Κρουαζιέρα στη Δοϊράνη

Γράφει ο Πάνος Μαύρος

Υπάρχει πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα. Η κατάσταση πάει να ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Διώχνουμε κόσμο από το Κιλκίς. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε. Δεν έχουν που να μείνουν, δε χωράνε να βρουν να φάνε κάτι.
Παντού γίνεται χαμός. Δικαιολογημένα δυσανασχετούν, γιατί Κιλκίς απίθανο ακούνε και Κιλκίς δε βλέπουν. Αναγκαστικά πηγαίνουν σε διπλανούς νομούς, αλλά συγκρίνεται το δικό μας επίπεδο με αυτούς; Να ξαναχτίσουμε και άλλα ξενοδοχεία; Tι είμαστε; Το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, ή η Ρόδος, η Μύκονος και η Κρήτη που ψάχνεις το πράσινο με το κιάλι; 

Έχτισαν, έχτισαν, έχτισαν, ξεσκίστηκαν. Χαζοί είμαστε να ΣΚΟΤΩΣΟΥΜΕ το περιβάλλον μας; Σαν να σκοτώνουμε τα παιδιά μας. Μέτρο θέλουμε σε όλα. Κιλκισιώτες είμαστε, και όχι νεόπλουτα αρπακτικά. Καλό το χρήμα και η ανάπτυξη, αλλά την ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΟΥΛΑΜΕ για μερικά ψωροευρώ παραπάνω. Κάτι έπρεπε να κάνουμε λοιπόν. 

Θέλαμε να δώσουμε λύση, στη διαμονή, αλλά συγχρόνως και να τονώσουμε όλες τις περιοχές του νομού μας. Και τι σκεφτήκαμε; Μίνι κρουαζιέρα στη Δοϊράνη, σε συνδυασμό με διαμονή, διασκέδαση και καζίνο. Κάποιοι δυσανασχέτησαν για το καζίνο, αλλά αυτοί που ήθελαν να πάνε, πήγαιναν και τα «ακουμπούσαν» στους Σκοπιανούς. Αυτός που είναι επιρρεπής στο να «τσιμπήσει» και να του «πιουν το αίμα», θα το κάνει έτσι κι αλλιώς. 

 Όταν «ρίξαμε» την ιδέα στο τραπέζι, ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κόντεψε πάθει εγκεφαλικό. Όταν του δώσαμε τις λύσεις στις απορίες του, έξυσε το κεφάλι του και έδωσε το ΟΚ. Αρχικά αγοράσαμε ένα μεταχειρισμένο μικρό κρουαζιερόπλοιο, όπου το ανακαινίσαμε και το προσαρμόσαμε στις απαιτήσεις μας. Λίγο στη χερσαία μεταφορά του από το λιμάνι Θεσσαλονίκης δυσκολευτήκαμε, αλλά η γιγαντιαία νυχτερινή επιχείρηση μεταφοράς, στέφτηκε με επιτυχία. 

Για χρηματοδότηση βάλαμε τους ίδιους τους ευκατάστατους Κιλκισιώτες σαν μετόχους, με αντάλλαγμα να παίρνουν ετήσιο μέρισμα κερδών. Μήπως στις τράπεζες είχαν κέρδος που τα κρατούσαν…; Επιπλέον εκμεταλλευτήκαμε και τα Ευρωπαϊκά κονδύλια από το 18ο ΚΠΣ. Πόσα και πόσα κονδύλια χάθηκαν στο παρελθόν από αδιαφορία ή ανικανότητα; Κόστος; 

Όσο να χτίσεις ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Εργαζόμενοι; Nέοι άνεργοι της περιοχής. Τι πετύχαμε; Kαταρχήν είχε δωμάτια για όποιον ήθελε να μείνει, χωρίς πολλές πολυτέλειες. Το διασκευάσαμε με τεράστιες τζαμαρίες (στην ουσία ήταν όλο γυάλινο) όπου υπήρχαν εστιατόρια, καφέ, καζίνο, χώρος SPA κτλ. Μέχρι και χώρο ανάγνωσης βιβλίων δημιουργήσαμε για μοναχικούς και κουλτουριάρηδες. Βιβλιοπωλεία του νομού είχαν ειδικό σταντ όπου προωθούσαν κυρίως βιβλία σχετικά με το νομό. Είχαμε χώρο για μερακλήδες χαρμάνηδες καπνιστές, με εκλεκτά πούρα, με υπέροχο κρασί και τσίπουρο από τη Γουμένισσα. 

