Φραγγίδης: Στο ύψος των περιστάεων

Του Γ. Φραγγίδη

Η χώρα μας διανύει μια μακρά, πολύπλοκη και δύσκολη περίοδο. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει έντονο ψυχοκοινωνικό αντίκτυπο και ανησυχητικές επιπτώσεις. Δημιούργησε φόβο και ανασφάλεια, έφερε απώλεια προσφιλών προσώπων, άλλαξε την καθημερινότητά μας. Τα μέτρα προστασίας, ο περιορισμός της ελευθερίας, η μοναξιά, διαμόρφωσαν μια πιεστική κατάσταση για όλους μας.

Η εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια επιτείνονται συνεχώς, αφού χιλιάδες επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία αυξάνεται, οι ελαστικές μορφές εργασίας κερδίζουν όλο και περισσότερο χώρο. Η κοινωνία οδηγείται σε αμηχανία και απογοήτευση.

Παράλληλα, η εξωτερική απειλή της Τουρκίας, με την απροκάλυπτη, απρόβλεπτη και άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά, επιτάσσει εθνική ενότητα, εγρήγορση και ομοψυχία.

Και ενώ η χώρα μας προσπαθεί να αντιμετωπίσει την τριπλή κρίση της πανδημίας, της οικονομίας και της εθνικής κυριαρχίας, τον τελευταίο καιρό σε κοινωνικό επίπεδο εκτυλίσσεται η ελληνική εκδοχή του #ΜeToo. Αποκρουστικά και ειδεχθή γεγονότα έρχονται σταδιακά στο φως, για σεξουαλική, σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία και παρενόχληση, σε όλους τους τομείς εργασίας και κοινωνικής δραστηριότητας. 

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε, το απόστημα έσπασε. Η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα αιφνιδιάστηκαν. Επικράτησε κλίμα σύγχυσης, με οργανωμένες προσπάθειες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, με διάσπαρτα υπονοούμενα ένθεν κακείθεν και μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Το ζήτημα όμως της προστασίας της αξιοπρέπειας κάθε ατόμου, όπου κι αν βρίσκεται, δραστηριοποιείται και εργάζεται, είναι κυρίως ηθικό. Οι θεσμοί και το πολιτικό σύστημα, οφείλουν όχι μόνο να την υπερασπίζονται αλλά και να την εγγυώνται. H κακοποίηση, η εκμετάλλευση των θέσεων εξουσίας και οι έμφυλες διακρίσεις είναι καταδικαστέα σε μια κοινωνία αναπτυγμένη, όπου το αίσθημα της ασφάλειας και της αξιοπρέπειας των πολιτών αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα.

Δυστυχώς, κατά τη σχετική συζήτηση που προκάλεσε ο κ. Μητσοτάκης μεταξύ των αρχηγών των κομμάτων στη Βουλή, η κατάσταση ήταν αποκαρδιωτική. Η «κοκορομαχία», ο άκρατος λαϊκισμός και η ρητορική μίσους, απομείωσαν την ποιότητα της δημοκρατίας και έδειξαν πως το τοξικό κλίμα των προηγούμενων ετών δεν τους δίδαξε τίποτα. Κάποιοι, τότε με στόχο την κυβερνητική εξουσία, μιλούσαν για «Πινοσέτ», «Τσολάκογλου» και «Γερμανοτσολιάδες» και τώρα για «παιδεραστές». Άλλοι, τότε μιλούσαν για κυβερνήσεις «εθνικής μειοδοσίας» και τώρα χρησιμοποιούν ιταμές προσωπικές επιθέσεις.

Ένα κλίμα συζήτησης επιβλαβές για τη δημοκρατία, που οδηγεί στο «όλοι ίδιοι είναι» και βέβαια στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών. Η όποια προσπάθεια του Κινήματος Αλλαγής να σταθεί με ευθύνη στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων της κοινωνίας, μέσα σε ένα κλίμα συνεννόησης, για την αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού προβλήματος, δεν ευοδώθηκε. Η κομματική σκοπιμότητα των δύο μονομάχων υπερίσχυσε της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Το παγκόσμιο κίνημα #metoo ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση οποιασδήποτε μορφής, που ξεκίνησε και στην πατρίδα μας δίνοντας στο θύμα ίσα δικαιώματα με τον θύτη, δε χρειάζεται την κομματική τοξικότητα και τον διχασμό. Αντίθετα, έχει ανάγκη τη στήριξη της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου, για να ανοίξουν κι άλλα στόματα και να «σπάσει» η ομερτά.

Τις τελευταίες μέρες, παρακολουθήσαμε τα διαδοχικά επεισόδια βίας ανάμεσα σε αστυνομικούς και πολίτες στη Νέα Σμύρνη. Στη Βουλή, είδαμε μια αντιπαράθεση μεταξύ του κ. Μητσοτάκη και του κ. Τσίπρα, με χαρακτηριστικά κακής θεατρικής παράστασης και κομματικής εκμετάλλευσης, που προσέβαλε την αισθητική και τη νοημοσύνη όλων μας και στόχο είχε τη δημιουργία τεχνητής πόλωσης και διχασμού. 

Αγνόησαν επιδεικτικά τα δημοκρατικά αντανακλαστικά μας και προσπάθησαν να μας πείσουν ότι χρειάζεται να επιλέξουμε «στρατόπεδο» βίας. Η κοινωνία όμως έχει άλλες ανάγκες σήμερα και βέβαια δεν ξεχνά πότε η χώρα έζησε μέρες πραγματικής δημοκρατίας, με σεβασμό στην ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά της. Αυτά, διαχρονικά μόνο η μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη μπόρεσε να εξασφαλίσει.