Γράφει ο Πάνος Μαύρος
Κιλκίς 2.039 μ.Χ.
Επιτέλους καταργείται ή ένταξη των «Χιλίων Δέντρων» στο Δίκτυο Νatura 2000 και αρχίζουν οι εργασίες κατασκευής σπιτιών μέσα στο δάσος. Ξεσηκωμός αντιδράσεων από οικολογικές οργανώσεις.
«Ντο δουλείαν έχνε σα χωράφε μoυν και σο δάσος τ' εμέτερον; Εγρίξα ότι θα τσακώνε τα πλατάνε οι αφορεσμέν.»
Τι αναμνήσεις έχουμε από αυτό το μέρος; Ένα υπέροχο δάσος για αναψυχή, που κάποτε πηγαίναμε κατά χιλιάδες από Κιλκίς η Θεσσαλονίκη. Ειδικά Κυριακές, Πρωτομαγιές κτλ γινόταν Ο χαμός. Ο μουσαμάς κάτω, ταπεράκια με κεφτεδάκια (οπωσδήποτε) και άλλα φαγητά μαγειρεμένα από το σπίτι. Τώρα οι κυρίες θέλουν ταβέρνα, και όχι όπου και όπου…. Τα παιδιά παιχνίδι στο γρασίδι, οι γυναίκες τα δικά τους, και οι άντρες ως συνήθως, υψηλή θεωρία και αερολογίες..
Μετά την τεράστια επιτυχία, της επινόησης και δημιουργίας του «Χωριού του Αι Βασίλη» στο Πάικο, σειρά είχε το εκπληκτικό ξύλινο χωριό- ξενοδοχείο Σκανδιναβικού τύπου, μέσα στα Χίλια Δέντρα.
Είχαμε αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην εκπλήρωση τoυ στόχου μας: Την ΑΝΑΠΤΥΞΗ και αποτελμάτωση του νομού Κιλκίς σε όλους τους τομείς. Με τι να ασχολούμασταν; Όλοι μεγάλα λόγια και θεωρίες για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Παραμύθια για να ελπίζουν τα κορόιδα. Να ήμαστε απαθείς θεατές στις νουθεσίες των ακριβοπληρωμένων Αθηναίων μεγαλοδημοσιογράφων;
Εμάς μας ενδιέφερε ο μικρόκοσμός μας. Ο τόπος μας, η πατρίδα μας. Το Κιλκίς. Μόλις το προτείναμε, ξεσηκώθηκαν οι περισσότεροι. Από τους ανθρώπους της εξουσίας, μέχρι τους απλούς κατοίκους των γύρω χωριών, και διάφορες οικολογικές οργανώσεις.
Οι μεν χωρικοί παραμυθιάστηκαν ότι οι ξένοι θα εκμεταλλευτούν τη γη τους για ένα κομμάτι ψωμί, και οι οικολόγοι ότι θα καταστραφεί το περιβάλλον. «Ντο δουλεία έχνε σα χωράφε μας και το δάσος μας; Εγρίξα ότι θα τσακώνε τα πλατάνε οι αφορεσμένοι» έλεγαν στα καφενεία οι παππούδες.
Οι δε υπεύθυνοι, ούτε είχαν όρεξη και μεράκι να ρισκάρουν, ούτε να πιέσουν παραπάνω. Καλά περνούσε η τετραετία για αυτούς…… Δεν είναι και εποχές για να «ανακατεύεις τα νερά». Διότι καλό πας να κάνεις σε αυτόν τον αχάριστο λαό, και τα ακούς και από επάνω.
Γι αυτό ας περνάει ο καιρός χωρίς εξάρσεις, και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι…… Αλλά έλα που εμείς δεν ήμασταν ευχαριστημένοι. Θέλαμε ένα νομό Κιλκίς να βγει από την αφάνεια και την απαξίωση…….. Θέλαμε τον τόπο μας ανεπτυγμένο σε όλους τους τομείς. Θέλαμε τα παιδιά μας να μείνουν εδώ, να δουλέψουν εδώ, και να δημιουργήσουν η ακόμα και να βελτιώσουν, όλα όσα ΕΜΕΙΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ.
