Μετά την πρώτη και πολύ επιτυχημένη παρουσίαση της παράστασης «Η Καρδιά της Κάτιας» στα πλαίσια του 15ου Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας, η θεατρική σκηνή της ΤΕΧΝΗΣ παρουσίασε και πάλι το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στο συνεδριακό κέντρο Κιλκίς την πρώτη της αυτή προσπάθεια στο παιδικό θέατρο.
Η παράσταση εντάσσεται στα πλαίσια εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης καθώς και των εκδηλώσεων μνήμης πολιούχων Πεντεκαίδεκα Μαρτύρων. Η διασκευή για το θέατρο είναι της Ελένης Μερκενίδου σε σκηνοθεσία του Παύλου Δανελάτου.
«Η καρδιά της Κάτιας» είναι μια βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική ιστορία. Βασίζεται στο παραμύθι της αγαπημένης συγγραφέα Πηνελόπη Δέλτα « Η καρδιά της βασιλοπούλας» που γράφτηκε το 1910 και έχει όχι μόνο εξαιρετικά αλλά και διαχρονικά μηνύματα. Μιλά για την αλληλεγγύη, τη χαρά της προσφοράς, την αγάπη, την οικογένεια, την πατρίδα, την αφοσίωση. Αλλά και τη δυστυχία, τη λύπη, τον πόνο. Αναπόσπαστα κομμάτια και αυτά της ζωής μας.
Η Μοίρα παίρνει την καρδιά της βασιλοπούλας για να μη νιώσει πόνο και να μη πληγωθεί ποτέ στη ζωή της. Μπορεί να μην έχει βάσανα αλλά έτσι δε γνωρίζει ούτε την αγάπη, ούτε το γέλιο και τη χαρά. Γίνεται άκαρδη, χωρίς συναισθήματα, μη μπορώντας να καταλάβει γιατί χαίρονται και γελούν οι άλλοι. Όταν μεγαλώνει αποφασίζει να βρει την καρδιά της.
Έτσι αρχίζει ένα ταξίδι αναζήτησης και στην πορεία του συναντά ανήμπορους και δυστυχισμένους που χρειάζονται τη βοήθεια και την αγάπη της. Αυτή όμως τους προσπερνά για να το μετανιώσει αργότερα όταν θα αισθανθεί την καρδιά να χτυπά στο στήθος της. Η ζωή της αλλάζει. Αναγνωρίζει τα λάθη της, ζητά συγχώρεση και προσπαθεί να επανορθώσει. Γρήγορα καταλαβαίνει πως έτσι είναι όμορφη η ζωή με τις χαρές και τις λύπες της. Με το γέλιο και το δάκρυ.
Είναι χαρακτηριστική η φράση στο έργο: «Η ζωή δεν είναι νόστιμη αν δεν δίνεις και δεν παίρνεις αγάπη».
Η σκηνοθετική ματιά του Παύλου Δανελάτου ευρηματική αλλά και τολμηρή για έργο που απευθύνεται σε μικρούς θεατές που ξεκάθαρα τους αντιμετωπίζει ως ενήλικες. Δεν είναι τα σκηνικά και τα χρώματα που τραβούν το ενδιαφέρον αλλά αυτή καθαυτή η ιστορία, η αμεσότητα με τους ηθοποιούς καθώς παρακολουθούν την ιστορία επί σκηνής.
Είναι χαρακτηριστική η φράση στο έργο: «Η ζωή δεν είναι νόστιμη αν δεν δίνεις και δεν παίρνεις αγάπη».
Η σκηνοθετική ματιά του Παύλου Δανελάτου ευρηματική αλλά και τολμηρή για έργο που απευθύνεται σε μικρούς θεατές που ξεκάθαρα τους αντιμετωπίζει ως ενήλικες. Δεν είναι τα σκηνικά και τα χρώματα που τραβούν το ενδιαφέρον αλλά αυτή καθαυτή η ιστορία, η αμεσότητα με τους ηθοποιούς καθώς παρακολουθούν την ιστορία επί σκηνής.
Η πλοκή ξετυλίγεται πάνω σε μια στρογγυλή περιστρεφόμενη βάση. Σκηνικά και κουστούμια είναι λιτά , ενώ η χρήση βενετσιάνικων μασκών, ξενίζει, ειδικά για παιδικό θέατρο, αφού παραπέμπει σε αναζητήσεις περισσότερο εσωτερικές. Οι ερασιτέχνες, αλλά πολύπειροι κάποιοι από αυτούς, ηθοποιοί της ομάδας της ΤΕΧΝΗΣ μας έχουν συνηθίσει σε επαγγελματικού επιπέδου ερμηνείες. Έτσι και αυτή τη φορά δε μας διέψευσαν.
Τους ρόλους ερμήνευσαν οι:Ελένη Λιαρετίδου, Θεόφιλος Γουλτίδης, Πάολα Χαραλαμπίδου, Μαρία Σαββίδου, Γεωργία Δουλκερίδου, Οδυσσέας Φραγγελάκης, Ευαγγελία Πλόχουρα, Χάρης Ισαακίδης, Χαράλαμπος Παντελίδης, Κλαούντια Τοπαλίδου, Ιωάννα Ρούσου και Μιχάλης Τσιτάκης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.