραγματικότητα
(π.χ. το after).
Το amen έχει την
αρχή του στα εβραϊκά, όπου σημαίνει ‘‘αληθώς’’
με σημιτική ρίζα (a-m-n).
Ακόμα και σε αγγλικές λέξεις που έχουν ελληνική αρχή
εφευρίσκεται άλλη ετυμολογία (π.χ. το
bravo),
Προσπερνιούνται λεπτομέρειες όπως η χρονολογική σειρά ή η
ετυμολογική διαδρομή μιας λέξης (π.χ.
το colonie)
Η λέξη love
βαφτίστηκε λατινική, ενώ οι Ρωμαίοι ήξεραν μόνο τη λέξη amor.
Αλλού δεν υπάρχουν σχέσεις δανεισμού (π.χ. το water).
Ακόμη και σε τρεις
περιπτώσεις, όπου οι αγγλικές λέξεις έχουν ελληνική αρχή (pause, carat [και όχι karat],
marmelade) οι ιστορίες παρουσιάζονται
αποχυμωμένες και στεγνές.
* Συνεχίζουμε με όσα ακούστηκαν σε συνεδρίαση
κοινοβουλευτικής επιτροπής -και μετά αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο- πριν από δύο περίπου
χρόνια από βουλευτή: «… είμαστε η
μοναδική χώρα στον κόσμο που νοίκιασε τη γλώσσα της. Δεν υπάρχει καμία άλλη
χώρα στον κόσμο που νοίκιασε τη γλώσσα της. Με απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου
έχετε νοικιάσει τη γλώσσα σας και πληρώνετε δικαιώματα για να την χρησιμοποιήσετε.
Αυτό δεν το έχουν κάνει ούτε οι Αιθίοπες με 287 σύμφωνα, δεν το έχουν κάνει οι
Κινέζοι ούτε και οι Γιαπωνέζοι. Η μοναδική χώρα που πληρώνει δικαιώματα στον
Bill Gates για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα της, την πριν το 1980,
είναι η ελληνική.»
Και λίγο πιο κάτω: «Ο
τρόπος με τον οποίο καταργήθηκαν οι τόνοι στην Ελλάδα απαγορεύει την ανάγνωση
σε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό σύστημα οποιουδήποτε κειμένου έχει τόνους…».
Και παρακάτω: «…είμαστε και η μοναδική χώρα που
κωδικοποιήθηκε από τα hamburger. Η κωδικοποίηση της ελληνικής γλώσσας έχει
γίνει με χορηγία Mc Donald…».
Φυσικά τίποτε από αυτά δεν είναι αληθινό. Εδώ και μερικά
χρόνια το λειτουργικό σύστημα Windows
υποστηρίζει τις ελληνικές πολυτονικές γραμματοσειρές, όπως και πάρα πολλά άλλα
συστήματα γραφής και βεβαίως μπορούμε να διαβάσουμε και κείμενα γραμμένα στο
πολυτονικό.
Ο ισχυρισμός πάλι ότι η ελληνική γλώσσα έχει κωδικοποιηθεί
από τα hamburger με χορηγία Mc Donald
είναι αβάσιμος. Μάλλον εννοεί μια κωδικοποίηση του TLG με χορηγία της Marianne McDonald, η οποία δεν έχει
καμία σχέση με τα χάμπουργκερ, τη γνωστή επιχείρηση με το ίδιο όνομα.
Αλλά και ο
ισχυρισμός ότι οι Αιθίοπες δεν έχουν φωνήεντα είναι βεβαίως εκτός
πραγματικότητας, γιατί κανείς δεν μπορεί να μιλήσει μόνο με σύμφωνα. Απλώς οι
Αιθίοπες μιλούν την αμχαρική γλώσσα,
η οποία είναι συλλαβογραφική (π.χ. με,
μο, μα κ.λπ.), οπότε ο κάθε χαρακτήρας είναι ένας συνδυασμός συμφώνου και
φωνήεντος (όλα μαζί τα σύμβολα είναι περίπου 275).
* Αφήσαμε για το τέλος τη γνωστή παιδική μας φράση «α μπε μπα μπλον». Κυκλοφορεί στο
Διαδίκτυο ότι η φράση αυτή έχει αρχαιοελληνική προέλευση. Έλεγαν λέει, τα
παιδιά της εποχής εκείνης, παίζοντας ένα παιχνίδι, χωρισμένα σε ομάδες ο ένας
στον άλλον : «Απεμπολών του κείθεν
εμβολών… » (και επαναλαμβανόταν με ρυθμό από την δείθεν επιτιθέμενη ομάδα),
που σημαίνει: «Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε
σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών σε (βλ.
έμβολο) με το δόρυ μου, με το ακόντιό μου!».
Με το πέρασμα
των χρόνων, κάπως έτσι, το «Απεμπολών,
του κείθεν εμβολών… » παραφράστηκε και έγινε στις μέρες μας το «α μπε μπα μπλον του κείθε μπλον»!
Οι παρατηρήσεις
μας: Πρώτον, δεν υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα παιδιά εκείνης της εποχής έπαιζαν
ένα τέτοιο παιχνίδι, δεύτερον, δεν υπάρχει στην αρχαία γραμματεία πουθενά
τέτοια φράση, τρίτον, δεν υπάρχει ρήμα εμβολώ
ούτε μετοχή εμβολών, τέταρτον το
ρήμα απεμπολώ δεν σημαίνει απωθώ και πέμπτον το ‘‘του’’ είναι τελείως ξεκάρφωτο!
Εν κατακλείδι:
Είδαμε μερικούς από τους μύθους που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. Υπάρχουν και
άλλοι -μερικοί είναι γεμάτοι από λάθη όλων των ειδών αποδεικνύοντας την
αγραμματοσύνη του συντάκτη τους-, γι' αυτό καλό είναι να είμαστε επιφυλακτικοί
στο αν είναι αληθινά τα όσα διαβάζουμε. Πολλοί μπορεί να αναρωτήθηκαν γιατί
αυτοί οι μύθοι αναπαράγονται και προωθούνται με ιδιαίτερη ευκολία και χωρίς
δεύτερη σκέψη. Απαντήσεις μπορούν να δοθούν πολλές: Ίσως να γίνεται αυτό από
ανάγκη για άντληση εθνικής υπερηφάνειας, ίσως από την τάση πολλών να είναι δεκτικοί
σε εθνικιστικούς γλωσσικούς μύθους, ίσως από την ταύτιση του αναγνώστη με όσα
έγραψε ο δημιουργός του κειμένου, ίσως πάλι επειδή αυτά τα κείμενα λένε ό,τι
ακριβώς θα ήθελε κάποιος να ακούσει, ίσως ακόμη και από τη μεγάλη αγάπη προς
την αρχαία γλώσσα, στην οποία έχουν γραφεί μεγαλειώδη κείμενα, ίσως και από όλα
αυτά μαζί. Ας δώσει ο καθείς τη δική του απάντηση.
kartswnhs@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.