Επίσης υπήρχε και μπαράκι για τη νεολαία. Κάναμε παιδότοπο με παιδικά μενού με φιλέτο γριβαδιού και ζυμωτό ψωμί από τον Ακρίτα και το Δροσάτο. Τα πιτσιρίκια έμαθαν να τρώνε υγιεινά και νόστιμα. Επιπλέον ντύσαμε και 2-3 κοπέλες γιαγιάδες, στήσαμε ένα εικονικό δωμάτιο με τζάκι, και μαζευόταν τα μωρά και άκουγαν παραμύθια. Όποιο νύσταζε υπήρχαν 3-4 κρεβατάκια για ύπνο. Έτσι οι γονείς διασκέδαζαν ήρεμα. Να τα αφήσουν στη γιαγιά; Δεν τα κρατάει άλλο λέει…… Όταν μας έπρηζε «κάντε παιδιά να δω εγγόνια» καλά ήταν; Tώρα γκρινιάζει: «Παιδιά έχετε, καθίστε σπιτάκι σας». Το κρουαζιερόπλοιο μας είχε μια θέα μοναδική και λειτουργούσε όλο το 24ώρο. 

Ειδικά το απογευματάκι που σουρούπωνε ή όταν ξημέρωνε το θέαμα ήταν μοναδικό. Συνέχεια ερχόταν κόσμος από Θεσσαλονίκη και τους γύρω νομούς για να δει τη λίμνη Δοϊράνη. Να πιεί ένα καφέ, να γευματίσει σε ένα από τα υπέροχα γκουρμέ εστιατόρια, ή την παραδοσιακή ποντιακή ταβέρνα με τους ήχους της ποντιακής λύρας, να παίξει στο καζίνο, να κάνει το τζακούζι του, το μασάζ, και το spa του με τους φίλους του, με θέα το εκπληκτικό τοπίο γύρω από τη λίμνη. Έκανε συνεχώς τον κύκλο της λίμνης αργά-αργά και σταματούσε σε 3-4 προεπιλεγμένα σημεία (Χίλια δέντρα, Δοϊράνη, καθώς και στην Σκοπιανή Δοϊράνη). Το καράβι ονομάστηκε Macedonian έτσι για σπάσιμο. 

Οι Σκοπιανοί νευρίασαν αλλά τους «είχαμε γραμμένους». Ανάγκη μας είχαν. Ειδικά όταν μας έκαναν «καψόνι» με την Εθνική ομάδα Σκοποβολής, στους Ευζώνους, που δεν τους άφηναν να περάσουν. Στους Έλληνες «αιμοδότες» όμως των καζίνο, προσκυνούσαν και έγλυφαν. Αν είσαι μάγκας Σκοπιανέ, να είσαι παντού… Τέλος πάντων τους λυπηθήκαμε στη φτώχια τους και συμφωνήσαμε να κατεβάζουμε και εκεί κόσμο με αντάλλαγμα να μας πληρώνουν, ανάλογα με το πόσοι κατέβαιναν στην περιοχή τους, για να ψωνίσουν, να φάνε κτλ. 

Ό,τι κάνουν και τα μαγαζιά της Εθνικής οδού στα διερχόμενα λεωφορεία των ΚΤΕΛ… Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Μέχρι και από την Αθήνα και άλλες πόλεις ερχόταν, για Σαββατοκύριακο, για να βιώσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία. Ειδικά για επετείους, επιχειρηματικές συναντήσεις των εργοστασίων του Σταυροχωρίου, αρραβώνες, ονομαστικές εορτές, παιδικά πάρτι, εκδρομές σχολείων ή γκρουπ, και πολλά άλλα, ήταν η καλύτερη και πιο πρωτότυπη επιλογή. Ειδικά ξένοι επιχειρηματίες έπαθαν πλάκα. 

Μέχρι που ζήτησαν να τους μεταφέρουμε τεχνογνωσία, για να κάνουν κάτι παρόμοιο στην Ελβετία, τη Γερμανία κτλ. Λόγω της επιτυχίας, σκεφτόμαστε να παραγγείλουμε και δεύτερο μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο καράβι. Σκεφτόμαστε να έχει και μαγαζιά από τοπικά προϊόντα μέχρι ζαχαροπλαστεία, είδη ένδυσης, δωράκια, αναμνηστικά, κτλ. Μέχρι και εκκλησία θα βάλουμε να γίνονται ρομαντικοί γάμοι εν πλω, με αίθουσες δεξιώσεων τύπου Τιτανικού με βιολιά, πιάνα κτλ. 

Αχ Κιλκίς μου, και εδώ πρωτοπόρο είσαι !!!!!!!!!!!