Γράφει η Ειρήνη Αγαθοπούλου
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ν. Κιλκίς
Λένε ότι οι χρονιές που φεύγουν, παίρνουν μαζί τους και όλα εκείνα που αγωνιούμε να πάψουν να υπάρχουν, εκείνα που δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Το 2013 λοιπόν, πρέπει να πάρει μαζί του όχι απλώς τη φτώχεια και την αναξιοπρέπεια που μας έχουν επιβάλλει οι εμπνευστές και εφαρμοστές των μνημονίων, αλλά και συλλήβδην την κακοδαιμονία και την κατάρρευση που βιώνει αυτός ο τόπος τα τελευταία 3 χρόνια, από το απάνθρωπο νεοφιλελεύθερο πείραμα που δοκιμάστηκε στις πλάτες ενός ολόκληρου λαού. Ας προσπαθήσουμε όλοι ώστε η 1η Ιανουαρίου 2014 να μην είναι απλά η πρώτη μέρα του νέου χρόνου, αλλά η αυγή μιας περιόδου που θα αναστρέψει αυτή την πορεία και σταδιακά θα απαλλάξει τις δυνάμεις της εργασίας από τη βίαιη φτωχοποίηση και εξαθλίωση και τη νεολαία από την απώλεια κάθε ελπίδας για το μέλλον.
Οφείλουμε να μην αφήσουμε τους αυτοαποκαλούμενους «σωτήρες» μας απερίσπαστους να ολοκληρώσουν τη μαύρη ατζέντα υποτέλειας και ραγιαδισμού που πρόθυμα έχουν αναλάβει απέναντι στους διεθνείς τραπεζίτες και ομολόγους τους, σε βάρος ενός ολόκληρου λαού.
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ν. Κιλκίς
Λένε ότι οι χρονιές που φεύγουν, παίρνουν μαζί τους και όλα εκείνα που αγωνιούμε να πάψουν να υπάρχουν, εκείνα που δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Το 2013 λοιπόν, πρέπει να πάρει μαζί του όχι απλώς τη φτώχεια και την αναξιοπρέπεια που μας έχουν επιβάλλει οι εμπνευστές και εφαρμοστές των μνημονίων, αλλά και συλλήβδην την κακοδαιμονία και την κατάρρευση που βιώνει αυτός ο τόπος τα τελευταία 3 χρόνια, από το απάνθρωπο νεοφιλελεύθερο πείραμα που δοκιμάστηκε στις πλάτες ενός ολόκληρου λαού. Ας προσπαθήσουμε όλοι ώστε η 1η Ιανουαρίου 2014 να μην είναι απλά η πρώτη μέρα του νέου χρόνου, αλλά η αυγή μιας περιόδου που θα αναστρέψει αυτή την πορεία και σταδιακά θα απαλλάξει τις δυνάμεις της εργασίας από τη βίαιη φτωχοποίηση και εξαθλίωση και τη νεολαία από την απώλεια κάθε ελπίδας για το μέλλον.
Οφείλουμε να μην αφήσουμε τους αυτοαποκαλούμενους «σωτήρες» μας απερίσπαστους να ολοκληρώσουν τη μαύρη ατζέντα υποτέλειας και ραγιαδισμού που πρόθυμα έχουν αναλάβει απέναντι στους διεθνείς τραπεζίτες και ομολόγους τους, σε βάρος ενός ολόκληρου λαού.
Ενός λαού που βλέπει να εξανεμίζονται τα περιθώρια να έχει πρόσβαση στα βασικά αγαθά, να ζεσταθεί επαρκώς, να γιατρευτεί αξιοπρεπώς, να μορφωθεί κατάλληλα, να εργαστεί και να αμειφθεί δίκαια. Ενός λαού που έχει καταρρακωθεί ψυχολογικά, που αυτοκτονεί ή μεταναστεύει, που αναζητά ελπίδα στα συσσίτια και τα κοινωνικά ιατρεία.
