Η ταινία “Machuca“ (2004) του Andres Wood, στις 24 και 25 Ιουλίου στο θερινό κινηματογράφο Κιλκίς

Η ταινία εξιστορεί με αρκετή συγκίνηση την πνευματική ενηλικίωση τριών αρκετά διαφορετικών ηρώων, τοποθετώντας τους στην ιδιαίτερα τεταμένη πολιτική περίοδο του 1973 στη Χιλή.Χρησιμοποιώντας αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να σχολιάσει μια περίοδο με νωπές ακόμα μνήμες χωρίς όμως να προκαλεί. Αυτό που ίσως περνά απαρατήρητο -και πρέπει να σημειωθεί- είναι η προσπάθεια του Wood να μην παγιδευτεί στην παρουσίαση των καταστάσεων με χρήση κλισέ και εύκολων χαρακτηρισμών, παραμένοντας (κατά το δυνατόν) αντικειμενικός. Οι ερμηνείες χαρακτηρίζονται από έντονη φυσικότητα κερδίζοντας από το πρώτο λεπτό τη συμπάθειά μας, ενώ την προσοχή μας τράβηξε η μεταστροφή του χαρακτήρα του Gonzalo. Αν και βολεμένο πλουσιόπαιδο, αρχίζει να προβληματίζεται για την κατάσταση καταλήγοντας στις διαδηλώσεις στους δρόμους του Σαντιάγο. Η ταινία έκανε σημαντική πορεία στη Χιλή, αφήνοντας παράλληλα θετικές εντυπώσεις στα διεθνή φεστιβάλ όπου προβλήθηκε.

Χιλή, 1973. Εποχή της κυβέρνησης Αλιέντε. Ο Ινφάντε κι ο Ματσούκα ζουν στο Σαντιάγκο, δυο 11χρονα αγόρια από δυο κόσμους που χωρίζονται από ένα αόρατο κι όμως αδιαπέραστο τοίχος. Ο Ινφάντε ζει στην πλούσια καθωσπρέπει συνοικία, ο Ματσούκα στην τενεκεδούπολη λίγα τετράγωνα μακριά. Είναι μια εποχή, που κάποιοι, εμπνευσμένοι από την επαναστατική αύρα των ημερών, προσπαθούν να γκρεμίσουν τις διαχωριστικές γραμμές που χωρίζουν τους ανθρώπους.

Ένας απ’ αυτούς είναι και ο διευθυντής ενός ιδιωτικού σχολείου. Με την υποστήριξη των γονιών των μαθητών του, δέχεται στο επιλεκτικό σχολείο του και παιδιά από πάμπτωχες οικογένειες. Είναι αποφασισμένος να διδάξει στους μαθητές τον σεβασμό προς τον άνθρωπο. Ο Ματσούκα κι ο Ινφάντε βρίσκονται στην ίδια τάξη. Η φιλία τους θα τους οδηγήσει σε συναρπαστικές ανακαλύψεις και εκπλήξεις.

Όμως, αυτή η προσπάθεια ενοποίησης των δυο κόσμων, πέρα από τα πρακτικά της προβλήματα, έρχεται αντιμέτωπη και με την ανοιχτή κοινωνική σύγκρουση που συνταράζει την χιλιανή κοινωνία, ενώ η ανατροπή του Αλιέντε, θα φέρει τους δυο φίλους μπροστά σε μια αδυσώπητη κοινωνική πραγματικότητα και ένα οδυνηρό βήμα ενηλικίωσης

Λίγα λόγια για την ταινία από τον σκηνοθέτη της: Η ταινία έχει πολλά σημεία αφετηρίας. Αρχικά την προσοχή μου τράβηξε η περίληψη μιας ιστορίας που έγραψε ένας από τους σεναριογράφους της προηγούμενης μου ταινία La Fiebre del loco. Διαδραματίζονταν το 1978 και πρωταγωνιστές ήταν δύο έφηβοι, φανατικοί της ταινίας Saturday Night Fever και της μουσικής που ακουγόταν σ’ αυτήν. Όταν συζητήσαμε την σύνοψη της ιστορίας αντιλήφθηκα ότι προσεγγίζαμε την ταινία από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ήταν η σύζυγός μου που με ώθησε να συνειδητοποιήσω ότι αυτό που στα αλήθεια ήθελα να κάνω ήταν μια ταινία για τις εμπειρίες μου στο γυμνάσιο.

(…) Για τις δύο πρώτες ταινίες μου, όπως και στην ταινία Machuca, η θεματολογία τους προέκυψε αυθόρμητα. Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι, χωρίς καμιά αμφιβολία, αυτολογοκρινόμαστε αρκετά. Καθώς η χώρα είναι ακόμα βαθιά διχασμένη ως προς αυτά που συνέβησαν το 1973, δεν είναι εύκολο να κάνεις μια ταινία γι’ αυτά τα γεγονότα. Στο παρελθόν δεν νομίζω ότι πριν ήμουν αρκετά ώριμος να κάνω μια τέτοια ταινία. Δεν είχα μια καθαρή άποψη για το τι συνέβη εκείνη την εποχή.

Σενάριο: Ρομπέρτο Μπρόντσκι, Μαμουν Χασαν, Αντρές Γουντ | Παίζουν: Ματιας Κερ, Αριελ Ματελουνα, Μανουέλα Μαρτελι, Αλ. Κουπενχαϊμ, Φεδερικο Λουπι | Γλώσσα: Ισπανικά | Διάρκεια: 105΄| Φεστιβάλ Καννών – Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών