Δύο σελίδες αφιερώνει ο γαλλικός Le Monde στην Ελλάδα μ΄ένα βασικό ερώτημα:
«Ποια η διέξοδος από την κρίση για την Ελλάδα;» Και οι πέντε “καταρρίπτουν” τη πολιτική του μνημονίου και έρχονται σε πλήρη ανίθεση με το κλίμα καταστροφολογίας που μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται στην Ελλάδα.
• Γκι Μπυρζέλ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ και συγγραφέας του βιβλίου «Το αθηναϊκό θαύμα του 20ού αιώνα.
“ Δεν πρέπει να δούμε την κρίση μόνο υπό το πρίσμα «της κρατικής αδιαφορίας και της κοινωνικής ανεμελιάς που δικαιολογεί συνταγές λιτότητας σε τεράστιες δόσεις» γιατί «θα σκοτώσουμε τον άρρωστο αλλά κυρίως δεν θα έχουμε καταλάβει τίποτε».
Το ελληνικό σύστημα «έχει φθάσει στα όριά του». Οι Ολυμπιακοί του 2004 καθυστέρησαν αυτή την συνειδητοποίηση η οποία άρχισε να γίνεται αντιληπτή τρία χρόνια αργότερα, με τις πολύνεκρες πυρκαϊές στην Πελοπόννησο.
«Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη για επανίδρυση, να δεχθεί την ίδρυση ενός "δημόσιου αντικειμένου" και να πληρώσει γι' αυτή;» αναρωτιέται. Θεωρεί ότι το ελληνικό κράτος, το οποίο χαρακτηρίζει «αδύναμο» και «πελατειακό», δεν ευνοεί αυτή την συνειδητοποίηση.
Η επιθυμία των Ελλήνων για λιγότερη λιτότητα και ταυτόχρονα παραμονή στο ευρώ δεν είναι αντιφατική. «Δεν θα είχαν αντίρρηση να κάνουν τις θυσίες που απαιτεί ένα πραγματικό κράτος, αλλά αυτές να εφαρμοστούν με πνεύμα ισότητας και υπευθυνότητας».
•Νίκος Δήμου, συγγραφέας:
Να αλλάξουμε νοοτροπία. Ηρθε ο καιρός να βγούμε από τον λήθαργο και να ανοιχτούμε στον εκσυγχρονισμό… Ποιος ξέρει; Η κρίση ίσως έχει και μια ευεργετική επίπτωση».
• Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής οικονομικών
«Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη η Ελλάδα, αν θέλει να παραμείνει στο ευρώ, οφείλει να υποκύψει στους όρους» με τους οποίους λαμβάνει τη βοήθεια.
«Είμαι πεπεισμένος ότι η επικρατούσα άποψη είναι τελείως λανθασμένη και ότι η μοναδική πιθανότητα για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ είναι να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους της συμφωνίας "διάσωσής" της».
Τι πρέπει να κάνει ο νέος πρωθυπουργός που θα προκύψει στην Ελλάδα;«Ας υποθέσουμε ότι θα κάνει κάτι ανείπωτο: θα πει την αλήθεια. Θα απευθυνθεί στους ευρωπαίους εταίρους μας και θα τους πει ότι ακόμη και αν κάθε έλληνας άντρας, γυναίκα και παιδί προσπαθήσει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της χώρας με αντάλλαγμα τη διάσωσή της, το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ θα παραμείνει σε εκρηκτική τροχιά η οποία θα καταλήξει με βεβαιότητα στην άτακτη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη...Προτείνω η Ελλάδα να εκβιάσει την Ευρώπη; Οχι βέβαια. Από πότε αποτελεί εκβιασμό το να πούμε την αλήθεια και να αρνηθούμε να αναλάβουμε δάνεια τα οποία δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε;» αναρωτιέται.
• Κατρίν Ζερστ από την εταιρεία συμβούλων Citigate Dewe Rogerson.
«Η οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα είναι σήμερα πολύ χειρότερη από όσο πριν από το πακέτο διάσωσης…το να δανείζουμε σε κάποιον υπερχρεωμένο με επιτόκια υψηλότερα από εκείνα του αρχικού του χρέους την ώρα που έχει μηδενική ή αρνητική ανάπτυξη» επιδεινώνει την κατάσταση...
Το ελληνικό χρέος ύψους 375 δισ. ευρώ «είναι αμελητέο μπροστά στα μακροοικονομικά μεγέθη της ευρωζώνης και τις απώλειες που καταγράφονται στο σύνολο των χρηματιστηρίων επί αρκετές εβδομάδες… δεν υπάρχει άλλος δρόμος από ένα νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης του συνολικού χρέους, που θα συμπεριλαμβάνει όχι μόνο το χρέος του ελληνικού κράτους αλλά και το σύνολο των χρεών των ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων». Σε αυτό πρέπει να προστεθεί «ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα».
• Ζακ Σαπίρ, οικονομολόγος.
«Το μνημόνιο βύθισε την Ελλάδα στην ύφεση» και συντάσσεται με την θέση του Α. Τσίπρα περί επαναδιαπραγμάτευσης.
Τι προτείνει; “Είτε οι χώρες της ΕΕ θα επενδύσουν στην ελληνική οικονομία είτε η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ και θα υποτιμήσει τη δραχμή. Τη δεύτερη λύση, «όσο επίπονη και αν είναι», τη θεωρεί «προτιμότερη από το μνημόνιο».
«Ποια η διέξοδος από την κρίση για την Ελλάδα;» Και οι πέντε “καταρρίπτουν” τη πολιτική του μνημονίου και έρχονται σε πλήρη ανίθεση με το κλίμα καταστροφολογίας που μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται στην Ελλάδα.
• Γκι Μπυρζέλ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ και συγγραφέας του βιβλίου «Το αθηναϊκό θαύμα του 20ού αιώνα.
“ Δεν πρέπει να δούμε την κρίση μόνο υπό το πρίσμα «της κρατικής αδιαφορίας και της κοινωνικής ανεμελιάς που δικαιολογεί συνταγές λιτότητας σε τεράστιες δόσεις» γιατί «θα σκοτώσουμε τον άρρωστο αλλά κυρίως δεν θα έχουμε καταλάβει τίποτε».
Το ελληνικό σύστημα «έχει φθάσει στα όριά του». Οι Ολυμπιακοί του 2004 καθυστέρησαν αυτή την συνειδητοποίηση η οποία άρχισε να γίνεται αντιληπτή τρία χρόνια αργότερα, με τις πολύνεκρες πυρκαϊές στην Πελοπόννησο.
«Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη για επανίδρυση, να δεχθεί την ίδρυση ενός "δημόσιου αντικειμένου" και να πληρώσει γι' αυτή;» αναρωτιέται. Θεωρεί ότι το ελληνικό κράτος, το οποίο χαρακτηρίζει «αδύναμο» και «πελατειακό», δεν ευνοεί αυτή την συνειδητοποίηση.
Η επιθυμία των Ελλήνων για λιγότερη λιτότητα και ταυτόχρονα παραμονή στο ευρώ δεν είναι αντιφατική. «Δεν θα είχαν αντίρρηση να κάνουν τις θυσίες που απαιτεί ένα πραγματικό κράτος, αλλά αυτές να εφαρμοστούν με πνεύμα ισότητας και υπευθυνότητας».
•Νίκος Δήμου, συγγραφέας:
Να αλλάξουμε νοοτροπία. Ηρθε ο καιρός να βγούμε από τον λήθαργο και να ανοιχτούμε στον εκσυγχρονισμό… Ποιος ξέρει; Η κρίση ίσως έχει και μια ευεργετική επίπτωση».
• Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής οικονομικών
«Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη η Ελλάδα, αν θέλει να παραμείνει στο ευρώ, οφείλει να υποκύψει στους όρους» με τους οποίους λαμβάνει τη βοήθεια.
«Είμαι πεπεισμένος ότι η επικρατούσα άποψη είναι τελείως λανθασμένη και ότι η μοναδική πιθανότητα για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ είναι να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους της συμφωνίας "διάσωσής" της».
Τι πρέπει να κάνει ο νέος πρωθυπουργός που θα προκύψει στην Ελλάδα;«Ας υποθέσουμε ότι θα κάνει κάτι ανείπωτο: θα πει την αλήθεια. Θα απευθυνθεί στους ευρωπαίους εταίρους μας και θα τους πει ότι ακόμη και αν κάθε έλληνας άντρας, γυναίκα και παιδί προσπαθήσει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της χώρας με αντάλλαγμα τη διάσωσή της, το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ θα παραμείνει σε εκρηκτική τροχιά η οποία θα καταλήξει με βεβαιότητα στην άτακτη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη...Προτείνω η Ελλάδα να εκβιάσει την Ευρώπη; Οχι βέβαια. Από πότε αποτελεί εκβιασμό το να πούμε την αλήθεια και να αρνηθούμε να αναλάβουμε δάνεια τα οποία δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε;» αναρωτιέται.
• Κατρίν Ζερστ από την εταιρεία συμβούλων Citigate Dewe Rogerson.
«Η οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα είναι σήμερα πολύ χειρότερη από όσο πριν από το πακέτο διάσωσης…το να δανείζουμε σε κάποιον υπερχρεωμένο με επιτόκια υψηλότερα από εκείνα του αρχικού του χρέους την ώρα που έχει μηδενική ή αρνητική ανάπτυξη» επιδεινώνει την κατάσταση...
Το ελληνικό χρέος ύψους 375 δισ. ευρώ «είναι αμελητέο μπροστά στα μακροοικονομικά μεγέθη της ευρωζώνης και τις απώλειες που καταγράφονται στο σύνολο των χρηματιστηρίων επί αρκετές εβδομάδες… δεν υπάρχει άλλος δρόμος από ένα νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης του συνολικού χρέους, που θα συμπεριλαμβάνει όχι μόνο το χρέος του ελληνικού κράτους αλλά και το σύνολο των χρεών των ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων». Σε αυτό πρέπει να προστεθεί «ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα».
• Ζακ Σαπίρ, οικονομολόγος.
«Το μνημόνιο βύθισε την Ελλάδα στην ύφεση» και συντάσσεται με την θέση του Α. Τσίπρα περί επαναδιαπραγμάτευσης.
Τι προτείνει; “Είτε οι χώρες της ΕΕ θα επενδύσουν στην ελληνική οικονομία είτε η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ και θα υποτιμήσει τη δραχμή. Τη δεύτερη λύση, «όσο επίπονη και αν είναι», τη θεωρεί «προτιμότερη από το μνημόνιο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.