Ίσως για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα -και χωρίς αυτό να φαντάζει απλά μια ευχή ή αυταπάτη- ότι ήρθε η ώρα των ανατροπών, η ώρα του λαού, εν τέλει η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Το συναντάμε καθημερινά στις συζητήσεις με τον κόσμο, που όλο και συχνότερα καταλήγουν στο «δεν πάει άλλο». Το βλέπουμε στο αποφασισμένο βλέμμα των άνεργων νέων που δηλώνει απερίφραστα «φτάνει πια».
《Φτάνει πια》 σημαίνει ότι λέμε όχι στις μαζικές απολύσεις, όχι στην καταλήστευση των λιγοστών καταθέσεων που απέμειναν σε κάθε οικογένεια, όχι στην ανάλγητη φορολογία, όχι στα «κοράκια» που καιροφυλακτούν να αρπάξουν τα σπίτια μας.
Ίσως για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα -και χωρίς αυτό να φαντάζει απλά μια ευχή ή αυταπάτη- ότι ήρθε η ώρα των ανατροπών, η ώρα του λαού, εν τέλει η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Το συναντάμε καθημερινά στις συζητήσεις με τον κόσμο, που όλο και συχνότερα καταλήγουν στο «δεν πάει άλλο». Το βλέπουμε στο αποφασισμένο βλέμμα των άνεργων νέων που δηλώνει απερίφραστα «φτάνει πια».
《Φτάνει πια》 σημαίνει ότι λέμε όχι στις μαζικές απολύσεις, όχι στην καταλήστευση των λιγοστών καταθέσεων που απέμειναν σε κάθε οικογένεια, όχι στην ανάλγητη φορολογία, όχι στα «κοράκια» που καιροφυλακτούν να αρπάξουν τα σπίτια μας.
Από την άλλη όμως σημαίνει ναι στη συνέχιση των κοινωνικών αγώνων, ναι στα δίκτυα αλληλεγγύης, ναι στην πάλη για μια αξιοπρεπή ζωή, απέναντι στην άγρια καταστολή, στην επιστράτευση και στη γενική κατεδάφιση αξιών και κεκτημένων πολλών ετών που η Κυβέρνηση προωθεί ανηλεώς το τελευταίο διάστημα. Το δρόμο μας τον δείχνουν οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας, του Μετρό, της ΒΙΟΜΕ, της ΕΡΤ, οι καθηγητές της Β’βάθμιας εκπαίδευσης, οι αγωνιζόμενοι στις Σκουριές … ο κατάλογος είναι μακρύς και διευρύνεται καθημερινά, για κακή σας τύχη, κύριοι της Συγκυβέρνησης.
Κύριοι Σαμαρά και Βενιζέλε και «λοιποί συγγενείς» δεν είναι το 2014 αυτό που έρχεται, αλλά απλώς είναι «η ώρα σας που έρχεται» και η εξουσία σας που παρέρχεται. Είναι η ώρα να περάσετε στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας αυτού του τόπου γι’ αυτά που επιφυλάξατε σε όσους σας εμπιστεύθηκαν, αλλά και στους υπόλοιπους που δε σας πίστεψαν ποτέ.
Κύριοι Σαμαρά και Βενιζέλε και «λοιποί συγγενείς» δεν είναι το 2014 αυτό που έρχεται, αλλά απλώς είναι «η ώρα σας που έρχεται» και η εξουσία σας που παρέρχεται. Είναι η ώρα να περάσετε στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας αυτού του τόπου γι’ αυτά που επιφυλάξατε σε όσους σας εμπιστεύθηκαν, αλλά και στους υπόλοιπους που δε σας πίστεψαν ποτέ.
Και το χειρότερο -για σας και τους φίλους σας- είναι ότι τη λαϊκή αυτή απαίτηση θα την ενσαρκώσει πολιτικά, θα την εγγυηθεί και θα τη μετατρέψει σε όχημα δημιουργίας και θετικών εξελίξεων για τους «από κάτω», ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δυνάμεις της αριστεράς. Και η αρχή θα γίνει το 2014, μια άλλη, καλύτερη χρονιά.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.