Ποτέ δεν είναι αργά. Σε τόπο που έχει ανάπτυξη, υπάρχει θέση δουλειάς για τον καθένα. Δεν το καταλάβαιναν όμως. Η μάλλον δεν ήθελαν να καταλάβουν. Πολλοί έλεγαν ότι θα καταστραφεί το υπέροχο δάσος από τα πλατάνια. Ρε είναι να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο, με τις μ…..ς που ακούς. (Συγνώμη για το ρε.) Πόσο χειρότερο να γίνει, από όσο είναι τώρα;
Εγκαταλελειμμένο, βρώμικο, αναξιοποίητο, θλιβερό, παρηκμασμένο, με ένα κλειστό δημοτικό περίπτερο, διαλυμένο, καμένο, μια-δυο ταβέρνες που παλεύουν να επιβιώσουν, και κάτι κτίρια λίγο ποιο πέρα, με αισθητική δεκαετίας του ΄60. Και το αστειότερο; Το ενέταξαν στο δίκτυο Natura 2000, όπου απαγορεύεται να εισέλθεις στο χώρο, για την προστασία της χλωρίδας και πανίδας. Αν κάτι το αγαπάς, το σέβεσαι και θέλεις την προβολή που του αξίζει, δεν το αφήνεις στη μοίρα του και το απομονώνεις με το πρόσχημα του σεβασμού προς το περιβάλλον… Το εντάσεις μέσα στην κοινωνία και το κάνεις μέρος της… Έστω και χτίζοντας, με μελέτη και αγάπη προς το χώρο.
Και δυστυχώς το καταπληκτικό σε αισθητική πλατανόδασος των Μουριών, σε συνδυασμό με τη λίμνη, αφέθηκαν στη μοίρα τους. Η ΤΕΧΝΙΤΗ Κερκίνη δίπλα να «πετάει», με περιηγήσεις, βαρκάδες, ιππασίες, προβολή για χλωρίδα και πανίδα, παραδοσιακά ξενοδοχεία και ταβέρνες με κρέας βουβαλιού και πέστροφες για φαγητό.
Και να βλέπεις το απαράδεκτο θέαμα, δεκάδες Ι.Χ.( κυρίως Κυριακές), με Κιλκισιώτικες παρέες να προσπερνούν αδιάφορα την Δοϊράνη και τα Χίλια δέντρα, και να πηγαίνουν για βόλτα, καφέ, φαγητό στην Κερκίνη, Πορόϊα, κτλ. Το χειρότερο; Ξένους φίλους επισκέπτες, πάλι εκεί τους πηγαίνουν. Αυτό ΑΞΙΖΕΙ ο τόπος μας; Την αδιαφορία και την απαξίωση; Όχι ρε γαμώτο .
Εμείς θα τα λέμε, έστω και σαν παραμυθάκια για να γελάει ο κάθε πικραμένος Κιλκισιώτης. Να γελάει πικρά με την αδιαφορία ορισμένων. Γιατί ανίκανοι αποκλείεται να είναι. Κι αν δεν ακούμε λόγια ,λόγια, λόγια, τόσα χρόνια για την Δοϊράνη, την αξιοποίησή της, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Συσκέψεις επί συσκέψεων, ανακοινώσεις, προγραμματισμοί. Με τι αποτέλεσμα; Μια λίμνη που σε λίγο ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Εδώ ένα μουσείο έγινε, και παραμένει άδειο με μια βάρκα μέσα !! και κλειστό…… Και κάτι ταβερνάκια, η χαρά της άσπρης πλαστικής καρέκλας…
Στο επόμενο: Πως φτιάξαμε το ξύλινο χωριό μέσα στα Χίλια Δέντρα..
«Ντο δουλείαν έχνε σα χωράφε μoυν και σο δάσος τ' εμέτερον; Εγρίξα ότι θα τσακώνε τα πλατάνε οι αφορεσμέν.»
Τι αναμνήσεις έχουμε από αυτό το μέρος; Ένα υπέροχο δάσος για αναψυχή, που κάποτε πηγαίναμε κατά χιλιάδες από Κιλκίς η Θεσσαλονίκη. Ειδικά Κυριακές, Πρωτομαγιές κτλ γινόταν Ο χαμός. Ο μουσαμάς κάτω, ταπεράκια με κεφτεδάκια (οπωσδήποτε) και άλλα φαγητά μαγειρεμένα από το σπίτι. Τώρα οι κυρίες θέλουν ταβέρνα, και όχι όπου και όπου…. Τα παιδιά παιχνίδι στο γρασίδι, οι γυναίκες τα δικά τους, και οι άντρες ως συνήθως, υψηλή θεωρία και αερολογίες..
Μετά την τεράστια επιτυχία, της επινόησης και δημιουργίας του «Χωριού του Αι Βασίλη» στο Πάικο, σειρά είχε το εκπληκτικό ξύλινο χωριό- ξενοδοχείο Σκανδιναβικού τύπου, μέσα στα Χίλια Δέντρα.
Είχαμε αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην εκπλήρωση τoυ στόχου μας: Την ΑΝΑΠΤΥΞΗ και αποτελμάτωση του νομού Κιλκίς σε όλους τους τομείς. Με τι να ασχολούμασταν; Όλοι μεγάλα λόγια και θεωρίες για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Παραμύθια για να ελπίζουν τα κορόιδα. Να ήμαστε απαθείς θεατές στις νουθεσίες των ακριβοπληρωμένων Αθηναίων μεγαλοδημοσιογράφων;
Εμάς μας ενδιέφερε ο μικρόκοσμός μας. Ο τόπος μας, η πατρίδα μας. Το Κιλκίς. Μόλις το προτείναμε, ξεσηκώθηκαν οι περισσότεροι. Από τους ανθρώπους της εξουσίας, μέχρι τους απλούς κατοίκους των γύρω χωριών, και διάφορες οικολογικές οργανώσεις.
Οι μεν χωρικοί παραμυθιάστηκαν ότι οι ξένοι θα εκμεταλλευτούν τη γη τους για ένα κομμάτι ψωμί, και οι οικολόγοι ότι θα καταστραφεί το περιβάλλον. «Ντο δουλεία έχνε σα χωράφε μας και το δάσος μας; Εγρίξα ότι θα τσακώνε τα πλατάνε οι αφορεσμένοι» έλεγαν στα καφενεία οι παππούδες.
Οι δε υπεύθυνοι, ούτε είχαν όρεξη και μεράκι να ρισκάρουν, ούτε να πιέσουν παραπάνω. Καλά περνούσε η τετραετία για αυτούς…… Δεν είναι και εποχές για να «ανακατεύεις τα νερά». Διότι καλό πας να κάνεις σε αυτόν τον αχάριστο λαό, και τα ακούς και από επάνω.
Γι αυτό ας περνάει ο καιρός χωρίς εξάρσεις, και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι…… Αλλά έλα που εμείς δεν ήμασταν ευχαριστημένοι. Θέλαμε ένα νομό Κιλκίς να βγει από την αφάνεια και την απαξίωση…….. Θέλαμε τον τόπο μας ανεπτυγμένο σε όλους τους τομείς. Θέλαμε τα παιδιά μας να μείνουν εδώ, να δουλέψουν εδώ, και να δημιουργήσουν η ακόμα και να βελτιώσουν, όλα όσα ΕΜΕΙΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ.
