Ο γιατρός και πρ. Υπουργός Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, μιλά στη Γνώμη στο Θωμά Χ. Μαρκόπουλο

Η συνέντευξη δόθηκε στον Θωμά Μαρκόπουλο

Φιλοξενούμε σήμερα έναν γιατρό - πολιτικό με μακρά ανοδική πορεία και στους 2 κλάδους που υπηρετεί και αγαπά εδώ και 30-35 χρόνια. Τον Χειρουργό Θώρακος-Αγγείων και πρ. Υπουργό, Κώστα Μαρκόπουλο.

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητέ Κώστα, εμείς εδώ μιλάμε στον Ενικό: Καταγωγή, ηλικία, Οικογένεια, Ιατρική, επάγγελμα, Σπουδές, πολιτική ενασχόληση, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, καθημερινότητα κλπ.

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1960, μεγάλωσα και σπούδασα στην Αθήνα. Τελείωσα Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τελείωσα την ειδικότητα χειρουργικής θώρακος και αγγείων σε Ελλάδα και Η.Β.. και μετεκπαιδεύτηκα στο Pittsbourgh των Η.Π.Α.. 

Φρόντισα να έχω άριστη εκπαίδευση ώστε να έχω αντίστοιχη απόδοση στα 100-150 χειρουργεία που κάνω κάθε χρόνο στον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα είχα ανέκαθεν στενή και καθημερινή ενασχόληση με την πολίτικη από τα νεανικά μου χρόνια. Ο.Ν.ΝΕ.Δ., ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, εκλογή στην ΕΦΕΕ στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 8. Πάντα στέλεχος της Ν.Δ. σταθερά τοποθετημένος στην φιλελεύθερη ιδεολογία. Το 2004 ήμουν για πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής στην Εύβοια από οπού έλκω καταγωγή και εξελέγην, όπως και το 2007 και το 2009. 

Τον Ιανουάριο του 2009 είχα την τιμή να επιλέγω από τον Κώστα Καραμανλή στη θέση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης. Το 2012 διαγράφηκα από την Ν.Δ. διότι δεν ψήφισα το μνημόνιο και εντάχθηκα στους ''Ανεξάρτητους Έλληνες'' όποτε εξελέγην πρώτος σε σταυρούς από όλα τα κόμματα στην Εύβοια. Σε λίγους μήνες (2013) επανήλθα στην Ν.Δ. και το 2015 δεν επανεξελέγην. 

Το 2019 αν και άριστα προετοιμασμένος για επανεκλογή δεν περιλήφθηκα στον συνδυασμοί από τον κο. Κ. Μητσοτάκη. Ωστόσο διατηρώ και τα τρία γραφεία - ιατρεία μου στον νόμο διατηρώντας άριστη σχέση με τους πολίτες. Η πολίτικη και η χειρουργική είναι οι δυο όψεις του εαυτού μου αναμφίβολα. Τις καλλιεργώ εδώ και τρεις δεκαετίες συστηματικά. Η καθημερινότητα μου είναι ιδιαίτερα απαιτητική αλλά αυτό είναι κάτι που με ικανοποιεί ιδιαίτερα. Θα έλεγα ότι η ένταση μάλλον με τροφοδοτεί παρά με καταβάλει. Αυτό σημαίνει θυσίες ελεύθερου χρόνου και κατάργηση των χόμπι (π.χ. ψάρεμα) αλλά αξίζει... πολύ!

Πώς βίωσες και βιώνεις τον COVID 19 και τα αποτελέσματα του;
Ποιοι οι προβληματισμοί σου;

Η πανδημία έχει αλλάξει την ζωή και τις συνήθειες των ανθρώπων προκαλώντας φόβο και απομόνωση. Ελήφθησαν σκληρά μετρά με μεγάλο κοινωνικό, ψυχολογικό και οικονομικό κόστος χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Εννοώ ότι τελικά αποδεικνύεται ότι ελάχιστα αναχαίτισαν την επέλαση του ίου και ότι η προσωπική προστασία με μάσκα, αποστάσεις και καθαρά χεριά είναι πιο σημαντικά. 

