Πριν 20-30 χρόνια, κάθε Πρωτομαγιά, Καθαροδευτέρα, Κυριακές, γιορτές κτλ όλο το Κιλκίς εδώ ερχόταν αγαπητοί. Ήταν ο παράδεισός μας. Εκπληκτικό τοπίο, τεράστια πλατάνια, τάπερ με κεφτεδάκια, μουσαμάς κάτω, παιχνίδι, τρέξιμο, ανεμελιά μικρών και μεγάλων. Σχολεία από Θεσσαλονίκη; Χαμός. Αν ερχόταν και κανένας ξένος φίλος από μακριά, εδώ τον φέρναμε για να του δείξουμε ότι το Κιλκίς έχει και ομορφιές. Ηρεμούσαμε, χαλαρώναμε, ξεσκάγαμε, σε έναν τόπο μοναδικό. Δεν έχει πολλούς το Κιλκίς για να πας..
Είχε και 1-2 ταβέρνες και ψευτοζούσαν οι άνθρωποι. Έκαναν και ένα περίπτερο που ποτέ δεν λειτούργησε. Ώσπου κάποια σαϊνια το ενέταξαν στο πρόγραμμα Natura 2000, για να το προστατεύσουν και να το σώσουν, και καλά. Από ποιον άραγε..; Και τι έκαναν οι αθεόφοβοι για το σώσουν; Το κλείδωσαν !! Kαι απαγόρευσαν να πλησιάζουν πεζοί και αυτοκίνητα. Επιτέλους τα πουλάκια, και τα άλλα ζώα θα μπορούν να απολαύσουν την υπόλοιπη ζωή τους, μακριά από εμάς τους ενοχλητικούς επισκέπτες του Σαββατοκύριακου.
Πάει και η ταβέρνα, πάνε και οι επισκέψεις,. Σήμερα αν μπείτε μέσα, είναι σαν τον Αμαζόνιο. Δύσκολα μπορείς να περπατήσεις μέσα από την πυκνή βλάστηση, και είσαι και παράνομος που βρέθηκες μέσα.
Το θέμα αγαπητοί υπεύθυνοι, είναι: Είναι λύση οι απαγορεύσεις; Είναι λύση οι κλειδαριές; Αν δεν το χαίρεται ο κόσμος, τότε ποια η αξία να υπάρχει; Ναι, να υπάρχει σεβασμός στο χώρο από μέρους μας, αλλά και αυστηρός έλεγχος από εσάς. Έτσι λειτουργούν οι κοινωνίες που θέλουν να πάνε μπροστά. Συνυπάρχουν όλοι με όλους, αρμονικά...
Είχε και 1-2 ταβέρνες και ψευτοζούσαν οι άνθρωποι. Έκαναν και ένα περίπτερο που ποτέ δεν λειτούργησε. Ώσπου κάποια σαϊνια το ενέταξαν στο πρόγραμμα Natura 2000, για να το προστατεύσουν και να το σώσουν, και καλά. Από ποιον άραγε..; Και τι έκαναν οι αθεόφοβοι για το σώσουν; Το κλείδωσαν !! Kαι απαγόρευσαν να πλησιάζουν πεζοί και αυτοκίνητα. Επιτέλους τα πουλάκια, και τα άλλα ζώα θα μπορούν να απολαύσουν την υπόλοιπη ζωή τους, μακριά από εμάς τους ενοχλητικούς επισκέπτες του Σαββατοκύριακου.
Πάει και η ταβέρνα, πάνε και οι επισκέψεις,. Σήμερα αν μπείτε μέσα, είναι σαν τον Αμαζόνιο. Δύσκολα μπορείς να περπατήσεις μέσα από την πυκνή βλάστηση, και είσαι και παράνομος που βρέθηκες μέσα.
Το θέμα αγαπητοί υπεύθυνοι, είναι: Είναι λύση οι απαγορεύσεις; Είναι λύση οι κλειδαριές; Αν δεν το χαίρεται ο κόσμος, τότε ποια η αξία να υπάρχει; Ναι, να υπάρχει σεβασμός στο χώρο από μέρους μας, αλλά και αυστηρός έλεγχος από εσάς. Έτσι λειτουργούν οι κοινωνίες που θέλουν να πάνε μπροστά. Συνυπάρχουν όλοι με όλους, αρμονικά...
Με την παραπάνω λογική πρέπει να αποστειρώσουμε τα πάντα. Το πιο αστείο; Στην μια πινακίδα γράφει: " Είσοδος Μνημείου της Φύσης χώρου δασικής αναψυχής Χιλίων Δέντρων" και στην άλλη που είναι δίπλα γράφει: " Απαγορεύεται η είσοδος". Τουλάχιστον αποφασίστε βρε παιδιά. Να μπουκάρουμε ή να μην μπουκάρουμε;
Καλώς το δασαρχείο περιέφραξε το κύριο μέρος του πανέμορφου αυτού δάσους. Μιας και οι ανεξέλεγκτες επεμβάσεις (αποστραγγιστικα,αναψυκτήριο-ταβέρνα στο κέντρο του δάσους, βοσκή που απέκλειε την αναγέννησή του)το φέρανε στα πρόθυρα της εξαφάνισις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακώς το δασαρχείο δεν ενημερώνει την τοπική αλλά και γενικά την κοινωνία του νομού, τους λόγους που χρειάζεται προστασία αυτό το μνημείο και τον τρόπο που πρέπει να γίνει.
Χώροι αναψυχής για να ψήσει να παίξει να περπατήσει κάποιος, διαμορφώθηκαν εκτός του περιφραγμένου χώρου αλλά παραμελήθηκαν.