Ποτέ δεν είναι αργά. Σε τόπο που έχει ανάπτυξη, υπάρχει θέση δουλειάς για τον καθένα. Δεν το καταλάβαιναν όμως. Η μάλλον δεν ήθελαν να καταλάβουν. Πολλοί έλεγαν ότι θα καταστραφεί το υπέροχο δάσος από τα πλατάνια. Ρε είναι να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο, με τις μ…..ς που ακούς. (Συγνώμη για το ρε.) Πόσο χειρότερο να γίνει, από όσο είναι τώρα;
Εγκαταλελειμμένο, βρώμικο, αναξιοποίητο, θλιβερό, παρηκμασμένο, με ένα κλειστό δημοτικό περίπτερο, διαλυμένο, καμένο, μια-δυο ταβέρνες που παλεύουν να επιβιώσουν, και κάτι κτίρια λίγο ποιο πέρα, με αισθητική δεκαετίας του ΄60. Και το αστειότερο; Το ενέταξαν στο δίκτυο Natura 2000, όπου απαγορεύεται να εισέλθεις στο χώρο, για την προστασία της χλωρίδας και πανίδας. Αν κάτι το αγαπάς, το σέβεσαι και θέλεις την προβολή που του αξίζει, δεν το αφήνεις στη μοίρα του και το απομονώνεις με το πρόσχημα του σεβασμού προς το περιβάλλον… Το εντάσεις μέσα στην κοινωνία και το κάνεις μέρος της… Έστω και χτίζοντας, με μελέτη και αγάπη προς το χώρο.
Και δυστυχώς το καταπληκτικό σε αισθητική πλατανόδασος των Μουριών, σε συνδυασμό με τη λίμνη, αφέθηκαν στη μοίρα τους. Η ΤΕΧΝΙΤΗ Κερκίνη δίπλα να «πετάει», με περιηγήσεις, βαρκάδες, ιππασίες, προβολή για χλωρίδα και πανίδα, παραδοσιακά ξενοδοχεία και ταβέρνες με κρέας βουβαλιού και πέστροφες για φαγητό.
Και να βλέπεις το απαράδεκτο θέαμα, δεκάδες Ι.Χ.( κυρίως Κυριακές), με Κιλκισιώτικες παρέες να προσπερνούν αδιάφορα την Δοϊράνη και τα Χίλια δέντρα, και να πηγαίνουν για βόλτα, καφέ, φαγητό στην Κερκίνη, Πορόϊα, κτλ. Το χειρότερο; Ξένους φίλους επισκέπτες, πάλι εκεί τους πηγαίνουν. Αυτό ΑΞΙΖΕΙ ο τόπος μας; Την αδιαφορία και την απαξίωση; Όχι ρε γαμώτο .
Εμείς θα τα λέμε, έστω και σαν παραμυθάκια για να γελάει ο κάθε πικραμένος Κιλκισιώτης. Να γελάει πικρά με την αδιαφορία ορισμένων. Γιατί ανίκανοι αποκλείεται να είναι. Κι αν δεν ακούμε λόγια ,λόγια, λόγια, τόσα χρόνια για την Δοϊράνη, την αξιοποίησή της, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Συσκέψεις επί συσκέψεων, ανακοινώσεις, προγραμματισμοί. Με τι αποτέλεσμα; Μια λίμνη που σε λίγο ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Εδώ ένα μουσείο έγινε, και παραμένει άδειο με μια βάρκα μέσα !! και κλειστό…… Και κάτι ταβερνάκια, η χαρά της άσπρης πλαστικής καρέκλας…
Στο επόμενο: Πως φτιάξαμε το ξύλινο χωριό μέσα στα Χίλια Δέντρα..