Το lockdown στην Ελλάδα ήταν κάλπικο διότι αφορούσε μόνο τα καταστήματα και την εστίαση. Όλα τα αλλά λειτουργούσαν κατά την γνώμη μου ήταν και άδικο και αναποτελεσματικό. βρισκόμαστε ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας με 8000 νεκρούς και κατειλημμένο το Ε.Σ.Υ. από νοσούντες. Δεν το λες και επιτυχία αυτό! Ασφαλώς η λύση είναι στον εμβολιασμό αλλά και την σταδιακή βελτίωση των εμβολίων αλλά και σε αυτό είμαστε ουραγοί στη Ευρώπη, διότι έχουν εμβολιαστεί με διπλή δόση μόνο το 6,7% του πληθυσμού. 

Αλλά και η Ευρώπη ήταν αργή στα αντανακλαστικά της και όχι δίκαιη στην διανομή των εμβολίων. Όλα αυτά οδηγούν σε αργή απελευθέρωση από τα δεσμά των περιορισμών με ότι σημαίνει αυτό για την οικονομία μας. Είμαστε ήδη σε χρέος 230% του Α.Ε.Π. και το μέλλον δεν είναι και τόσο αισιόδοξο αν η Ε. Ε δεν αποφασίσει να παραλείψει τα χρέη της πανδημίας έστω κι αν αυτό σημάνει υποτίμηση του Ευρώ η μείωση της αξιοπιστίας της Ε.Κ.Τ.. 

Ασφαλώς δεν πιστεύω ότι η Γερμανία θα το επιτρέψει ούτε βλέπω τόσο ριζοσπαστική την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το αντίθετο μάλλον βλέπω αν και σε λίγο η πανδημία θα φέρει εσωτερική αναμέτρηση στην Ευρώπη για την οικονομία.

MeTooGreece… πως το βλέπεις όλο αυτό; Θα αλλάξει κάτι;
Είσαι αισιόδοξος;

Περιορισμένα αισιόδοξος διότι η κοινωνία μας είναι πολύ συντηρητική και κρύβει τις πληγές της. Ελπίζω όμως στην εξέλιξη των νεότερων γενιών και στην διαμόρφωση μια πιο φιλελεύθερης κοινωνίας, με μια προϋπόθεση να μην γίνει αντίστροφη όρων. Δηλαδή να μην γίνουν ο ιδιαιτερότητες καταπιεστικές στον μέσο όρο των πολιτών. 

Όσο για την σεξουαλική βία ασφαλώς πρέπει να τιμωρείται σκληρά και κυρίως πρέπει να συμπεριληφθεί στα ιδιώνυμα κακουργήματα, διότι είναι η πλέον άδικη, υποτιμητική και εξευτελιστική συμπεριφορά του ανθρωπίνου είδους μετά τον φόνο. Το κίνημα των καταγγελιών και της αληθείας δεν είναι τρόπος προβολής αλλά τρόπος εκπαίδευσης και εξέλιξης μιας συντηρητικής - και συχνά αποκρυφιστικής κοινωνίας

Ως Γονέας και Σύζυγος… τι ελπίζεις μα και τι φοβάσαι για το αύριο;
Γενικά… σε επίπεδο οικονομικό και κοινωνικό.

Ευθέως σας ομολογώ ότι φοβάμαι την Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της. Η χωρά μας έχει μεγάλη ακόμα διαφθορά στον δημόσιο τομέα, με πρωταθλήτρια την τοπική αυτοδιοίκηση, οπού σχεδόν τα πάντα είναι ανεξέλεγκτα. Όμως τα έργα και η ανάπτυξη περνάει από εκεί αφού η περιφέρεια είναι η οικονομική και διοικητική μονάδα της Ευρώπης. 

Πως λοιπόν θα κρατήσει η χωρά με αξιοκρατία και προοπτική το τεχνικό και επιστημονικό της προσωπικό; όταν οι απολαβές είναι μικρές και οι προοπτικές φτωχές. Δεν βλέπω καμία ιδιαίτερη πρόοδο σε αυτόν τον τομέα. Αντίθετα βλέπω υποχώρηση ακόμα και με την νέα κυβέρνηση και αυτό με λυπεί αφάνταστα. Η Ελλάδα δεν έχει σταθερό αξιακό σύστημα και κυρίως στερείται από οργανωμένη και απαιτητική και παρεμβατική πνευματική ελίτ. 

