Εκτός από πολυάριθμη ομάδα συλλειτουργών ιερέων και διακόνων και πλήθος εκκλησιάσματος από τα δύο χωριά και όλη την περιοχή ως το Πολύκαστρο, παραβρέθηκαν και ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ. Χρήστος Γκουντενούδης και ο Δήμαρχος Παιονίας κ. Αθανάσιος Λαπόρδας.
Η ομιλία του Μητροπολίτη Γουμενίσσης Δημητρίου αποτύπωνε εξομολογητικά και διδακτικά την πεποίθηση όλων, Μητροπόλεως, συγκληρικών και λαϊκών, και ήταν ένα κατευόδιο τιμής για τον απερχόμενο Εφημέριο-Πνευματικό. Παραθέτουμε εις μνήμην της πολύτιμης προσφοράς του κοιμηθέντος Ιερέως ένα μικρό απόσπασμα:
«…Για 21 χρόνια τον γνωρίσαμε δίπλα μας, συνεργάτη του έργου της σωτηρίας σας, σοβαρό, ευθύ και απόλυτο στο ιερατικό του χρέος, καλόκαρδο και πρόθυμο, χωρίς γογγυσμούς, με εκκλησιαστικό φρόνημα και ήθος υπακοής, με λατρευτικό φρόνημα και ήθος ευλάβειας και θεοσέβειας. Με το ράσο και το καλυμαύχι πάντοτε, σε κάθε δημόσια παρουσία του. Με προθυμία και ακεραιότητα και συνέπεια ποιμαντική είτε στην Κορώνα, είτε το Ειρηνικό.
Υπήρξε ένας από τους καλύτερους “Ιεροκήρυκες” της Μητροπόλεώς μας! Επαναλαμβάνω· υπήρξε ένας από τους άριστους συνεργάτες “Ιεροκήρυκες” της Μητροπόλεώς μας! Ιεροκήρυκας ήταν: των τιμίων έργων, του ευλαβούς ήθους, της ακλόνητης πίστης, της καθημερινής λατρείας, της ιεροπρεπούς σοβαρότητος, της καθαρής και ευθείας καρδιάς, της ολόψυχης προσφοράς. Τέτοιος ιεροκήρυκας υπήρξε, των γεμάτων έργων, όχι των άδειων λόγων.
Και στο πρόσωπό του, στη ζωή του, στην ιερατική του αναστροφή μπορούμε να βασισθούμε και, δίχως πολύν φόβο, να θυμηθούμε και να διδαχθούμε από την διδασκαλία του Χριστού μας (του Δημιουργού, του Σωτήρος, του Κριτού μας): «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ᾽ ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς»! “Δεν θα σωθεί κοντά μου όποιος με ομολογεί με τα λόγια του μονάχα, αλλά εκείνος που εφαρμόζει το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς”. Δεν αρκεί να ψιθυρίζει το στόμα μας το “Πάτερ ημών”· πρέπει να το βροντοφωνάζει όλη η ζωή μας. Τέτοιος “Ιεροκήρυκας” υπήρξε ο παπα-Θεοδόσης. …
…Κάποια φορά (από τις πολλές) που επισκέφτηκε το Άγιον Όρος για να διδαχθεί και να πράξει, πήγε και συνάντησε τον μακαριστό Γέροντα Παΐσιο. Κι εκείνος του προείπε ότι θα λάβαινε όλα τα αξιώματα! Ότι «εσένα μια μέρα η Εκκλησία θα σε τιμήσει, δίνοντάς σου τον Τίμιο Σταυρό και το ιερό επιγονάτιο»!
Όντως έγινε Σακελλάριος, έγινε Σταυροφόρος Οικονόμος, έγινε Εξομολόγος και Πνευματικός. Τώρα τελευταία, με ξέχωρο τρόπο, πήρε και άλλο ένα αξίωμα· το αξίωμα και τον βαθμό του πόνου και της αρρώστιας και της έντονης σωματικής και ψυχικής θλίψεως! Φορούσε τον σταυρό στο στήθος· εφόρεσε και τον σταυρό του πόνου μέχρι βαθειά-βαθειά στην καρδιά και στην ψυχή του! …
… Αγάπησε την Εκκλησία, αγάπησε το κάλεσμα του Θεού και την εντολή του Θεού, έδωσε τον εαυτό του, χωρίς πισωγυρίσματα. Το διαλαλούν οι δύο όμορφες Εκκλησίες, του Ειρηνικού και της Κορώνας: με την περιποίηση, με τις αγιογραφίες, με τον όλο εξοπλισμό. Όταν αγαπάς με την καρδιά σου, δημιουργείς, συνέχεια δημιουργείς και προσφέρεις. Όταν οι διάδοχοι θα παρακαλούν τον Σωτήρα “αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου σου”, θα θυμούνται τον παπα-Θεοδόση που κυριολεκτικά αγάπησε την ευπρέπεια αυτών των δύο ναών. Αυτές οι αποδείξεις μένουν σε μας, διδάγματα ποιμαντικού και λατρευτικού χρέους. …».
Καλό ταξίδι παπα-Θεοδόση. Θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύναμη και κουράγιο στους δικούς σου.
Σπ. Καρ.