Καταπληκτικό κείμενο. Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλος Νομός άλλος Νόμος;...Πάντα και παντού τα ίδια λόγια ιδέες αλλά πράξεις μηδέν...Μονο αν οργανωθούμε κάποτε όλοι μαζί εμείς, θα καταφέρουμε κάτι...ΑΝΤΕ να οργανωθούμε να ιδρύσουμε ένα συνεταιρισμό για την ανάπτυξη,την εστίαση το εμπόριο, με τις επιχείρησης μας η με μετοχικό κεφάλαιο όποιος θέλει να συμμετείχε και αυτόματα να στηρίζετε...Κ.Μαυρε περιμένουμε με αγωνιά να μας πείτε για τα μεταλλεία εν έτη 2039 μ.χ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ. ΤΥΧΑΙΑ? ΠΑΝΤΩΣ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΊΓΟΥΡΟ ΠΩΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΝΤΡΟΠΗ ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞύλινα μυαλά και ξύλινο χωριό στο Κιλκιστάν το ζαντό...Μπουχτίσαμε στην ανάπτυξη,γιατί κάνουν τόσα έργα φτάνει εχουμε γεμίσει τουρίστες και επισκέπτες παντού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτεινόμενες λύσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ποιος είναι ο «Γκρούεζας» του κάθε χωριού στην γύρω περιοχή-Δήμο; Εντοπίστε τους και τσακίστε τους στο ξύλο.
2. Ποιος ήταν Δήμαρχος την περίοδο αυτή; Μήπως αυτός που εκλέχτηκε με τη στήριξη της Ν.Δ. επί δυο τετραετίες και στις τελευταίες εκλογές (2014) έτρεχε πίσω από τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ; Αυτός ενδιαφέρεται μόνο για το τομάρι του και όχι για το κοινωνικό σύνολο. Εξάλλου το απέδειξε με τα ανύπαρκτα έργα του. Εντοπίστε τον και τσακίστε τον στο ξύλο.
3. Ποιοι ήταν οι Δημοτικοί σύμβουλοι της περιόδου που έφεραν αντίρρηση; Εντοπίστε τους και τσακίστε τους στο ξύλο.
4. Ποιοι έχουν ταβέρνες και συμφέροντα στην γύρω περιοχή; Μη ξαναπατήσετε στα μαγαζιά τους.
5. Πόσο είναι το ποσοστό των Οικολόγων στην περιοχή; Δέστε τους σ’ ένα δέντρο στο σημείο που … πέταξαν οχιές στο Μπέλες και άφησαν ελεύθερους λύκους.
6. Ενημερώστε έναν-έναν όλους τους κατοίκους της περιοχής (όπως στις εκλογές). Τότε πως τους βρίσκετε και τους πείθετε!
7. Όποιος αρνείται τη δημιουργία τέτοιων έργων, 100% στο άμεσο μέλλον θα … κατέβει στην πολιτική. Μαυρίστε τον. Αντίθετα πριμοδοτείστε όποιον είναι μαζί σας. Επί τέλους πρέπει κάποτε να επιβραβεύονται οι άξιοι σ’ αυτόν τον τόπο.
8. Όταν κάτι δεν πετύχει με την πρώτη, δεν το εγκαταλείπουμε αλλά επιμένουμε με περισσότερο σθένος.
9. Ποντάρετε στους νέους και όχι στους «δεινόσαυρους» του κατεστημένου. Στην περιοχή των Μουριών όποιος γερνάει δεν γίνεται σοφότερος αλλά περισσότερο εξαρτημένος και κομματόσκυλο. Αυτό θεωρεί επιτυχία και μαγκιά και όχι την ανάπτυξη του χωριού του και κατ’ επέκταση του Δήμου του. Νομίζετε ότι είναι τυχαίο που το Κιλκίς είναι ο πιο υπανάπτυκτος νομός σε όλη την Ελλάδα; Δείτε για παράδειγμα που έφτασαν τα Γρεβενά μέσα σε 20 χρόνια. Τι μπορείς να περιμένεις όμως από μία πόλη-νομό που δεν κατάφερε να αλλάξει ακόμη το Τούρκικο όνομά του εδώ και 101 χρόνια από την απελευθέρωσή του !!! Ας μου πει κάποιος ανά την Ελλάδα, τι σημαίνει «Κιλκίς» και εγώ θα σας λύσω όλα τα προβλήματα του νομού.