Δηλαδή της λείπει η πιο σημαντική κινητήρια δύναμη στην κοινωνία. Δεν είμαι αισιόδοξος αν δεν διορθωθούν αυτά. Χωρίς αυτά οικονομική ανάπτυξη θα είναι, αν έρθει, ανάπηρη και ρηχή. Λυπάμαι πολύ για όλους τους πολίτικους πιστεύουν ότι τα κεφάλαια μόνα τους φέρνουν ανάπτυξη. Τους θυμίζω δυο παραδείγματα. Τι άτυχες παράδειγμα του πλουτισμού και της βύθισης του χρηματιστηρίου στην Ελλάδα την περίοδο 2000-2002 και το επιτυχές της "φτωχής Ρουμανίας'' που πέτυχε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης αφού πάταξε την διαφθορά

ΕλληνοΤουρκικά, Ανατολική Μεσόγειος, Νότια Βαλκάνια…
πως βλέπεις όλο αυτό το τρίγωνο φωτιά; Απόψεις και τοποθετήσεις σου.

Η γωνιά αυτή του πλανήτη παράγει συστηματικά κρίσεις και αναμετρήσεις. Είναι η συνάντηση 3 ηπείρων και 3 θρησκειών με κοντινές αποστάσεις και τεράστια συμφέροντα. Η ανάγκη ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης και η ανάγκη απαγκίστρωσης από τον μαύρο χρυσό έχει ανοίξει ασκούς Αιόλου. 

Η τάση της Κίνας να αποκτήσει οικονομική έξοδο στην Μεσόγειο και η συμμαχία με το Ιράν αλλάζει τους ορούς για την δύση σε μεγάλο βαθμό. Μαζί με αυτά τα δεδομένα η Τουρκιά επιχειρεί να γίνει το νέο κέντρο του Ισλάμ και συγχρόνως να μετατραπεί σε περιφερειακή δύναμη εκμεταλλευμένη την στρατηγική της θέση ανάμεσα σε Ευρώπη, Ρωσία και Ιράν. Όπλο της ο εκβιασμός σε ΕΕ και ΝΆΤΟ και εμπόδιο της είναι η Ελλάδα και η Συμφωνία της Λοζάνης που την περιορίζει στο 3 μιλιά θάλασσας προς το Αιγαίο. 

Για να γίνει περιφερειακή δύναμη πρέπει να έχει το μισό Αιγαίο με απλουστευτικά λογία Έτσι προέκυψε το δόγμα της γαλάζιας πατρίδας. Επομένως η αντίσταση της Ελλάδας είναι αυτήν που καθορίζει τον περιορισμό της Τουρκίας. Εκεί αρχίζουν τα προβλήματα μας. Στην Ελλάδα υπάρχει μια κάστα ανθρώπων που με απλοϊκούς ορούς ηττοπάθειας πιστεύουν ότι μια μικρή υποχώρηση μας θα μας απαλλάξει από αγωνίες και εξοπλισμούς. 

Πρόκειται για αμαθείς ιστορικά και γεωπολιτικά η για εντολοδόχους συγκεκριμένων σχεδιασμών. Διότι δεν νοείται να εκχωρήσουμε κυριαρχικά μας δικαιώματα την ώρα της αναδιάταξης δυνάμεων στη περιοχή που προκαλείται αναγκαστικά από την αλλαγή πορείας αραβικών κρατών που συμμάχησαν με Ισραήλ, από τον πόλεμο στην Συρία, από την περιγραφή των ενεργειακών οδών και από την ενδυνάμωση Κίνας και Ιραν, αλλά και του νέου ψυχρού κλίματος ΗΠΑ-Ρωσίας. 

Αναμφίβολα η Ελλάδα καλείται να παίξει ρόλο και να πάρει αποφάσεις στρατηγικής. Ορθή η σύσφιξη σχέσεων με Η.Π.Α. που υλοποίησε τόσο ο κος Τσίπρας, όσο και ο κος. Μητσοτάκης. Σωστή επίσης η διεύρυνση των σχέσεων με Ισραήλ αν και ακόμα πρέπει να εμβαθύνουν και ακόμα πιο σωστή η ανάμειξη της Γαλλίας στην περιοχή που δεν καλοβλέπει την ενδυνάμωση της Τουρκιάς. 

Η ανάγκη τολμηρών αποφάσεων έδωσε "γέννηση" σε ένα Ελληνικό think tank με τίτλο ¨Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας" (ΠΕΜΑΣ). Το ίδρυσαν καθηγητές πανεπιστημίων, πολίτικοι, διπλωμάτες, ανώτατοι αξιωματικοί, διεθνείς αναλυτές κλπ. Επιθυμούμε με τις παρεμβάσεις μας να ενδυναμώσουμε το πολίτικο σύστημα να πάρει αποφάσεις, επιθυμούμε να αποκτήσει η Ελλάδα στιβαρή ισχυρή αξιοπρεπή και κυρίως δογματική εξωτερική πολίτικη. 

Επιθυμούμε να στηρίξουμε την χωρά την ώρα που η ΕΕ παραμένει διπλωματικός νάνος με διχασμένο εσωτερικό. Επιθυμούμε να αποσυνδέσουμε όσο είναι δυνατόν κομματικές και ιδεολογικές αναμετρήσεις από την Εθνική γραμμή που δεν είναι βεβαία να μην συμπεριλάβει την Κύπρο συντηρώντας κα στηρίζοντας το ενιαίο δόγμα του Ελληνισμού. 

Το νεογέννητο ΠΕΜΑΣ θα κάνει αναλύσεις, θα υλοποιήσει σχέσεις και συνεργασίες με αντίστοιχα του εξωτερικού και θα αποκτήσει μέλη σε όλη την χωρά. Το κυριότερο ωστόσο είναι ότι διαθέτει επιστημονική επιτροπή από λαμπρούς επιστήμονες αναλυτές με άριστη πληροφόρηση. Η Ελλάδα μας έχει όλους ανάγκη όσους τουλάχιστον επιθυμούν να σκοτίζονται με το μέλλον μια μικρής χωράς αλλά πολύτιμης για την σταθερότητα στην περιοχής

Τελευταίο, σχεδόν, μα πολύ-πολύ σπουδαίο.
200 Χρόνια Ελλάδα, Επανάσταση και Λευτεριά.
Τι σκέψεις σε γεμίζει όλο αυτό;

Με κεντρίζει και με ενθουσιάζει η σκέψη και με κάνει υπερήφανο εθνικά. 200 χρόνια Ελληνικού Κράτους του μόνου στην Ευρώπη που γεννήθηκε από επανάσταση! Τι μπορεί να είναι πιο μεγάλη έμπνευση και βατήρας εκτόξευσης; Την ίδια στιγμή με απογοητεύει και με ξενερώνει ο πολύ επιφανειακός τρόπος εορτασμού από την Επιτροπή υπό την κα Γ. Αγγελόπουλου. 

Οι άνθρωποι αυτοί δεν παράγουν τίποτα το ελπιδοφόρο. Δεν έχουν μήνυμα ούτε προβολή στο μέλλον. Δεν αντιλαμβάνονται πόση άξια έχει η συγκυρία αυτή τώρα. Δεν μπόρεσαν να συνδέσουν το ανδραγάθημα και την θυσία χωρίς αντίδωρο με τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος χρόνου. Μια ακόμα ευκαιρία χάνεται για εθνική περίσκεψη και εθνική αυτοπεποίθηση αλλά και Ελληνική Λάμψη σε όλον τον πλανήτη. Πρόκειται για παταγώδη αποτυχία με ευθύνη του πρωθυπουργού που έκανε τις επιλογές.

Μια θετική - ελπιδοφόρα - αισιόδοξη σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει.

Αυτό που με εμπνέει είναι το πρώτο σύνθημα με το οποίο πρωτοπολιτεύτηκα "πολιτική με ανθρώπινο πρόσωπο" αυτό είχε και έχει ανάγκη η Ελλάδα. Ανθρώπινο πρόσωπο σημαίνει δικαιοσύνη χωρίς διακρίσεις, σημαίνει αξιοκρατία παντού, σημαίνει φιλικό και αποτελεσματικό - κοινωνικό κράτος. Αξίες δηλαδή που 40 χρονιά μετά την μεταπολίτευση είναι τα μεγάλα στοιχήματα μας.